Ο Κύπριος τερματοφύλακας Δημήτρης Μιλτιάδους, γεννήθηκε στις 27 Μάϊου του 1957, στο Άρσος, χωριό της επαρχίας Λεμεσού. Έχοντας παίξει αποκλειστικά για τον Απόλλωνα, σε μια 7ετη καριέρα, βοήθησε τον σύλλογο να φθάσει σε σημαντικές διακρίσεις. Ξεχωριστός πορτιέρο, διέθετε θαυμάσιο ρεφλέξ και διακρίθηκε για τις εξαιρετικές του αποκρούσεις.
Το pafossports ταξιδεύει σήμερα στη Λεμεσό φιλοξενώντας μια παλιά δόξα του Απόλλωνα τον Δημήτρη Μιλτιάδους. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Λεμεσού, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 7 χρόνια. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λεμεσού, πως έζησε την παρουσία του στην Α΄ Κατηγορία με τη φανέλα του Απόλλωνα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Δημήτρης Μιλτιάδους μιλά για τον σημερινό Απόλλωνα και το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.
Ο Δημήτρης Μιλτιάδους είναι πραγματικά μια ηγετική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λεμεσού. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι και κάτι καλό έχουν να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Δημήτρη Μιλτιάδους.
Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου
Κύριε Μιλτιάδους να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;
Ασχολούμαι ενεργά με το ποδόσφαιρο. Τα τελευταία πέντε χρόνια είμαι προπονητής τερματοφυλάκων στην Εθνική, στην Εθνική γυναικών αλλά και στις υπόλοιπες Εθνικές ομάδες της χώρας μας.
Πως βλέπετε το επίπεδο του Κυπριακού ποδοσφαίρου ;
Οι δικές μας εποχές ήταν διαφορετικές. Παίζαμε ποδόσφαιρο κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Τα γήπεδα σήμερα είναι πολύ καλύτερα. Ο τρόπος προπόνησης έχει αλλάξει. Τότε εμείς τρέχαμε περισσότερο και ρίχναμε το βάρος στη δύναμη. Τώρα δίνεται προτεραιότητα στην τεχνική. Υπάρχουν καλύτερες συνθήκες για να δουλέψουν οι παίκτες. Τελειώνουν την προπόνηση τους, κάνουν μασάζ, ξεκουράζονται, προσέχουν την διατροφή τους. Εμείς δουλεύαμε, τελειώναμε την εργασία μας η ώρα 2.30 με 3.00 και ξεκινούσαμε αμέσως προπόνηση. Πολλές φορές χωρίς να έχουμε φάει κάτι. Το επίπεδο και τώρα είναι καλό μπορώ να πω. Οι ποιοτικοί ξένοι που έρχονται στην Κύπρο έχουν βοηθήσει στην βελτίωση του πρωταθλήματος. Όχι όλοι όμως. Υπάρχει μεγάλος αριθμός ξένων ποδοσφαιριστών που δεν είναι καλύτεροι από τους Κύπριους παίκτες.
Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Υπάρχουν. Και αρκετά μάλιστα. Αυτό αποδεικνύεται από την Ομόνοια η οποία προώθησε κάποια παιδιά. Πήρε το ρίσκο, τα έβαλε να παίξουν και τώρα δικαιώνεται για αυτή την επιλογή της. Πιστεύω και άλλες ομάδες στην Κύπρο έχουν παιδιά με ταλέντο στις τάξεις τους. Εγώ παρακολουθώ από κοντά την πορεία των Εθνικών ομάδων και μπορώ να σας πω ότι βλέπω σε όλα τα κλιμάκια παιδιά με ξεχωριστό ταλέντο και μεγάλες δυνατότητες. Ταλέντα υπάρχουν αλλά πρέπει να αξιοποιηθούν σωστά. Να τα πιάσουν, να τα πάρουν στην πρώτη ομάδα, να τα δουλέψουν σωστά, να τα παρακολουθούν και να προσπαθούν να βελτιώνουν το κάθε παιδί ξεχωριστά και ανάλογα με τις αδυναμίες που έχουν. Οι ομάδες πρέπει να θέσουν ως προτεραιότητα τους να βγάλουν νέους παίκτες.
Κύριε Μιλτιάδους φορέσατε πολλά χρόνια τη φανέλα του Απόλλωνα. Πως βλέπεται την παρουσία του στο φετινό πρωτάθλημα της Α΄ Κατηγορία ;
Ο Απόλλωνας ξεκίνησε πολύ καλά το φετινό πρωτάθλημα. Ίσως και ο ποιο αισιόδοξος φίλαθλος της ομάδας να μην περίμενε πως θα έκανε αύτη την πορεία. Η εικόνα που είχε δείξει ο Απόλλωνας στα φιλικά παιχνίδια δεν ήταν καλή. Όμως ξεκίνησε το πρωτάθλημα πολύ διαφορετικά. Παρουσίασε μια σταθερότητα ως ομάδα, είχε συνοχή, καλό και δεμένο σύνολο. Κάποια θετικά αποτελέσματα που έφερε αν και σε ορισμένα παιχνίδια είχε την τύχη με το μέρος του σκόρπισαν τον ενθουσιασμό στον κόσμο. Πέτυχε σημαντικές νίκες στα τελευταία λεπτά των αγώνων. Αυτό του έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση. Τον βοήθησε να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνος στην κορυφή και σε απόσταση ασφαλείας από τους αντιπάλους του. Την στιγμή που οι άλλες ομάδες είχαν απώλειες ο Απόλλωνας τις εκμεταλλευόταν και έπαιρνε τους βαθμούς. Κατάφερε να χτίσει μια μεγάλη διαφορά. Στους τελευταίους 9-10 αγώνες δεν μπόρεσε να κάνει νίκες και να έχει την ανάλογη συνέχεια. Αυτή η εξέλιξη έδωσε την ευκαιρία στις άλλες ομάδες να εκμεταλλευθούν αυτές τις απώλειες και να πλησιάσουν την κορυφή. Η απόστασή αυτή την στιγμή από το ΑΠΟΕΛ είναι μόλις στον ένα βαθμό αλλά έχω την πεποίθηση ότι ο Απόλλωνας θα μπορέσει στο τέλος να κόψει πρώτος το νήμα. Έχει τους παίκτες που μπορούν να το κάνουν αυτό. Έχουν μείνει τρία παιχνίδια μέχρι το τέλος του φετινού πρωταθλήματος. Θα πρέπει η διοίκηση, η τεχνική ηγεσία και ο κόσμος του Απόλλωνα να σταθούν δίπλα στους παίκτες και να τους βοηθήσουν να φθάσουν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μπορούμε να τερματίσουμε στην πρώτη θέση. Φθάνει οι παίκτες να πιστέψουν στους εαυτούς τους. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία που δεν πρέπει να την χάσουμε ξανά. Τα τελευταία χρόνια έχουμε φτάσει πολύ κοντά στην πηγή αλλά δεν πίνουμε νερό στο τέλος. Αυτό θα πρέπει από φέτος να αλλάξει.
Κύριε Μιλτιάδους επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ;
Κατάγομαι από το Άρσος Λεμεσού.
Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;
Εγώ στα 16 μου έπαιζα ποδόσφαιρο στης γειτονιές της Λεμεσού. Με είδαν από κοντά οι άνθρωποι του Απόλλωνα, τους άφησα καλές εντυπώσεις και με πήραν στην ομάδα.
Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από τον Απόλλωνα ;
Πήγα κατευθείαν στην πρώτη ομάδα. Εκείνη την εποχή ο Απόλλωνας είχε δική του ομάδα στην Β΄ Κατηγορία. Τον Εθνικό Αστέρα. Από εκεί πέρασαν πάρα πολλοί παίκτες. Με έδωσε δανικό και για ένα χρόνο ήμουν ο βασικός τερματοφύλακας. Μετά την Τουρκική εισβολή του 1974, ένα χρόνο ακριβώς έγινα μέλος της πρώτης ομάδας του Απόλλωνα. Ξεκίνησα δειλά δειλά και στην πορεία καθιερώθηκα στην βασική ενδεκάδα. Το 1978 έφυγα όμως για σπουδές. Πήγα στην Αμερική. Έπαιξα εκεί ποδόσφαιρο στον Παγκύπριο για πέντε χρόνια. Επέστρεψα πίσω το 1983 και συνέχισα την καριέρα μου στον Απόλλωνα μέχρι το 1988. Συνέχισα για τρία χρόνια στην ΑΠΕΠ Πιτσιλιάς. Την πρώτη χρονιά ανεβήκαμε στην Α΄ Κατηγορία, υποβιβαστήκαμε την δεύτερη και την τρίτη επιστρέψαμε ξανά στην Α΄ Κατηγορία. Μετά σταμάτησα το ποδόσφαιρο και ξεκίνησα την προπονητική μου καριέρα. Από μικρός ήμουν φίλαθλος του Απόλλωνα. Πήγαινα στο ΓΣΟ και έβλεπα όλα τα παιχνίδια της ομάδας. Ήθελα και εγώ κάποια στιγμή να φορέσω αυτή τη φανέλα. Ήταν το μεγάλο μου όνειρο. Βρήκα εκεί ανθρώπους που πίστεψαν σε μένα από την πρώτη στιγμή και μου έδωσαν το κίνητρο για να δουλέψω σκληρά για να τους δικαιώσω με τις εμφανίσεις μου στο γήπεδο.
Πως σας υποδέχθηκαν οι πιο παλιοί παίκτες της ομάδας ;
Βρέθηκα ξαφνικά συμπαίκτης με ποδοσφαιριστές που τους έβλεπα στο γήπεδο και τους θαύμαζα. Εκείνη την σεζόν είχα μπει στην πρώτη ομάδα μαζί με άλλα παιδιά. Τον Γιαννάκη Ιωάννου, τον Ηλία Χρυσοστόμου, τον Πανίκο Παναγιώτου. Την επόμενη χρονιά ανέβηκαν ο Γιώργος Τέμπλαρ με τον οποίο ήμασταν συμμαθητές , ο Άνδρος Χριστοδούλου και ο Γιαννάκης Γιαγκουδάκης που που ήταν ένα με δυο χρόνια πιο μικροί από μένα. Οι πιο παλιοί παίκτες της ομάδας μας βοήθησαν πάρα πολύ. Τότε οι πιο μικροί σε ηλικία παίκτες έδειχναν μεγάλο σεβασμό προς τους πιο μεγάλους. Οι πιο παλιοί με τη σειρά τους μας στήριζαν στα δύσκολα, μας έδιναν θάρρος όταν κάναμε κάποιο λάθος κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού και μας βοηθούσαν να ενταχθούμε στην ομάδα με ομαλό τρόπο. Το κλίμα που βρήκα στον Απόλλωνα ήταν πολύ καλό. Οι πιο παλιοί παίκτες της ομάδας μας βοήθησαν να μείνουμε στην ομάδα και να εξελιχθούμε.
Ποιος ήταν ο πρώτος σας δάσκαλος ;
Ο Αντώνης Μορφίτης. Ήταν ο άνθρωπος που γυρνούσε μέσα στις γειτονιές και μάζευε τους παίκτες. Δούλευε μαζί τους, τους βελτίωνε και αργότερα αυτοί οι ποδοσφαιριστές πήγαιναν σε ομάδες για να ενταχθούν και να κάνουν καριέρα. Πέρασαν από τα χέρια του πολλά νέα παιδιά.
Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;
Με το που πήγα εκεί βρήκα μπροστά μου τον Σταύρο Λάμπρου. Ήταν ο πρώτος τερματοφύλακας της ομάδας εκείνη την περίοδο. Έπαιζε χρόνια και ήταν πιο έμπειρος από μένα. Εγώ ήμουν στο ξεκίνημα της καριέρας μου. Τον πρώτο χρόνο δεν έπαιξα πολλά παιχνίδια. Τη δεύτερη σεζόν μου στην ομάδα έπαιξα στα περισσότερα. Έγινα μέλος της Εθνική Ελπίδων που είχε δημιουργηθεί τότε για πρώτη φορά. Ήμουν βασικός σε αρκετά ματς. Από την πρώτη στιγμή είχα κοντά μου ανθρώπους που πίστευαν σε μένα. Με βοήθησαν να βελτιωθώ και να γίνομαι συνεχώς καλύτερος. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν προπονητές τερματοφυλάκων. Κάναμε μόνοι μας προπόνηση. Τελείωνε το παιχνίδι και δουλεύαμε με τον προπονητή της ομάδας.
Πως αντιμετωπίσατε εσείς προσωπικά το διάστημα που δεν ήσασταν ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας ;
Αυτό που λέω σήμερα στα νέα παιδιά είναι ότι θα πρέπει να έχουν υπομονή. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα αν δεν έχεις υπομονή. Εγώ καθόμουν στον πάγκο και περίμενα να έρθει η σειρά μου. Είχα μπροστά μου έναν πιο έτοιμο και έμπειρο τερματοφύλακα. Τον παρακολουθούσα, μάθαινα από αυτόν και προσπαθούσα με την σκληρή δουλειά, καθημερινά στις προπονήσεις να βελτιώνομαι και να γίνομαι καλύτερος. Ήθελα όταν έρθει η ώρα που θα με χρειαστεί η ομάδα, εγώ να είμαι εκεί έτοιμος να βοηθήσω. Να είμαι σε θέση να αρπάξω την ευκαιρία από τα μαλλιά. Αυτό πρέπει να κάνουν σήμερα και τα νέα παιδιά. Πρέπει να κάνουν υπομονή και να δουλεύουν σκληρά. Να μην απογοητεύονται. Να έχουν πείσμα και θέληση. Να μην πνίγονται μέσα σε ένα ποτήρι. Θα έρθει η ώρα που ο προπονητής θα τους δώσει την ευκαιρία. Πρέπει να δουλεύουν συνεχώς, να βελτιώνουν τις αδυναμίες τους για να μπορέσουν όταν θα τους χρειαστεί η ομάδα να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Αν λες εγώ θέλω να παίξω και όταν έρθει η ώρα δεν είσαι έτοιμος τότε θα χάσεις την ευκαιρία. Πόσες ευκαιρίες θα πάρει τώρα ένα νέο παιδί με όλους αυτούς τους ξένους παίκτες που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα μας ; Θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο έτοιμος γίνεται.
Ήσασταν πάντα τερματοφύλακας ;
Ήμουν πάντα. Μόνο στο δημοτικό σχολείο έπαιζα λίγο μέσα. Αλλά στις γειτονιές που παίζαμε ποδόσφαιρο ήθελα πάντα να είμαι ο τερματοφύλακας της ομάδας μου. Μου άρεσε από μικρός αυτή η θέση.
Ποια ήταν τα πιο δυνατά σας ατού ;
Ήταν η αλτικότητα μου. Ήμουν πολύ καλός στις εξόδους, γρήγορος και ευκίνητος στις κινήσεις και στις αντιδράσεις μου.
Για εσάς τι στοιχεία πρέπει να έχει ένας τερματοφύλακας για να θεωρείται καλός ;
Πρώτα από όλα πρέπει να είναι ψύχραιμος. Να μην πανικοβάλλεται εύκολα. Να καθοδηγεί σωστά την ομάδα του. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί από την θέση στην οποία βρίσκεται βλέπει όλο το γήπεδο. Προσωπικά στοιχεία πρέπει να έχει ένα καλό ύψος. Τότε που παίζαμε εμείς δεν υπήρχαν πολλοί ψηλοί τερματοφύλακες αλλά σήμερα αυτό είναι αναγκαίο. Θα πρέπει να είναι καλός με τα πόδια. Πρέπει να το δουλέψει αυτό για να μπορεί να κάνει σωστές πάσες προς τους συμπαίκτες του. Να έχει σταθερότητα και τεχνική κατάρτιση.
Τι μπορούμε να πούμε για την ομάδα του Απόλλωνα στην οποία ήσασταν μέλος ;
Υπήρχαν χρονιές που μπορούσαμε να πάμε και πολύ καλύτερα. Όταν ξεκίνησα, ο Απόλλωνας ήταν μια ομάδα που ήταν μεταξύ 6ης και 8ης θέσης. Είχαμε φθάσει μια σεζόν μέχρι την 4η θέση. Αργότερα αυτό άρχισε να αλλάζει. Η ομάδα δυνάμωσε περισσότερο. Μπήκαν στον Απόλλωνα πιο νεαροί παίκτες που διέθεταν περισσότερο ταλέντο και δυνατότητες. Φθάσαμε μέχρι την 2η θέση. Τερματίζαμε μεταξύ 3ης και 4ης θέσης και παράλληλα καταφέραμε να κατακτήσουμε το Κύπελλο του 1986. Ήταν η εποχή που η ομάδα άρχισε να αποκτά μια νέα δυναμική. Να χτίζει με αργά και σταθερά βήματα ένα καλό κορμό. Ήταν κάτι που βοήθησε τον Απόλλωνα να φθάσει στην κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος στην ιστορία του το 1991 και ταυτόχρονα να βάλει τις βάσεις για τις μετέπειτα επιτυχίες του συλλόγου.
Πόσα χρόνια παίξατε στον Απόλλωνα ;
Είχα πάει στον Απόλλωνα την σεζόν 1973-74. Έμεινα στην ομάδα μέχρι το 1987-88.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας στιγμές ;
Η κατάκτηση του Κυπέλλου Κύπρου το 1986 ήταν μια σημαντική στιγμή της καριέρας μου. Πάντα όμως θα θυμάμαι ένα παιχνίδι με την Ομόνοια, στη Λευκωσία, την σεζόν 1984-85. Ήταν το τελευταίο ματς της χρονιάς και αν μας κέρδιζαν θα κατακτούσαν το πρωτάθλημα. Στο πρώτο ημίχρονο κρατούσαμε την Ομόνοια στο 0-0. Είχα πιάσει πέναλτι του Σπας Τζεβίζοφ. Έκανα ένα από τα κορυφαία μου ματς με τη φανέλα του Απόλλωνα.
Αγαπημένος προπονητής ;
Ο Τσέχος Βλαδιμίρ Στούνλερ. Ήταν ένας άνθρωπός που με βοήθησε πάρα πολύ. Όπως συνέβη και πολλά άλλα παιδιά της δικής μου εποχής.
Δυσκολότερος αντίπαλος ;
Ξεχωρίζω τους Ιαν Μουρς του ΑΠΟΕΛ και Σπας Τζεβίζοφ της Ομόνοιας. Ήταν κάθε χρόνο οι πρώτοι σκόρερ των ομάδων τους. Έβαζαν πολλά γκολ. Ήταν πολύ επικίνδυνοι παίκτες.
Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας οδήγησε στην πορεία σας ;
Είναι συνδυασμός και τον δύο. Πρέπει σίγουρα να υπάρχει το ταλέντο. Αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Αν δεν δουλέψεις ατομικά και πέραν από την καθημερινή προπόνηση με την ομάδα δεν μπορείς να προχωρήσεις. Μόνο αν είσαι αποφασισμένος να αφιερώσεις πολλές ώρες από τον ελεύθερο σου χρόνο για να δουλέψεις και να βελτιώσεις τις αδυναμίες σου θα μπορέσεις να κάνεις καριέρα και να φθάσεις ψηλά.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα παιχνίδια ;
Η αγωνία πάντα υπάρχει. Πριν από ένα κρίσιμο παιχνίδι έχεις λίγο άγχος. Αλλά από την στιγμή που μπαίνεις στο γήπεδο και ξεκινά ο αγώνας δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο παρά μόνο το πως θα βοηθήσεις την ομάδα σου να φθάσει στην νίκη. Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος παίκτης που να μην είχε άγχος πριν από ένα δύσκολο ματς. Βρίσκεις όμως το τρόπο να το ξεπερνάς.
Υπήρχαν ταχτικές στην δική σας εποχή ;
Τα πράγματα ήταν σε πιο περιορισμένο βαθμό. Μας έλεγαν οι προπονητές μας πως έπρεπε να παίξουμε. Αν ο αντίπαλος είχε κάποιον ποδοσφαιριστή που ήταν πιο επικίνδυνός έλεγαν στους αμυντικούς τους να τον προσέξουν περισσότερο. Ο τρόπος που γίνεται τώρα η ανάλυση της αντίπαλης ομάδας είναι πολύ διαφορετικός και σαφώς πιο αναβαθμισμένος σε σχέση με το τι συνέβαινε στη δική μου εποχή.
Αντέχατε την πίεση που έχει μια μεγάλη ομάδα όπως ο Απόλλωνας η πιεζόσασταν ;
Στην αρχή δεν είχαμε μεγάλη πίεση. Τα πράγματα όμως άλλαξαν στην ομάδα από το 1984 και μετά. Υπήρχε η πίεση από τον κόσμο για να μπορέσουμε να κατακτήσουμε κάποιον τίτλο. Αλλά ο κόσμος πάντα ήταν δίπλα μας και στα καλά και στα άσχημα. Μας βοηθούσε με τον δικό του τρόπο.
Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα ;
Υπήρχε μια εποχή τη σεζόν 1977-78, όταν ήταν προπονητής στην Εθνική ομάδα ο Ανδρέας Λαζαρίδης, που ζήτησε να με πάρει στο ΑΠΟΕΛ. Είχε εργαστεί στον σύλλογο της Λευκωσίας ως προπονητής. Αλλά για κάποιους λόγους η μεταγραφή δεν προχώρησε. Ακολούθως εγώ έφυγα και πήγα στην Αμερική.
Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο του Απόλλωνα ;
Πιστεύω είχα καλές σχέσεις με τον κόσμο. Αυτό φαίνεται ακόμα και σήμερα. Όταν συναντήσω στους δρόμους ανθρώπους της δικής μου εποχής εισπράττω την αγάπη και τον σεβασμό τους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μου κέρδος που είχα μέσα από την ενασχόληση μου με το ποδόσφαιρο.
Τι σας έχει μείνει από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;
Οι δυνατές φιλίες με συμπαίκτες και αντίπαλους ποδοσφαιριστές. Μέχρι και τώρα όπου βρεθούμε υπάρχει μεγάλος σεβασμός ανάμεσα μας. Κουβαλάς στη ζωή σου ένα αξιοπρεπές όνομα και δεν σε δείχνει κάποιος με το δάκτυλο του γιατί δεν έχεις κάνει κάτι σωστά. Έχω ήσυχη την συνείδηση μου. Πρόσφερα στην ομάδα της καρδιά μου αυτά που μπορούσα. Έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό. Ο παίκτης παίζει μπάλα για το χειροκρότημα και την αγάπη του κόσμου.
Υπάρχει επαφή με τους παλιού σας συμπαίκτες ;
Ναι. Έχουμε επαφή. Φτιάξαμε τον σύνδεσμο παλαίμαχων ποδοσφαιριστών του Απόλλωνα. Δίνουμε τώρα και κάποιους φιλικούς αγώνες. Βρισκόμαστε αρκετά συχνά και θυμόμαστε τις παλιές και όμορφες αναμνήσεις που έχουμε απεκτήσει μέσα από την κοινή μας παρουσία στο ποδόσφαιρο και την αγαπημένη μας ομάδα.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας έχετε πει κύριε Μιλτιάδους. Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του pafossports.blogspot.com να στείλετε το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο του Απόλλωνα και της Κύπρου γενικότερα.
Πρώτα από όλα θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο για την αγάπη που έχει δείξει προς το πρόσωπο μου στα χρόνια που ήμουν παίκτης στον Απόλλωνα. Θα ήθελα να τους καλέσω να μείνουν κοντά στην ομάδα. Τώρα στα δύσκολα είναι που τους χρειάζεται. Πρέπει να την βοηθήσουμε όλοι. Μπορούμε να κατακτήσουμε τον φετινό τίτλο. Είναι μέσα στις δυνατότητες μας. Η δυνατή μας παρουσία, πάντα μέσα στα σωστά πλαίσια μπορεί να ανεβάσει την ψυχολογία των παικτών μας και να τους δώσει την απαραίτητη δύναμη για να φθάσουν στην κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου