Ο Κύπριος αμυντικός μέσος Λάκης Αβρααμίδης γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου του 1945 στη Λευκωσία. Πέρα από την τεράστια αξία του ως ποδοσφαιριστής, έγινε ευρύτερα γνωστός για την δύναμη του, το πάθος του και το αήττητο του μυαλού του. Αγωνιζόταν ως μέσος και έπαιξε για τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ Αθηνών και τον Ορφέα Λευκωσίας από το 1962 έως και το 1974. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η οποία ήταν απόλυτα πετυχημένη κατέκτησε 2 φορές το Πρωτάθλημα Κύπρου (1967 και 1969) και 1 το Πρωτάθλημα Ελλάδας (1971). Φόρεσε 2 φορές τη φανέλα της Εθνικής. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 29 ετών.
Το Pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα του Ολυμπιακού τον Λάκη Αβρααμίδη. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε την καριέρα του από τον ιστορικό σύλλογο της Λευκωσίας, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 8 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λευκωσίας, πως έζησε την παρουσία του στο πρωτάθλημα της Α΄ Κατηγορίας με τη φανέλα του Ολυμπιακού, για την μεταγραφή του στην ΑΕΚ Αθηνών, την Εθνική ομάδα, τι θυμάται από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Λάκης Αβρααμίδης μιλά για τον σημερινό Ολυμπιακό και το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.
Ο Λάκης Αβρααμίδης είναι πραγματικά μια ηγετική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λευκωσίας. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς ποδοσφαιριστές. Όλοι έχουν και κάτι καλό να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Λάκη Αβρααμίδη.
Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου.
Κύριε Αβρααμίδη να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε πλέον ενεργά με το ποδόσφαιρο ;
Δεν βλέπω συχνά ποδόσφαιρο. Ζω και εργάζομαι τα τελευταία χρόνια στην Αγία Νάπα. Την περσινή σεζόν παρακολούθησα αρκετά παιχνίδια του Ολυμπιακού.
Πως είναι σήμερα η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου ;
Το θέαμα είναι καλό. Όμως όταν έχεις σε κάθε ομάδα 18 ξένους ποδοσφαιριστές όπως αντιλαμβάνεσαι δεν μιλάμε πλέον για Κυπριακό ποδόσφαιρο.
Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Ταλέντα στην Κύπρο υπάρχουν αρκετά. Το θέμα είναι να τα αξιοποιήσεις με τον σωστό τρόπο.
Έχετε φορέσει πολλά χρόνια τη φανέλα του Ολυμπιακού. Πως βλέπετε την παρουσία του τα τελευταία χρόνια ;
Ο Ολυμπιακός μετά την προπέρσινη πολύ καλή πορεία που είχε σε πρωτάθλημα και κύπελλο έχασε μέρος της δυναμικής του. Πέρσι κατάφερε να κρατηθεί στην κατηγορία. Φέτος θα δείξει ο χρόνος το που μπορεί να φθάσει. Πάντως είδα με μεγάλη μου χαρά τον Ολυμπιακό στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με την Ανόρθωση να έχει στο αρχικό του σχήμα έξι με επτά Κύπριους ποδοσφαιριστές.
Κύριε Αβρααμίδη επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ;
Κατάγομαι από την Λευκωσία.
Σε ποια ηλικία μπαίνει στην ζωή σας το ποδόσφαιρο ;
Ο πατέρας μου ο Πάμπος Αβρααμίδης υπήρξε προπονητής για πολλά χρόνια γράφοντας την δική του ιστορία στο Κυπριακό Ποδόσφαιρο. Οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να ακολουθήσω άλλο δρόμο. Μεγάλωσα όχι με μια μπάλα στα πόδια αλλά με δυο.
Που σας εντόπισε ο Ολυμπιακός ;
Με πήρε ο πατέρας μου όταν ήταν προπονητής στον Ολυμπιακό.
Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από τον Ολυμπιακό ;
Ξεκίνησα από τα τσικό του Ολυμπιακού και προωθήθηκα στην πρώτη ομάδα το 1962, σε ηλικία 17 ετών. Δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα προσαρμογής εξαιτίας του γεγονότος πως προπονητής της ομάδας ήταν ο πατέρας μου και ήδη γνώριζα πολύ καλά τους παλιούς παίκτες του Ολυμπιακού. Οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν πραγματικά πολύ καλές.
Βρεθήκατε ξαφνικά με νέους συμπαίκτες. Πως ήταν μαζί σας οι ποιο παλιοί παίκτες της ομάδας ;
Με βοήθησαν πάρα πολύ. Έκανα το ντεμπούτο μου με την πρώτη ομάδα, σε ηλικία 17 ετών, με ξένο προπονητή να βρίσκεται στον πάγκο του Ολυμπιακού και συγκεκριμένα τον Στράτο από την Ελλάδα. Οι σχέσεις μου με τους ποιο παλιούς παίκτες της ομάδας ήταν άψογες.
Εσείς προσωπικά πιστεύατε στον εαυτό σας ;
Πίστευα πάρα πολύ στον εαυτό μου. Το κλίμα που συνάντησα στην ομάδα ήταν εξαιρετικό και αυτό σίγουρα με βοήθησε να δείξω από πολύ νωρίς τις ικανότητες μου στο γήπεδο. Το γεγονός πως με καθιέρωσε στον Ολυμπιακό ξένος προπονητής με έκανε να αισθάνομαι άνετα.
Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;
Από την αρχή έδειξα σε όλους πως έχω θέση στη βασική ενδεκάδα του Ολυμπιακού. Πίστευα στις δυνάμεις μου. Το περιβάλλον ήταν εξαιρετικό. Δεν ήμασταν ομάδα αλλά οικογένεια. Από το πρώτο μου παιχνίδι, στην ηλικία των 17 ετών, ξεκίνησα να μονιμοποιούμε στο αρχικό σχήμα.
Σε ποια θέση καθιερωθήκατε στον Ολυμπιακό ;
Αγωνιζόμουν στην θέση του αμυντικού μέσου, στη θέση που σήμερα χαρακτηρίζουμε ως εξάρι. Μπορώ να σου πω όμως ότι στον Ολυμπιακό κατά τη διάρκεια της θητείας μου στην ομάδα αγωνίστηκα σχεδόν σε όλες τις θέσεις της ενδεκάδας, εκτός από τερματοφύλακας. Ειδικά όταν παίζαμε στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Την πρώτη χρονιά, το 1967-68, έπαιξα και στα 34 παιχνίδια. Την επόμενη σεζόν αγωνίστηκα στα 30 από τα 34 καθώς έχασα τα 4 λόγω τιμωρίας.
Ποια ήταν τα πιο δυνατά σας ατού ;
Διακρινόμουν για την αντοχή, την τεχνική μου κατάρτιση και το δυνατό σουτ. Ως ποδοσφαιριστής είχα ευχέρεια στο σκοράρισμα.
Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας βοήθησε περισσότερο στην καριέρα σας ;
Σίγουρα πρέπει εκτός από το όποιο ταλέντο διαθέτεις ταυτόχρονα να δουλεύεις και πολύ σκληρά. Όσο καλά στοιχεία και αν έχεις αν δεν αφιερώσεις πολλές ώρες καθημερινά στην προπόνηση δεν θα μπορέσεις να τα αξιοποιήσεις και να τα εξελίξεις.
Πως αντιμετωπίζατε την πίεση από τον κόσμο του Ολυμπιακού ειδικά στην αρχή που ήσασταν νέος στην ομάδα ;
Όχι. Δεν είχα κανένα πρόβλημα πάνω σε αυτό το θέμα. Έμπαινα στο γήπεδο και προσπαθούσα να κάνω όσο καλύτερα μπορούσα τη δουλειά μου. Δεν άφηνα τίποτα να με επηρεάσει.
Τι μπορούμε να πούμε για τον Ολυμπιακό της δικής σας εποχής ;
Αν ο Ολυμπιακός εκείνης της εποχής δεν πήγαινε στην Ελλάδα, θα μπορούσε να κατακτήσει 6-7 πρωταθλήματα στη σειρά. Διότι ευτύχησε να διαθέτει μια τρομερή ομάδα. Από το κέντρο και μπροστά βρισκόμασταν έξι ποδοσφαιριστές που μπορούσαμε να βάλουμε γκολ όποτε θέλαμε. Όμως το πήγαινε έλα στην Ελλάδα κάποια στιγμή μας τσάκισε.
Ποιο ήταν το μεγάλο όπλο εκείνης της φοβερής ομάδας του Ολυμπιακού ;
Οι σπουδαίοι παίκτες που διέθετε στις τάξεις της η ομάδα εκείνη την εποχή και η αδερφική αγάπη που είχαμε μεταξύ μας.
Πόσα χρόνια παίξατε στον Ολυμπιακό ;
Η πρώτη μου θητεία στην ομάδα ήταν από το 1962 έως και το 1970. Επέστρεψα στον Ολυμπιακό από την Ελλάδα, για μια σεζόν, το 1972-73.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας στιγμές με τη φανέλα του Ολυμπιακού ;
Με τη ομάδα του Ολυμπιακού κατέκτησα τα Πρωταθλήματα Κύπρου των περιόδων 1966-67 και 1968-69 ενώ αγωνίστηκα και στα 4 Ευρωπαϊκά ματς που έδωσε με ΦΚ Σεράγεβο το 1967 και Ρεάλ Μαδρίτης το 1969. Παράλληλα κλήθηκα και στην Εθνική Κύπρου και κατέγραψα 2 συμμετοχές. Την περίοδο 1966-67 ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη Κυπριακή ομάδα που ως πρωταθλήτρια Κύπρου έλαβε μέρος στην Α΄ Εθνική του Ελληνικού Πρωταθλήματος κάτι που επαναλήφθηκε και τη σεζόν 1969-70. Σε αυτά τα παιχνίδια με είδαν οι υπεύθυνοι της ΑΕΚ, εκτίμησαν το ταλέντο και τις δυνατότητες μου και το καλοκαίρι του 1970, ο τότε πρόεδρος της ο Μιχάλης Χατζηχαραλάμπους, με ενέταξε στο δυναμικό της ομάδας. Ειδικά η κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος της ιστορίας μας το 1967 αποτελεί για μένα ένα συγκλονιστικό γεγονός.
Πως έγινε η μεταγραφή σας στην ΑΕΚ Αθηνών ;
Η μεταγραφή μου έγινε το καλοκαίρι του 1970 όταν ο Ολυμπιακός λάμβανε μέρος στο Ελληνικό Πρωτάθλημα. Είχαμε στενή επαφή με τους Ελληνικούς συλλόγους. Μας ήξεραν πολύ καλά από την παρουσία μας εκεί. Οπότε κυκλοφόρησε μια ψιλή ότι η ΑΕΚ έχει δείξει έντονο ενδιαφέρον για μένα με αποτέλεσμα να έρθει στην Κύπρο, ο έφορος της ομάδας τους, συζήτησε με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού, τα βρήκανε σε όλα και μέσα σε μια νύχτα υπογράψαμε από κοινού συμβόλαιο συνεργασίας.
Από τον Ολυμπιακό ξαφνικά σε μια μεγάλη ομάδα όπως η ΑΕΚ. Πόσο εύκολη η δύσκολη ήταν η προσαρμογή σας ;
Δυσκολεύτηκα εξαιτίας του γεγονότος ότι τότε εγώ όταν έπαιζα στον Ολυμπιακό και πήγα στην Ελλάδα υπήρχαν κάποια διαδικαστικά προβλήματα που στάθηκαν εμπόδιο στην εξέλιξη μου. Χρειάστηκε ένα διάστημα πέντε μηνών για να αποκτήσω το δικαίωμα να μπορώ να παίξω με την νέα μου ομάδα. Ή περίοδος προσαρμογής ήταν δύσκολη για μένα.
Πως ήταν η συνεργασία σας με τους νέους σας συμπαίκτες ;
Πολύ φιλική. Όλα ήταν πολύ καλά στην ΑΕΚ. Έχω εξαιρετικές αναμνήσεις από την διετή παρουσία μου στην ομάδα. Θυμάμαι ακόμη τις καλές στιγμές που έζησα με τους τότε συμπαίκτες μου.
Τι μπορούμε να πούμε για την ΑΕΚ της δικής σας εποχής ;
Ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα. Έχασα αρκετούς μήνες. Μετά τα Χριστούγεννα απέκτησα δικαίωμα συμμετοχής με την ομάδα. Υπήρχε έντονος ανταγωνισμός στην μεγάλη ΑΕΚ του Μπράνκο Στάνκοβιτς. Παρόλα αυτά κατέκτησα το Πρωτάθλημα και το πρώτο Σούπερ Καπ του 1971.
Ποια είναι η μεγαλύτερη σας στιγμή με την ΑΕΚ ;
Η κατάκτηση του Ελληνικού Πρωταθλήματος και του Σούπερ Καπ του 1971. Σημαντική προσωπική στιγμή αποτελεί για μένα η πρώτη φορά που κατάφερα να παίξω στην ΑΕΚ, μετά από έξι μήνες απραξίας.
Η παρουσία σας στο Ελληνικό πρωτάθλημα πόσο σας βοήθησε να γίνεται καλύτερος ποδοσφαιριστής ;
Ναι. Σίγουρα με βοήθησε. Οι συνθήκες και οι προπονήσεις στην Ελλάδα ήταν πολύ καλύτερες σε σχέση με την Κύπρο.
Τι ακολούθησε μετά την διετίας σας στην ΑΕΚ Αθηνών ;
Επέστρεψα στην Κύπρο το 1972. Αγωνίστηκα για μια σεζόν σε Ολυμπιακό και Ορφέα Λευκωσίας στη Β΄ Κατηγορία μέχρι το 1974. Σταμάτησα την καριέρα μου στο ποδόσφαιρο σε ηλικία 29 ετών.
Γνωρίσατε πολλούς προπονητές στην καριέρα σας. Ποιοι σας κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον ;
Θα κάνω ιδιαίτερη αναφορά στον πατέρα μου, τον Πάμπο Αβρααμίδη καθώς ήταν αυτός που με καθοδήγησε στα πρώτα ποδοσφαιρικά μου βήματα. Επανήλθε στον Ολυμπιακό, με καθιέρωσε στην ομάδα, φθάνοντας στην κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1967. Εξαιρετικός ήταν και ο Μπράνκο Στάνκοβιτς, ο προπονητής που συνάντησα στην ΑΕΚ.
Ποιος αντίπαλος σας δυσκόλευε περισσότερο ;
Δεν θα έλεγα πως υπήρχε κάποιος που με δυσκόλευε ιδιαίτερα. Όταν παίζεις ποδόσφαιρο δεν μπορείς να ασχολείσαι με τους αντιπάλους σου. Αυτό που θα μετρήσει στο τέλος είναι η δική σου απόδοση. Εγώ κοίταζα τον εαυτό μου. Να είμαι όσο το δυνατόν καλύτερος κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα ματς ;
Πάντα πριν πρέπει να το σκέφτεσαι. Όταν μπαίνεις στο γήπεδο όμως είσαι υπόχρεος να τα ξεχάσεις όλα και να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό για την νίκη της ομάδας σου. Να ματώσεις τη φανέλα που λέμε.
Ταχτικές υπήρχαν στην δική σας εποχή ;
Τα πράγματα στη δική μου εποχή ήταν εντελώς απλοποιημένα.
Ποιο παιχνίδι θα σας μείνει αξέχαστο για πάντα ;
Το τελευταίο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, όταν είχαμε κατακτήσει το πρωτάθλημα του 1967, κερδίζοντας με 6-0, τον Πεζοπορικό. Σε εθνικό επίπεδο θυμάμαι την ήττα με 1-0 από την αντίστοιχη ομάδα της Γερμανίας.
Τι θυμάστε από την παρουσία σας στην Εθνική ομάδα ;
Φόρεσα τη φανέλα της Εθνικής ομάδας της Κύπρου σε δυο αναμετρήσεις. Ήμουν μέλος της αποστολής χωρίς να αγωνιστώ στην πρώτη νίκη της Κύπρου απέναντι στην Ελβετία με 2-1 στις 17 Φεβρουαρίου του 1968. Θυμάμαι στο ματς του 1968, με αντίπαλο τη Γερμανία, δυστυχώς στις αρχές της εβδομάδας, είχε πεθάνει ο τότε εκλέκτορας της Εθνικής, ο Βάσος Αϊβαλιώτης. Εγώ εκείνη την περίοδο υπηρετούσα ως φαντάρος, την στρατιωτική μου θητεία και είχε γίνει επίταξη. Το αποτέλεσμα ήταν να μείνω μέσα και να κοιμηθώ στο στρατόπεδο παραμονές του αγώνα με την Εθνική Γερμανίας. Σηκώθηκα το πρωί, ήρθε ο πατέρας μου με πήρε από το στρατόπεδο και πήγα για να παίξω στο παιχνίδι.
Όταν βάζατε για πρώτη φορά τη φανέλα του Ολυμπιακού φανταζόσασταν πως θα είχατε αυτή την πετυχημένη διαδρομή στο ποδόσφαιρο ;
Όταν ήμουν στην ηλικία των 17 ετών, δεν μπορούσα να κάνω όνειρα για πρωταθλήματα και διακρίσεις. Ήμουν από μικρός φιλόδοξος, ήθελα να πετύχω ως ποδοσφαιριστής σημαντικά πράγματα στην καριέρα μου αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα κατακτούσα το πρωτάθλημα σε Κύπρο και Ελλάδα η θα γινόμουν διεθνής. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στην πορεία. Τι θα σου προκύψει. Απλώς έμπαινα στο γήπεδο, έκανα όσο καλύτερα μπορούσα τη δουλειά μου και έλεγα στον εαυτό τώρα είναι η ώρα να πάω πάρα κάτω. Τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ καλά για μένα τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από αυτά που πέτυχα στο ποδόσφαιρο.
Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο του Ολυμπιακού ;
Τότε επειδή ο Ολυμπιακός ως ομάδα "πετούσε" άρχισε ξαφνικά να αποκτά πολλούς νέους οπαδούς. Είχα ανέκαθεν εξαιρετική σχέση με τον κόσμο.
Τι σας έχει μείνει από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;
Θυμάμαι τις καλές στιγμές.
Υπάρχει επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες στον Ολυμπιακό ;
Μέσα μέσα κάνουμε κάποιες συγκεντρώσεις μεταξύ μας οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές της ομάδας. Οπότε βρισκόμαστε και τα λέμε.
Κύριε Αβρααμίδη ήταν πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας έχετε πει. Κλείνοντας αυτή τη μεγάλη συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του Pafossports.blogspot.com να στείλετε το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο του Ολυμπιακού και της Κύπρου γενικότερα.
Θέλω να ευχηθώ στον Ολυμπιακό να έχει επιτυχίες. Το πρωτάθλημα θα είναι δύσκολο και θα πρέπει να σταθούμε όλοι μας δίπλα στην ομάδα για να την βοηθήσουμε να πετύχει τους στόχους της.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου