Ο Κύπριος δεξιός ακραίος επιθετικός Ανδρέας Ξανθός, γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1944, στο Κοιλάνι της Λεμεσού. Έπαιξε για ένα μόνο σύλλογο στην καριέρα του τον Άρη. Αγωνιζόταν κυρίως ως δεξιός εξτρέμ και διακρίθηκε για την αξιοσημείωτη τεχνική του κατάρτιση, την ταχύτητα του, το δυνατό σουτ, τον καλό ρυθμό και τον εξαιρετικό έλεγχο της μπάλας. Εξέχον μέλος της "Ελαφράς Ταξιαρχίας" που μάγεψε τον ποδοσφαιρικό κόσμο της Κύπρου με τις ικανότητες του τη δεκαετία του 1960 έως και το 1974.
Το Pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα του Άρη τον Ανδρέα Ξανθό. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Λεμεσού, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 14 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λεμεσού, πως έζησε την παρουσία του στο πρωτάθλημα της Α΄ Κατηγορίας με τη φανέλα του Άρη, γιατί δεν πήρε μεταγραφή για άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Ανδρέας Ξανθός μιλά για τον σημερινό Άρη και το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.
Ο Ανδρέας Ξανθός είναι πραγματικά μια ηγετική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λεμεσού. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο, με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς ποδοσφαιριστές. Όλοι έχουν και κάτι καλό να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Ανδρέα Ξανθού.
Κύριε Ξάνθο να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε πλέον ενεργά με το ποδόσφαιρο ;
Παρακολουθώ ποδόσφαιρο. Αλίμονο. Πηγαίνω και στο γήπεδο όταν υπάρχουν παιχνίδια με μεγάλο ενδιαφέρον.
Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου σήμερα ;
Είναι αρκετά ανεβασμένο τα τελευταία χρόνια. Έρχονται στο πρωτάθλημα μας παίκτες κλάσεως και έχουν βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα του. Βλέπουμε πως πλέον όλες οι ομάδες είναι δυνατές, η ψαλίδα έχει κλείσει και δεν υπάρχουν εύκολα ματς.
Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Λίγα πράγματα. Οι ομάδες πλέον επιλέγουν να φέρνουν ποιο έτοιμους παίκτες από το εξωτερικό. Δεν είναι εύκολο για τα δικά μας παιδιά να πάρουν χρόνο συμμετοχής και να δείξουν την αξία τους στο γήπεδο.
Πως βλέπετε την παρουσία του Άρη στο φετινό πρωτάθλημα της Α΄ Κατηγορίας ;
Ο Άρης φέτος θα είναι πολύ καλύτερος από άλλες χρονιές. Ελπίζω να πάει πολύ καλά. Έχει τις δυνατότητες να τερματίσει μέσα στην πρώτη τριάδα.
Κύριε Ξάνθο επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στο ποδόσφαιρο. Από που κατάγεστε ;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Κοιλάνι.
Γεννηθήκατε με μια μπάλα στα πόδια η στην πορεία πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με το ποδόσφαιρο ;
Μπορώ να σου πω ότι έφθασα στην ηλικία των 16-17 ετών και δεν ήξερα τι ήταν η μπάλα.
Που σας εντόπισε ο Άρης ;
Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο σε ομάδα του τοπικού πρωταθλήματος. Εκεί με είδε ο παλιός παίκτης του Άρη ο Ανθής Σιούκρης. Αφού του άφησα καλές εντυπώσεις, με παρότρυνε να κατέβω στις προπονήσεις του Άρη για να με δοκιμάσουν. Μου εξέφραζε την βεβαιότητα του ότι πολύ σύντομα θα γινόμουν παίκτης της δεύτερης ομάδας. Πήγα, τον συνάντησα στο ΓΣΟ, μου φώναξε να πάω κοντά του, κάναμε κάποιες μακρινές μπαλιές και μου ζήτησε να παίξω στο δίτερμα που είχε προγραμματισμένο ο Άρης. Έπαιξα εναντίον της πρώτης ομάδας και τους είχα βάλει δυο γκολ. Με χρησιμοποίησαν εκείνη την ημέρα ως αριστερό εξτρέμ. Ήμουν αρκετά ταχύς. Είχαν ξετρελαθεί με το ταλέντο μου.
Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από τον Άρη ;
Με αγκάλιασαν αμέσως όλοι τους. Η προσοχή τους ήταν συνεχώς στραμμένη πάνω μου. Μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας εντάχθηκα κανονικά στην δεύτερη ομάδα του Άρη. Στο πρώτο μου ματς με αντίπαλο την ΕΠΑ είχα βάλει 4 γκολ. Με την πάροδο μιας εβδομάδας ανέβηκα στην ανδρική. Έκανα το ντεμπούτο μου με τον Πεζοπορικό και σκόραρα 3 φορές. Από εκείνη την στιγμή συνέχισα να εδραιώνω συνεχώς την παρουσία μου στην βασική ενδεκάδα του Άρη και να γίνομαι σημείο αναφορά για τον σύλλογο. Τα μεγάλα μου προσόντα ήταν η δύναμη και η ταχύτητα. Συγκαταλεγόμουν εκείνη την εποχή ανάμεσα στους 2-3 ποιο γρήγορους παίκτες της Κύπρου.
Πως σας υποδέχθηκαν οι ποιο παλιοί παίκτες του Άρη ;
Ο Άρης ήταν φτωχός σύλλογος. Οι περισσότεροι παίκτες της ομάδας ήταν μαθητές. Πολλές φορές δεν είχαν χρήματα να μας πληρώσουν. Μας έδιωχναν από το σχολείο και αναγκαζόμασταν να πηγαίνουμε να δουλεύουμε στα χτίσματα για να μπορέσουμε να βγάλουμε τα έξοδα μας. Ερχόμασταν καθημερινά αντιμέτωποι με πολλές δυσκολίες. Προερχόμασταν όλοι από φτωχές οικογένειες. Με την πάροδο του χρόνου άρχισαν κάπως να βελτιώνονται τα πράγματα. Ξεκίνησαν να μας πληρώνουν κάποια έξοδα. Συνέχισα να παίζω μπάλα στην ομάδα, πήγα στρατιώτης και ήρθα ξανά πίσω στον Άρη. Εκείνη την εποχή αμέσως με ζήτησε το ΑΠΟΕΛ. Πήγα στην Λευκωσία και έπαιξα μαζί τους κάποια φιλικά. Είχε τότε στις τάξεις του τους Ανδρέα Πάκκο-Χριστοδούλου και Ανδρέα Στυλιανού. Με ήθελαν είτε για δεξί εξτρέμ είτε για αριστερό. Είχαμε πάει 12 παίκτες για να δοκιμαστούμε. Μεταξύ αυτών των ποδοσφαιριστών ήταν και ο Τάσος Κωνσταντίνου της ΕΠΑ, τον οποίο απέρριψαν πρώτο. Από τους 12 τελικά επέλεξαν μόνο εμένα. Ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με τον Άρη αλλά στο τέλος προέκυψε μεγάλη καθυστέρηση και αποφάσισαν να μην με δώσουν. Ήρθαν και με βρήκαν οι Λυκούργος Αρχοντίδης και Ανδρέας Κοτσώνης. Μου εξέφρασαν την μεγάλη τους αγάπη και μου ζήτησαν να παραμείνω στην ομάδα. Παράλληλα είχα δεχθεί τηλέφωνο από τον τότε πρόεδρο του ΑΠΟΕΛ. Μου έδωσε να καταλάβω ότι ήθελαν πάρα πολύ να με εντάξουν στο δυναμικό τους. Εγώ εκείνη την εποχή ήμουν νεαρός στην ηλικία, δεν ήξερα και πολλά πράγματα. Τελικά σε ένα ματς με την Ομόνοια τραυματίστηκα στο πόδι και η μεταγραφή ναυάγησε. Έτσι παρέμεινα για 14 χρόνια στον Άρη και έκανα το κέφι μου.
Εσείς στην αρχή πιστεύατε στον εαυτό σας η υπήρχε μέσα σας και η αμφιβολία ;
Πίστευα πάρα πολύ στον εαυτό μου. Είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση. Μου άρεσε που έβαζα τα γκολ όπως τα ήθελα εγώ ρίχνοντας τους αντίπαλους τερματοφύλακες από την άλλη πλευρά. Λάτρευα το ποδόσφαιρο και προσπαθούσα να απολαμβάνω την κάθε στιγμή. Διότι Κώστα οι φίλαθλοι όλων των ομάδων θέλουν να δουν από τους παίκτες κάτι το διαφορετικό. Κάτι εξαιρετικό. Δεν θέλουν να βλέπουν απλά να κάνεις ένα μονοκόμματο σουτ και να βάζεις γκολ. Να αυτοσχεδιάσεις μέσα στο γήπεδο κάτι που θα τους μείνει να θυμούνται για καιρό. Εγώ αυτά τα έκανα ταχτικά. Σκόραρα γκολ με τακουνάκι, από κλειστές γωνιές. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Ανδρέα Κωνσταντίνου, του οποίου είχα βάλει καμιά 10ρια καθοριστικά γκολ, στα μεταξύ μας ματς, που μου έλεγε " Σου αφήνω τόσο χώρο από την άλλη πλευρά και μου βάζεις γκολ από εκεί που σου κλείνω την γωνιά". Εγώ καθυστερούσα λίγο να κάνω το σουτ και τους ξεγελούσα. Ένιωθα μεγάλη ικανοποίηση όταν πετύχαινα γκολ με δύσκολο τρόπο. Μου άρεσε πάρα πολύ. Ο κόσμος που έδινε το παρόν του στο γήπεδο το απολάμβανε. Έλεγαν τότε όλοι ξέρουν να βάζουν γκολ αλλά ο Ξανθός τα βάζει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Αυτές οι ωραίες αναμνήσεις μου έχουν μείνει στο μυαλό και τις θυμάμαι ακόμη. Εγώ δεν πήγα στον Άρη με σκοπό να κάνω καριέρα. Για να καταλάβεις δεν με έβαζαν να παίξω στην ομάδα του σχολείου μου. Μέχρι την 4η τάξη του γυμνασίου δεν με υπολόγιζαν και πολύ. Από την 5η τάξη του γυμνασίου και μετά άρχισαν να αλλάζουν τα πράγματα για μένα. Τους κατατρόπωσα όλους.
Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;
Εγώ τότε μικρός στην ηλικία ξεκίνησα στην πρώτη ομάδα του Άρη έχοντας ως συμπαίκτες μου την παλιά φουρνιά της ομάδας. Απέκτησα δίπλα τους πολύτιμές εμπειρίες που με βοήθησαν να γίνω καλύτερος παίκτης. Στην συνέχεια άρχισαν σταδιακά να αποχωρούν και στην θέση τους να έρχονται νέα παιδιά με σπουδαίο ταλέντο και μεγάλες προοπτικές. Από τους παλιούς παίκτες είχαν μείνει μόνο εγώ, ο Λάκης Παπαδόπουλος και ο Σπύρος Παπαβασιλείου. Τους βοηθήσαμε να ενσωματωθούν σωστά στην ομάδα. Τελικά αναδείχθηκαν, έφτιαξαν μαζί μια πολύ καλή και δυνατή ομάδα η οποία έφθασε το 1989 μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να το είχαμε πάρει. Κάναμε καλές εμφανίσεις και σε αρκετά μας είχαμε αδικηθεί. Είχαμε αναμφίβολα τις δυνατότητες να φθάσουμε σε μεγαλύτερες επιτυχίες. Έκανα ωραία παιχνίδια όταν ερχόμουν ως αντίπαλος στην Πάφο. Άρχισα να καθιερώνομαι στην βασική ενδεκάδα του Άρη όταν ήμουν μαθητής στην 5η τάξη του γυμνασίου.
Σε ποια θέση καθιερωθήκατε στον Άρη ;
Στην θέση του δεξιού εξτρέμ.
Ποια ήταν τα ποιο δυνατά σας ατού ;
Η ταχύτητα και η δύναμη που διέθετα. Είχα εξαιρετική ντρίπλα.
Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας βοήθησε περισσότερο να φθάσετε στην κορυφή ;
Είχα αναμφίβολα σπουδαίο ταλέντο όμως για να μπορέσω να βελτιωθώ και να εξελιχθώ σε έναν πολύ καλό εξτρέμ εκείνης της εποχής χρειάστηκε να δουλέψω ταυτόχρονα και πολύ σκληρά σε σημαντικά κομμάτια του παιχνιδιού μου. Θα έλεγα πως ήταν ένας συνδυασμός και των δυο.
Πως αντιμετωπίζατε την πίεση από τον κόσμο ;
Είχα πίεση διότι ο κόσμος περίμενε σε κάθε παιχνίδι πάρα πολλά πράγματα από μένα. Ανέμεναν από κάποιους παίκτες που ξεχώριζαν με το ταλέντο τους να κάνουν την διαφορά και να σπρώξουν την ομάδα στην νίκη. Αυτό συμβαίνει πάντα. Ειδικά όταν είσαι μια μικρή ομάδα. Βασίζεσαι περισσότερο σε 1-2 καλούς ποδοσφαιριστές. Ήμουν όμως από τους παίκτες που πάντα ξεχώριζαν στα παιχνίδια. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είχαμε ως ομάδα πάντοτε κάποια κενά που μας στοίχιζαν σε βαθμούς. Είχαμε αδυναμίες κάποιες φορές στην θέση του τερματοφύλακα, κάποιες άλλες στην άμυνα και ούτω κάθε εξής. Δεν είχαμε την δυνατότητα όπως οι άλλες μεγάλες ομάδες της εποχής να πάρουμε τους καλύτερους παίκτες και να καλύψουμε τις αδυναμίες μας. Προσπαθούσαμε για το καλύτερο με τα όπλα που είχαμε στην διάθεση μας. Για να έχουμε τύχη στα ματς έπρεπε να σκοράρουμε τουλάχιστον τρία γκολ. Ο κόσμος του Άρη όμως μας αγαπούσε και βοηθούσε όσο περισσότερο μπορούσε. Έδειχνε κατανόηση. Είχαμε μια φιλία με τους φιλάθλους μας. Οι σχέσεις μου με τους κατά καιρούς συμπαίκτες μου ήταν αδελφικές. Ήμασταν πολύ δεμένοι μεταξύ μας. Δεν ήταν τα πράγματα όπως είναι σήμερα. Δεν υπήρχε στην μέση το χρήμα.
Τι μπορούμε να πούμε για τον Άρη της δικής σας εποχής ;
Ο Άρης της δικής μου εποχής ήταν μια πολύ καλή ομάδα. Όταν θέλαμε να κερδίσουμε ένα παιχνίδι θα το πετυχαίναμε. Κερδίζαμε συχνά σχεδόν όλες τις μεγάλες ομάδες. Ήμασταν η ομάδα που έσπαζε το κατεστημένο. Δεν μας ενδιέφερε ποιος είναι απέναντι μας. Τους αντιμετωπίζαμε πάντα με σεβασμό όχι όμως με φόβο. Μια φορά είχαμε κερδίσει με 4-1 την Ομόνοια στην Λεμεσό. Μας αδικούσαν συνεχώς οι διαιτητές.
Πόσα χρόνια παίξατε στον Άρη ;
Από το 1961 έως και το 1974.
Ποια είναι η μεγαλύτερη σας στιγμή με τον Άρη ;
Η μεγαλύτερη μου στιγμή ήταν που φόρεσα την φανέλα του Άρη. Ξεχωρίζω τα γκολ και τις μεγάλες νίκες που πέτυχα με την ομάδα στα 14 χρόνια της παρουσίας μου στον σύλλογο. Έζησα ωραίες στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μου.
Ποιος προπονητής ξεχωρίζει περισσότερο στην καριέρα σας ;
Οι Παπαδήμας, Κοτσώνης και Αρχοντίδης. Ήταν τρεις προπονητές που πάντοτε έχτιζαν την ομάδα του Άρη πάνω μου. Πίστευαν πάρα πολύ στις δυνατότητες μου και φρόντιζαν να μου το δείχνουν στην πράξη. Βέβαια αυτό δεν είναι καλό για μια ομάδα. Ο αντίπαλος επικεντρώνει την προσοχή του πάνω σου και μπορεί χρησιμοποιώντας 2-3 παίκτες να σε εξουδετερώσει. Παρά τις δυσκολίες όμως τα κατάφερνα. Όλα μου τα παιχνίδια ήταν καθοριστικά. Σκόραρα συχνά και έκανα όσο καλύτερα μπορούσα τη δουλειά μου. Από εκεί και πέρα το πως θα εξελίσσονταν τα πράγματα για την ομάδα ήταν άλλη υπόθεση.
Ποιοι αντίπαλοι σας δυσκόλευαν περισσότερο ;
Εκείνη την εποχή στο πρωτάθλημα υπήρχαν πολύ καλά αριστερά μπακ. Ξεχωρίζω περισσότερο τους Δήμο Καβάζη του Απόλλωνα, Κώστα Κάττο της Ομόνοιας, Ανδρέα Αττίκη, Τάκη Χαραλάμπους και Ανδρέα Κουρούσιη του Ευαγόρα. Ήταν πολύ δυνατοί ποδοσφαιριστές. Με τα πολλά ματς που δίναμε ως αντίπαλοι ερχόμασταν όλο και πιο κοντά ο ένας με τον άλλον. Στο τέλος γινόμασταν πολύ καλοί φίλοι.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα παιχνίδια ;
Η ψυχολογία μου ήταν πάντοτε ανεβασμένη. Μου άρεσε το παιχνίδι. Ήθελα να παίζω καλή μπάλα και να προσφέρω θέαμα στον κόσμο. Παρόλο που στην αρχή δεν αγαπούσα το ποδόσφαιρο στην πορεία το λάτρεψα και έγινε τρόπος ζωής για μένα.
Θα μπορούσατε να παίξετε στην Εθνική ομάδα ;
Κλήθηκα στην Εθνική, από τον Αργύρη Γαβαλά όμως δεν έχω επίσημη συμμετοχή. Πιστεύω πως θα μπορούσα να παίξω αλλά όπως φάνηκε δεν είχαν σκοπό να μου δώσουν την ευκαιρία. Πάντα στις προπονήσεις ήμουν από τους καλύτερους αλλά όταν ερχόταν η ώρα να επιλέξουν την βασική ενδεκάδα της Εθνικής έδιναν προτεραιότητα σε παίκτες από τη Λευκωσία. Σχεδόν όλοι προέρχονταν από το ΑΠΟΕΛ, την Ομόνοια και τον Ολυμπιακό. Έβαζαν σε δεύτερη μοίρα όλους τους υπόλοιπους.
Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα ;
Προς το τέλος της καριέρας μου έπαιξα στον ΑΠΟΠ. Με είχε πάρει μαζί του ο Ανδρέας Κοτσώνης που είχε αναλάβει προπονητής. Συμμετείχα μάλιστα και σε δυο ματς με την ομάδα αλλά μετά έγινε η εισβολή και άλλαξαν τα δεδομένα. Ο τότε πρόεδρος του ΑΠΟΠ ο Παπαέτης ήθελε να μου αγοράσει αυτοκίνητο για να διευκολύνει τις μετακινήσεις μου από τη Λεμεσό στην Πάφο. Τελικά όμως η μεταγραφή δεν ολοκληρώθηκε και βρέθηκα στο χωριό της γυναίκας μου. Με το που έγινε ο πόλεμος τα παράτησα όλα. Πήρα την απόφαση να βάλω τέλος στην καριέρα μου.
Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο του Άρη ;
Ο κόσμος του Άρη με αγαπούσε και με στήριζε σε κάθε μου βήμα. Προσπαθούσε να μου δώσει θάρρος. Να μου ανεβάσουν την ψυχολογία πριν και κατά την διάρκεια των αγώνων. Ήξεραν πολύ καλά πως η ομάδα βασιζόταν πάνω σε εμένα. Εγώ προσπαθούσα σε κάθε παιχνίδι να τους αφήσω ικανοποιημένους. Αυτή ήταν η επιδίωξη μου. Να δίνω χαρά στους φιλάθλους της ομάδας μου που έρχονταν στο γήπεδο να με δουν και στήριζαν της ελπίδες τους για την επιτυχία πάνω στους ώμους μου. Ο κόσμος λάτρευε το ποδόσφαιρο. Ήταν η μοναδική του διέξοδος από τα καθημερινά προβλήματα. Μετά το τέλος των αγώνων καθόταν να σχολιάσει το τι είχε γίνει στα ματς. Εγώ ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής όταν τους έδινα την χαρά της νίκης.
Όταν βάζατε για πρώτη φορά τη φανέλα του Άρη περνούσε από το μυαλό σας ότι θα είχατε αυτή την πετυχημένη παρουσία στην ομάδα για τόσα πολλά χρόνια ;
Κοίταξε Κώστα. Εκείνο τον καιρό εθεωρείτο μεγάλη προδοσία να φεύγεις από την ομάδα σου και να πηγαίνεις αλλού. Ήταν και τα κομματικά μέσα στην μέση που δυσκόλευαν ακόμη περισσότερο τα πράγματα για τους ποδοσφαιριστές. Σήμερα όλα έχουν διαφοροποιηθεί. Αλλάζουν φανέλες σαν τα πουκάμισα. Μπορεί ένας παίκτης κάθε χρόνο να αγωνίζεται και σε διαφορετική ομάδα χωρίς να συμβαίνει το παραμικρό. Στην δική μου εποχή δεν μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο. Δεν ήταν αποδεχτό από τον κόσμο. Δεν μπορούσε για παράδειγμα ένας παίκτης που έπαιζε σε μια δεξιά ομάδα να πάρει μεταγραφή για μια αριστερή. Η το αντίθετο. Τώρα κυριαρχεί το χρήμα. Αντίθετα τότε αγαπούσαν τις ομάδες με πάθος. Αυτό πλέον έχει μεταφερθεί και στα τοπικά πρωταθλήματα. Παλιά είχε αξία το αγροτικό πρωτάθλημα. Έπαιζες και εκπροσωπούσες το χωριό σου. Σήμερα δυστυχώς αυτά έχουν χαθεί.
Τι σας έχει μείνει από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;
Θυμάμαι ακόμη τα γκολ που πέτυχα με τη φανέλα του Άρη. Αυτά με έκαναν γνωστό στον κόσμο. Έβαζα τα ποιο όμορφα και σπάνια γκολ. Αν τύχει να μιλήσεις με κόσμο που με έχει ζήσει ως ποδοσφαιριστή θα σου το επιβεβαιώσουν. Μου άρεσε να παίρνω την μπάλα, να φεύγω με ταχύτητα προς της αντίπαλη εστία και να αυτοσχεδιάζω. Μπορούσα να κάνω τα πάντα. Ότι φανταστείς. Είχα την ικανότητα να μπορώ να εκμεταλλεύομαι στο έπακρο τα προσόντα μου.
Υπάρχει επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες στον Άρη ;
Βρισκόμαστε ταχτικότατα. Εξακολουθούμε να έχουμε άριστες σχέσεις μεταξύ μας. Έχουμε στενή επαφή ο ένας με τον άλλον. Συναντιόμαστε και θυμόμαστε τα παλιά.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας είπατε κύριε Ξάνθο. Κλείνοντας αυτή τη μεγάλη συνέντευξη θα θέλαμε να στείλετε το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο του Άρη και της Κύπρου γενικότερα.
Εύχομαι ολόψυχα ο Άρης να έχει μια πετυχημένη χρονιά φέτος. Γιατί όχι να πανηγυρίσει στο τέλος της σεζόν το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Έχει όλες τις προϋποθέσεις για να το πετύχει και να δώσει χαρά στον κόσμο του. Όλοι οι φίλαθλοι της Κύπρου όταν ξεφυτρώνει μια καινούργια ομάδα που δεν συγκαταλέγεται στις παραδοσιακές δυνάμεις και κατακτά τίτλους το χαίρονται ιδιαίτερα. Σπάζει το κατεστημένο και δίνει άλλο χρώμα στο πρωτάθλημα μας. Ελπίζω φέτος αυτό να το καταφέρει ο Άρης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου