Ο Γιώργος Παντζιαράς στο Pafossports

 

Ο Κύπριος τερματοφύλακας Γιώργος Παντζιαράς, γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1952, στην Σκυλλούρα, της Λευκωσίας. Έχοντας ξεκινήσει στο ΑΠΟΕΛ από την παιδική του ηλικία εξελίχθηκε στον γκολκίπερ της μεγάλης ομάδας των "γαλαζοκιτρίνων" στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και ήταν παρών σε όλη την πορεία ανάδειξης τους σε κορυφαία δύναμη του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Κατέκτησε το νταμπλ του 1973, ήταν παρών στην παραμονή του ΑΠΟΕΛ στην Α΄ Εθνική, ενώ ήταν Κυπελλούχος το 1976 και το 1978. Έφυγε από το ΑΠΟΕΛ το 1978, με αποτέλεσμα να είναι στις μεγάλες επιτυχίες που ακολούθησαν και μάλιστα με τον Άρη Θεσσαλονίκης, σύλλογο που πάλεψε το 1980 για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος της Ά Εθνικής. Το 1984-85 αγωνίστηκε στον Πανσερραϊκό, επέστρεψε στην Κύπρο και το ΑΠΟΕΛ, τη σεζόν 1985-86 , κατακτώντας το πρωτάθλημα και έκλεισε την καριέρα του με τη φανέλα του Απόλλωνα, το 1987-88. Σε διεθνές επίπεδο, έκανε 22 συμμετοχές με την Εθνική Κύπρου.

Το Pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα του ΑΠΟΕΛ, τον Γιώργο Παντζιαρά. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε την καριέρα του από τον ιστορικό σύλλογο της Λευκωσίας και την έκλεισε φορώντας τη φανέλα του Απόλλωνα. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λευκωσίας, πως έζησε την παρουσία του στην Α΄ Εθνική με το ΑΠΟΕΛ, για την μεταγραφή του στον Άρη Θεσσαλονίκης, την Εθνική ομάδα, τι θυμάται από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Γιώργος Παντζιαράς μιλά για το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.

Ο Γιώργος Παντζιαράς είναι πραγματικά μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Κύπρου. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς ποδοσφαιριστές. Όλοι έχουν και κάτι καλό να σου πουν. Μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του μεγάλου Γιώργου Παντζιαρά.

 

Κύριε Παντζιαρά να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε πλέον ενεργά με το ποδόσφαιρο ;

Κοίταξε. Περισσότερο παρακολουθώ την εξέλιξη του Ελληνικού πρωταθλήματος. Για το Κυπριακό ποδόσφαιρο μαθαίνω νέα κυρίως από τηλέφωνα που θα κάνω στον αδελφό μου τον Κούλλη. Δεν παρακολουθώ στενά το Κυπριακό πρωτάθλημα. Απλώς βλέπω τα αποτελέσματα. 

Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου σήμερα ;

Σίγουρα είναι ανεβασμένο. Έρχονται πλέον στην Κύπρο ξένοι παίκτες που έχουν ποιότητα και βοηθούν στην βελτίωση του. Η Εθνική ομάδα της Κύπρου με εξαίρεση το τελευταίο ματς με το Κόσοβο, μου έχει αρέσει. 

Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;

Είναι λίγα τα ταλέντα που βγαίνουν τώρα. Παλιά υπήρχε αυξημένη συμμετοχή και παρουσία των Κύπριων ποδοσφαιριστών στις ομάδες και μπορούσαν να αναδειχθούν ποιο εύκολα. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο κάθε σύλλογος έχει στις τάξεις του μεγάλο αριθμό ξένων παικτών με αποτέλεσμα το έργο τον δικών μας ταλέντων να είναι δυσκολότερο. Πως θα βγουν νέοι παίκτες όταν δεν αγωνίζονται ;

Κύριε Παντζιαρά επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δικής σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ;

Κατάγομαι από την Σκυλλούρα.

Γεννηθήκατε με μια μπάλα στα πόδια η στην πορεία αποφασίσατε να γίνεται ποδοσφαιριστής ;

Εκείνα τα χρόνια στα χωριά δεν είχαμε τίποτα άλλο εκτός από το ποδόσφαιρο. Παίζαμε μπάλα από το πρωί έως και το βράδι. 

Που σας εντόπισε το ΑΠΟΕΛ ;

Σίγουρα με την συμμετοχή που είχα από μικρή ηλικία στην ομάδα του χωριού μου, άρχισα να τραβώ την προσοχή των μεγάλων ομάδων που έψαχναν παιδιά με ταλέντο και προοπτική. Αρχικά πήγα στον Ολυμπιακό για να δοκιμαστώ γιατί ήταν παίκτη της ομάδας ο γαμπρός μου ο Δημητράκης και ένας άλλος χωριανός μου ο Σωτηράκης. Όταν πήγαμε εκεί για να με δοκιμάσουν για κάποιους λόγους ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού δεν ήθελε να με δει και έτσι πήρα την απόφαση να φύγω. Αυτή η εξέλιξη είχε μαθευτεί με αποτέλεσμα να έρθει να με βρει ο Σάββας Παρτάκης, που ήταν τότε βοηθός προπονητή στο ΑΠΟΕΛ, με παρότρυνε και με ενέταξε στις τάξεις της ομάδας. Ξεκίνησα την καριέρα μου στο ΑΠΟΕΛ, ως ποδοσφαιριστής της δεύτερης ομάδας και σιγά-σιγά εντάχθηκα στην ανδρική. Ακολούθησε στην συνέχεια ο Νίκος και αργότερα ο Κούλλης. 

Από τις αλάνες της Λευκωσίας ξαφνικά σε μια μεγάλη ομάδα όπως το ΑΠΟΕΛ. Ήταν μεγάλη αλλαγή για εσάς τότε ;

Σίγουρα. Ήταν μεγάλη αλλαγή. Άλλο η αλάνα του χωριού και διαφορετικό το να είσαι μέλος μιας μεγάλης ομάδας όπως το ΑΠΟΕΛ. Δουλεύεις σε καλύτερες συνθήκες, ποιο επαγγελματικά και αναλαμβάνεις μεγαλύτερες ευθύνες καθώς οι απαιτήσεις αυξάνονται. Είχες εκεί το προπονητή ο οποίος σε δίδασκε και σου μάθαινε τα μυστικά του ποδοσφαίρου. 

Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από το ΑΠΟΕΛ ;

Το κλίμα στο ΑΠΟΕΛ ήταν καλό και οικογενειακό. Τους καινούργιους ποδοσφαιριστές τους δεχόντουσαν με πολύ αγάπη και προσπαθούσαν να σε ενσωματώσουν με ομαλό τρόπο μέσα στην ομάδα. Αυτό για μένα ήταν ένα πολύ θετικό στοιχείο που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εξαιρετική πορεία που είχα στην συνέχεια ως τερματοφύλακας στο ΑΠΟΕΛ.

Πως σας υποδέχθηκαν οι ποιο παλιοί παίκτες του ΑΠΟΕΛ ;  

Σίγουρα με βοήθησαν. Συγκεκριμένα μου έδωσε μεγάλη ώθηση ο Ηρόδοτος Ηροδότου, ο οποίος ήταν τότε ο βασικός τερματοφύλακας του ΑΠΟΕΛ. Με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή, δημιουργήθηκε μεταξύ μας μια πολύ καλή φιλία με αποτέλεσμα ο ανταγωνισμός που είχαμε για τη θέση του βασικού γκολκίπερ να λειτουργήσει ευεργετικά για την ομάδα. Ήταν κάτι που βοήθησε τόσο εμάς τους ίδιους όσο και το ΑΠΟΕΛ συνολικά. 

Εσείς, ως νεαρός στην ηλικία όπως ήσασταν τότε πιστεύατε στον εαυτό σας ; 

Για αυτό πήγα. Έκανα το μεγάλο βήμα, έφυγα από την ομάδα του χωριού και πήγα στο ΑΠΟΕΛ, έναν σύλλογο Α΄ Κατηγορίας, γιατί είχα όνειρα και φιλοδοξίες. Είχα βάλει ως κύριο μέλημα μου να παίξω και να καθιερωθώ στην ομάδα. Να διαγράψω για χρόνια μια πετυχημένη καριέρα στο ΑΠΟΕΛ. Με την αμέριστη συμπαράσταση των τότε προπονητών μου αυτή η καλή παρουσία πείρε σάρκα και οστά. Έγινε πραγματικότητα.

Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;

Από ότι φάνηκε στην πορεία κατάφερα από πολύ νωρίς να ξεχωρίσω και να δείξω το τι μπορώ να κάνω στο γήπεδο. Αφοσιώθηκα αποκλειστικά στην σκληρή δουλειά και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα άρχισα να εδραιώνω την παρουσία μου στο βασικό σχήμα της ανδρικής ομάδας του ΑΠΟΕΛ. 

Ήσασταν πάντοτε τερματοφύλακας ;

Πάντοτε. Από την πρώτη στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο ήθελα να γίνω ένας πολύ καλός τερματοφύλακας. Ήταν ένας μεγάλος προσωπικός στόχος που είχα θέσει από μικρός. 

Ποια ήταν τα πιο δυνατά σας στοιχεία ;

Νομίζω η αποφασιστικότητα, η αλτικότητα και η έξοδος μου. Ήταν στοιχεία που με βοήθησαν να εξελιχθώ και να παίξω ποδόσφαιρο σε ψηλό επίπεδο. 

Εκτός από το ταλέντο που διαθέτατε χρειάστηκε να δουλέψετε και στις προπονήσεις για να μπορέσετε να διαγράψετε αυτή την πετυχημένη πορεία στο ποδόσφαιρο ως τερματοφύλακας ;

Η θέση του τερματοφύλακα στο ποδόσφαιρο είναι κομβική και σημαίνει μόνο δουλειά. Αν δεν δουλέψεις δεν μπορείς να αναδειχτείς. Η σκληρή δουλειά για χρόνια με βοήθησε να εξελιχθώ και να καθιερωθώ ως ένας τερματοφύλακας επιπέδου στο ΑΠΟΕΛ.

Πως αντιμετωπίζατε την πίεση του κόσμου, ειδικά στην αρχή που ήσασταν νέος στην ομάδα ;

Για να είμαι ειλικρινής πίεση από τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ, δεν είχα. Αντίθετα χαιρόμουν πραγματικά όταν το γήπεδο ήταν ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο. Παίρναμε μεγάλη ώθηση από τους φιλάθλους μας την οποία βγάζαμε στην συνέχεια και μέσα στο παιχνίδι. Είχα έξτρα κίνητρο όταν έπαιζα μπροστά σε αρκετό κόσμο.  

Πως ήταν μεταξύ σας ο ανταγωνισμός με τον Ηρόδοτο Ηροδότου, για την θέση του βασικού τερματοφύλακα ;

Ο ανταγωνισμός που είχαμε μεταξύ μας ήταν υγιής. Πάνω από όλα ήμασταν φίλοι. Τρέφαμε μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση ο ένας για τον άλλον. Η σκληρή δουλειά που κάναμε και οι δυο μας ωφέλησε. Διατηρούμασταν συνεχώς σε εγρήγορση και αυτό μας βοηθούσε παράλληλα και τους δυο να βελτιωνόμαστε διαρκώς. Για το ΑΠΟΕΛ εκείνης της εποχής ήταν μεγάλη ευτυχία να διαθέτει στις τάξεις του δυο τερματοφύλακες τέτοιας αξίας.  

Τι μπορούμε να πούμε για το ΑΠΟΕΛ της δικής σας εποχής ;

Πέρασα πολύ καλά χρόνια στο ΑΠΟΕΛ. Φθάσαμε ως ομάδα σε πολύ μεγάλες επιτυχίες. Πήραμε πρωταθλήματα, κύπελλα, είχαμε την πετυχημένη παρουσία στην Α΄ Εθνική. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την μεγάλη στήριξη που είχαμε από τον κόσμο. Όλη αυτή η διαδρομή μου στο ΑΠΟΕΛ, με βοήθησε να εξελιχθώ και να προετοιμαστώ για να κάνω το μεγάλο άλμα στην καρίερα μου με την μεταγραφή μου στον Άρη.

Ποια είναι η μεγαλύτερη σας στιγμή ;

Η ποιο συγκινητική στιγμή από την παρουσία μου στον ΑΠΟΕΛ, ήταν όταν εκτιμώντας την μεγάλη προσφορά τόσο την δική μού όσο και των αδερφών μου Νίκου και Κούλλη, τίμησαν την οικογένεια μου. Τον πατέρα και την μητέρα μου. Για μένα προσωπικά ήταν μια ανεπανάληπτη στιγμή που δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ. Είμαι ευγνώμων στο ΑΠΟΕΛ που έχουν κάνει αυτή την τιμητική.  

Πόσα χρόνια παίξατε στο ΑΠΟΕΛ ; 

Στο ΑΠΟΕΛ έπαιξα στην πρώτη μου παρουσία στην ομάδα από το 1971 έως και το 1978. Όταν επέστρεψα στην Κύπρο, για την δεύτερη μου θητεία αγωνίστηκα από το 1985 μέχρι το 1987. Φόρεσα τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ συνολικά 9 χρόνια. 

Πως έγινε η μεταγραφή σας στον Άρη ;

Η πρώτη ομάδα που έδειξε ενδιαφέρον για να με αποκτήσει ήταν ο ΠΑΟΚ. Είχε στείλει μάλιστα και δικό του άνθρωπο στην Κύπρο για να με δει. Μετά ακολούθησε το ενδιαφέρον και του Άρη μέσω ενός στρατιωτικού που υπηρετούσε στην ΕΛΔΥΚ. Υπήρξαν διαβουλεύσεις και με τους δυο συλλόγους. Η καλύτερη προσφορά είχε γίνει από τον Άρη, στον οποίο κατέληξα στο τέλος.

Πόσο εύκολη η δύσκολη ήταν η απόφαση σας εκείνη την εποχή να αποδεχθείτε τελικά την πρόταση του Άρη και να φύγετε για την Ελλάδα ;

Τότε οι καλοί Κύπριοι ποδοσφαιριστές άρχισαν να πηγαίνουν στην Ελλάδα και να αγωνίζονται με μεγάλη επιτυχία στους συλλόγους και το πρωτάθλημα της Ά Εθνικής. Εγώ όταν ήρθα στον Άρη είχα βρει στην ομάδα τον Τάκη Παπέττα. Η παρουσία του με βοήθησε πάρα πολύ. Μου είχε μιλήσει με τα καλύτερα λόγια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φύγουν από το μυαλό μου οι όποιες αμφιβολίες είχα. Αποφάσισα τελικά χωρίς δισταγμό να κάνω το επόμενο βήμα στην καρίερα μου. Να ανέβω το σκαλοπάτι της Ά Εθνικής.

Από το ΑΠΟΕΛ σε μια μεγάλη ομάδα της Ελλάδας όπως ήταν ο Άρης. Ήταν εύκολη η μετάβαση σας η ζοριστήκατε στην αρχή ; 

Η προσαρμογή μου ήταν δύσκολη. Ευτυχώς όμως είχα την τύχη να συναντήσω εκεί στον Άρη πολύ καλά παιδία που με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και με βοήθησαν να ενταχθώ στην ομάδα με ομαλό τρόπο. Ενσωματώθηκα γρήγορα και με την απόδοση που είχα άρχισα να τους πείθω πως έχω θέση στον Άρη και πως μπορώ να υπερασπιστώ με μεγάλη επιτυχία την εστία της ομάδας. Έγινα γρήγορα βασικός και κάθισα στον Άρη για 6 χρόνια. 

Βρεθήκατε με νέους συμπαίκτες. Πως ήταν η συνεργασία σας μέσα στο γήπεδο ;

Η συνεργασία μου με τους νέους μου συμπαίκτες μέσα στο γήπεδο ήταν εξαιρετική. Εγώ όταν πήγα στον Άρη ήμουν επαγγελματίας. Ασχολούμουν αποκλειστικά με το ποδόσφαιρο. Πολύ γρήγορα αναπτύχθηκε μεταξύ μας μια δυνατή φιλία. Ήρθαμε κοντά ο ένας με τον άλλο. Βγαίναμε έξω όλοι μαζί όταν δεν είχαμε προπόνηση και κάναμε αρκετή παρέα. Αυτή όλη η καλή χημεία βγήκε και στον αγωνιστικό χώρο. Φτιάξαμε ένα πολύ δυνατό σύνολο που έπαιζε εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Ο Άρης εκείνης της περιόδου ήταν μια πολύ δυνατή ομάδα. 

Πόσο γρήγορα καταφέρατε να γίνεται ο βασικός γκολκίπερ του Άρη ;

Όπως και στο ΑΠΟΕΛ έτσι και στον Άρη μέσω της πολύ σκληρής δουλειάς και με τα προσόντα που είχα, με προπονητή τότε τον Βούλγαρο Αποστόλ Τσιατσέφσκι, που είχε δουλέψει στο παρελθόν και στην Κύπρο και με ήξερε κατάφερα σχετικά γρήγορα να γίνω ο βασικός τερματοφύλακας του Άρη. Στα έξι χρόνια της παρουσίας μου στην ομάδα καταφέραμε να διαγράψουμε μια πολύ καλή πορεία. Είχαμε κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις στο Κύπελλο Ουέφα απέναντι σε Μπενφίκα, Περούτζια και Σαιντ Ετιέν. Με τις εμφανίσεις μου βοήθησα τον Άρη από την δική μου πλευρά να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός απέναντι σε αυτές τις σπουδαίες ομάδες. 

Η παρουσία σας στο Ελληνικό Πρωτάθλημα σας έκανε καλύτερο τερματοφύλακα ; 

Σίγουρα με έκανε καλύτερο. Το επίπεδο στην Ελλάδα ήταν πιο ψιλό σε σχέση με την Κύπρο. Παίζοντας σε ένα περισσότερο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, με καλύτερες συνθήκες για τους ποδοσφαιριστές, αυτόματα γίνεσαι καλύτερος και εσύ. Η εξέλιξη που είχα ήταν ραγδαία και μέσα από την σκληρή δουλειά που γινόταν πάνω σε καθαρά επαγγελματικό επίπεδο κατάφερα να ανταποκριθώ με επιτυχία στις δυσκολίες και στις αυξημένες απαιτήσεις που υπήρχαν προς το πρόσωπο μου τόσο από τον Άρη όσο και από τον κόσμο της ομάδας. 

Πόσα χρόνια παίξατε στον Άρη ;

Φόρεσα την φανέλα του Άρη για μια 6ετία. Από το 1978 έως και το 1984.

Ποιες είναι οι κορυφαίες σας στιγμές με τον Άρη ;

Η καλύτερη στιγμή ήταν όταν παίζαμε παιχνίδι με τον Παναθηναικό για το Κύπελλο, όταν φθάσαμε στην διαδικασία των πέναλτι και είχα αποκρούσει τα δυο χαρίζοντας την πρόκριση στην ομάδα μου για την επόμενη φάση του θεσμού. Το ένα μάλιστα ήταν συγκεκριμένα του συμπατριώτη μου του Δημήτρη Κύζα. Θυμάμαι μέχρι σήμερα τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησα μαζί με τους συμπαίκτες μου μετά το τέλος του αγώνα. Όταν βγήκα από τα αποδυτήρια για να φθάσω στο σπίτι μου χρειάστηκε να με μεταφέρουν στους ώμους τους οι φίλαθλοι του Άρη οι οποίοι καθοδόν συνεχώς με χειροκροτούσαν και με αποθέωναν. 

Τι ακολούθησε μετά τα 6 χρόνια της παρουσίας σας στον Άρη ;

Την σεζόν 1984-85, έπαιξα για ένα χρόνο στον Πανσερραϊκό, ο οποίος την χρονιά εκείνη αγωνιζόταν στην Β΄ Εθνική. Ανεβάσαμε την ομάδα στην Α΄ Εθνική. Μετά έγινε η πρόσκληση από το ΑΠΟΕΛ και αποφάσισα να επιστρέψω στην Κύπρο.

Τι θυμάστε από την δεύτερη σας θητεία στο ΑΠΟΕΛ ;

Επέστρεψα στο ΑΠΟΕΛ τη σεζόν 1985-86. Δεν το μετάνιωσα που επέστρεψα στην Κύπρο. Το ΑΠΟΕΛ ήταν χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Προσπαθούσε να ενισχυθεί για να μπορέσει να κατακτήσει τον τίτλο και όταν μου έγινε η πρόταση ειλικρινά το χάρηκα. Επέστρεψα και μάλιστα η πρώτη χρονιά ήταν άκρως επιτυχημένη καθώς καταφέραμε να πετύχουμε τον μεγάλο μας στόχο που ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Η κάθοδος μου στην Κύπρο συνοδεύτηκε από ένα τίτλο που ζητούσε επίμονα ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ. 

Κλίσατε όμως την καριέρα σας στον Απόλλωνα. Τι σας έχει μείνει από την παρουσία σας στην ομάδα της Λεμεσού ;

Στο ΑΠΟΕΛ αγωνίστηκα δυο χρόνια. Όταν έφυγα από την ομάδα αρχικά επέστρεψα στην Ελλάδα. Στην πορεία όμως δέχθηκα αρχικά μια πρόταση από την ΑΠΕΠ, ομάδα Β΄ Κατηγορίας της Κύπρου, που είχε κερδίσει την άνοδο της στην Α΄ Κατηγορία, με προπονητή τον Δήμο Καβάζη. Μου έκαναν την πρόταση, την αποδέχθηκα, πήγα στην Λεμεσό που ήταν η έδρα της εκείνη την εποχή, όμως στην πορεία προέκυψε πρόβλημα στον Απόλλωνα με τους τερματοφύλακες. Έγινε μεταξύ των δυο συλλόγων μια συμφωνία με αποτέλεσμα να καταλήξω τελικά στον Απόλλωνα. Συνάντησα ένα εξαιρετικό κλίμα στην ομάδα. Υπήρχε τότε ένας πολύ καλός πρόεδρος ο Γεωργιάδης. Με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή με τον καλύτερο τους τρόπο. Βρήκα παιδιά τα οποία γνώριζα από την κοινή μας παρουσία στην Εθνική ομάδα της Κύπρου όπως για παράδειγμα οι Γιαγκουδάκης, Πίττας, Αντρελλής οι οποίοι με βοήθησαν να εγκλιματιστώ γρήγορα στις ανάγκες τις ομάδας. Προσπάθησα να τους βοηθήσω όσο περισσότερο μπορούσα. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από το πέρασμα μου από τον Απόλλωνα. Δέθηκα συναισθηματικά με τον κόσμο και την ομάδα παρόλο που δεν έπαιξα ποδόσφαιρο για πολλά χρόνια εκεί. 

Κύριε Παντζιαρά γνωρίσατε πολλούς προπονητές στην καριέρα σας. Ποιος σας κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον ;

Σίγουρα αυτός που με βοήθησε περισσότερο στην εξέλιξη μου ήταν ο Πάνος Μάρκοβιτς. Είχε βάλει την σφραγίδα του για την πολύ καλή πορεία του ΑΠΟΕΛ, σε Κύπρο και Ελλάδα. Έχω να πω τα καλύτερα λόγια για την αξία και τον χαρακτήρα του. Έπαιξε κομβικό ρόλο στην ποδοσφαιρική μου πορεία και τον ευχαριστώ για αυτό. 

Ποιος αντίπαλος σας δυσκόλευε περισσότερο ;

Σίγουρα στην Κύπρο ήταν ο Σωτήρης Καιάφας της Ομόνοιας. Ένας πολύ καλός κεντρικός επιθετικός. Ήταν από τους δυσκολότερους. Όταν πήγα στην Ελλάδα υπήρχαν εξίσου πολύ καλοί αντίπαλοι σέντερ-φορ που ήθελαν ιδιαίτερη προσοχή. Ποδοσφαιριστές της εμβέλειας του Θωμά Μαύρου, του Αντώνη Αντωνιάδη, του Γιώργου Κούδα. Παρά τις δυσκολίες όμως είχα την ικανότητα να τους αντιμετωπίζω με την βοήθεια των συμπαικτών μου με μεγάλη επιτυχία. 

Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα ματς ;

Υπήρχε αγωνία στα πρώτα πέντε λεπτά του αγώνα. Όταν έμπαινα στο γήπεδο τα ξεχνούσα όλα. Το μυαλό μου ήταν επικεντρωμένο μόνο μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Μετά το πρώτο πεντάλεπτο δεν καταλάβαινα τίποτα. 

Ταχτικές υπήρχαν στην δική σας εποχή ;

Σίγουρα υπήρχε. Στην Ελλάδα προπάντων η εξέλιξη πάνω σε αυτό το θέμα ήταν ραγδαία. Αρχίσαν σιγά σιγά να κάνουν την εμφάνιση τους και οι σκάουτερ. Ο κάθε προπονητής προσπαθούσε από την δική του πλευρά να μας διδάξει πως έπαιζε ο αντίπαλος για να είμαστε έτοιμοι να τον αντιμετωπίσουμε με αποτελεσματικό τρόπο. 

 

Τι θυμάστε από την παρουσία σας στην Εθνική ομάδα ;

Είχα και με την Εθνική ομάδα μια πολύ καλή πορεία. Έπαιξα συνολικά σε 22 παιχνίδια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα παιχνίδι που παίζαμε στην Ουγγαρία, που είχε στις τάξεις της τότε τον Λάγιος Ντέταρι. Μέχρι το 90΄ λεπτό ήμασταν 0-0 και σε μια κακή στιγμή δεχθήκαμε το γκολ και χάσαμε τον αγώνα με 1-0. Ήταν ένα από τα πολύ καλά μας παιχνίδια. Αλλά γενικά όλες οι συμμετοχές που είχα με την Εθνική Ανδρών της Κύπρου ήταν πολύ ευχάριστες για μένα. Ένιωθα μεγάλη τιμή γιατί παίζαμε για τα χρώματα της πατρίδας μας. 

Ποιο ματς θα θυμάστε για πάντα ;

Αποτελεί για μένα ξεχωριστή προσωπική στιγμή η απόκρουση που είχα κάνει στον αγώνα με την Νάπολι για το Κύπελλο Κυπελλούχων τη σεζόν 1976-77, σε κεφαλιά του Τζιουζέπε Σαβόλντι. Είχε χαρακτηριστεί από όσους βρέθηκαν στο γήπεδο ως απόκρουση του αιώνα.

Όταν βάζατε για πρώτη φορά τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ, περιμένατε ότι θα είχατε αυτή την πετυχημένη πορεία στο ποδόσφαιρο ;

Όταν ξεκινούσα το ποδόσφαιρο υπήρχε η παιδική αφέλεια. Δεν περνούσε από το μυαλό μου ότι θα μπορούσα κάποια στιγμή να βρεθώ να κάνω μεταγραφή για τον Άρη Θεσσαλονίκης. Αλλά νομίζω πως μέσα από την σκληρή δουλειά, την σταθερότητα, την συνέπεια και τους χαμηλούς τόνους που κράτησα στα χρόνια που έπαιξα ποδόσφαιρο στο τέλος ανταμείφθηκα για τους κόπους μου με τον καλύτερο τρόπο. Ήταν μια δικαίωση των προσπαθειών μου. Η πορεία μου στο ποδόσφαιρο δεν έγινε τυχαία. Ήταν προϊόν σκληρής και συστηματικής δουλειάς. 

Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ και του Άρη ;

Οι σχέσεις μου με τον κόσμο τόσο του ΑΠΟΕΛ όσο και του Άρη ήταν πάντοτε εξαιρετικές. Η διαχρονικά καλή μου απόδοση στα παιχνίδια ήταν αυτή που με ανέβασε πολύ ψιλά στην συνείδηση του κόσμου. Για να φανταστείς τώρα που ζω στην Θεσσαλονίκη σε κάθε βόλτα που κάνω στους δρόμους θα με σταματήσουν φίλαθλοι του Άρη και θα μου δείξουν έμπρακτα τον μεγάλο σεβασμό και την εκτίμηση τους. Θυμούνται ακόμη τα καλά ματς που έκανα με την ομάδα και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα. 

Τι σας έχει μείνει από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;

Μου έχουνε μείνει οι καλές στιγμές που έζησα στο ποδόσφαιρο με τη φανέλα τόσο του ΑΠΟΕΛ όσο και του Άρη. Ακολούθησα για λίγο την προπονητική αλλά φάνηκα πολύ τυχερός γιατί σε σύντομο χρονικό διάστημα από την ώρα που αποφάσισα να τερματίσω την καριέρα μου έγινα προπονητής τερματοφυλάκων στον Άρη, θέση στην οποία παρέμεινα για δέκα ολόκληρα χρόνια. Ήταν μεγάλη υπόθεση για μένα να βρίσκομαι για τόσα πολλά χρόνια προπονητής τερματοφυλάκων σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο του Ελληνικού πρωταθλήματος με διαχρονική παρουσία στην Α΄ Εθνική.   

Υπάρχει επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες ;

Με τους παλιούς μου συμπαίκτες στο ΑΠΟΕΛ έχω κυρίως τηλεφωνική επαφή. Όταν βρίσκονται ο Νίκος και ο Κούλλης με παρέα με παίρνουν τηλέφωνο και τα λέμε. Εδώ στη Θεσσαλονίκη επειδή είναι μια μεγάλη πόλη που έχω ζήσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου διατηρώ στενότερες επαφές με τους παλιούς μου συμπαίκτες στον Άρη. Βρίσκομαι ταχτικότατα με τα παιδιά. Σε πολλές περιπτώσεις θυμόμαστε ξανά τις παλιές και ωραίες στιγμές που βιώσαμε από κοινού με την φανέλα του Άρη.

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας είπατε κύριε Παντζιαρά. Κλείνοντας την συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του pafossports.blogspot.com να στείλετε το δικό σας μήνυμα στο φίλαθλο κόσμο της Κύπρου.

Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου και τους τρεις συλλόγους που υπηρέτησα κατά την διάρκεια της καριέρας μου. Με βοήθησαν αφάνταστα οι τρεις αυτές ομάδες όπως επίσης και οι συμπαίκτες που είχα τόσο στο ΑΠΟΕΛ όσο και στο Άρη και τον Απόλλωνα. Θέλω και τα τρία αυτά σωματεία να πηγαίνουν καλά και να προοδεύουν.