Ο Κύπριος αριστερός ακραίος αμυντικός Δώρος Φαντούσης, γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1956 στην Λάρνακα. Έχοντας περάσει ολόκληρη την ποδοσφαιρική του καρίερα, 8 ολόκληρα χρόνια στην ΑΛΚΗ, εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους αριστερούς οπισθοφύλακες της εποχής του.
Το pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα της ΑΛΚΗΣ, τον Δώρο Φαντούση. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Λάρνακας, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 8 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λάρνακας, πως έζησε την παρουσία του στην Α΄ Κατηγορία με τη φανέλα της ΑΛΚΗΣ, γιατί δεν πήρε μεταγραφή για άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα.
Ο Δώρος Φαντούσης είναι πραγματικά μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λάρνακας. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς ποδοσφαιριστές. Όλοι έχουν και κάτι καλό να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Δώρου Φαντούση.
Κύριε Φαντούση επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για τη δική σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ;
Κατάγομαι από την Λάρνακα.
Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;
Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο από πολύ μικρή ηλικία. Είχα μεγάλο πάθος με την μπάλα. Έπαιζα στις αλάνες από το πρωί μέχρι το βράδυ. Εντάχθηκα στην ΑΛΚΗ στα 14 μου χρόνια. Με προπονητή τον Βούλγαρο Γκεόργκι Πατσιάτσιεφ. Στα 16 έγινα μέλος της πρώτης ομάδας.
Που σας εντόπισε η ΑΛΚΗ ;
Εκείνη την εποχή ήταν αντιπρόεδρος της ΑΛΚΗΣ ο πατέρας μου. Σαν οικογένεια ήμασταν πάνω από όλα φίλαθλοι της ομάδας και μετά όλα τα υπόλοιπα. Ήμασταν πέντε αδέρφια. Όλοι μας παίξαμε ποδόσφαιρο στην ΑΛΚΗ. Οι δύο φθάσαμε μέχρι την πρώτη ομάδα και τα υπόλοιπα αδέρφια μου είχαν παίξει μπάλα στην δεύτερη ομάδα. Μετά συνεχίσαμε στον σύλλογο και ως παράγοντες. Ήταν φυσικό επακόλουθο για μένα τότε, κάποια στιγμή να φορέσω τη φανέλα της ΑΛΚΗΣ. Εγώ προσωπικά αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαι γενικός αρχηγός.
Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από την ΑΛΚΗ ;
Εγώ εκείνη την εποχή ήμουν μικρός σε ηλικία. Ξαφνικά βρέθηκα συμπαίκτης με τα μεγάλα ονόματα της ομάδας. Την παλιά φουρνιά της ΑΛΚΗΣ. Το θέμα ήταν να τους δείχνεις σεβασμό. Υπήρχε μια σχέση αλληλοεκτίμησης ανάμεσα στους παλιούς και τους νέους παίκτες. Με υποδέχθηκαν όλοι τους πολύ καλά και με βοήθησαν να προσαρμοστώ πολύ εύκολα. Το κλίμα στην ομάδα ήταν οικογενειακό. Οι εντυπώσεις μου μπορώ να πω ότι ήταν πολύ καλές. Εμείς τότε σαν νέα παιδιά που ήμασταν χρειάστηκε να κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να μπορέσουμε να κερδίσουμε μια θέση στην βασική ενδεκάδα. Να πείσουμε τους πάντες για την αξία μας.
Ποιος ήταν ο πρώτος σας δάσκαλος ;
Ο Γκεόργκι Πατσιάτσιεφ. Ήταν ο άνθρωπος που με προώθησε στην πρώτη ομάδα.
Πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;
Γινόταν ένα τουρνουά στη Λύση. Ο Πατσιάτσιεφ είχε ξεχωρίσει 8 παίκτες από τη δεύτερη ομάδα και μας πήρε μαζί του. Μας είχε με την αποστολή της πρώτης ομάδας. Από εκεί έγινε η αρχή. Καθιερωθήκαμε στη βασική ενδεκάδα οι έξι από τους οκτώ. Τότε αυτά τα τουρνουά αποτελούσαν ευκαιρία για τους νέους παίκτες. Έδειχνες σε όλους την αξία σου. Αν ήσουν καλός η μέτριος παίκτης. Ο Πατσιάτσιεφ ήταν ο δημιουργός της μεγάλης Ομόνοιας. Και μετά ακολούθησε το 1970 και το 1980 το χτίσιμο της μεγάλης ΑΛΚΗΣ η οποία πήγε σε τρεις τελικούς Κυπέλλου και κέρδισε την έξοδο της στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Σε ποια θέση καθιερωθήκατε στην ΑΛΚΗ ;
Ξεκίνησα στην καριέρα μου ως αριστερός ακραίος επιθετικός και ο τότε προπονητής μου στην πορεία μου άλλαξε θέση. Με καθιέρωσε σαν αριστερό μπακ. Σε αυτή τη θέση αγωνίστηκα για 4-5 χρόνια. Μετά πήγα στα χαφ. Έγινε αλλαγή προπονητή. Ήρθε στην ομάδα ο Κύριος Μιλένωφ. Μαζί του βγήκαμε στο Κύπελλο Ουέφα. Εκείνη την περίοδο έπαιζα ως αριστερός χαφ.
Ποια ήταν τα δυνατά σας ατού ;
Ήμουν δυναμικός παίκτης. Μάρκαρα τους καλύτερους επιθετικούς της Κύπρου. Μιλάμε για τον Λεωνίδα του ΑΠΟΕΛ, τον Τάκη Παπέττα του Ολυμπιακού, τον Λοίζο Μαυρουδή της ΑΕΛ, τον Χρίστο Σολέα της Ανόρθωσης, τον Τάσο Κωνσταντίνου της ΕΠΑ, τον Κουννίδη του Πεζοπορικού, τον Πανίκο Ευθυμιάδη. Μιλάμε για παικταράδες. Εγώ εκείνη την περίοδο ήμουν πολύ μικρός σε ηλικία. Μόλις στα 16 μου. Αλλά τα κατάφερνα μαζί τους. Είχα πολύ καλά πόδια. Ειδικά το αριστερό μου. Ήμουν μοντέρνος μπακ. Μπορούσα με ευκολία να ανεβοκατεβαίνω από την μια εστία στην άλλη και να κάνω σέντρα προς τους επιθετικούς της ομάδα μας. Αν κερδίζαμε φάουλ η κόρνερ πήγαινα και τα εκτελούσα. Είχα εξαιρετικά χτυπήματα. Κάθε σεζόν μπορούσαν να πετύχω από μακρινές αποστάσεις 2-4 γκολ.
Θυμάστε την βασική ενδεκάδα της ΑΛΚΗΣ εκείνη την εποχή ;
Τερματοφύλακας ήταν Ο Πετράκης Σαίττης, δεξιός μπακ ο Ολύμπιος Γεωργίου και αριστερός ακραίος αμυντικός εγώ. Κεντρικό αμυντικό δίδυμο οι Μάριος Μανώλη και Μάριος Παναγιώτου. Στα χαφ ήταν οι Κόκος Ανδρέου, Ανδρέας Αγγελή και Αντωνάκης Γεωργίου. Κάποτε έπαιζε και ο Παναής Νικολάου. Στην επίθεση έξω δεξιά ο αδερφός μου ο Τόνι, αριστερός εξτρέμ ο Άντρος Θεοδοσίου και στην κορυφή της επίθεσης ο Δημητράκης Παναγιώτου. Είχαμε στον πάγκο και άλλους αξιόλογους παίκτες που μπορούσαν να βοηθήσουν την ομάδα όταν τους χρειαζόταν ο προπονητής.
Τι μπορείτε να μας πείτε για την ομάδα της ΑΛΚΗ στην οποία ήσασταν βασικό μέλος ;
Εκείνη η ομάδα θα μπορούσε να κατακτήσει ακόμη και το πρωτάθλημα. Αλλά δυστυχώς ήμασταν ένα μικρομεσαίο κλαμπ. Είχαμε όμως πολύ καλύτερο σύνολο από πολλές άλλες μεγαλύτερες ομάδες από εμάς. Για να σκεφτείς όσα χρόνια έπαιξα στην ΑΛΚΗ δεν χάσαμε ποτέ από το ΑΠΟΕΛ και την Ανόρθωση. Η μόνη ομάδα που μας δυσκόλευε πάντα ήταν η Ένωση. Με τις υπόλοιπες δεν είχαμε πρόβλημα. Μπαίναμε στο γήπεδο για να κερδίσουμε. Μετρούσαμε πόσα γκολ θα βάζαμε στους αντιπάλους μας. Είχαμε πολύ καλό σέντερ φορ τον Δημητράκη Παναγιώτου, είχαμε τον Παναή Νικολάου που βρισκόταν προς το τέλος της καριέρας του. Ήταν μια εξαιρετική φουρνιά παικτών. Πάνω κάτω είχαμε όλοι την ίδια ηλικία. Ήμασταν νεαροί και διψούσαμε για καλό ποδόσφαιρο. Είχαμε όνειρα και φιλοδοξίες. Οι συνθήκες τότε ήταν πολύ δύσκολες. Παίζαμε μπάλα πάνω στο χώμα, κάναμε τρεις φορές την εβδομάδα προπόνηση, δεν ήταν τα πράγματα όπως είναι σήμερα.
Πόσα χρόνια παίξατε στην ΑΛΚΗ ;
Στην ΑΛΚΗ έπαιξα 8 χρόνια. Από το 1972 ως το 1980. Μετά έφυγα και πήγα για να σπουδάσω.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας στιγμές με την ΑΛΚΗ ;
Οι τελικοί που χάσαμε. Ήταν με το ΑΠΟΕΛ και με τον Ολυμπιακό, στον οποίο είχαμε αδικηθεί από την διαιτησία. Ξεχωριστή στιγμή είναι αναμφίβολα όταν παίξαμε στο Κύπελλο Ουέφα το 1979. Εκείνη τη σεζόν θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε ακόμη και τον τίτλο. Χάσαμε το πρωτάθλημα στα σημεία. Ήταν η καλύτερη χρονιά στην ιστορία μας. Με προπονητή τον κύριο Μιλένωφ. Σε εκείνο το διάστημα είχα παίξει στην Εθνική Νέων. Όταν έφθασα μέχρι το κατώφλι της Εθνικής Ανδρών έφυγα για σπουδές. Ήμουν μέλος της Εθνικής Ενόπλων, με προπονητή τον Πανίκο Ιακώβου και με παίκτες που κάλλιστα θα μπορούσαν να αποτελέσουν την Εθνική Κύπρου. Τερματοφύλακας ήταν ο Μιχάλης Παμπόρης της Ανόρθωσης, δεξιός μπακ ήταν ο Τουμάζος Τουμάζου της Ανόρθωσης, αριστερά εγώ και στο κέντρο της άμυνας ο Κλείτος Ερωτοκρίτου μαζί με τον Ανδρέα Σταύρου του ΑΠΟΕΛ. Στο κέντρο οι Αγγελή της ΑΛΚΗΣ, ο Λεμέσιος της ΕΠΑ και ο Κύπρος Δαμιανού του Πεζοπορικού και στην επίθεση οι Τάκης Μαυρής της Ομόνοιας, Ανδρέας Χαιλης και Γιώργος Πέτρου του ΑΠΟΕΛ. Υπήρχαν και άλλοι εξίσου καλοί παίκτες.
Αγαπημένος προπονητής ;
Ο Γκεόργκι Πατσιάτσιεφ. Ήταν ο μεγάλος μας δάσκαλος. Άφησε το δικό του στίγμα στην ομάδα όπως έκανε με απόλυτη επιτυχία αρχικά στην Ομόνοια και αργότερα στην Ανόρθωση. Ήταν ο δάσκαλος του Καιάφα, του Χαραλάμπους, του Κανάρη, του Κόκου Αντωνίου. Σου μάθαινε σωστά το ποδόσφαιρο. Δούλευε πολλές ώρες με τους παίκτες του σε θέματα τεχνικής φύσεως. Πάνω σε αυτό το κομμάτι ήταν σπουδαίος.
Δυσκολότερος αντίπαλος ;
Ο πιο δύσκολος μου αντίπαλος ήταν Ο Λεωνίδας Λεωνίδου του ΑΠΟΕΛ. Το μαύρο διαμάντι του κυπριακού ποδοσφαίρου. Ήταν παιχταράς. Μιλούμε για σπουδαίο ποδοσφαιριστή.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα παιχνίδια ;
Το πιο μεγάλο παιχνίδι που κάναμε κατά τη διάρκεια της καριέρας μου ήταν με το ΑΠΟΕΛ τη σεζόν 1978-79. Υπήρχε μεγάλη αγωνία. Το ΑΠΟΕΛ ήθελε την νίκη για να πάρει το πρωτάθλημα και τους κερδίσαμε με 2-1 με αποτέλεσμα να κατακτήσει τον τίτλο η Ομόνοια. Ήταν η τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Με γεμάτο ΓΣΖ. Ειδικά με αντίπαλο το ΑΠΟΕΛ κάναμε πάντα καλά ματς. Δεν είχα ποτέ άγχος πριν από ένα σημαντικό παιχνίδι. Αυτό ήταν θέμα που απασχολούσε τον προπονητή μας. Είχε την ικανότητα να μας φτιάχνει τη ψυχολογία και να μπαίνουμε στους αγώνες με άλλο αέρα.
Ταχτικές υπήρχαν στη δική σας εποχή ;
Υπήρχαν παιχνίδια που οι αντίπαλοι μας είχαν στις τάξεις τους εξαιρετικούς παίκτες με ξεχωριστή ποιότητα. Τότε κυριαρχούσαν τα προσωπικά μαρκαρίσματα. Εμένα οι προπονητές μου, που ήξεραν ότι ήμουν πολύ δυνατός παίκτης και καλός στο μαρκάρισμα με έβαζαν να τους επιτηρώ. Να είμαι ο προσωπικός τους αντίπαλος. Έπαιξα πάνω στον Γιώργο Παναγίδη της Ανόρθωσης, που ήταν απίστευτα γρήγορος και ταχύς. Δεν μπορούσε κανείς να τον φτάσει. Πάνω στον Μαυρουδή της ΑΕΛ που ήταν καθηγητής της μπάλας και ήταν μικρός τότε. Αλλά ήταν παιχταράς.
Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας οδήγησε στην καριέρα σας ;
Είχα το ταλέντο αλλά δούλευα συνεχώς. Πολλές φορές δούλευα και μόνος μου. Για να σκεφτείς τα καλοκαίρια οι άλλοι πήγαιναν διακοπές και εγώ έκανα ατομικές προπονήσεις με τον Καλλή Κωνσταντίνου του Πεζοπορικού. Ήμασταν πάντα πολύ καλοί φίλοι. Κάναμε προετοιμασία για τη νέα χρονιά και όταν ξεκινούσε η σεζόν αποκτούσαμε πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση από τους άλλους παίκτες. Η σκληρή δουλειά με βοήθησε να εξελιχθώ και να γίνω καλύτερος ποδοσφαιριστής. Βελτίωσα σε μεγάλο βαθμό τις αδυναμίες που είχα. Προέρχομαι από μια οικογένεια που αποτελείται από μέλη που υπηρέτησαν πιστά την ΑΛΚΗ είτε ως παίκτες είτε ως παράγοντες. Ο πατέρας μου ήταν αντιπρόεδρος του συλλόγου, αντιπρόσωπος στην ΚΟΠ, από την ίδια θέση υπηρέτησε την ομάδα ο αδερφός μου ο Πανίκος. Ο αδερφός μου ο Τόνι διετέλεσε αντιπρόεδρος του σωματείου, ο αδερφός μου ο Μίμης ήταν πρόεδρος. Και είχε φέρει στην ομάδα, τότε μεγάλους παίκτες. Ο μόνος που δεν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο ήταν ο μικρότερος μου αδερφός. Η ΑΛΚΗ για εμάς αποτελεί τρόπο ζωής.
Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα, να κοιτάξετε κάπου ψηλότερα ;
Τότε τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Υπόγραφες σε μια ομάδα και ήσουν δεσμευμένος μαζί της εφόρου ζωής. Όταν είχα πάει για σπουδές στην Ελλάδα με πλησίασε ο Σταύρος Παπαδόπουλος και μου έκανε πρόταση για να πάω στον Ατρόμητο Αθηνών. Πήγα, πέρασα από δοκιμαστικά και κλείσαμε την μεταγραφή. Ο πατέρας μου όμως δεν δέχθηκε να γίνει η μετακίνηση. Πάντα ήθελε να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και να επιστρέψω στην Κύπρο. Εκείνη την εποχή είχαν πάει στον Ατρόμητο ο Αντώνης Αντωνιάδης του Παναθηναικού και ο Απόστολος Τόσκας της ΑΕΚ Αθηνών. Πιστεύω θα μπορούσα να παίξω. Είχα τις δυνατότητες. Ο Σταύρος Παπαδόπουλος είχε πάει μικρός στον Εθνικό Πειραιώς και αργότερα στον Ολυμπιακό.
Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο της ΑΛΚΗΣ ;
Ο κόσμος μου είχε ιδιαίτερη αδυναμία. Κάτι ανάλογο βέβαια ίσχυε για όλους τους παίκτες της ομάδας. Οι φίλαθλοι μας ήταν πάντα δίπλα στην ομάδα. Διετέλεσα για χρόνια αντιπρόεδρος του συνδέσμου παλαίμαχων ποδοσφαιριστών της Κύπρου. Ήμουν από τους ιδρυτές μαζί με τον μακαρίτη τον Νίκος Πάσπαλλη, τον Καλλή Φλουρή της Ένωσης, τον Τάκη Πατούνα και πολλούς άλλους ακόμη. Όλοι μαζί οι παλιοί παίκτες καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα πολύ καλό κλίμα μεταξύ μας. Από αντίπαλοι που υπήρξαμε για χρόνια στα γήπεδα γίναμε πολύ καλοί φίλοι. Δημιουργήσαμε πολλά τουρνουά. Ήμουν από τους πρωταγωνιστές όλων αυτών των εκδηλώσεων. Η ομάδα παλαίμαχων της Κύπρου πήγε και στο εξωτερικό. Παίξαμε με την αντίστοιχη πρωταθλήτρια ομάδα της Ελλάδας, την Λάρισα του 1987. Πήγαμε στο Τορόντο και παίξαμε με ομάδα Ελλήνων και Κύπριων ομογενών. Μας φιλοξένησαν και μας υποδέχθηκαν με τον καλύτερο τους τρόπο. Φθάσαμε μέχρι την Νέα Υόρκη και παίξαμε με τον Παγκύπριο Αμερικής.
Υπάρχει επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες στην ΑΛΚΗ ;
Βρισκόμαστε αρκετά συχνά με τους περισσότερους. Έχουμε ταχτικές επαφές. Οι σχέσεις μας παραμένουν εξαιρετικές ακόμη και σήμερα.
Τι σας έχει μείνει από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;
Η αγάπη του κόσμου και οι πολλές δυνατές φιλίες που δημιούργησα μέσα από το ποδόσφαιρο με αρκετό κόσμο. Όπου πάω και σε όποιο μέρος της Κύπρου βρεθώ έχω φίλους. Εισπράττω σεβασμό και εκτίμηση προς το πρόσωπο μου. Αυτό αποτελεί για μένα το μεγαλύτερο μου κέρδος.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας έχετε πει κύριε Φαντούση. Θα θέλαμε κλίνοντας τη συνέντευξη να στείλετε μέσω του pafossports το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο της ΑΛΚΗΣ και της Κύπρου γενικότερα.
Θέλω να ευχηθώ στον φίλαθλο κόσμο όλων των ομάδων στην Κύπρο υγεία, αγάπη και ευτυχία. Όσον αφορά την αγαπημένη μου ομάδα θα πως στους φιλάθλους μας πως η ΑΛΚΗ παραμένει "αθάνατη". Ελπίζω πολύ σύντομα να επανέλθει στην Α΄ Κατηγορία εκεί που ουσιαστικά είναι και η θέση της.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου