O Κύπριος κεντρικός αμυντικός Νίκος Παντζιαράς, γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου του 1954, στη Λευκωσία. Συμπεριλαμβάνεται στους κορυφαίους αμυντικούς του Κυπριακού ποδοσφαίρου και θεωρείται ως ο κορυφαίος της γενιάς του. Αγωνίστηκε στο ΑΠΟΕΛ, από το 1972 ως το 1987. Κατέκτησε 3 Πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα. Βασικό μέλος της πολύ δυνατής ομάδας του ΑΠΟΕΛ τη δεκαετία του 1970 και του 1980. Αποτελεί έναν από τους λίγους ποδοσφαιριστές που έπαιξαν ποδόσφαιρο σε όλη τους την καριέρα μόνο στο ΑΠΟΕΛ. Με τη φανέλα της Εθνικής Κύπρου αγωνίστηκε σε 48 αγώνες σκοράροντας μια φορά. Ντελικάτος παίκτης, έμπαινε με αποφασιστικότητα στις φάσεις, με εξαιρετικό άλμα και καλή τεχνική κατάρτιση. Ο Νίκος Παντζιαράς ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του και ξεχώριζε για την ταχύτητα του, το αρχοντικό του στυλ, την άριστη αντίληψη του παιχνιδιού. Κατάφερε να εξελιχθεί από απλό ποδοσφαιριστή σε ηγετική φυσιογνωμία του ΑΠΟΕΛ. Το 1980 είχε ανακηρυχθεί καλύτερος ποδοσφαιριστής στην Κύπρο.
Το pafossports ταξιδεύει σήμερα στην Λευκωσία φιλοξενώντας μια παλιά δόξα του ΑΠΟΕΛ, τον Νίκο Παντζιαρά. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Λευκωσίας, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν, πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λευκωσίας, πως έζησε την παρουσία του με το ΑΠΟΕΛ στην Α΄ Κατηγορία, γιατί δεν πήρε μεταγραφή για άλλη ομάδα, την Εθνική ομάδα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα.
Ο Νίκος Παντζιαράς είναι πραγματικά μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λευκωσίας. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παλιοί παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι κάτι έχουν να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Ο Νίκος Παντζιαράς ζει με την οικογένεια του στη Λευκωσία, συμμετέχει με την ομάδα παλαίμαχων του ΑΠΟΕΛ και παρακολουθεί από κοντά την αγαπημένη του ομάδα. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του μεγάλου Νίκου Παντζιαρά.
Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου
Κύριε Παντζιαρά να ξεκινήσουμε από το παρελθόν. Είστε γέννημα-θρέμμα από την Λευκωσία ;
Κατάγομαι από την Σκυλλούρα κοινότητα της επαρχίας Λευκωσίας.
Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;
Από τα παιδικά μου χρόνια.
Που σας εντόπισε το ΑΠΟΕΛ ;
Έπαιζα ποδόσφαιρο στην ομάδα του χωριού μου και άρχισα να ξεχωρίζω με τις ικανότητες και το ταλέντο μου αρκετά γρήγορα σε σχέση με τα άλλα παιδιά. Στο χωριό μου υπήρχαν την εποχή εκείνη αρκετοί ποδοσφαιριστές που έπαιζαν μπάλα στον Ολυμπιακό Λευκωσίας. Όλοι ήμασταν με αυτή την ομάδα στην παιδική μας ηλικία. Ο αδερφός μου ο Γιώργος πήγε πρώτος στον Ολυμπιακό για να δοκιμαστεί ως τερματοφύλακας και ο τότε προπονητής της ομάδας, του πρότεινε να παίξει δεξιός ακραίος επιθετικός. Κάθισε εκεί για δυο εβδομάδες χωρίς να υπάρξει αποτέλεσμα και αποφάσισε να πάει δίπλα στο ΑΠΟΕΛ που έκανε προπόνηση λίγα μέτρα πάρα πέρα, στο παλιό ΓΣΠ. Τον είδαν, τους έπεισε και εντάχθηκε στην ομάδα. Στην συνέχεια ακολούθησα και εγώ. Προπονητής του ΑΠΟΕΛ εκείνη την περίοδο ήταν ο Σάββας Παρτάκης, παλιός παίκτης της ομάδας. Ξεκίνησα προπονήσεις και μέσα σε ένα διάστημα δυο εβδομάδων σηκώθηκα και έφυγα. Δεν μπορούσα να προσαρμοστώ εύκολα στις νέα δεδομένα. Δεν γνώριζα καλά καλά που πέφτει το γήπεδο. Προτίμησα να επιστρέψω πίσω στο χωριό και τους φίλους μου. Ο κύριος Παρτάκης ήρθε και με βρήκε, με προσέγγισε με υποδειγματικό τρόπο, προσπάθησε να καθησυχάσει τις ανησυχίες μου. Μιλούσαμε για περίπου δυο ώρες και τελικά με έπεισε να επιστρέψω στις προπονήσεις του ΑΠΟΕΛ.
Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από το ΑΠΟΕΛ ;
Έπαιξα δυο χρόνια στην εφηβική ομάδα και το 1972 όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του ΑΠΟΕΛ ο Πάνος Μάρκοβιτς με προώθησε στην ανδρική ομάδα. Στην αρχή τα πράγματα για μένα ήταν δύσκολα. Έπρεπε να πηγαίνω από το σχολείο του Κύκκου στο γήπεδο με τα πόδια, μετά την προπόνηση να πηγαίνω στο άγαλμα του Διονύσιου Σολωμού να παίρνω το αυτοκίνητο για να πάω στο σπίτι μου στο χωριό. Ταλαιπωρήθηκα αρκετά αλλά στην πορεία με την πάροδο του χρόνου άρχισα να προσαρμόζομαι στο νέο τρόπο ζωής. Σε αυτό βοήθησε το καλό κλήμα που υπήρχε ανάμεσα στους παίκτες της ομάδας. Είχα πάθος με το ποδόσφαιρο και αυτή μου η αγάπη είχε ως αποτέλεσμα να αφήσω στην άκρη τα όποια προβλήματα είχα να αντιμετωπίσω και να βάλω ως προτεραιότητα της ζωής μου το ποδόσφαιρο.
Ποιος ήταν ο πρώτος σας δάσκαλος ;
Ο Ανδρέας Λαζαρίδης ήταν ο άνθρωπος που με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα.
Ποιοι ήταν οι πρώτοι σας συμπαίκτες στο ΑΠΟΕΛ ;
Υπήρχαν εκείνη την εποχή στην ομάδα ποδοσφαιριστές της εμβέλειας του Ανδρέα Στυλιανού, του Ηρόδοτου Ηροδότου, του αδερφού μου του Γιώργου Παντζιαρά, του Τάκη Τιμοθέου, του Άντρου Μιαμηλιώτη, του Λεωνίδα Λεωνίδου, του Χρίστου Σοφοκλέους (Λίλλου), του Μάρκου Μάρκου, του Μενελάου, του Κολοκάση, του Α. Σταύρου, του Στεφανή Μιχαήλ. Μια εξαιρετική φουρνιά παικτών με μεγάλη ποιότητα.
Ποσό σας βοήθησε στην εξέλιξη σας η συνύπαρξη στην ομάδα του ΑΠΟΕΛ με μεγάλα ονόματα της εποχής ;
Όταν έχεις δίπλα σου τόσο σπουδαίους παίκτες μόνο κέρδος μπορείς να έχεις. Μαθαίνεις να δείχνεις σεβασμό προς τους συμπαίκτες σου, να είσαι πειθαρχημένος, να δουλεύεις σκληρά με υπομονή και χωρίς πολλά λόγια. Για να μπορέσει να μείνεις και να πετύχεις σε μια ομάδα θα πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις μέσα από το σύνολο και να μην ξεφεύγεις από τους κανόνες που υπάρχουν στα αποδυτήρια. Να μην βάζεις τον εαυτό σου πάνω από την ομάδα.
Από τις αλάνες της Λευκωσίας υποψήφιος παίκτης σε μια μεγάλη ομάδα. Ήταν μια πρόκληση για σας να μπορέσετε να κερδίσετε μια θέση στο ΑΠΟΕΛ ;
Για μένα ήταν όνειρο ζωής και από την στιγμή που κατάφερα να καθιερωθώ στη βασική ενδεκάδα άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Διψούσα να κατακτήσω με τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ πολλούς τίτλους και να μπορέσω να εξελιχθώ ως ποδοσφαιριστής. Μου δινόταν η ευκαιρία να ανεβάσω το επίπεδο μου και να καταξιωθώ στην εκτίμηση του κόσμου. Ήμουν αποφασισμένος να δουλέψω σκληρά και να πετύχω και χαίρομαι που στο τέλος τα κατάφερα.
Ήσασταν πάντα κεντρικός αμυντικός ;
Έχω αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις της άμυνας. Έπαιξα και ως δεξιός ακραίος αμυντικός και ως αριστερός μπακ και σαν κεντρικός αμυντικός. Στο τέλος κατέληξα σαν λίμπερο.
Ποια ήταν τα δυνατά σας ατού ;
Ήμουν γρήγορος παίκτης, με καλή τεχνική κατάρτιση, έμπαινα με αποφασιστικότητα στις φάσεις, είχα εξαιρετικό άλμα και πολύ καλή αντίληψη του παιχνιδιού. Λειτουργούσα με ψυχραιμία και με υπομονή.
Πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας ;
Από την πρώτη μέρα που έγινα μέλος της ανδρικής ομάδας είχα δείξει τις μεγάλες δυνατότητες που έχω ως παίκτης. Από το πρώτο παιχνίδι όλοι μιλούσαν με θαυμασμό για το ταλέντο του νεαρού τότε Νίκου Παντζιαρά.
Σε ποια ηλικία καθιερωθήκατε στην πρώτη ομάδα ;
Έγινα βασικό μέλος της ενδεκάδας του ΑΠΟΕΛ το 1972, στα 18 μου χρόνια μετά από ένα παιχνίδι στο ΓΣΠ με αντίπαλο την Ανόρθωση.
Πως αντιμετωπίζατε την πίεση που έχει μια μεγάλη ομάδα όπως ήταν το ΑΠΟΕΛ για συνεχόμενες νίκες και τίτλους ;
Στην αρχή τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα όμως με την πάροδο του χρόνου άρχισα να μπαίνω στο νόημα. Ήμουν ο τύπος του ποδοσφαιριστή που δεν του άρεσε να χάνει. Έδειχνα μεγάλο σεβασμό σε όλους τους αντιπάλους μου, μελετούσα τον τρόπο παιχνιδιού τους, τα δυνατά τους στοιχεία, δεν έπεφτα στην παγίδα της υποτίμησης. Όταν δεν υπολογίζεις τον αντίπαλο σου δεν έχεις τη δυνατότητα να τον αντιμετωπίσεις σωστά. Ήθελα πάντα να τα δίνω όλα στο γήπεδο και να φεύγω με την νίκη.
Ήσασταν μέλος σε μια ομάδα που πέτυχε σημαντικές επιτυχίες εκείνη την εποχή. Ποια ήταν τα στοιχεία που την έκαναν τόσο ξεχωριστή ;
Ή ποιότητα των ποδοσφαιριστών που είχε το ΑΠΟΕΛ την περίοδο εκείνη. Για δέκα χρόνια από το 1970 μέχρι το 1980 δημιουργήθηκε ένα πολύ δυνατό σύνολο με πολύ καλή χημεία και ομοιογένεια. Μπορώ να πω ότι παίζαμε με κλειστά μάτια. Αυτό είναι ότι καλύτερο μπορείς να έχεις με τους συμπαίκτες σου. Ήταν μια πολύ καλή φουρνιά που κράτησε πάρα πολλά χρόνια. Με σταθερό κορμό και πολύ λίγες αλλαγές, με ένα η δυο νέα πρόσωπα. Ήμασταν μια γεμάτη ομάδα σε όλες τις θέσεις. Είχαμε σε κάθε θέση δυο ισάξιους παίκτες κάτι που λειτουργούσε ως όφελος για την ομάδα, καθώς τα κενά που παρουσιάζονταν είτε από τιμωρίες είτε από τραυματισμούς καλύπτονταν άμεσα. Αυτός ήταν ο λόγος που είχαμε μια άκρως πετυχημένη παρουσία στο πρωτάθλημα της Α Εθνικής. Το ΑΠΟΕΛ εκείνη την εποχή είχε την τύχη να έχει στις τάξεις του παίκτες με ξεχωριστό ήθος που αγαπούσαν με μεγάλο πάθος την ομάδα. Αυτός ήταν και ο λόγος που τα δίναμε όλα σε κάθε αγώνα.
Πόσα χρόνια παίξατε στο ΑΠΟΕΛ ;
Έπαιξα μπάλα στο ΑΠΟΕΛ από το 1972 μέχρι το 1987.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας στιγμές με το ΑΠΟΕΛ ;
Με το ΑΠΟΕΛ κατέκτησα 3 Πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα Κύπρου. Είχαμε μια εξαιρετική πορεία στο Ελληνικό Πρωτάθλημα, μου δόθηκε η δυνατότητα να παίξω στην Ευρώπη απέναντι σε μεγάλες ομάδες και σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Στα 20 μου χρόνια κλήθηκα στην Εθνική και γνώρισα πολλές επιτυχίες σε προσωπικό επίπεδο. Εκπλήρωσα όλα τα όνειρα που είχα στο ξεκίνημα της καριέρας μου και κατάφερα φορώντας τη φανέλα μια μεγάλης ομάδας να εξελιχθώ και να ανεβάσω το επίπεδο μου ως ποδοσφαιριστής. Να κερδίσω την εκτίμηση και τον σεβασμό τόσο των συμπαικτών μου όσο και των αντιπάλων μου. Για μένα αποτελούν ξεχωριστές στιγμές οι νίκες που πετυχαίναμε απέναντι στον αιώνιο μας αντίπαλο την Ομόνοια αλλά και η στιγμή της αποχώρησης μου από την ενεργό δράση.
Αγαπημένος προπονητής ;
Οι Σάββας Παρτάκης και Ανδρέας Λαζαρίδης στο ξεκίνημα της καριέρας μου και στην συνέχεια ο Πάνος Μάρκοβιτς. Είχα εξαιρετική συνεργασία με όλους τους προπονητές που πέρασαν από το ΑΠΟΕΛ και πήρα πράγματα που με βοήθησαν να βελτιωθώ ως ποδοσφαιριστής από όλους.
Δυσκολότερος αντίπαλος ;
Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν εύκολοι και δύσκολοι αντίπαλοι. Πρέπει να δείχνεις σεβασμό σε όλους και να μην υποτιμάς κανέναν. Σε όλες τις ομάδες υπήρχαν πολύ καλοί παίκτες που αν δεν τους έδινες την απαραίτητη προσοχή είχαν την ικανότητα να σου κάνουν την ζημία. Τους αντιμετώπιζα όλους με τον ίδιο τρόπο.
Με ποιον συμπαίκτης σας είχατε καλύτερη συνεργασία στο γήπεδο ως αμυντικό δίδυμο ;
Στο ΑΠΟΕΛ είχα εξαιρετική συνεργασία με όλους τους συμπαίκτες που κατά καιρούς έπαιξαν στο πλευρό μου. Πολύ καλή χημεία και ομοιογένεια είχα στην Εθνική ομάδα με τον Κλείτο Ερωτοκρίτου. Κάναμε καλά παιχνίδια μαζί.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα ματς ;
Είχα αρκετό άγχος πριν από τους αγώνες, ειδικά όταν είχαμε να αντιμετωπίσουμε την Ομόνοια. Αλλά είχα ένα πολύ δυνατό προσόν. Με το σφύριγμα του διαιτητή άλλαζε η ψυχολογία μου. Γινόμουν άλλος άνθρωπος. Ξεχνούσα τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μου. Μοναδική μου σκέψη ήταν πως θα φύγω νικητής από το γήπεδο.
Υπήρχε τακτική στο ποδόσφαιρο στη δική σας εποχή ;
Πάντα θα υπάρχουν οι τακτικές στο ποδόσφαιρο.
Δεν μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα κυρίως στο εξωτερικό ;
Τότε ήταν πολύ δύσκολο μια ομάδα να σε αφήσει να φύγεις. Υπήρξε έντονο ενδιαφέρον από δυο μεγάλους συλλόγους της Ελλάδας αλλά και από ομάδα της Σαουδικής Αραβίας. Για διάφορους λόγους η μεταγραφή δεν έγινε.
Πώς τα πηγαίνατε με τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ ;
Έχω μια εξαιρετική σχέση που κρατάει μέχρι σήμερα.
Χρήματα υπήρχαν στο ποδόσφαιρο της δικής σας εποχής ;
Με την κάθοδο του κυρίου Μάρκοβιτς στην ομάδα παίρναμε καλά χρήματα για τα δεδομένα της εποχής.
Τι θυμάστε από την παρουσία σας στην Εθνική ;
Στην Εθνική ομάδα υπήρχε πολύ καλό κλίμα ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές. Για εμάς αποτελούσε μεγάλη τιμή να φοράμε τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος ιδιαίτερα την περίοδο μετά την εισβολή. Νιώθαμε την υποχρέωση με τις εμφανίσεις μας να εκπροσωπήσουμε την χώρα μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και την ίδια στιγμή να κάνουμε γνωστό σε όλη την Ευρώπη το πρόβλημα της κατοχής που αντιμετώπιζε η πατρίδα μας. Δίναμε πάντα τον καλύτερο μας εαυτό. Αποτελούσε για μας τους ποδοσφαιριστές την δεύτερη μας αγάπη.
Τι σας έμεινε από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;
Η αναγνωσιμότητα. Ειδικά όταν αγωνίζεσαι σε μια μεγάλη ομάδα και γνωρίζεις επιτυχίες νιώθεις έντονα την αγάπη του κόσμου. Μέσα από το ποδόσφαιρο κέρδισα την καθολική αναγνώριση από όλους τους φίλαθλους της Κύπρου και αυτό είναι το σημαντικότερο για μένα.
Πως αξιολογείται το επίπεδο του Κυπριακού Ποδοσφαίρου σήμερα ;
Το ποδόσφαιρο μας έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου, έχει γίνει ποιο επαγγελματικό, υπάρχουν καλύτερες συνθήκες δουλειάς για τους παίκτες και ελπίζω να πάμε ακόμη καλύτερα τα επόμενα χρόνια. Η παρουσία των ομάδων μας στην Ευρώπη δείχνει την ανοδική πορεία που υπάρχει στο ποδόσφαιρο μας και εύχομαι να έχουμε ανάλογες επιτυχίες από όλες τις ομάδες.
Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Υπάρχουν πάρα πολλά νέα παιδιά με πλούσιο ταλέντο στη χώρα μας. Το θέμα είναι να τους δοθούν οι ευκαιρίες να εξελιχθούν. Παρακολουθώ με μεγάλη μου χαρά αρκετούς Κύπριους ποδοσφαιριστές να κάνουν επιτυχημένη καριέρα στο εξωτερικό. Γιατί να μην μπορούν να αγωνιστούν στο δικό μας πρωτάθλημα ; Πρέπει να αλλάξουμε την νοοτροπία μας και να δείξουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον Κύπριο ποδοσφαιριστή που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τους ξένους. Δεν γίνεται να βλέπουμε τις ομάδες μας να μην έχουν ούτε ένα Κύπριο παίκτη στην βασική ενδεκάδα. Είναι κάτι που θα πρέπει το συντομότερο να αλλάξει.
Βρισκόσαστε οι παλαίμαχοι παίκτες, τα λέτε λίγο για τα παλιά ;
Υπάρχει καθημερινή επαφή. Έχουμε ιδρύσει τον σύνδεσμο παλαίμαχων του ΑΠΟΕΛ. Δίνουμε αρκετά φιλικά παιχνίδια. Βρισκόμαστε αρκετά συχνά, λέγοντας ιστορίες από τα παλιά. Το πάθος για το ποδόσφαιρο δεν φεύγει ποτέ.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας είπατε κύριε Παντζιαρά. Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε να στείλετε μέσω του pafossports το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο του ΑΠΟΕΛ και ευρύτερα της Κύπρου.
Εύχομαι στους παλιούς μου συμπαίκτες τα καλύτερα και στην ομάδα του ΑΠΟΕΛ το συντομότερο δυνατό να επανέλθει στα επίπεδα των προηγούμενων χρόνων. Το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να βελτιώνεται και ελπίζω να υπάρξει και η ανάλογη συνέχεια. Θέλω να ευχηθώ σε όλους τους φιλάθλους όλων των ομάδων υγεία και ευτυχία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου