Ο Κύπριος κεντρικός επιθετικός Ανδρέας Κισσονέργης, γεννήθηκε την 1η Μαρτίου του 1954, στη Λεμεσό. Ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που πέρασαν από το Κυπριακό ποδόσφαιρο, που έπαιξε μεταξύ του 1970 και του 1985. Έγινε γνωστός μέσα από τον ΑΡΗ αλλά και τον Απόλλωνα, γνωρίζοντας τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του. Για την εθνική ομάδα αγωνίστηκε σε 5 αγώνες της. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας εργάστηκε με μεγάλη επιτυχίας ως προπονητής σε αρκετούς συλλόγους.
Το pafossports ταξιδεύει σήμερα στη Λεμεσό φιλοξενώντας μια παλιά δόξα του ΑΡΗ, τον Ανδρέα Κισσονέργη. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Λεμεσού, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 13 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λεμεσού, πως έζησε την παρουσία του στην Α΄ Κατηγορία με τη φανέλα του ΑΡΗ, για την μεταγραφή του στον Απόλλωνα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Ανδρέας Κισσονέργης μιλά για τον σημερινό ΑΡΗ και το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.
Ο Ανδρέας Κισσονέργης είναι πραγματικά μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λεμεσού. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι και κάτι καλό έχουν να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Ανδρέα Κισσονέργη.
Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου.
Κύριε Κισσονέργη να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;
Αυτή την στιγμή που μιλάμε είμαι στο συμβούλιο του ΑΡΗ. Η παρουσία μας εκεί είναι τυπική. Τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για τις αποφάσεις της ομάδας τον έχουν οι νέοι επενδυτές. Πλέον βλέπω ποδόσφαιρο με την ιδιότητα του απλού φιλάθλου. Είναι κάτι που μου αρέσει. Βρίσκομαι στα γήπεδα από 12 ετών. Αντιλαμβάνεσαι δεν είναι εύκολο να αλλάξω τρόπο ζωής.
Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου ;
Το επίπεδο είναι καλό. Αλλά σύμφωνα με τα λεφτά που ξοδεύονται από τις ομάδες μας κάθε καλοκαίρι νομίζω πως θα έπρεπε να είναι πιο ψηλό. Τελευταία δεν βλέπω μεγάλους σκόρερ στο πρωτάθλημα μας. Βλέπω μόνο άμυνα. Το νούμερο ένα στο ποδόσφαιρο είναι το θέαμα και η καλή μπάλα. Ο κόσμος απολαμβάνει το επιθετικό ποδόσφαιρο. Τα πολλά και ωραία γκολ. Χωρίς καλό θέμα βλέπεις ένα ανούσιο ποδόσφαιρο.
Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Η Κύπρος είναι γεμάτη ταλέντα. Το θέμα δεν είναι αν έχουμε ταλέντα η όχι. Αλλά πόση σημασία δίνουμε στα ταλέντα συνολικά ως ποδόσφαιρο. Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι παλιά δεν υπήρχαν στην Κύπρο οι ξένοι παίκτες. Υποχρεωτικά οι προπονητές και οι ομάδες έριχναν όλο τους το βάρος στο Κυπριακό στοιχείο. Σήμερα δεν μπορούν να αναδειχθούν και να προχωρήσουν τα νέα παιδιά γιατί δεν παίζουν. Αν ένα ταλέντο δεν παίξει πως θα μπορέσει να δείξει την αξία του και να να ξεδιπλώσει τις ικανότητες του ;
Κύριε Κισσονέργη φορέσατε πολλά χρόνια τη φανέλα του ΑΡΗ. Πως βλέπετε την παρουσία του στο φετινό πρωτάθλημα ;
Σήμανε η ώρα της ιστορικής υπέρβασης ;
Οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές. Θα παίξει σημαντικό ρόλο πόσες ομάδες θα βγουν στην Ευρώπη μέσω του πρωταθλήματος. Αν θα είναι τέσσερις η πέντε. Αν είναι πέντε, νομίζω ο ΑΡΗΣ θα βγει στο τέλος.
Κύριε Κισσονέργη επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στο ποδόσφαιρο. Από που κατάγεστε ;
Κατάγομαι από τη Λεμεσό.
Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;
Εμένα από μωρό μου άρεσε πάρα πολύ το ποδόσφαιρο. Έπαιζα μπάλα από το δημοτικό. Αρχικά προοριζόμουν για να παίξω ποδόσφαιρο στον Απόλλωνα. Μια μικρή συγκυρία όμως ανάτρεψε τα δεδομένα και τελικά φόρεσα τη φανέλα του ΑΡΗ.
Που σας εντόπισαν οι άνθρωποι του ΑΡΗ ;
Εγώ μικρός είχα στην καρδιά μου τον Απόλλωνα. Και κατέβαινα στα τσικό του Απόλλωνα. Μια μέρα είχε γίνει μια μικρή παρεξήγηση στην προπόνηση με αποτέλεσμα να σηκωθώ και να φύγω. Δεν είπα τίποτα σε κανέναν. Μετά από ένα διάστημα έξι μηνών, με έπιασε από κοντά ένας καθηγητής στο σχολείο, που τύγχανε να ήταν και ξάδερφος μου και με πείρε στον ΑΡΗ.
Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσει από τον ΑΡΗ ;
Το κλίμα στην ομάδα ήταν εξαιρετικό. Τότε είχαμε προπονητές που ασχολούνταν ατομικά με τους παίκτες. Προπονητής στον ΑΡΗ ήταν ο γνωστότατος και ιδιόρρυθμός Ανδρέας Κοτσώνης. Ήταν μεγάλη πάστα ποδοσφαιριστή. Από την πρώτη στιγμή αφιέρωσε πολλές ώρες για να ασχοληθεί τόσο με έμενα προσωπικά όσο και με άλλους παίκτες. Μου άρεσε, έμεινα στην ομάδα και μου έδωσαν τις ευκαιρίες να αναδείχνω και εξελιχθώ ως ποδοσφαιριστής. Τη σεζόν 1979-80, βγήκα δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος με 21 γκολ. Είχα δυο λιγότερα από τον Σωτήρη Καιάφα. Εκείνη τη σεζόν μάλιστα είχαμε κερδίσει τον Κεραυνό με 7-1 και είχα πετύχει 6 γκολ που με κατατάσσουν ως τον πρώτο σκόρερ όλων τον εποχών σε ένα ματς.
Ποιος ήταν ο πρώτος σας δάσκαλος ;
Ο Ανδρέας Κοτσώνης. Ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε σε μένα από την πρώτη στιγμή. Με είχε μαζί του για δυο χρόνια στη δεύτερη ομάδα. Με προώθησε στην ανδρική και είχαμε κοινή πορεία για άλλα πέντε. Με βοήθησε να αναπτυχθώ και να εξελιχθώ ως παίκτης. Όταν με έβαλε να παίξω για πρώτη φορά, δεν ήμουν ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Αλλά όταν μου έδινε ευκαιρίες εγώ βελτιωνόμουν συνεχώς. Όσο παίζεις γίνεσαι καλύτερος. Όταν σε υπολογίζει ο προπονητής σου και εσύ την ίδια ώρα είσαι πειθαρχημένος και δουλεύεις σκληρά θα γίνεις καλύτερος. Και τότε είναι που θα φανεί πόσο σπουδαίος είναι ένας ποδοσφαιριστής και το που είναι ικανός να φθάσει.
Πως σας υποδέχθηκαν οι πιο παλιοί παίκτες της ομάδας ;
Όταν γίνεσαι μέλος για πρώτη φορά σε μια ανδρική ομάδα κάποιοι παλιοί παίκτες σε βλέπουν με καλό μάτι και κάποιοι άλλοι είναι απόμακροι. Αν έχεις όμως την στήριξη από τον προπονητή και εσύ σαν παίκτης έχεις δυνατότητες, είναι φυσικό εφόσον δουλέψεις σκληρά να εξελιχθείς. Την εποχή εκείνη οι προπονητές πατούσαν στο έδαφος και τράνταζαν την γη. Είχαν την απόλυτη ευθύνη για τα πάντα. Δεν ήταν τα πράγματα όπως είναι σήμερα. Δεν άκουγαν κανέναν και δεν επηρεάζονταν από τον περίγυρο. Όποιος είχε ταλέντο και άξιζε του έδιναν την δυνατότητα να παίξει ποδόσφαιρο και να γίνει ολοκληρωμένος παίκτης.
Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;
Την πρώτη μέρα που με έβαλε ο προπονητής μου να παίξω στην Α΄ Κατηγορία, ήταν στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος της σεζόν 1969-70. Για μένα τότε ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Δεν περίμενα να με βάλει από την αρχή αλλά να με έχει στον πάγκο. Γιατί ήμουν 17 ετών. Με έβαλε όμως από το ξεκίνημα. Εκείνη την ώρα ξαφνιάστηκα. Μου έδωσε θάρρος, μπήκα στο γήπεδο και έδωσα τα πάντα για την ομάδα. Ήμουν τυφλά πειθαρχημένος τόσο απέναντι στους προπονητές μου όσο και στη σκληρή δουλειά. Όσα παιδιά σήμερα θέλουν να κάνουν καριέρα, αυτό πρέπει να το βάλουν καλά μέσα στο μυαλό τους. Χωρίς σκληρή δουλειά δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Πρέπει να βάλεις ως στόχο να φθάσεις στο απόγειο των δυνατοτήτων σου. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να προχωρήσεις.
Σε ποια θέση καθιερωθήκατε στον ΑΡΗ ;
Απίστευτο. Στη δεύτερη ομάδα έπαιζα για δυο χρόνια κεντρικός αμυντικός. Στην πρώτη ομάδα με έβαλαν στο ξεκίνημα να παίξω αριστερό χαφ γιατί το καλό μου πόδι ήταν το αριστερό. Αλλά αμέσως μετά από λίγα παιχνίδια έπαιξα αριστερός εξτρέμ για αρκετό καιρό. Μετά κατέληξα σέντερ φορ. Όταν οι τότε προπονητές μου είδαν ότι είχα ευχέρεια στο σκοράρισμα, με καθιέρωσαν στην κορυφή της επίθεσης. Καταφέραμε για ένα διάστημα έξι χρόνων να δημιουργήσουμε τότε μαζί με τον Πανίκο Χατζηλοίζου ένα εξαιρετικό δίδυμο στην επίθεση της ομάδας μας. Για δυο φορές τερματίσαμε στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος. Ο Χατζηλοίζου αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της χρονιάς. Εγώ σε μια σεζόν πέτυχα 21 γκολ. Εκείνη η ομάδα του ΑΡΗ αν είχε μεγαλύτερο όνομα στο Κυπριακό ποδόσφαιρο θα μπορούσε να κατακτήσει ακόμα και πρωτάθλημα.
Ποια ήταν τα πιο δυνατά σας ατού ;
Εγώ δούλευα συνεχώς το μυαλό μου κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού. Είχα την ικανότητα να προβλέπω τις φάσεις. Πήγαινα κάποια δέκατα του δευτερολέπτου εκεί που έπρεπε πιο νωρίς από τους άλλους. Για αυτό ήμουν πάντα σε θέση να σκοράρω. Είχα μια οξυδέρκεια ως παίκτης αλλά και την αίσθηση του χώρου. Ήξερα ανά πάσα στιγμή, εφόσον ήμουν επιθετικός και η αξία του σέντερ φορ είναι όταν βάζει γκολ, που θα πρέπει να είμαι σωστά τοποθετημένος για να μπορέσω να σκοράρω. Που ήταν τα γκολπόστ. Είτε τα έβλεπα, είτε ήμουν γυρισμένος με την πλάτη, γνώριζα που έπρεπε να στείλω την μπάλα πάνω-κάτω. Ήμουν δυνατός, όχι όμως ιδιαίτερα γρήγορος. Όμως στο ποδόσφαιρο υπάρχουν δυο ταχύτητες. Η μια είναι των ποδιών και η άλλη του μυαλού. Ήμουν εγκεφαλικός παίκτης. Αυτός ήταν και ο λόγος που στα χρόνια που έπαιξα ποδόσφαιρο, δεν είχα σεζόν με κάτω από 15 γκολ.
Τι μπορούμε να πούμε για τον ΑΡΗ της δική σας εποχής ;
Θα μπορούσαμε να πάρουμε ακόμη και το πρωτάθλημα. Αλλά αντιλαμβάνεσαι στην Κύπρο ήμαστε και κάποιες φορές δεν εξελίσσονται τα πράγματα όπως τα περιμένουμε και όπως θα έπρεπε να γίνουν. Η ομάδα του ΑΡΗ εκείνη την εποχή είχε τέσσερις παίκτες που έπαιζαν στην Εθνική. Όταν μια μικρή ομάδα της Κύπρου, έχει τέσσερις διεθνείς παίκτες στην βασική της ενδεκάδα, εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει για τι δυνατότητες μιλάμε. Δεν είναι κάτι απλό. Σημαίνει κάτι καλό συμβαίνει. Είχαμε δημιουργήσει ένα εξαιρετικό σύνολο, παίζαμε όμορφο ποδόσφαιρο και είχαμε καταφέρει να κερδίσουμε τον σεβασμό όλων.
Πόσα χρόνια παίξατε στον ΑΡΗ ;
Στον ΑΡΗ έπαιξα 13 χρόνια. Από το 1970 ως και το 1983.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας στιγμές με την ομάδα ;
Έζησα σαν παίκτης πολύ μεγάλες στιγμές με την ομάδα. Αν πιάσεις τα αποτελέσματα που είχαμε εκείνες τις χρονιές θα δεις νίκες πάνω στην Ομόνοια, που τότε βρισκόταν στην χρυσή της δεκαετία, με 4 γκολ. Θα δεις νίκες επί της Ανόρθωσης με 4 γκολ, πάνω στον Ολυμπιακό με 5, πάνω στην Ένωση με 6, πάνω στο ΑΠΟΕΛ με 3. Πετυχαίναμε μεγάλες νίκες απέναντι σε Απόλλωνα και ΑΕΛ. Ευτύχησα ως ποδοσφαιριστής, να ζήσω την καλύτερη περίοδο στην ιστορία του ΑΡΗ. Ήμασταν η καλύτερη ομάδα. Ξέρεις τι σημαίνει να ψηφίζεται η 4η ομάδα του πρωταθλήματος ως η καλύτερη ; Φαντάσου για να φθάσουν στο σημείο να βγάλουν τον ΑΡΗ, ομάδα της χρονιάς, πόσο σπουδαία μπάλα είδαν εκείνη την εποχή από εμάς.
Πως έγινε η μεταγραφή σας στον Απόλλωνα ;
Κατά τη διάρκεια της καριέρας μου υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον από ομάδες της Ελλάδας για να με αποκτήσουν. Δυστυχώς δεν μου έδωσαν την ευκαιρία. Τότε δεν υπήρχαν συμβόλαια. Πήγα στην Αθήνα για να σπουδάσω στην Γυμναστική Ακαδημία. Με έπαιρναν και με έφερναν τα Σαββατοκύριακα για να βοηθάω την ομάδα. Μετά με ζήτησε το ΑΠΟΕΛ. Με πάρα πολλά χρήματα. Και πάλι δεν με έδωσαν. Το 1983, όταν τελείωσε η σεζόν, εγώ πήρα την απόφαση να σταματήσω από τον ΑΡΗ. Για μένα πάνω από όλα είναι η ανθρωπιά. Πάντα τόσο στη δουλειά που έκανα στα σχολεία, σε όσες ομάδες έχω δουλέψει και στις σχέσεις μου με άλλους ανθρώπους το στοιχείο που βάζω πάνω από όλα είναι την ανθρωπιά. Μετά έρχονται όλα τα υπόλοιπα. Όταν ο άλλος δεν σου συμπεριφέρεται σωστά και του δίνεις συνεχόμενες ευκαιρίες για να επανορθώσει, και βλέπεις ότι η κατάσταση δεν αλλάζει τότε φθάνεις σε ένα σημείο να μην θέλεις να τον βλέπεις. Όταν με παρακαλούσαν να επιστρέψω πίσω, γιατί εκείνη την σεζόν είχα βγει δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος, εγώ αρνήθηκα. Τότε μου μίλησαν για το ενδιαφέρον του Απόλλωνα. Μου είπαν ότι με ήθελαν αλλά δεν είχαν σκοπό να με αφήσουν να φύγω. Μάλιστα έφθασαν στο σημείο για να με μεταπείσουν να μου τάξουν τα ίδια χρήματα με αυτά που είχε σκοπό να δώσει ο Απόλλωνας. Εγώ τους είπα ότι δεν θέλω τίποτα. Στην συνέχεια ξεκίνησε η σεζόν. Είχαν γίνει οι τέσσερις πρώτες αγωνιστικές. Ο Απόλλωνας τότε πήγαινε για πρωτάθλημα και χρειαζόταν επιθετικό. Μετά από τις πολλές και έντονες πιέσεις που δέχθηκα από τους ανθρώπους του ΑΡΗ για να επιστρέψω στις υποχρεώσεις της ομάδας, όταν διαπίστωσαν ότι ήμουν ανένδοτος παρά να με χάσουν τελείως άλλαξαν γνώμη και είπαν το ναι για να ολοκληρωθεί η μεταγραφή. Προτίμησαν να πάρουν τις 12 χιλιάδες λίρες που για εκείνη την εποχή ήταν πάρα πολλά χρήματα.
Στον Απόλλωνα παίξατε δυο χρόνια. Τι σας έχει μείνει από την παρουσία σας εκεί ;
Ωφελήθηκα πάρα πολύ από αυτή την μεταγραφή. Ήταν μαζί μου όλοι λεβέντες από την αρχή. Ανταποκρίθηκαν σε όλα με τον καλύτερο τους τρόπο. Μου έδειξαν αγάπη και εμπιστοσύνη. Πίστεψαν σε μένα και με βοήθησαν να βγάλω μέσα στο γήπεδο τον καλύτερο μου εαυτό. Είχαμε γνωρίσει επιτυχίες ως ομάδα. Μάλιστα στην πρώτη μου χρονιά στον Απόλλωνα παλέψαμε για το πρωτάθλημα. Το χάσαμε την τελευταία στιγμή. Τερματίσαμε τελικά στη δεύτερη θέση και βγήκαμε στην Ευρώπη για πρώτη φορά. Έχω καλές αναμνήσεις από την παρουσία μου στον Απόλλωνα.
Αγαπημένος προπονητής ;
Στα πρώτα βήματα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη μου ο Ανδρέας Κοτσώνης. Στην συνέχεια ξεχωρίζω τον Τσεχοσλοβάκο Ταντέους Κράους. Ήταν ένας σπουδαίος προπονητής. Έμεινε στον ΑΡΗ τέσσερα χρόνια. Έχτισε την ομάδα που έκανε τις φοβερές πορείες στο πρωτάθλημα. Ήταν λάτρης της φυσικής κατάστασης. Μας έμαθε πάρα πολλά γύρω από το ποδόσφαιρο. Με σκληρή δουλειά άλλαξε το επίπεδο της ομάδας και των παικτών. Μετά ήρθε στην ομάδα ο Λαζαρίδης. Δούλεψε περισσότερο στον τεχνικό τομέα. Είχε πολλές γνώσεις πάνω στο τεχνικό κομμάτι. Η παρουσία του με βοήθησε αφάνταστα. Όταν ήρθε στον ΑΡΗ, τα σουτ μου βελτιώθηκαν πάρα πολύ. Ήταν πιο εύστοχα. Μου έδειξε πως έπρεπε να βάζω το πόδι μου πάνω στην μπάλα. Ακριβώς. Είναι μικρές λεπτομέρειες αυτές αλλά είναι σημαντικές. Κάνουν την διαφορά από έναν παίκτη σε άλλον. Γιατί αν το σουτ που κάνεις βρει δοκάρι δεν είναι γκολ. Λες ατυχία. Ναι αλλά αν έβαζες λίγο πιο σωστά το πόδι πάνω στην μπάλα θα μπορούσες να σκοράρεις. Όλα αυτά με βοήθησαν στην πορεία μου. Αυτοί ήταν οι προπονητές που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη μου.
Δυσκολότερος αντίπαλος ;
Υπήρχαν πάρα πολλοί καλοί παίκτες εκείνη την εποχή. Ήταν ο Νίκος Παντζιαράς, ο Κλείτος Ερωτοκρίτου και ο Νίκος Πατίκκης της Ομόνοιας, ο Στέφανος Λυσάνδρου της Ανόρθωσης, ο Χρύσανθος Λαγός- Φακέττι του Ολυμπιακού, οι Ανδρέας Αττίκης και Ανδρέας Κουρούσιης του Ευαγόρα. Ήταν δυνατοί και πολύ σκληροί παίκτες. Είχα όμως τον τρόπο να τα καταφέρνω μαζί τους. Η προσπάθεια ενός επιθετικού επικεντρώνεται στο πως θα ξεγελάσει τον αντίπαλο αμυντικό μέσα στο γήπεδο.
Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας οδήγησε στην κορυφή ;
Δεν μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο ψηλού επιπέδου χωρίς σκληρή δουλειά. Όσο ταλέντο και αν διαθέτεις. Ξέχασε το. Είναι συνδυασμός και των δυο. Πρέπει να έχεις ταλέντο αλλά και να δουλεύεις σκληρά. Να έχεις σωστή κατεύθυνση. Γιατί έχει πολλούς προπονητές που δεν έπρεπε να έκαναν αυτή τη δουλειά. Αλλά στην Κύπρο τους προπονητές τους επιλέγουν αυτοί που δεν είναι η δουλειά τους. Δεν έχουν την τεχνογνωσία για να μπορέσουν να αξιολογήσουν σωστά την δουλειά και τις ικανότητες ενός προπονητή. Για αυτό γίνονται και πολλές λανθασμένες επιλογές. Τους προπονητές πρέπει να τους εγκρίνουν εκείνοι που είναι η δουλειά τους. Δεν είναι δουλειά των προέδρων μας αυτή. Σήμερα θα έπρεπε στις ομάδες να υπάρχει μια επιτροπή με άτομα που ξέρουν από ποδόσφαιρο. Προπονητές καινούργιοι, παλιοί η τεχνικοί. Όχι ένας. Να έχει τρεις η τέσσερις. Και ας μην παίρνει ένας 10.000 χιλιάδες τον μήνα. Ας βάλλουν τέσσερις να παίρνουν από 2.000 χιλιάδες. Αλλά δεν θα μπορεί ποτέ να ξεγελάσουν το σωματείο. Ο ένας μπορεί να πέσει έξω. Δεν δίνουμε σημασία σε αυτό αλλά είναι λάθος. Δίνουμε σημασία να πάρουμε παίκτες του ενός εκατομμυρίου η των 300.000 χιλιάδων αλλά δεν δίνουμε σημασία σε αυτούς που θα εγκρίνουν αυτούς τους παίκτες. Δεν βλέπω τεχνικούς διευθυντές που να ξέρουν το Κυπριακό ποδόσφαιρο και τις ανάγκες του. Αυτοί που έρχονται από το εξωτερικό οι περισσότεροι δεν έχουν εργαστεί ποτέ στο παρελθόν ως προπονητές και δεν ξέρουν να κάνουν αυτή τη δουλειά. Δεν έπαιξαν ποτέ τους ποδόσφαιρο. Πως μπορούν να πάρουν αποφάσεις για σημαντικά θέματα που αφορούν μια ομάδα. Όπως είναι η σωστή επιλογή παικτών και προπονητή. Απλώς είναι εκεί για να παίρνουν τα λεφτά σου. Εάν ήταν επιχείρηση δική τους και θα έπρεπε να βάλουν δικά τους χρήματα δεν θα έκαναν αυτές τις επιλογές.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα ματς ;
Δεν είχα άγχος ποτέ μου. Ξέρεις γιατί ; Θα σου πω. Ήξερα πάντα πως το ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα παιχνίδι. Μου άρεσε πάντα η μπάλα. Αυτό που έκανα το απολάμβανα. Δεν με πείραζαν τα γεμάτα γήπεδα. Ο ΑΡΗΣ δεν είχε ποτέ του μεγάλο αριθμό φιλάθλων. Γνώριζα πολύ καλά πως μπορεί να φωνάζουν και να κάνουν μια ωραία ατμόσφαιρα στις εξέδρες αλλά ο κόσμος δεν παίζει ποδόσφαιρο. Πρωταγωνιστές στον αγωνιστικό χώρο είναι μόνο οι παίκτες. Παίζουν έντεκα εναντίον έντεκα. Μετά που έγινα προπονητής, αυτό που πάντα έλεγα στους παίκτες μου ήταν πως δεν ήθελα να χάνω από μια ομάδα που δεν είναι καλύτερη από εμάς μέσα στο γήπεδο. Αν είναι να χάσω, αυτό να γίνει από έναν αντίπαλο που είναι πολύ ανώτερος, εφόσον εμείς παίξουμε το μάξιμουμ των δυνατοτήτων μας. Να μην ηττηθώ από φόβο η γιατί έχω απέναντι μου έναν αντίπαλο που έχει στις εξέδρες 20.000 κόσμο που είναι εναντίον μου. Είμαι ο προπονητής που σε όσες ομάδες έχω δουλέψει που δεν συγκαταλέγονταν στα μεγάλα κλαμπ της Κύπρου, που έχει κερδίσει τις περισσότερες φορές αυτές τις μεγάλες ομάδες. Στην Πάφο, στον ΑΠΟΠ, στον Εθνικό Άχνας, στην Αναγέννηση Δερύνειας, στην Νέα Σαλαμίνα, στον ΑΡΗ. Τους κέρδιζα συνέχεια. Όλους. Και το ΑΠΟΕΛ, και την Ομόνοια, και την Ανόρθωση, και την ΑΕΛ και τον Απόλλωνα. Όταν πιάσεις και δεις τα στοιχεία θα βρεις το όνομα του Ανδρέα Κισσονέργη. Αλλά αυτά κάποιοι δεν τα βλέπουν. Τα στατιστικά στοιχεία όμως είναι εκεί και λένε την αλήθεια.
Ταχτικές υπήρχαν στην δική σας εποχή ;
Βεβαίως υπήρχε. Μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Υπήρχε πάρα πολύ μυαλό και τότε. Υπάρχουν παρά πολλά πράγματα που μπορείς να τα δουλέψεις και να τα βελτιώσεις. Και πάνω στα στοιχεία των δικών σου παικτών αλλά και πάνω σε αυτά των αντίπαλων ποδοσφαιριστών. Κάθε αντίπαλος είναι και διαφορετικός. Έχει διαφορετικά προτερήματα και μειονεκτήματα. Οι ανάγκες του κάθε παιχνιδιού διαφοροποιούνται. Πολλά πράγματα μπορείς να δουλέψεις σε μια ομάδα. Συνολικά αλλά και σε κάθε παίκτη ξεχωριστά. Ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να αμυνθείς και να επιτεθείς. Μελετάς τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία των αντιπάλων σου και προετοιμάζεσαι ανάλογα. Εγώ αυτά τα δούλευα συνεχώς. Δεν άφηνα τίποτα στην τύχη. Πήγαινα πάντα στα παιχνίδια έτοιμος και διαβασμένος.
Τι θυμάστε από την παρουσία σας στην Εθνική ομάδα ;
Στην Εθνική έκανα πέντε συμμετοχές. Έπαιξα τρία χρόνια βασικός σε όλα τα παιχνίδια της ομάδας. Τότε τα παιχνίδια ήταν λίγα. Παίζαμε δυο ματς κάθε χρόνο και είχαμε απέναντι μας μεγαθήρια. Δεν ήταν τα πράγματα όπως είναι σήμερα. Με τα νέα κράτη που προέκυψαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση και την Γιουγκοσλαβία. Παίζαμε είτε με την Γερμανία, είτε με την Ισπανία, την Γιουγκοσλαβία που τότε ήταν υπερδύναμη. Δεν υπήρχαν ομάδες του επιπέδου της Μάλτας και του Σαν Μαρίνο.
Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο του ΑΡΗ ;
Τα πήγαινα πολύ καλά. Ο κόσμος με αγαπούσε πάρα πολύ. Ήμουν επιθετικός και σκόραρα συνεχώς. Όταν βάζεις γκολ δίνεις χαρά στους φιλάθλους της ομάδας σου. Μου είχε ιδιαίτερη αδυναμία μπορώ να πω. Στον ΑΡΗ εκτός από παίκτης πρόσφερα στην ομάδα και ως προπονητής. Έχω διαφορετικό δέσιμο με αυτό το σωματείο. Δούλεψα τρία χρόνια χωρίς να παίρνω μισθό από τον ΑΡΗ.
Τι σας έχει μείνει από αυτή την μεγάλη πορεία στα γήπεδα ;
Το ποδόσφαιρο είναι ένα μεγάλο κοινωνικό φαινόμενο. Αποκτάς δύναμη, αναγνωσιμότητα και συνδέεσαι με πολύ κόσμο. Κάνεις δυνατές φιλίες εντός και εκτός της πόλης σου. Με συμπαίκτες και αντίπαλους ποδοσφαιριστές, προπονητές, παράγοντες αλλά και τον απλό κόσμο. Εκείνο που μου έχει μείνει είναι ότι ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει πόρτα που αν την χτυπήσω δεν θα μου ανοίξει. Πάντα ήμουν κύριος. Με όλους και σε όλα. Ακόμα και με ανθρώπους που δεν μου συμπεριφέρθηκαν σωστά η είχαμε διαφορετικές απόψεις γύρω από διάφορα θέματα. Και εκείνοι όμως ακόμη με αγαπούν και με σέβονται. Γιατί ήμουν πάντα καθαρός και σωστός απέναντι τους. Κέρδισα την καθολική αγάπη και την φιλία όλων των φιλάθλων της Κύπρου.
Υπάρχει επαφή με τους παλιού σας συμπαίκτες στον ΑΡΗ ;
Υπάρχουν συχνές επαφές. Τώρα τελευταία που έχω βγει στη σύνταξη έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο στη διάθεση μου. Είμαι μέλος των συμβουλίων του ΑΡΗ και των παλαίμαχων ποδοσφαιριστών της ομάδας. Βρισκόμαστε τακτικά. Τόσο με πρώην συμπαίκτες μου στον ΑΡΗ όσο και με πολλούς ακόμα αντίπαλους ποδοσφαιριστές σε άλλες πόλεις της Κύπρου. Μαζευόμαστε και τα λέμε. Μπορεί όταν παίζαμε ποδόσφαιρο να μην κάναμε παρέα αλλά πλέον έχουμε γίνει πολύ καλοί φίλοι. Νιώθουμε σαν να είμαστε φίλοι για χρόνια. Μιλάμε για παίκτες που ήμασταν αντίπαλοι στα γήπεδα για πάρα πολλά χρόνια. Δίναμε δυνατές μάχες μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό όμως που μένει στο τέλος είναι ο σεβασμός και η εκτίμηση που τρέφει ο ένας για τον άλλον.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας έχετε πει κύριε Κισσονέργη. Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του pafossports.blogspot.com να στείλετε το δικό σα μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο της Κύπρου.
Εγώ θέλω να προσπαθήσουμε όλοι μας να προστατεύσουμε το ποδόσφαιρο μας σαν κόρη οφθαλμού. Πάνω από όλα για την νεολαία μας και τον απλό κόσμο που αγαπά με πάθος αυτό το όμορφο άθλημα. Το ποδόσφαιρο είναι μια διέξοδος από τα καθημερινά προβλήματα. Πρέπει να το προστατεύσουμε έστω και αν νιώθουμε αδικημένοι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου