Ο Κύπριος δεξιός ακραίος επιθετικός Χρίστος Σολέας, γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου του 1948 στην Άχνα. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές της εποχής του για την Κύπρο. Διακρίθηκε για την ταχύτητα του, την επιδεξιότητα, την ντρίπλα του και το ακριβές και δυνατό σου του. Σε συλλογικό επίπεδο, έπαιξε για την Ανόρθωση στο σύνολο της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας. Με την ομάδα της Αμμοχώστου κέρδισε 203 συμμετοχές και πέτυχε 36 γκολ. Ως παίκτης κατέκτησε 2 φορές το Κύπελλο Κύπρου (1971, 1973), ενώ την σεζόν 1972-73 βγήκε πρώτος σκόρερ της Ανόρθωσης.
Το pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα της Ανόρθωσης, τον Χρίστο Σολέα. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Αμμοχώστου, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 13 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Άχνας, πως έζησε την παρουσία του στη Α΄ Κατηγορία με τη φανέλα της Ανόρθωσης, γιατί δεν πήρε μεταγραφή για άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Χρίστος Σολέας μιλά για τη σημερινή Ανόρθωση και το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.
Ο Χρίστος Σολέας είναι πραγματικά μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Αμμοχώστου. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι και κάτι καλό έχουν να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Χρίστου Σολέα.
Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου.
Κύριε Σολέα να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;
Για να είμαι ειλικρινείς βλέπω ποδόσφαιρο. Όχι όμως τόσο πολύ. Παρακολουθώ περισσότερο τα παιχνίδια της Ανόρθωσης. Αν δεν έχει αγώνα η Ανόρθωση προτιμώ να δω Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου ;
Το επίπεδο του Κυπριακού ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια είναι πολύ ανεβασμένο. Στην χώρα μας έχουν έρθει πολύ καλοί ξένοι ποδοσφαιριστές. Το άσχημό είναι πως με την πανδημία ο κόσμος κάπου χάθηκε από το γήπεδο. Οι παίκτες δεν μπορούν να αποδώσουν αυτό που μπορούν όταν δεν υπάρχουν φίλαθλοι στις εξέδρες. Ο κόσμος δίνει ψυχολογία σε έναν ποδοσφαιριστή.
Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Ταλέντα υπάρχουν και σήμερα στην Κύπρο. Αλλά δυστυχώς φθάνουν μέχρι τα 18, 19 και μετά εξαφανίζονται. Πρέπει να είναι πολύ μεγάλο ταλέντο για να μπορέσει να επιβιώσει. Κακά τα ψέματα η προτεραιότητα ενός προπονητή σε μια ομάδα είναι να φέρει 25 παίκτες έτοιμους. Δεν θα ρισκάρει να σου βγάλει παίκτη, να σου τον βάλει μέσα στην βασική ενδεκάδα και να τον καθιερώσει. Θέλει να βγάλει με επιτυχία το παιχνίδι της Κυριακής για να μπορέσει να προχωρήσει. Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Βλέπω ότι η Εθνική μας έχει καλούς παίκτες. Υπάρχουν αρκετοί Κύπριοι ποδοσφαιριστές που παίζουν με επιτυχία στο εξωτερικό.
Κύριε Σολέα, φορέσατε πολλά χρόνια τη φανέλα της Ανόρθωσης. Πως βλέπετε την παρουσία της στο φετινό πρωτάθλημα ;
Για να είμαι ειλικρινείς εγώ είμαι απογοητευμένος από την φετινή παρουσία της Ανόρθωσης στο πρωτάθλημα. Είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της. Είναι μια πολύ καλή ομάδα. Με πλούσιο ρόστερ. Όμως της έλειπε αυτό το κάτι παραπάνω. Το τάιμινγκ. Η Ανόρθωση φέτος ήταν ομάδα του δευτέρου ημιχρόνου. Δεν είχε την ίδια καλή απόδοση από την αρχή των αγώνων.
Κύριε Σολέα επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για τη δική σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ;
Εγώ κατάγομαι από την Άχνα.
Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;
Γεννήθηκα με μια μπάλα στα πόδια. Ο πατέρας μου ήταν φίλαθλος της Ανόρθωσης από τα γεννοφάσκια του. Ήμουν μέσα στα γήπεδα από το πρωί μέχρι το βράδι. Ο πατέρας μου ξεκινούσε από την Άχνα και πήγαινε στην Αμμόχωστο και έβλεπε τις προπονήσεις της Ανόρθωσης. Όποτε είχε προπόνηση ήταν μέσα στο γήπεδο.
Που σας εντόπισε η Ανόρθωση ;
Μικρός έπαιζα ποδόσφαιρο στην ομάδα του χωρίου μου, στο τοπικό πρωτάθλημα της Άχνας. Πήγα στην Ανόρθωση το 1965-66. Μετά από παρότρυνση του πατέρα μου. Στα 16 μου χρόνια. Έπαιξα με τη δεύτερη ομάδα μια ολόκληρη σεζόν. Μάλιστα είχαμε κατακτήσει και το πρωτάθλημα αήττητοι. Είχα κάνει στην πορεία και ένα παιχνίδι με την ανδρική ομάδα.
Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από την Ανόρθωση ;
Όταν πήγα στην Ανόρθωση τους τότε παίκτες της ομάδας εγώ τους έβλεπα σας γίγαντες. Ήταν πανύψηλοι. Τους φοβόντουσαν τα αποδυτήρια. Μιλούμε για μεγάλους παίκτες. Έφθασα όλη την παλιά φουρνιά της Ανόρθωσης. Οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν εξαιρετικές. Όταν έμπαινα στα αποδυτήρια ένιωθα δέος. Ήταν σαν ναός. Το κυριότερο όμως από όλα ήταν ότι όποιος έμπαινε μέσα στα αποδυτήρια της Ανόρθωσης τον αγκάλιαζαν από την πρώτη στιγμή όλοι οι παίκτες. Μικροί και μεγάλοι. Ήταν πάντα μια μεγάλη και δεμένη οικογένεια.
Από τις αλάνες της Άχνας ξαφνικά σε μια μεγάλη ομάδα όπως η Ανόρθωση. Ήταν μεγάλη αλλαγή για εσάς ;
Ήταν πολύ μεγάλη αλλαγή. Η Ανόρθωση εκείνη την εποχή είχε κατακτήσει 4-5 συνεχόμενα πρωταθλήματα. Η Άχνα ήταν το χωριό μου. Εκεί μεγάλωσα και άρχισα να κάνω τα πρώτα μου βήματα στο ποδόσφαιρο. Η Ανόρθωση ήταν κάτι διαφορετικό. Υπήρχε μεγαλύτερη πίεση. Αναλάμβανες περισσότερες ευθύνες.
Ποιος ήταν οι πρώτοι σας δάσκαλοι στο ποδόσφαιρο ;
Μέχρι τα 16 ήμουν αυτοδίδακτος. Από εκεί και πέρα ο πρώτος μου προπονητής ήταν ο Κώστας Βασιλείου. Ήταν πολύ μεγάλη μορφή προπονητή αλλά και ποδοσφαιριστή. Μετά ήρθε ο Παναγιώτης Πιερής, το 1968. Ήταν πολύ μεγάλη φυσιογνωμία. Έκανε όλα τα αθλήματα. Έπαιζε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ και ήταν την ίδια στιγμή και αθλητής στίβου σε πολλά αγωνίσματα. Είχα απολυθεί από το στρατό και η παρουσία του με βοήθησε αφάνταστα. Τελευταίος μου δάσκαλος ήταν ο Πανίκος Ιακώβου. Ένας άνθρωπος που δεν χρειάζεται συστάσεις. Τα έργα του μιλούν από μόνα τους για την αξία και τον χαρακτήρα του.
Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;
Το 1968-69, μόλις απολύθηκα από τον στρατό βρισκόμουν στην Άχνα. Εκείνη την εποχή ιδρύθηκε ο Εθνικός από περίπου 30-40 άτομα. Μεταξύ αυτών ήμουν και εγώ. Εντάχθηκα στην ομάδα, αρκετά νεαρός σε ηλικία τότε. Είχαμε φτιάξει ένα φοβερό σύνολο. Μάλιστα δώσαμε και κάποια φιλικά παιχνίδια με ομάδες Α΄ Κατηγορίας. Χάναμε πολύ δύσκολα. Κάποια στιγμή παίξαμε και με την Ανόρθωση. Σε εκείνο το ματς είχα πολύ καλή παρουσία. Μετά το τέλος του παιχνιδιού, πριν να φύγει το λεωφορείο της Ανόρθωσης από την Άχνα, ο τότε έφορος ποδοσφαίρου της ομάδας συναντήθηκε με τον πατέρα μου. Του μίλησε και του εξέφρασε το ενδιαφέρον του για να με πάρει στην Ανόρθωση. Ο πατέρας μου με έπεισε τελικά να πάω και να ξεκινήσω προπονήσεις. Έπαιξα λίγα παιχνίδια με την δεύτερη ομάδα και εντάχθηκα στην ανδρική, με προπονητή τον Πανίκο Ιακώβου. Το πρώτο μου παιχνίδι ήταν απέναντι στο ΑΠΟΕΛ. Από εκείνο το ματς δεν ξαναβγήκα από την βασική ενδεκάδα. Καθιερώθηκα στην Ανόρθωση σε ηλικία 20 ετών.
Σε ποια θέση καθιερωθήκατε στην Ανόρθωση ;
Καθιερώθηκα στη θέση του δεξιού ακραίου επιθετικού.
Ποια ήταν τα ποιο δυνατά σας ατού ;
Κάποια στιγμή ήμουν ο πιο γρήγορος παίκτης της Κύπρου. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο μου όπλο. Το δεύτερο δυνατό μου στοιχείο ήταν το μεγάλο πάθος που είχα όταν έμπαινα στον αγωνιστικό χώρο.
Τι μπορούμε να πούμε για την ομάδα της Ανόρθωσης στην οποία ήσασταν βασικό μέλος ;
Η ομάδα μας πριν από το 1974 ήταν πολύ καλή. Το 1971 είχαμε κατακτήσει το Κύπελλο. Μετά όταν έγινε η Τουρκική εισβολή τα πάντα άλλαξαν στην Ανόρθωση. Το πρώτο μας μέλημα ήταν να αγωνιστούμε για την επιβίωση του συλλόγου μας. Τόσο εμείς οι παίκτες ατομικά όσο και σαν σωματείο. Εκεί φάνηκε το μεγαλείο της Ανόρθωσης. Κανένας από εμάς τους παίκτες δεν έφυγε για να πάει σε άλλη ομάδα. Είχαμε τότε στην Ανόρθωση ποδοσφαιριστές με πολύ μεγάλη ποιότητα και αξία. Μπορούσαν να πάνε σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα της Κύπρου και να είναι βασικοί. Πολλοί παίκτες από εκείνη την φουρνιά είχαν προτάσεις για να πάνε σε άλλες ομάδες. Δεν έφυγε όμως κανένας. Μείναμε εκεί και κρατήσαμε όρθια στα δύσκολα την Ανόρθωση. Δώσαμε ελπίδα ζωής στον κόσμο της ομάδας μας. Ο τόπος καταγωγής των φιλάθλων μας ξεκινούσε από την Καρπασία και έφθανε μέχρι εκεί που τελειώνει η επαρχία Αμμοχώστου. Τους κρατήσαμε εκεί. Δίπλα από την ομάδα. Η Ανόρθωση και η Νέα Σαλαμίνα είναι τα σωματεία που κράτησαν στην μνήμη του κόσμου την Αμμόχωστο. Πιστεύω πως αν δεν ήταν ο πόλεμος εκείνη η ομάδα της Ανόρθωσης θα μπορούσε να κυριαρχήσει στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Δεν ήταν μόνο ότι είχαμε καλή ομάδα. Η Αμμόχωστος είχε να επιδείξει μια ραγδαία ανάπτυξη. Αυτό επιδρούσε θετικά πάνω στις ομάδες. Έρχονταν λεφτά στα σωματεία της Αμμοχώστου. Αποκτούσαν δύναμη. Τα πράγματα άλλαζαν προς το καλύτερο για την Ανόρθωση. Υπήρχε ευημερία στη ζωή της πόλης. Ήμασταν κοντά στο να γίνουμε ημιεπαγγελματίες. Ο κόσμος άρχισε να έρχεται όλο και πιο κοντά στην Ανόρθωση. Φθάσαμε σε σημείο να έχουμε σπόνσορες δίπλα από τον σύλλογο που τον στήριζαν οικονομικά. Εμείς ξεκινήσαμε από τότε να γινόμαστε επαγγελματίες. Ο πόλεμος δυστυχώς τα άλλαξε όλα.
Πόσα χρόνια παίξατε στην Ανόρθωση ;
Στην βασική ενδεκάδα έπαιξα από το 1969 μέχρι το 1978. Το 1978 έπαιξα το πρώτο παιχνίδι της σεζόν με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στη Λευκωσία. Από την πρώτη αγωνιστική φάνηκα άτυχος. Έσπασα το πόδι μου με αποτέλεσμα να χάσω ολόκληρη τη χρονιά. Αναγκάστηκα να σταματήσω την ποδοσφαιρική μου καριέρα σε ηλικία 30 ετών.
Ποιες είναι οι καλύτερες σας στιγμές με την Ανόρθωση ;
Για τους ποδοσφαιριστές όλων των ομάδων κορυφαίες στιγμές αποτελούν οι τίτλοι που κατακτούν στην καριέρα τους. Για μένα να σου πω την αλήθεια οι κορυφαίες μου στιγμές ήταν όταν αγωνιζόμουν με τη φανέλα της Ανόρθωσης. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι. Θα χάσεις και θα κερδίσεις αγώνες.
Αγαπημένος προπονητής ;
Ο Τσεχοσλοβάκος Βλαντιμίρ Χόμποτ. Ήταν ένας πολύ καλός προπονητής. Ο άνθρωπος μας έμαθε πάρα πολλά πράγματα γύρω από το ποδόσφαιρο. Εγώ μαζί του έπαιξα το καλύτερο ποδόσφαιρο της καριέρας μου.
Δυσκολότερος αντίπαλος ;
Εκείνη την εποχή υπήρχαν εξαιρετικοί παίκτες σε όλες τις ομάδες. Άφησαν την σφραγίδα τους στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιον περισσότερο από τους άλλους.
Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας οδήγησε στην κορυφή ;
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να διαθέτει ένας ποδοσφαιριστής είναι η σεμνότητα. Να βλέπει χαμηλά. Να δουλεύει σκληρά στις προπονήσεις. Εγώ ποτέ μου δεν έκλεψα στην προπόνηση. Έμπαινα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και προσπαθούσα να ακολουθήσω κατά γράμμα αυτά που ζητούσε από μένα ο προπονητής μου. Έφευγα από το γήπεδο ευχαριστημένος. Για να μπορέσεις να φθάσεις σε ένα ψηλό επίπεδο και να διατηρηθείς εκεί πρέπει να δουλεύεις συνεχώς. Να βελτιώνεσαι και να εξελίσσεσαι. Να μην επαναπαύεσαι σε αυτά που έχεις πετύχει. Πάνω από όλα όμως πρέπει να έχεις χαμηλά το κεφάλι.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα παιχνίδια ;
Εγώ θα σου μιλήσω για τον εαυτό μου. Πριν να μπω στο γήπεδο έτρεμαν τα χέρια και τα πόδια μου. Καθόμουνα στα αποδυτήρια για να δέσω τα κορδόνια των παπουτσιών μου και δυσκολευόμουνα από την αγωνία που είχα μέχρι να μπω στον αγωνιστικό χώρο. Μόλις ξεκινούσε το ματς και περνούσαν τα πρώτα δεκαπέντε λεπτά έφευγαν όλα. Η ψυχολογία μου άλλαζε εντελώς. Ήμουν άλλος παίκτης. Έδινα πάντα τον καλύτερο μου εαυτό.
Ταχτικές υπήρχαν στην δική σας εποχή ;
Βεβαίως υπήρχαν. Ο Πανίκος Ιακώβου μας δίδαξε πάρα πολλά πράγματα που τα βλέπουμε σήμερα να κυριαρχούν στο ποδόσφαιρο. Διατήρηση της μπάλας. Στις προπονήσεις βάζαμε μέσα στην μέση 1-2 άτομα και οι υπόλοιποι ήμασταν όλοι γύρω από αυτούς και κάναμε πάσες ο ένας στον άλλο. Αυτά τα πράγματα γίνονται τώρα. Μετά από τόσα χρόνια. Αλλά αυτά για να μπορέσεις να τα εφαρμόσεις χρειάζεσαι τα κατάλληλα γήπεδα και τις απαραίτητες εγκαταστάσεις για να τα δουλέψεις. Εμείς τότε δεν είχαμε στην διάθεση μας ούτε τα βασικά.
Μετρούσε στη δική σας εποχή περισσότερο η προσωπικότητα των παικτών ;
Για να είμαι ειλικρινείς είχε τότε κάποιους παίκτες που ξεχώριζαν. Ο καλός παίκτης όμως δεν είναι αυτός που ξεχωρίζει μόνο μέσα στο γήπεδο. Δεν είναι μόνο το ταλέντο. Μετρά πάρα πολύ και ο τρόπος που συμπεριφέρεσαι στους συμπαίκτες σου αλλά και στους αντιπάλους σου. Ο σεβασμός κερδίζεται. Το μεγάλο όνομα σε μια ομάδα δεν πρέπει να βλέπει υποτιμητικά τον συμπαίκτη του. Πρέπει να τον βλέπει στο ίδιο επίπεδο με αυτόν. Μόνο έτσι θα μπορέσει να τον ανεβάσει επίπεδο. Να τον βοηθήσει να παίξει καλύτερα από αυτό που μπορεί.
Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα, να κοιτάξετε κάπου ψηλότερα ;
Υπήρξε κάποτε ενδιαφέρον από τον Πανιώνιο. Διάρκεσε για μια συνεχόμενη εβδομάδα. Τόσο εγώ όσο και η διοίκηση της Ανόρθωσης δεν είχαμε μπει καν στον κόπο να το συζητήσουμε. Τότε οι εποχές ήταν δύσκολες. Πολύ διαφορετικές σε σχέση με το σήμερα.
Θα μπορούσατε να παίξετε στην Εθνική ομάδα ;
Με κάλεσε ό τότε προπονητής της Εθνικής ομάδας τρεις φορές. Αλλά δυστυχώς ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ σε επίσημο αγώνα.
Πόσο ικανοποιημένος είστε από αυτά που πετύχατε στην καριέρα σας ;
Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Ότι πρόσφερα στην Ανόρθωση μου το ανταπέδωσε πίσω η ομάδα σε μεγαλύτερο βαθμό. Δεν έχω κανένα παράπονο ούτε από κάποιον συμπαίκτη η αντίπαλο μου. Οι παίκτες της δικής μου εποχής κέρδισαν πάνω από όλα την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου. Είμαι τώρα 73 ετών και μπορεί να με δει κάποιος άγνωστος στον δρόμο και αμέσως δείχνει προς το πρόσωπο μου την εκτίμηση του. Για μένα αυτό αποτελεί ηθική ικανοποίηση για αυτά που έδωσα στα γήπεδα.
Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο της Ανόρθωσης ;
Ο κόσμος της Ανόρθωσης μας λάτρευε. Ήταν οι μαχητές μας τότε. Μεγάλοι και μικροί. Είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση με τους φιλάθλους μας. Ο σεβασμός του κόσμου της Ανόρθωσης προς τους παίκτες είναι διαχρονικός.
Τι σας έχει μείνει από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;
Κρατάω πάρα πολλά πράγματα. Πρώτα από όλα την μεγάλη φιλία των συμπαικτών μου. Παρόλο που έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια από τότε που σταματήσαμε το ποδόσφαιρο όταν βρισκόμαστε είναι σαν να γινόμαστε ξανά 18 ετών. Αυτό είναι το κυριότερο που μου έχει μείνει μέσα από την ενασχόληση μου με το ποδόσφαιρο. Όταν καταφέρεις να γράψεις το όνομα σου μέσα στο βιβλίο της ομάδα στην οποία αγωνίστηκες αυτό θα μείνει εκεί για πάντα. Θα ζεις αιώνια.
Υπάρχει επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες ;
Έχουμε στενή επαφή. Βρισκόμαστε περίπου κάθε δέκα ημέρες η μια εβδομάδα. Παρόλο που εγώ μένω στην Λεμεσό και οι περισσότεροι πρώην συμπαίκτες μου κατοικούν στην Λάρνακα θα βρούμε τον τρόπο να βρεθούμε και να τα πούμε. Κάθε μέρα θα τηλεφωνηθούμε η θα ανταλλάξουμε μηνύματα.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας είπατε κύριε Σολέα. Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του pafossports να στείλετε το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο της Ανόρθωσης και της Κύπρου γενικότερα.
Το ποδόσφαιρο είναι ένα ωραίο παιχνίδι. Μας προσφέρει έντονες συγκινήσεις και πρέπει να το απολαμβάνουμε. Να αποτελεί διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητας που είναι σίγουρα πιο σοβαρά. Πρέπει να αποφύγουμε τον φανατισμό. Να πηγαίνουμε στο γήπεδο και να μην βρίζουμε τους αντίπαλους παίκτες. Δεν βοηθάμε έτσι την ομάδα μας. Ελπίζω αυτή η κατάσταση να αλλάξει το συντομότερο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου