Ο Κύπριος κεντρικός επιθετικός Άντρος Χριστοδούλου, γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1960, στην Πάχνα, ένα χωριό της επαρχίας Λεμεσού. Με μια 13ετη καριέρα που διήρκεσε από το 1976-77 έως και το 1988-89, θεωρείται από τους σημαντικότερους, τους πιο γνωστούς και παραγωγικούς σκόρερ στην ιστορία του Κυπριακού ποδοσφαίρου, έχοντας κερδίσει τη φήμη του, σκοράροντας αρκετά θεαματικά γκολ. Είναι περισσότερο γνωστός για την θητεία του στον Απόλλωνα, κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1980. Έκανε 5 συμμετοχές για την Κύπρο. Κατέκτησε με την ομάδα της Λεμεσού το Κύπελλο Κύπρου του 1986.
Το Pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα του Απόλλωνα, τον Άντρο Χριστοδούλου. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Λεμεσού, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 13 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λεμεσού, πως έζησε την παρουσία του στην Α΄ Κατηγορία με τη φανέλα του Απόλλωνα, γιατί δεν πήρε μεταγραφή για άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Άντρος Χριστοδούλου μιλά για τον σημερινό Απόλλωνα και το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.
Ο Άντρος Χριστοδούλου είναι πραγματικά μια ηγετική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λεμεσού. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς ποδοσφαιριστές. Όλοι έχουν και κάτι καλό να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Άνδρου Χριστοδούλου.
Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου.
Κύριε Χριστοδούλου να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Πλέον ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;
Εξακολουθώ να βλέπω ποδόσφαιρο είτε από το γήπεδο είτε μέσω τηλεοράσεως.
Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου σήμερα ;
Το ποδόσφαιρο του σήμερα είναι σαφώς καλύτερο από αυτό της δικής μου εποχής. Οι ποδοσφαιριστές τώρα έχουν καλύτερες συνθήκες δουλειάς στην διάθεση τους σε σχέση με εμάς. Τα πολλά χρήματα που ξοδεύουν οι ομάδες μας έχουν βελτιώσει αισθητά την ποιότητα του πρωταθλήματος. Έχει αλλάξει η νοοτροπία, είναι ποιο τίμιο και έχουν μπει άνθρωποι στο ποδόσφαιρο που με τις ενέργειες τους έχουν ανεβάσει τον ανταγωνισμό μεταξύ των ομάδων.
Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Αυτό είναι στο μόνο που υστερούμε συνολικά ως Κυπριακό ποδόσφαιρο. Θα πρέπει να δώσουμε περισσότερες ευκαιρίες στα δικά μας παιδιά. Εξακολουθούμε να βγάζουμε και τώρα σπουδαία ταλέντα. Αλλά για να μπορέσουμε να τα αναδείξουμε θα πρέπει να τα αξιοποιήσουμε σωστά. Να τους δώσουμε αυξημένο χρόνο συμμετοχής. Δεν γίνεται διαφορετικά.
Κύριε Χριστοδούλου έχετε φορέσει πολλά χρόνια τη φανέλα του Απόλλωνα. Πως βλέπετε την παρουσία του στο ξεκίνημα του φετινού πρωταθλήματος της Α΄ Κατηγορίας ;
Ο Απόλλωνας είναι διαχρονικά μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της Κύπρου. Διαθέτουμε πλέον τα τελευταία χρόνια σε διοικητικό επίπεδο μια σταθερότητα. Σε όλα τα θέματα. Καταφέραμε την περσινή σεζόν να πάρουμε το πρωτάθλημα, ενώ κάλλιστα θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει άλλα 2 η 3 τα προηγούμενα χρόνια. Θέλω να πιστεύω ότι και φέτος ο Απόλλωνας θα παλέψει μέχρι το τέλος για την κατάκτηση του φετινού τίτλου. Θα είναι ανάμεσα στους διεκδικητές.
Κύριε Χριστοδούλου επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στο ποδόσφαιρο. Από που κατάγεστε ;
Γεννήθηκα στην Πάχνα.
Γεννηθήκατε με μια μπάλα στα πόδια η στην πορεία αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το ποδόσφαιρο ;
Νεαρός ήρθα στην Λεμεσό. Μεγάλωσα στις συνοικίες του Κάψαλου. Έχω την εντύπωση πως από μικρός ήμουν ταλέντο. Είχα τις προδιαγραφές για να παίξω ποδόσφαιρο. Στις γειτονιές μας παίζαμε από το πρωί έως και το βράδι μόνο μπάλα. Οι αλάνες τότε ήταν γεμάτες από παιδιά που ζούσαν για το ποδόσφαιρο. Ξεχώριζα από τότε. Εκείνα τα χρόνια όποιος είχε την μπάλα ήταν ο αυτοκράτορας του γηπέδου. Διάλεγε τους παίκτες που ήθελε στην ομάδα του. Πάντα εμένα με διάλεγαν πρώτο από όλους.
Που σας εντόπισε ο Απόλλωνας ;
Με εντόπισε ο κύριος Μάριος Σωφρονίου, γυμναστής μου στην τεχνική σχολή, όταν ήμουν μαθητής στη Β΄ τάξη, σε ηλικία 13 ετών. Όταν αποφασίσαμε να με πάρει στο γήπεδο για να με δοκιμάσουν, πήγα, έκανα μια προπόνηση όλη κι όλη και μετά ήρθαν και μας βρήκαν τα γεγονότα του 1974. Εκείνη τη σεζόν το πρωτάθλημα είχε ξεκινήσει Οκτώβριο η Νοέμβριο. Πήγα στην προπόνηση, χτύπησα το χέρι μου και χρειάστηκε να περάσει ένα διάστημα 4-5 μηνών για να μπορέσω να πάω ξανά. Θα έλεγα πως το ξεκίνημα μου στο ποδόσφαιρο έγινε με περιπετειώδη τρόπο.
Από τις αλάνες τις γειτονιάς σας ξαφνικά σε μια μεγάλη ομάδα. Ήταν μεγάλη αλλαγή για εσάς ;
Έχω την εντύπωση ότι ξεχώρισα από νωρίς. Από τα 14-15, μου χρόνια άρχισα να κερδίζω τις εντυπώσεις από τους γύρω μου. Ήμουν καλός ποδοσφαιριστής. Είχα όλες τις προδιαγραφές για να διαγράψω μια πετυχημένη καριέρα. Θωρούμουν από αρκετούς ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της εποχής. Τότε στις ομάδες έπαιζαν αποκλειστικά Κύπριοι ποδοσφαιριστές και ήταν πιο εύκολο για μένα να αναδειχθώ. Παρόλο που οι συνθήκες για τους παίκτες ήταν τραγικές. Είχαμε νεκρούς, αγνοούμενους, ο κόσμος έψαχνε να βρει δουλειά και στέγη για εκείνον και την οικογένεια του. Δεν ήταν εύκολο να έρθει στο γήπεδο η να ενδιαφέρεται τόσο πολύ για το άθλημα. Ειδικά τα πρώτα τρία με τέσσερα χρόνια. Από το 1974 έως και το 1980, ήταν άσχημα τα πράγματα για όλους μας. Μετά ξεκίνησαν να μπαίνουν κάποιες ποιο στερεές βάσεις από τις ομάδες τόσο σε συλλογικό όσο και σε Εθνικό επίπεδο. Αρχίσαμε να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στο ποδόσφαιρο που είναι και ο βασιλιάς των σπορ. Μετά το 1984-85, ξεκίνησε μια ποιο σοβαρή προσπάθεια.
Βρεθήκατε ξαφνικά με νέους συμπαίκτες. Πως σας υποδέχθηκαν οι ποιο παλιοί παίκτες της ομάδας ;
Σίγουρα βρήκα ποδοσφαιριστές οι οποίοι ήταν όπως τους αδερφούς μας. Οι περισσότεροι μας βοήθησαν σε σημαντικότατο βαθμό στα πρώτα βήματα της καριέρας μας και στάθηκαν δίπλα μας στα δύσκολα. Υπήρχαν όμως και μερικοί που μας έβλεπαν ανταγωνιστικά, μας ζήλευαν και ενοχλήθηκαν από την παρουσία μας. Πιστεύω πως κάθε ομάδα έχει μερικούς τέτοιους παίκτες στις τάξεις της. Μπορεί οι φίλαθλοι να τους έχουν ως ινδάλματα τους αλλά κατά βάθος να είναι κακοί χαρακτήρες. Εγώ έχω μάθει στην ζωή μου να λέω τα πράγματα με το όνομα τους.
Εσείς προσωπικά, πιστεύατε στον εαυτό σας η υπήρχε μέσα σας και η αμφιβολία ;
Δεν είχα καμία αμφιβολία. Ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου. Ο άνθρωπος σε ότι κάνει στην ζωή του για να πάει μπροστά θα πρέπει να πιστεύει στις δυνάμεις του. Όταν έβλεπα πως είχα όλα τα προσόντα και το ταλέντο για να ανταποκριθώ στις ανάγκες του αθλήματος, έλεγα στον εαυτό μου πως θα μπορούσα να κάνω μια πετυχημένη καριέρα ως ποδοσφαιριστής.
Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;
Βασικός στον Απόλλωνα είχα γίνει τη σεζόν 1976-77, στον Β΄ γύρο του πρωταθλήματος. Είχαμε ως ομάδα κάποια προβλήματα. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τον υποβιβασμό, σε μια χρονιά στην οποία συμμετείχαν στην Α΄ Κατηγορία 16 ομάδες. Θυμάμαι πως κάποια στιγμή ήμασταν στην 15η θέση της βαθμολογίας. Όταν εντάχθηκα στην ανδρική ομάδα του Απόλλωνα δυστυχώς, παλεύαμε για την παραμονή μας. Και σιγά-σιγά μέχρι την ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου καταφέραμε να την βελτιώσουμε αισθητά τερματίζοντας στην 10η θέση με 25 βαθμούς, ενώ στο Κύπελλο είχαμε φθάσει μέχρι τα ημιτελικά, αντιμετωπίζοντας τον Ολυμπιακό στην Λευκωσία. Μας κέρδισαν σε παιχνίδι νοκ άουτ με 2-0, πήγαν στον τελικό με την Αλκή και κατέκτησαν τον τίτλο.
Σε ποια θέση καθιερωθήκατε στον Απόλλωνα ;
Πάντα ήμουν επιθετικός. Μου άρεσε να παίζω πίσω από τον σέντερ φορ. Θεωρώ πως ήταν η θέση που μου ταίριαζε καλύτερα μέσα στο γήπεδο. Όμως οι εκάστοτε προπονητές μου με χρησιμοποιούσαν είτε ως κεντρικό επιθετικό η δεξιό εξτρέμ. Σε αυτές τις θέσεις έκανα καριέρα στον Απόλλωνα.
Ποια ήταν τα πιο δυνατά σας ατού ;
Διέθετα κάποια σπάνια προσόντα για την τότε εποχή. Είχα άριστη τεχνική κατάρτιση, ωραία ντρίπλα, ήμουν καλός στο ψιλό παιχνίδι, φοβερό ξεπέταγμα στα πρώτα 4-5 μέτρα, αλλά δυστυχώς είχα την ατυχία να χτυπήσω πάνω στο πόδι στα 20 μου χρόνια. Βρέθηκα εντελώς ξαφνικά στο δίλημμα αν θα έπρεπε να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Τελικά έπαιξα άλλες 7-8 σεζόν, αλλά δεν απέδωσα σύμφωνα με τις πραγματικές μου δυνατότητες.
Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας βοήθησε να φθάσετε στην κορυφή ;
Βέβαια. Όσο ταλέντο και αν έχεις αν δεν δουλεύεις καθημερινά στην προπόνηση δεν πρόκειται να προχωρήσεις. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και σε άλλους τομείς της ζωής. Τα προσόντα από μόνα τους δεν αρκούν για να σε οδηγήσουν κάπου. Αν δεν κάνεις θυσίες δεν υπάρχει περίπτωση να ανταμειφθείς. Δεν θα πας μπροστά. Αν ένας μέτριος ποδοσφαιριστής δουλέψει σκληρά και σωστά θα μπορέσει να κάνει αξιόλογη καριέρα στο ποδόσφαιρο.
Πως αντιμετωπίζατε την πίεση από τον κόσμο ειδικά στην αρχή που ήσασταν νέος στην ομάδα ;
Αυτό είναι και θέμα χαρακτήρα. Σε πολλούς παίκτες τους αρέσει να αγωνίζονται κάτω από πίεση. Υπάρχουν άλλοι που δεν την αντέχουν. Υπάρχει ποδοσφαιριστής που μόλις δει της κερκίδες γεμάτες από κόσμο, παθιάζεται και ανεβαίνει ψυχολογικά. Υπάρχει την ίδια στιγμή παίκτης που λυγίζει η μπορεί να χάσει τις αισθήσεις του από την μαζική παρουσία του κόσμου στο γήπεδο. Δεν μπορεί να αντέξει το βάρος της φανέλας. Αυτό που έχει σημασία είναι να μάθεις να το διαχειρίζεσαι από μικρή ηλικία σωστά και προς όφελος σου. Τώρα με την νέα τάξη πραγμάτων, που το ποδόσφαιρο έχει γίνει επαγγελματικό, εγώ πιστεύω πως εκπαιδεύουν ιδανικά τα νέα παιδιά πάνω σε αυτό το θέμα. Ο κόσμος θα είναι πάντα μέρος του παιχνιδιού και μπορεί να συναντήσεις στην κερκίδα κάποιους που θα σε βρίσουν η θα σε αποδοκιμάσουν. Θα πρέπει να διαθέτεις τα ψυχικά αποθέματα δυνάμεων για να το ξεπεράσεις και να μείνεις ανεπηρέαστος στη δουλειά που έχεις να κάνεις μέσα στο γήπεδο. Ένας καλός ποδοσφαιριστής πρέπει να μπορεί να αποδώσει το ίδιο καλά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Είτε καλές είτε άσχημες.
Τι μπορούμε να πούμε για τον Απόλλωνα της δικής σας εποχής ;
Ήταν πέτρινα τα χρόνια για την ομάδα. Σαν ποδοσφαιριστές δεν είχαμε στην διάθεση μας ούτε τα βασικά. Ερχόμασταν καθημερινά αντιμέτωποι με πολλά προβλήματα που δυσχέραιναν πάρα πολύ το έργο μας. Δεν είχαμε ούτε καν τα μέσα για να πάμε στην προπόνηση. Ξεκινούσα από το σπίτι μου στην συνοικία και για να φθάσω στο ΓΣΟ, έπρεπε να διανύσω μια απόσταση 3 χιλιομέτρων. Στο βοηθητικό που βρισκόταν στο Τσίρειο Στάδιο, κάναμε προπόνηση μέσα στις λάσπες και κάτω από συνεχή βροχή. Θυμάμαι πολλές φορές κάναμε προπόνηση πάνω στην άσφαλτο. Η διατροφή μας δεν ήταν η σωστή. Αυτές δεν είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν ποδοσφαιριστή, κυρίως νεαρό.
Παρόλα αυτά ο Απόλλωνας εκείνης της περιόδου ήταν μια ομάδα που είχε στις τάξεις της αξιόλογους ποδοσφαιριστές ;
Βεβαίως είχαμε καλούς παίκτες στην ομάδα. Είχαμε φτιάξει ένα αρκετά καλό σύνολο. Καταφέραμε τις σεζόν 1983-84 και 1988-89, να τερματίσουμε στην 2η θέση. Το 1985-86, κατακτήσαμε το Κύπελλο και φθάσαμε μέχρι την 3η θέση. Όλα αυτά φανερώνουν την ποιότητα των ποδοσφαιριστών που είχε στις τάξεις του ο Απόλλωνας της δικής μου εποχής. Εκείνη την εποχή όλες οι ομάδες στην Κύπρο, διέθεταν εξαιρετικούς παίκτες γιατί έδιναν περισσότερες ευκαιρίες στους Κύπριους παίκτες. Σαν εμένα τότε στην ηλικία των 17 ετών, υπήρχαν και πολλοί άλλοι εξίσου καλοί ποδοσφαιριστές , που έφθασαν μέχρι και την Εθνική ομάδα. Όλες οι Εθνικές ομάδες στελεχώνονταν από παίκτες που προέρχονταν από τον Απόλλωνα.
Πόσα χρόνια παίξατε στον Απόλλωνα ;
Φόρεσα την φανέλα του Απόλλωνα για 13 ολόκληρα χρόνια. Σταμάτησα το ποδόσφαιρο σε ηλικία 28 ετών.
Ποια είναι η μεγαλύτερη σας στιγμή με τον Απόλλωνα ;
Η κατάκτηση του Κυπέλλου Κύπρου τη σεζόν 1985-86. Είχαμε κερδίσει το ΑΠΟΕΛ, στον τελικό που είχε διεξαχθεί στο Τσίρειο Στάδιο με 2-0. Ήταν αναμφίβολα μια πολύ μεγάλη επιτυχία για την ομάδα μας. Είχαμε αδικηθεί τουλάχιστον σε δυο περιπτώσεις που θα μπορούσαμε να πάρουμε το πρωτάθλημα. Εκείνες τις χρονιές ήμασταν καλύτερη ως ομάδα από όλους μέσα στο γήπεδο και αξίζαμε να πάρουμε τον τίτλο. Δυστυχώς δεν ευτύχισα να πάρω ένα πρωτάθλημα αν και έφθασα πολύ κοντά στο να το καταφέρω.
Γνωρίσατε πολλούς προπονητές στην καριέρα σας. Ποιοι σας κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον ;
Οι προπονητές που με βοήθησαν περισσότερο στην καριέρα μου σε προσωπικό επίπεδο ήταν αυτοί που συνάντησα στον δρόμο μου στην αρχή της καριέρας μου στον Απόλλωνα. Αναφέρομαι φυσικά στους Μιχάλη Κωνσταντίνου (Γαβαλούδι) και τον Κώστα Βασιλειάδη. Πίστεψαν πάρα πολύ σε μένα, δούλεψαν μαζί μου, με προώθησαν στην πρώτη ομάδα και με βοήθησαν να ξεδιπλώσω το ταλέντο μου στο γήπεδο. Ήταν παλιοί παίκτες του Απόλλωνα, και την σεζόν 1976-77, πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην ομάδα. Έπαιξαν κομβικό ρόλο στην καριέρα μου και τους ευχαριστώ για αυτό.
Ποιος αντίπαλος σας δυσκόλευε περισσότερο ;
Ευτύχησα να παίξω ποδόσφαιρο σε μια εξαιρετική εποχή για το Κυπριακό ποδόσφαιρο. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή αν σου έλεγα πως όλες οι ομάδες ανεξαιρέτως, διέθεταν στις τάξεις τους σπουδαίους παίκτες με ξεχωριστή ποιότητα και αξία. Όχι μόνο οι λεγόμενες μεγάλες αλλά και οι μικρές. Ήταν όλοι τους σεβαστοί και αξιόλογοι.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα ματς ;
Το άγχος έλειπε από εμάς. Θα μιλήσω καθαρά μόνο για το δικό μου άτομο. Το ποδόσφαιρο τότε ήταν καθαρά ερασιτεχνικό. Παίζαμε για την φανέλα. Αν μέσα στην σεζόν υπήρχαν και ορισμένα δύσκολα ματς, εμείς φροντίζαμε περισσότερο να το απολαμβάνουμε. Την εποχή εκείνη στο γήπεδο ερχόταν αρκετός κόσμος να μας δει. Ήταν κατάμεστο. Χαιρόμασταν να παίζουμε όμορφο ποδόσφαιρο και να προσφέρουμε καλό θέαμα στους φιλάθλους.
Ταχτικές υπήρχαν στην δική σας εποχή ;
Ξεκίνησαν να εφαρμόζονται κάποια συστήματα από το 1978-79. Εμείς στον Απόλλωνα, κυρίως εφαρμόζαμε το 4-3-3 η το 4-4-2. Φύγαμε από το καθαρά επιθετικό ποδόσφαιρο και πήγαμε σε αυτό που έχει μέσα την σκοπιμότητα για το αποτέλεσμα.
Συμφωνείτε με αυτούς που λένε πως στην δική σας εποχή οι παίκτες ήταν περισσότερο απελευθερωμένοι από τους προπονητές ;
Ήμασταν ποιο απελευθερωμένοι όμως δεν είναι εύκολο να παίζεις ποδόσφαιρο σε γήπεδο που είναι ακατάλληλο για μπάλα. Δεν μπορείς να αποδόσεις σύμφωνα με τις δυνατότητες σου. Βλέπεις τώρα τα γήπεδα και όλα είναι σε άριστη κατάσταση. Οι σημερινοί παίκτες μπορούν να προπονηθούν καλύτερα και ποιο σωστά από εμάς. Όμως το ποδόσφαιρο της δικής μου εποχής ήταν περισσότερο θεαματικό για τον κόσμο.
Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα. Να κοιτάξετε κάπου ψηλότερα ;
Δεν μπορούσα να πάω πουθενά. Γιατί μετά το τέλος της στρατιωτικής μου θητείας, τις πρώτες τρεις μέρες, χτύπησα. Μετά δεν μπορούσα να παίξω ποδόσφαιρο σύμφωνα με τις πραγματικές μου δυνατότητες. Σε αυτά τα 7-8 χρόνια που έπαιξα μετά τον σοβαρό τραυματισμό που είχα, δεν κατάφερα να αποδώσω στο γήπεδο αυτά που μπορούσα πραγματικά και σύμφωνα με το ταλέντο που διέθετα όταν ξεκινούσα το ποδόσφαιρο. Δεν μπορούσα να προπονηθώ. Κάθε λίγο εξαιτίας αυτής της αδυναμίας, ήμουν επιρρεπής στους τραυματισμούς. Οι κινήσεις μου στο γήπεδο δεν ήταν γρήγορες. Όλα αυτά δεν μου επέτρεψαν να διαγράψω στο ποδόσφαιρο την καριέρα που θα ήθελα και θα μπορούσα βάση των προδιαγραφών που είχα ως ποδοσφαιριστής στο ξεκίνημα της καριέρας μου. Το έχω σαν παράπονο αυτό. Δεν είχα την δυνατότητα να παίξω ποδόσφαιρο έστω και για μια σεζόν χωρίς προβλήματα.
Τι θυμάστε από την παρουσία σας στην Εθνική ομάδα ;
Έχω εξαιρετικές αναμνήσεις από την παρουσία μου στην Εθνική. Υπήρξα μαζί με άλλους φυσικά από τους πρώτους ποδοσφαιριστές το 1978-79, που πλαισιώσαμε την Εθνική κάτω των 18 ετών. Ήταν στην ουσία τότε η δική μου φουρνιά ποδοσφαιριστών. Ο Κωστάκης Πέτσας, ο Γιώργος Σαββίδης, ο Ευαγόρας Χριστοφή, ο Σοφοκλής Αντώρκας, ο Χριστάκης Μαύρος, ο Χριστάκης ο τερματοφύλακας, ο Ηλίας Χρυσοστόμου και κάποια άλλα παιδιά. Μερικοί από αυτή την νέα γενιά ακολουθήσαμε κοινή πορεία προς την Εθνική Ανδρών. Εμένα προσωπικά με κάλεσαν για πρώτη φορά το 1980-81. Έκανα 5 συμμετοχές και θυμάμαι μέχρι τώρα τις ωραίες στιγμές που έζησα με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Κάναμε καλά ματς και είχα την ευτυχία σε αυτά που έπαιξα με την Εθνική να μην χάσω σε κανένα με μεγάλο σκορ. Σε όλους τους αγώνες που δώσαμε είτε φιλικά είτε επίσημα τα πήγαμε πολύ καλά. Ήμασταν αρκετά ανταγωνιστικοί απέναντι στους αντιπάλους μας. Χάναμε δύσκολα, κάναμε σημαντικές νίκες και φέρναμε συχνά ισοπαλίες. Στην Εθνική Ανδρών είχα προπονητή τον Βασίλ Σπάσοφ, ο οποίος μου είχε μια τρομερή αδυναμία. Ξεκινούσε την σύνθεση αναφέροντας πάντα πρώτο το δικό μου όνομα. Με πείρε από δεξιό εξτρέμ η κεντρικό επιθετικό και με τοποθέτησε στα ματς της Εθνικής στη θέση του επιτελικού μέσου. Ήμουν ο μπαλαντέρ της ομάδας και αναλάμβανα την οργάνωση του παιχνιδιού. Παρόλο που στην θέση μου τότε υπήρχαν και άλλοι εξίσου καλοί παίκτες έδειχνε προτίμηση στο δικό μου άτομο την στιγμή μάλιστα που ήμουν και τραυματίας. Ήταν ο πρώτος προπονητής που διέγνωσε που μπορώ να αποδώσω καλύτερα στο γήπεδο ως ποδοσφαιριστής.
Ποιο ματς θα θυμάστε για πάντα ;
Υπάρχουν πολλά παιχνίδια που θα θυμάμαι για πάντα. Έκανα σπουδαία ματς κατά την διάρκεια της καριέρας μου τόσο με τη φανέλα του Απόλλωνα όσο και με αυτήν της Εθνικής ομάδας. Το ματς του 1983 με την Εθνική Ιταλίας, δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Με την αγαπημένη μου ομάδα θα μου μείνει αξέχαστη η νίκη που πετύχαμε στον τελικό του κυπέλλου το 1986, το ματς της ίδιας χρονιάς με την Μάλμο Σουηδίας, για το Κύπελλο Κυπελλούχων στο Τσίρειο Στάδιο, όταν τους κερδίσαμε με 2-1, με δυο δικά μου γκολ πετυχαίνοντας την παρθενική μας νίκη στην Ευρώπη και το 1-1 με την Μπαρτσελόνα στο οποίο επίσης σκόραρα. Υπάρχουν πολλά παιχνίδια που έχουν μείνει στο μυαλό και τα ανακαλώ στην μνήμη μου αρκετά συχνά.
Τι σας έχει μείνει από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;
Είναι ωραία ερώτηση αυτή. Μου έχουν μείνει οι τραυματισμοί. Οι περίπου 200, ραφές που έχω πάνω στο κορμί μου, η αγάπη του κόσμου και η αναγνωσιμότητα. Μέσα από το ποδόσφαιρο έκανα πολλούς καλούς φίλους, αγαπήθηκα αλλά έκαναν ταυτόχρονα και ορισμένους εχθρούς. Ίσως και εγώ να έδωσα κάποια δικαιώματα γιατί όταν είσαι νέος πιστεύεις πως όλος ο κόσμος είναι δικός σου. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Αλλά γενικά έχω καλή φήμη ως παίκτης. Σε όποιο μέρος της Κύπρου και αν βρεθώ εισπράττω σεβασμό και εκτίμηση προς το πρόσωπο μου από τους φιλάθλους όλων των ομάδων. Αυτή είναι η μεγαλύτερη μου ανταμοιβή από την ενασχόληση μου με το ποδόσφαιρο.
Υπάρχει επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες ;
Έχω συχνή επαφή όχι μόνο με τους παλιούς μου συμπαίκτες στον Απόλλωνα αλλά και με ποδοσφαιριστές άλλων ομάδων με τους οποίους υπήρξα αντίπαλος για πολλά χρόνια στα γήπεδα. Βρισκόμαστε ταχτικότατα, πίνουμε τον καφέ μας, κουβεντιάζουμε και αναπολούμε τα παλιά. Στο τέλος η όποια αντιπαλότητα υπήρχε μεταξύ μας έχει ξεπεραστεί. Έχουν ξεχαστεί οι κακές στιγμές. Έχουν μείνει πλέον μόνο οι ωραίες αναμνήσεις. Εμείς εξακολουθούμε να ήμαστε ρομαντικοί. Μας αρέσουν αυτά τα πράγματα. Βρισκόμαστε αρκετά συχνά και στους αγώνες των Παλαίμαχων ποδοσφαιριστών. Οι σχέσεις μας είναι στο καλύτερο τους σημείο.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας έχετε πει κύριε Χριστοδούλου. Κλείνοντας αυτή την μεγάλη συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του pafossports.blogspot.com, να στείλετε το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο του Απόλλωνα και της Κύπρου γενικότερα.
Θέλω πρώτα να στείλω ένα μήνυμα στους φιλάθλους της δικής μου ομάδας. Εύχομαι ο Απόλλωνας να μπορέσει και φέτος να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Να συνεχίσει από εκεί που έμεινε την περσινή σεζόν. Πρέπει να δείχνουμε εμπιστοσύνη προς την διοίκηση του Νίκου Κίρζη, η οποία παρά τα όποια λάθη έχει κάνει κρίνεται απόλυτα πετυχημένη στο έργο της. Άλλωστε όταν δουλεύεις και ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο θα κάνεις και λάθη. Γίνεται όμως μια σοβαρή προσπάθεια και πρέπει να ήμαστε συνεχώς δίπλα της, όπως επίσης και στην εκάστοτε τεχνική ηγεσία της ομάδας μας αλλά και τους παίκτες που φοράνε τη φανέλα του Απόλλωνα. Από εκεί και πέρα θέλω να ευχηθώ καλή επιτυχία σε όλες ανεξαιρέτως τις ομάδες που λαμβάνουν μέρος στο πρωτάθλημα μας. Λάθη θα γίνουν σε βάρος όλων μέσα σε μια σεζόν από τους διαιτητές. Πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι και υπομονετικοί για να μπορούμε να βλέπουμε σωστά και ολοκληρωμένα τα πράγματα. Θα πρέπει να εκλείψει ο φανατισμός. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί το ποδόσφαιρο μας να πάει μπροστά και να γεμίσουμε τα γήπεδα μας από κόσμο. Ήδη αυτό έχει ξεκινήσει να συμβαίνει από φέτος. Ο κόσμος θέλει να κάνει την μεγάλη επιστροφή στα γήπεδα και όσοι ασχολούνται με το άθλημα θα πρέπει να συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι λέμε και πως ενεργούμε. Η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, παρά τα λάθη της πιστεύω πως πασχίζει για το καλό του αθλήματος, γίνεται σωστή δουλειά και θα πρέπει να της δείξουμε περισσότερη εμπιστοσύνη. Γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια αλλά χωρίς την δική μας στήριξη δεν μπορεί να πετύχει τίποτα. Πρέπει να τους συμπαρασταθούμε με κάθε τρόπο στο δύσκολο έργο τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου