Ο Στέλιος Σοφοκλέους στο Pafossports

 

Ο Στέλιος Σοφοκλέους  (Αγία Μαρίνα Χρυσοχούς , 22 Φεβρουαρίου 1969) είναι Κύπριος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν στην θέση του αμυντικού μέσου. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στον Φοίνικα Αγίας Μαρίνας. Οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις με την ομάδα του χωρίου του τράβηξαν την προσοχή των ανθρώπων του ΑΠΟΠ και στα 20 του χρόνια φόρεσε τη φανέλα του ιστορικού συλλόγου της Πάφου γράφοντας την δική του ξεχωριστή ιστορία. Ακολούθησε η μεταγραφή του στον Απόλλωνα στον οποίο έπαιξε μπάλα για τρία χρόνια πριν επιστρέψει και πάλι στην Πάφο αρχικά για τον ΑΠΟΠ και στην συνέχεια φυσικά για την Α.Ε. Πάφου που αποτέλεσε το τελευταίο κεφάλαιο στην καριέρα του. 

Το Pafossports φιλοξενεί σήμερα άλλη μια παλιά δόξα του ΑΠΟΠ, του Απόλλωνα και της Α.Ε. Πάφου τον Στέλιο Σοφοκλέους. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Πάφου, φορώντας αυτή τη φανέλα για 8 χρόνια, πήρε μεταγραφή για τον Απόλλωνα και επέστρεψε στη πόλη που αγάπησε για να κλίσει την καριέρα του με την Α.Ε. Πάφου με την οποία έγραψε τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες  ιστορίες. Ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Πάφου, πως έζησε την πρώτη άνοδο στην Α΄ Κατηγορία με τη φανέλα του ΑΠΟΠ, για την μεταγραφή του στον Απόλλωνα , την Α.Ε. Πάφου, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Στέλιος Σοφοκλέους μιλά για τη νέα ομάδα της πόλης μας.

Ο Στέλιος Σοφοκλέους είναι πραγματικά άλλη μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Πάφου. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο, με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς ποδοσφαιριστές. Όλοι έχουν κάτι να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Στέλιου Σοφοκλέους.

 

Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου

Κύριε Σοφοκλέους να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;

Είμαι εδώ και 14 χρόνια προπονητής στον Φοίνικα Αγίας Μαρίνας που συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Δ’  Κατηγορίας.

Πώς είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Πάφου ;

Παλιά ήταν δύσκολο να βρεις καλούς ξένους τώρα δεν υπάρχουν πολλοί Κύπριοι παίκτες στις ομάδες. Το ποδόσφαιρο είναι επαγγελματικό πλέον, έχει αλλάξει πάρα πολύ από πλευράς ταχτικής, έγινε ποιο γρήγορο ωστόσο δεν μπορείς εύκολα να συγκρίνεις το τότε με το σήμερα. Κάθε εποχή έχει και τα θετικά της και τα αρνητικά της.

Η Πάφος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ; Αν δούμε την ιστορία επί σειρά ετών οι ομάδες της πόλης μας στηρίζονταν σε παιδιά της δικής τους περιφέρειας αλλά και των τμημάτων υποδομής.

Ταλέντα πάντα θα υπάρχουν αλλά η διαφορά με το σήμερα είναι ότι πλέον δεν μπορούν να κάνουν καριέρα για πολλά χρόνια. Δεν παίρνουν ευκαιρίες για να δείξουν την αξία τους. Ίσως να μη γίνεται σωστή δουλειά στα τμήματα υποδομής. 

Κύριε Σοφοκλέους πως βλέπετε την πορεία της Πάφου και γενικά την παρουσία της στην Α΄ Κατηγορία ;

Έχουν αλλάξει τα πάντα στην ομάδα, γίνετε πιο σωστή δουλεία, υπάρχουν εξαιρετικές εγκαταστάσεις, το ρόστερ είναι βασισμένο σε ξένους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές αλλά δεν γίνεται ένας πιο έγκαιρος σχεδιασμός. Δεν έχει καταφέρει να ξεκινήσει μια φορά προετοιμασία χωρίς ελλείψεις και ψάχνει παίκτες μέχρι την τελευταία στιγμή. Δεν έχει την δυνατότητα ο προπονητής να εργαστεί με όλους τους ποδοσφαιριστές και να αποκτήσει ομοιογένεια η ομάδα. Για τον λόγο αυτό δεν ξεκινά καλά τη σεζόν. Πρέπει δοθεί έμφαση σε αυτό το κομμάτι γιατί έχουν χαθεί πολύτιμοι βαθμοί. Έχει όμως τις δυνατότητες να μπει στην πρώτη 6αδα και εύχομαι να τα καταφέρει.

Κύριε Σοφοκλέους επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στα γήπεδα. Από πού κατάγεστε ;

Κατάγομαι από την Αγία Μαρίνα Χρυσοχούς.

Σε ποια ηλικία μπαίνει στην ζωή σας το ποδόσφαιρο ;

Εγώ ποτέ δεν είχα κάνει στην ζωή μου προετοιμασία, δεν είχα προπονητή, δεν ήμουν σε τμήματα υποδομής όπως άλλοι ποδοσφαιριστές. Ήμουν άρρωστος με το ποδόσφαιρο και προσπαθούσα από μόνος μου να βελτιωθώ και να γίνω καλύτερος. Έχω πάθος με τη μπάλα μέχρι σήμερα.

Ποια ήταν η πρώτη σας ομάδα ;

Έπαιξα μπάλα στον Φοίνικα την ομάδα του χωριού μου από τα 15 μέχρι τα 20.

Ήσασταν πάντα ΑΠΟΠ ;

Υπήρχαν τότε δυο ομάδες στην Πάφο ο Ευαγόρας και ο ΑΠΟΠ. Όλα τα νέα παιδία που έπαιζαν μπάλα στις αλάνες είχαν όνειρο να μπορέσουν  μια μέρα να φορέσουν τη φανέλα μιας εκ των δυο. Είχα μεγαλύτερη αδυναμία στον ΑΠΟΠ χωρίς να έχω παρακολουθήσει αγώνες του.

Που σας εντόπισε ο ΑΠΟΠ ;

Πήγα στον ΑΠΟΠ το 1989. Με είχε προτείνει ο Πέτρος Ιωαννίδης ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΠ στο συμβούλιο και με ζήτησαν να πάω στην ομάδα. Ο Ανδρέας Αγάς ήταν ο άνθρωπος που με έπεισε να επιλέξω τον ΑΠΟΠ.

Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από τον ΑΠΟΠ ;

Για μένα ήταν κάτι το απίστευτο. Ένας άγνωστος να βρεθώ ξαφνικά δίπλα στα μεγάλα ονόματα που είχε ο ΑΠΟΠ στην ομάδα του εκείνη την εποχή. Είχα την τύχη να κάνω προπόνηση με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές από τους οποίους πήρα πράγματα που με βοήθησαν στην πορεία μου. Το κλίμα στην ομάδα ήταν πολύ καλό και κατάφερα σχετικά νωρίς να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα.

Από τις αλάνες της Πάφου ξαφνικά υποψήφιος παίκτης στον ΑΠΟΠ. Εσείς ως νέο παιδί πως είδατε αυτή τη νέα πρόκληση ;

Στην αρχή είχα τις αμφιβολίες μου αν θα μπορέσω να παίξω στην ομάδα. Δεν είχα εμπειρία από κάτι τέτοιο. Δεν ήταν εύκολο για ένα νέο παιδί που προερχόταν από ομάδα του τοπικού πρωταθλήματος, χωρίς προετοιμασία, χωρίς προπονήσεις να βρεθώ στην ανδρική ομάδα του ΑΠΟΠ και την Α’ Κατηγορία. Χρειάστηκε να δουλέψω σκληρά για να κερδίσω θέση βασικού στην ομάδα. Για μένα ήταν κάτι το απίστευτο.

Ποιος ήταν ο πρώτος σας δάσκαλος ;

Ο άνθρωπος που με βοήθησε πραγματικά ήταν ο Μαυρίκιος Άσπρου ο οποίος ήταν στην δεύτερη ομάδα του ΑΠΟΠ. Στα πρώτα ματς δεν ήμουν βασικός και έκανα μαζί του προπονήσεις. Διέγνωσε το ταλέντο μου και εισηγήθηκε με θέρμη στον τότε προπονητή της πρώτης ομάδας τον Τσέχο Βαλέρια Σβεφ να με προσέξει και να μου δώσει την ευκαιρία να δείξω την αξία μου. 

Ποιοι ήταν οι πρώτοι σας συμπαίκτες ;

Έπαιξα δίπλα στον Μάριο Κκέλη, τον Λάκη Μαυρή, τον Σώζο Χαραλάμπους, τον Πάπριτσα, τον Δημήτρη Αγά, τον Πάμπο Χατζηζηνοβίου, τον Φίλιππο Χατζηλούκα, τον Νίκο Χριστοφή, τον Σοφόκλη Σοφοκλέους, τον Μαρξ. Ήμουν πολύ τυχερός που έπαιξα στο ξεκίνημα της καρίερα μου δίπλα σε αυτούς τους σπουδαίους ποδοσφαιριστές, κάτι που δεν είχαν την ευκαιρία να ζήσουν άλλοι.

Καταφέρατε να ξεχωρίσετε σχετικά νωρίς με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;

Με βοήθησε και η τύχη. Ο ΑΠΟΠ είχε κληρωθεί με τον Ολυμπιακό Λευκωσίας στο Κύπελλο. Στον πρώτο αγώνα χάσαμε στην Πάφο με 3-0, υπήρχαν παίκτες με κάρτες και η ομάδα κινδύνευε με τιμωρία. Στον επαναληπτικό στην Λευκωσία μου έδωσε την ευκαιρία ο προπονητής την οποία άρπαξα από τα μαλλιά. Ήξερα πως ήταν η ώρα να δείξω την αξία μου. Από τότε δεν βγήκα ξανά από την ενδεκάδα. 

Σε ποια θέση καθιερωθήκατε ;

Ξεκίνησα ως κεντρικός αμυντικός την πρώτη χρονιά αλλά στην συνέχεια καθιερώθηκα ως αμυντικός μέσος μέχρι το τέλος της καριέρας μου.

Ποια ήταν τα δυνατά σας στοιχεία ως παίκτης ;

Έπαιζα με μεγάλο πάθος, δύναμη, και αποφασιστικότητα. Ήμουν πεισματάρης και δεν μου άρεσε η ήττα. Ήμουν πολύ καλός με το κεφάλι και ήθελα να πάντα να κερδίζω. Έδινα τον καλύτερο μου εαυτό για 90 λεπτά.

Θα ήθελα να μου πείτε δυο λόγια για εκείνη την ομάδα του ΑΠΟΠ στην οποία ήσασταν μέλος ;

Είχαμε την ατυχία να διαδεχθούμε μια επιτυχημένη γενιά ποδοσφαιριστών. Και στην συνέχεια ο ΑΠΟΠ συνέχισε να βγάζει πολύ καλούς παίκτες αλλά ήταν δύσκολο να καλυφθούν τα πολλά κενά που δημιουργήθηκαν στην ομάδα άμεσα. Δεν είχαμε τη σταθερότητα και την δυναμική άλλων ομάδων παρά το γεγονός πως οι παίκτες που είχε ο ΑΠΟΠ δεν υστερούσαν σε ποιότητα.

Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο του ΑΠΟΠ ;

Είχα άριστες σχέσεις με τον κόσμο της ομάδας. Ήμουν από τους ποδοσφαιριστές που αγαπούσε πάρα πολύ ο φίλαθλος του ΑΠΟΠ. Ένιωθα πάντα την εκτίμηση και την στήριξη τους.

Τι γινόταν στα τοπικά ντέρμπι με τον Ευαγόρα ;

Και οι δυο ομάδες εκείνη την εποχή είχαν στις τάξεις τους πολύ καλούς παίκτες. Ήταν παιχνίδια με μεγάλο πάθος και δύναμη για την νίκη τα οποία ζούσαν έντονα οι οπαδοί των δύο ομάδων. Ήταν πραγματικά ντέρμπι στα οποία κάθε ποδοσφαιριστής ονειρεύεται να παίξει στην καριέρα του.

Πόσα χρόνια φορέσατε την φανέλα του ΑΠΟΠ ;

Στον ΑΠΟΠ έπαιξα μπάλα 8 χρόνια.

Αγαπημένος προπονητής ;

Είχα εξαιρετικές σχέσεις με όλους τους προπονητές με τους οποίους είχα την τύχη να δουλέψω και από όλους πήρα πράγματα που με βοήθησαν στην καρίερα μου. Δεν θέλω να αδικήσω κάποιον.

Ποια είναι η μεγαλύτερη στιγμή με τον ΑΠΟΠ ;

Η μεγαλύτερη στιγμή ήταν ο ημιτελικός του 1997-98 με τον Απόλλωνα στην Πάφο. Είχαμε μια πολύ καλή ομάδα με εξαιρετικούς ξένους και στο ημίχρονο κερδίζαμε με 3-0. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να παίξουμε σε έναν τελικό αλλά στο τέλος δεν τα καταφέραμε. Έζησα στον ΑΠΟΠ και καλές και κακές στιγμές.

Για πείτε μας την ιστορία της μεταγραφή σας στον Απόλλωνα.

Από την πρώτη μου χρονιά στον ΑΠΟΠ υπήρξε ενδιαφέρον από αρκετές μεγάλες ομάδες της Κύπρου. Το 1989 είχε γίνει πρότασή από την Ομόνοια στην οποία ήθελα να πάω αλλά οι απαιτήσεις που είχε η ομάδα μου ήταν υπερβολικές. Ζητούσε 200.000 λίρες για να με παραχωρήσει και η μεταγραφή ναυάγησε. Το 1990 έδειξαν ενδιαφέρον ΑΠΟΕΛ, Ανόρθωση και Ομόνοια αλλά και πάλι δεν ήθελε να με δώσει ο ΑΠΟΠ. Το 1994 είχα έρθει σε συμφωνία με την ΑΕΛ και αναγκάστηκα να σταματήσω τις προπονήσεις με την ομάδα για 2-3 εβδομάδες. Και πάλι όμως η μεταγραφή ναυάγησε αλλά στην πορεία με πείρε τηλέφωνο ο πρόεδρος του Απόλλωνα ο Ντίμης Κίρζης πήγα στην Λεμεσό και σε λιγότερο από 48 ώρες έκλεισε η μεταγραφή.

Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις στον Απόλλωνα ;

Όλοι οι ποδοσφαιριστές που ξεκινάνε την καριέρα τους θέλουν κάποια στιγμή να παίξουν σε μια μεγάλη ομάδα. Να κατακτήσουν τίτλους, να γνωρίσουν επιτυχίες, να παίξουν στην Ευρώπη και να ανεβάσουν το επίπεδο τους. Για μένα αποτελούσε το επιστέγασμα των προσπαθειών μου. Από τα τοπικά πρωταθλήματα και μια μικρή ομάδα, ξαφνικά στην πρωταθλήτρια Κύπρου. Μεγάλη αλλαγή στην καριέρα μου αλλά ταυτόχρονα και υποχρέωση να δουλέψω ακόμη πιο σκληρά για να μπορέσω να διεκδικήσω θέση βασικού στην ομάδα. Δεν είναι εύκολο να παίξεις μπάλα σε ένα σύλλογο με μεγάλες απαιτήσεις και υποχρεώσεις. Πρέπει να μπορείς να αντέξεις την πίεση του πρωταθλητισμού. Είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω. Ήμουν η μοναδική μεταγραφή της ομάδας μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Τι σας έμεινε από την παρουσία σας στην ομάδα της Λεμεσού ;

Ο Απόλλωνας τότε είχε μια εξαιρετική ομάδα με προπονητή τον σπουδαίο Ντίτελμ Φέρνερ και ποδοσφαιριστές όπως οι Σπόλιαριτς, Τσέποβιτς, Κρισμάρεβιτς, Μ. Χριστοφή, Αντρελλής, Πίττας, Ιωάννου, Χαραλάμπους, Γιαγκουδάκης, Π Χριστοφή, Τσολάκης που ήταν μεγάλα ονόματα της εποχής. Την πρώτη χρονιά έπαιξα στην Ευρώπη κάτι που ήταν απίστευτη εμπειρία για μένα. Ο κόσμος ζούσε για το ποδόσφαιρο, αγαπούσε με μεγάλο πάθος την ομάδα και ήταν πάντα δίπλα στους παίκτες. Έπαιξα τρία χρόνια και προσπαθούσα σε κάθε ματς να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό. Νιώθω περήφανος που ήμουν κομμάτι μιας τόσο μεγάλης ομάδας.

Μετανιώσατε που φύγατε από τον Απόλλωνα ;

Στην πρώτη μου χρονιά φτάσαμε σε τελικό κυπέλλου αλλά δεν μπορέσαμε να πάρουμε τον τίτλο. Ήταν η μεγαλύτερη εμπειρία που είχα στην καρίερα μου. Δεν έφυγα για αγωνιστικούς λόγους. Ένας σοβαρός τραυματισμός με πήγε πολύ πίσω. Μπήκα χειρουργείο η επέμβαση δεν ήταν πετυχημένη με αποτέλεσμα να μείνω εκτός γηπέδων 8 μήνες. Ήμουν πολύ άτυχος στην καλύτερη φάση της καριέρας μου. Δεν μπορείς να σταθείς σε αυτές τις μεγάλες ομάδες όταν έχεις τόση μεγάλη αποχή από τα γήπεδα. Πήρα την απόφαση να επιστρέψω στην Πάφο και τον ΑΠΟΠ.

Το 2000 ο ΑΠΟΠ έπαψε να υπάρχει και ήρθε στην ζωή μας η Α. Ε. Πάφος. Εσείς πως είδατε τότε αυτή την εξέλιξη ;

Ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί μια καλύτερη ομάδα που να είναι σε θέση να διεκδικήσει μεγαλύτερα πράγματα στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Να καταστεί μια υπολογίσιμη δύναμη. Είχαμε μια δυνατή ομάδα τα πρώτα χρόνια που κατάφερε να παίξει ωραίο ποδόσφαιρο και να κερδίσει τον σεβασμό όλων. Μπαίναμε στην 6αδα με άνεση και θα μπορούσαμε να τερματίσουμε και ποιο ψηλά. Ο βαθμολογικό πίνακας μας αδικούσε. Ο κόσμος αγκάλιασε αυτή την προσπάθεια και ήταν δίπλα στους παίκτες και πίστευε σε ένα καλύτερο ποδοσφαιρικό μέλλον. Είχαμε ένα πολύ δυνατό ρόστερ με ποιοτικούς παίκτες αλλά δεν είχαμε την δυναμική άλλων μεγάλων ομάδων. Αυτό μας έλειπε για να έχουμε ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες.

Τι στράβωσε στην πορεία ;

Έγιναν λάθη που οδήγησαν την ομάδα σε λάθος δρόμο. Κακός σχεδιασμός, δεν υπήρχε σωστή οργάνωση, λάθος επιλογές αλλά το κυριότερο δεν υπήρξε διάδοχη κατάσταση. Αποχώρησαν από τα γήπεδα ποδοσφαιριστές της ποιότητας του Δημήτρη Ιωάννου, του Γιάννη Παχταλία, του Κούλη Ιγνατίου. Εγώ έφυγα στα 35. Δεν υπήρχαν νέα παιδιά ικανά να καλύψουν αυτά τα κενά.

Στο εξωτερικό βλέπουμε παλιούς παίκτες όταν σταματούν το ποδόσφαιρο να παραμένουν κοντά στις ομάδες τους και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους από άλλες θέσεις. Κάτι ανάλογο θα έπρεπε να συμβαίνει και στην Πάφο ;

Εγώ αλλά και πολλοί άλλοι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές δεν έχουμε πλέον ανάγκη από χρήματα και αναγνωσιμότητα.  Θα έπρεπε η διοίκηση της ομάδας να βρει τους τρόπους να εντάξει γύρω από την Πάφο κάποιους ανθρώπους με μεγάλη προσφορά στο ποδόσφαιρο της επαρχία μας. Μπορούν να δώσουν μεγάλη βοήθεια στην ομάδα με τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους. Ξέρουν το άθλημα, έχουν μπει σε αποδυτήρια και είναι σε θέση να δώσουν άμεσες λύσεις στα προβλήματα που προκύπτουν. Θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα νέα παιδιά στα τμήματα υποδομής. Να τα συμβουλέψουν, να τα καθοδηγήσουν, να τους δώσουν την ώθηση που χρειάζονται για να μπορέσουν να παίξουν μπάλα. Θα έπρεπε ο κόσμος να βλέπει στο γήπεδο δίπλα στην ομάδα μας ανθρώπους που τίμησαν με την προσφορά τους τη φανέλα του ΑΠΟΠ, του Ευαγόρα και της Α.Ε. Πάφου. Που έχουν την αγάπη και την εκτίμηση των φιλάθλων. Η διοίκηση της Πάφου πρέπει να βρει τους τρόπους να φέρει δίπλα της τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές. Δεν περισσεύει κανείς. 

Τι σας έμεινε από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;

Η επαγγελματική αποκατάσταση, οι πολλές δυνατές φιλίες με συμπαίκτες και αντιπάλους και η διαχρονική αγάπη του κόσμου η οποία παραμένει πολύ δυνατή ακόμη και σήμερα. Όπου και αν πάω, όπου και αν βρεθώ βλέπω συνεχώς τον σεβασμό και την εκτίμηση που δείχνουν οι φίλαθλοι όλων των ομάδων προς το πρόσωπο μου και αυτό είναι κάτι που με κάνει να νιώθω περήφανος για την πορεία μου στο ποδόσφαιρο. Αγαπώ το άθλημα που υπηρέτησα και έδωσα πάρα πολλά για να μπορέσω να πετύχω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην πορεία μου. Οι σχέσεις μου με τον κόσμο της Πάφου αλλά και του Απόλλωνα είναι εξαιρετικές ακόμη και στις μέρες μας.

Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που μας είπατε κύριε Σοφοκλέους. Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του Pafossports να στείλετε ένα μήνυμα στους φιλάθλους της Πάφου.

Έχω κερδίσει πάρα πολλά από το ποδόσφαιρο και είμαι ικανοποιημένος από αυτά που πέτυχα στην καριέρα μου. Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο για την στήριξη και τον σεβασμό που δείχνει προς το πρόσωπο μου και να καλέσω τους φιλάθλους της ομάδας μας να σταθούν δίπλα στην Πάφο και να την στηρίξουν στην προσπάθεια της. Ελπίζω φέτος να γίνει η αρχή και η ομάδα της επαρχίας μας να μπορέσει να αποτελέσει στο άμεσο μέλλον μια σημαντική και υπολογίσιμη δύναμη στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Χρειάζεται μια επιτυχία για να δώσει μεγαλύτερη ώθηση σε όλους. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις πλέον για να δούμε την Πάφο εκεί που της αξίζει.