Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Λούης Λοίζου στο pafossports

 


Ο Κύπριος, κυρίως αμυντικός μέσος Λούης Λοίζου, γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου του 1962, στη Λεμεσό. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας αγωνίσθηκε μόνο σε μια ομάδα, τον ΑΡΗ. Συγκαταλέγεται στους καλύτερους Κύπριους χαφ της εποχής του. Διακρίθηκε για την εξαιρετική φυσική του κατάσταση, την μεγάλη αντοχή του, την πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, αλλά και τη ταχύτητα του. Διέθετε τεχνική αντίληψη, διακρινόμενος και στο δημιουργικό αλλά και στο εκτελεστικό κομμάτι του παιχνιδιού. Παίκτης πειθαρχημένος και υπάκουος, ήταν ένα πολύτιμο "εργαλείο" στα χέρια του εκάστοτε προπονητή του.


Το pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα του ΑΡΗ, τον Λούη Λοίζου. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Λεμεσού, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 20 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λεμεσού, πως έζησε την παρουσία του στην Α΄ Κατηγορία με την φανέλα του ΑΡΗ, γιατί δεν πήρε μεταγραφή για άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Λούης Λοίζου μιλά για τον σημερινό ΑΡΗ και το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.



Ο Λούης Λοίζου είναι πραγματικά μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λεμεσού. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι έχουν και κάτι καλό να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Λούη Λοίζου.



Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου.




Κύριε Λοίζου να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;

Βεβαίως παρακολουθώ ποδόσφαιρο. Τα τελευταία πέντε χρόνια όμως δεν ασχολούμαι ενεργά με κάτι. Το ποδόσφαιρο ήταν και εξακολουθεί να είναι η ζωή μου. 



Στο γήπεδο πηγαίνετε ;

Ναι. Πηγαίνω σε όλα σχεδόν τα εντός έδρας παιχνίδια του ΑΡΗ. 



Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου ;


Το επίπεδο του Κυπριακού ποδόσφαιρου σήμερα δεν μπορείς να πεις ότι είναι καλύτερο από αυτό της δικής μου εποχής. Απλά σήμερα υπάρχουν καλύτερα γήπεδα, εξαιρετικές εγκαταστάσεις για να μπορέσουν να δουλέψουν πιο σωστά οι παίκτες και η κατάλληλη επιστημονική υποστήριξη. Οι ποδοσφαιριστές τώρα είναι επαγγελματίες. Ζουν από αυτό. Εμείς αντίθετα παίζαμε σε άσχημα γήπεδα και δεν είχαμε στη διάθεση μας όλες αυτές τις ανέσεις. Από εκεί και πέρα το θέαμα που βλέπουμε δεν μας ενθουσιάζει ιδιαίτερα. Για παράδειγμα φέτος οι ομάδες δεν είχαν μεγάλες διαφορές η μια από την άλλη. Αν δεν ήσουν σοβαρός μέσα στο γήπεδο μπορούσες να χάσεις από τον οποιονδήποτε. Από πλευράς θεάματος όμως δεν ήταν αυτό που θα περιμέναμε. Όμως πλέον έχουν αλλάξει πολλά στο ποδόσφαιρο. Μπήκαν αρκετά χρήματα και αυτό είναι θετικό.


Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;

Υπάρχουν πολύ καλά ταλέντα και τώρα. Δύσκολα όμως μπορούν να φανούν. Έχουμε μεγάλο αριθμό ξένων ποδοσφαιριστών στο πρωτάθλημα μας. Δεν είναι εύκολο για τα νέα παιδιά να μπορέσουν να τους ανταγωνιστούν. Πρέπει να είσαι πολύ μεγάλο ταλέντο για να μπορέσεις να διακριθείς και να προχωρήσεις. Για να καταφέρεις να παίξεις ποδόσφαιρο τώρα πρέπει να έχεις και την τύχη με το μέρος σου. Τα τελευταία χρόνια η αλήθεια είναι ότι έχουν χαθεί αρκετά αξιόλογα ταλέντα. Όμως εξακολουθούν να υπάρχουν και στις μέρες μας πολύ καλοί Κύπριοι ποδοσφαιριστές.


Κύριε Λοίζου, φορέσατε πολλά χρόνια τη φανέλα του ΑΡΗ. Πως είδατε τη φετινή του παρουσία στο πρωτάθλημα της Α΄ Κατηγορίας ;


Η πορεία που είχε ο ΑΡΗΣ στο φετινό πρωτάθλημα ήταν μια μεγάλη έκπληξη για όλους μας. Ασχέτως αν έχουν μπει χρήματα στην ομάδα. Ήταν η πρώτη του χρονιά στην Α΄ Κατηγορία. Δεν ήταν εύκολο να βρεθεί στην 4η θέση και να βγει στην Ευρώπη. Αν δεν είχε την ατυχία να χάσει σε μια κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος τους δυο επιθετικούς του θα μπορούσε να πάει πολύ καλύτερα. Η νέα χρονιά για τον ΑΡΗ δεν θα είναι τόσο δύσκολη όσο ήταν φέτος. Έχει πλέον φτιάξει έναν καλό κορμό και θα μπορεί να χτίσει καλύτερα την ομάδα του. Δεν θα γίνουν μεγάλες αλλαγές στο ρόστερ. Άρα θα έχει καλύτερη χημεία και ομοιογένεια ως ομάδα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το έργο του στο νέο πρωτάθλημα θα είναι εύκολο. Θα πρέπει να συνεχίσει αυτή την προσπάθεια με σοβαρότητα. Κρατώντας χαμηλούς τόνους και δουλεύοντας ακόμη πιο σκληρά.



Κύριε Λοίζου επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ;


Κατάγομαι από την Λεμεσό.



Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;

Είχα πάθος με το ποδόσφαιρο από πολύ μικρός. Αποτελούσε την μοναδική μου διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Βρέθηκα στην πρώτη ομάδα του ΑΡΗ σε ηλικία 16 ετών.



Που σας εντόπισαν οι άνθρωποι του ΑΡΗ ;

Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο στις γειτονιές και τις αλάνες της Λεμεσού. Στην συνέχεια εντάχθηκα σε ομάδα του αγροτικού πρωταθλήματος. Με είχαν εντοπίσει τα λαγωνικά του ΑΡΗ όταν ήμουν 15 ετών. Με παρακολούθησαν από κοντά σε αρκετά παιχνίδια και σχημάτισαν πολύ καλή εικόνα για μένα. Αμέσως μου έδειξαν το ενδιαφέρον τους για να με εντάξουν στο δυναμικό της ομάδας. Εγώ στην αρχή ήμουν διστακτικός. Είχα όμως την τύχη να είμαι συμπαίκτης με τους Αντώνη Αθηαινίτη (έφυγε νωρίς από τη ζωή λόγω αυτοκινητικού δυστυχήματος) και τον Αυγουστίνο Αυγουστή. Ήμασταν πολύ καλοί φίλοι και με πίεσαν να πάμε παρέα στον ΑΡΗ. Τελικά εντάχθηκα στην ομάδα το 1978-79. Παρέμεινα σε αυτήν για μια 20ετία. 


Από τις αλάνες της Λεμεσού ξαφνικά σε μια ομάδα Α ΄Κατηγορίας. Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις ;

Ο ΑΡΗΣ πάντοτε είχε καλό κλίμα στα αποδυτήρια του. Υπήρχε μια σχέση σεβασμού και εκτίμησης ανάμεσα στους παλιούς και τους πιο νέους παίκτες της ομάδας. Μόλις πήγα στον ΑΡΗ είχα την τύχη να έχω προπονητή στην δεύτερη ομάδα, τον Ανδρέα Κισσονέργη, παλιά δόξα του συλλόγου που ταυτόχρονα ήταν και συμπαίκτης μου στην ανδρική. Από την πρώτη χρονιά βρεθήκαμε μαζί στην πρώτη ομάδα του ΑΡΗ.



Ποιοι ήταν οι πρώτοι σας δάσκαλοι στο ποδόσφαιρο ;

Εγώ βρέθηκα στην βασική ενδεκάδα του ΑΡΗ στα 16,5 μου χρόνια. Στην πορεία συνάντησα μπροστά μου τον Ανδρέα Κισσονέργη. Αυτός ήταν που μου έδωσε τα πρώτα εφόδια για να μπορέσω να προχωρήσω. Με βοήθησε πάρα πολύ στο ξεκίνημα της ποδοσφαιρικής μου πορείας. Αλλά θα σου πω κάτι. Από όλους τους προπονητές θα μάθεις και κάτι διαφορετικό. Αν είσαι πειθαρχημένος, υπάκουος και θέλεις να κάνεις καριέρα γιατί το αγαπάς, τότε θα μάθεις πράγματα που θα σε βοηθήσουν να βελτιωθείς και να εξελιχθείς ως παίκτης. Πρέπει εσύ να έχεις την διάθεση να θέλεις να ακούσεις και να μάθεις. 


Βρεθήκατε ξαφνικά με νέους συμπαίκτες. Πως σας υποδέχθηκαν οι πιο παλιοί παίκτες της ομάδας ;

Με είδαν από την αρχή με καλό μάτι. Κέρδισα την συμπάθεια και την εκτίμηση τους από τις πρώτες μέρες. Με βοηθούσαν συνεχώς. Όταν μπορείς να παίξεις βασικός σε μια ομάδα από τα 16,5 σου χρόνια σημαίνει ότι έτυχες και της ανάλογης στήριξης από τους πιο παλιούς σου συμπαίκτες. 


Χρήματα υπήρχαν στην δική σας εποχή ;

Όχι. Στην δική μας εποχή δεν υπήρχαν χρήματα η μεγάλα συμβόλαια για τους παίκτες. Παίζαμε ποδόσφαιρο γιατί το αγαπούσαμε. 


Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;

Από τον πρώτο χρόνο της παρουσία μου στον ΑΡΗ καθιερώθηκα στη ενδεκάδα. Από τότε, για 20 συνεχόμενα χρόνια συνέχισα να είμαι βασικός στην ομάδα.



Σε ποια θέση καθιερωθήκατε στον ΑΡΗ ;

Καθιερώθηκα στη θέση του αμυντικού χαφ. Έπαιξα στην μεσαία γραμμή μαζί με Μάριο Τσίγκη και Μάριο Μακρίδη. Συνθέσαμε μια εκπληκτική τριάδα στα χαφ.


 Ποια ήταν τα πιο δυνατά σας ατού ;

Ήμουν πολύ καλός στο ψιλό παιχνίδι. Κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών με χαρακτήριζε η πειθαρχία και η σταθερότητα στη απόδοση μου. Επιθετικά σε κάθε σεζόν μπορώ να σου πω ότι αν και ήμουν αμυντικό χαφ, πετύχαινα 4-5 γκολ.


Τι μπορούμε να πούμε για τον ΑΡΗ της δικής σας εποχής ;

Είχα την τύχη να είμαι μέλος της πολύ δυνατής ομάδας που είχε παρουσιάσει ο ΑΡΗΣ στο πρωτάθλημα της σεζόν 1978-79. Με Μάριο Τσίγκη, Πανίκο Χατζηλοίζου, Ανδρέας Παπακώστας και τους υπόλοιπους. Με προπονητή τον Ανδρέα Μιχαηλίδη φτιάξαμε ένα εξαιρετικό σύνολο που μας οδήγησε στην 4η θέση της βαθμολογίας. Αυτή θεωρώ εγώ προσωπικά ότι ήταν η καλύτερη ομάδα στην ιστορία του ΑΡΗ.  Αργότερα, τη σεζόν 1989-90 ήρθε ο Όλεγκ Μπλαχίν. Και πάλι τερματίσαμε στην 4η θέση παίζοντας αρκετά καλό ποδόσφαιρο. Κατά καιρούς παρουσιάζαμε στο πρωτάθλημα πολύ δυνατές ομάδες που έκαναν αισθητή την παρουσία τους. Με όλα αυτά τα παιδιά που κατά καιρούς είχα την τύχη και την χαρά να βρεθώ συμπαίκτης τους έχουμε αναπτύξει μια πολύ δυνατή φιλία η οποία παραμένει αναλλοίωτη μέσα στον χρόνο. Ακόμη και σήμερα οι σχέσεις μας είναι εξαιρετικές.  


Πόσα χρόνια παίξατε στον ΑΡΗ ;

Αγωνίστηκα στον ΑΡΗ από τη σεζόν 1978-79 μέχρι το 1998-99. Έπαιξα στην αγαπημένη μου ομάδα για 20 χρόνια. Μια ολόκληρη ζωή.


Ποια είναι η μεγαλύτερη σας στιγμή ;

Η συμμετοχή μου με την ομάδα του ΑΡΗ στον χαμένο τελικό του Κυπέλλου τη σεζόν 1988-89 με την ΑΕΛ. Παραμένει για μένα μια ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα μου. Όπως φυσικά και οι πολύ καλές πορείες που είχαμε στο πρωτάθλημα κατά καιρούς και μας έφεραν μέχρι και την 4η θέση της βαθμολογίας.



Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας βοήθησε περισσότερο να φθάσετε στην κορυφή ;

Αν θέλεις να κάνεις για χρόνια μια πετυχημένη καριέρα πρέπει να δουλεύεις κάθε χρόνο πολύ σκληρά. Μόνο έτσι θα έχεις διάρκεια. Στα 20 χρόνια που έπαιξα ποδόσφαιρο εκτός από την καθημερινή προπόνηση με την υπόλοιπη ομάδα, αφιέρωνα πολλές ώρες από τον ελεύθερο μου χρόνο για να δουλέψω ατομικά. Να βελτιώσω τις αδυναμίες μου και να εμπλουτίσω ακόμη περισσότερο το παιχνίδι μου. Το ποδόσφαιρο ήταν το πάθος μου. Ήθελα να πετύχω. Ονειρευόμουν να φθάσω ψηλά. Για να καταφέρεις να τα πετύχεις όλα αυτά πρέπει να είσαι έτοιμος να θυσιάσεις κάποια άλλα πράγματα. Εργαζόμουν πολλές φορές ακόμη και τα καλοκαίρια. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας μου στο ποδόσφαιρο είχα στην πορεία και αρκετούς σοβαρούς τραυματισμούς. Είχα χιαστό που τον καιρό εκείνο πολύ δύσκολα μπορούσες να επανέλθεις. Κατάφερνα όμως να επανέρχομαι πλήρως.


Ποιος προπονητής σας έχει βοηθήσει περισσότερο ;

Ο προπονητής που πέρασε από τον ΑΡΗ και ξεχώρισε περισσότερο με την προσωπικότητα και τη δουλειά του ήταν αναμφίβολα ο Ανδρέας Μιχαηλίδης. 



Δυσκολότερος αντίπαλος ;

Εκείνη την εποχή υπήρχαν πολύ καλοί παίκτες σε όλες τις ομάδες. Ξεχωρίζω περισσότερο τους Λοίζο Μαυρουδή της ΑΕΛ και τον Γιώργο Σαββίδη της Ομόνοιας. Ήταν παίκτες με ξεχωριστή ποιότητα που πολύ δύσκολα μπορούσες να τους περιορίσεις. Τότε υπήρχαν φυσικά και άλλοι εξίσου καλοί παίκτες.


Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα δύσκολα παιχνίδια ;

Πριν από τα παιχνίδια ειδικά τα πιο κρίσιμα είχαμε άγχος και αγωνία. Σε αυτό σημαντικό ρόλο παίζει και η ομάδα στην οποία αγωνίζεσαι, πως το διαχειρίζεται ο προπονητής και πως το αντιμετωπίζουν οι συμπαίκτες σου. Είναι πολλά πράγματα που παίζουν ρόλο στην σωστή προετοιμασία ενός παίκτη πριν από ένα κρίσιμο ματς. Το άγχος υπάρχει σε έναν καλό ποδοσφαιριστή μέχρι να ξεκινήσει το παιχνίδι. Με το πρώτο σφύριγμα από το διαιτητή τα ξεχνάς όλα. Σε ενδιαφέρει μόνο η νίκη της ομάδας σου και με πιο τρόπο θα μπορέσεις πιο εύκολα να πετύχεις αυτό τον στόχο.   



Ταχτικές υπήρχαν στην δική σας εποχή ;


Καμία σχέση δεν είχε η ταχτική που υπήρχε στο ποδόσφαιρο της δικής μου εποχής με το τι συμβαίνει τώρα. Σήμερα σε αυτούς τους τομείς το ποδόσφαιρο έχει κάνει άλματα προόδου. Έχει εξελιχθεί σε μεγάλο βαθμό. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής μου καριέρας δούλεψα για αρκετά χρόνια ως προπονητής και έχω διαπιστώσει ότι τα πράγματα σήμερα από πλευράς ταχτικής και προπονήσεων είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση με αυτά που ίσχυαν στην δική μου εποχή. Παλιά ξεχώριζε περισσότερο το ταλέντο και η προσωπικότητα των παικτών. 



Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα. Να κοιτάξετε κάπου ψηλότερα ;

Στην δική μου εποχή δεν υπήρχαν συμβόλαια. Στα 18 μου, μόλις είχα καταταγεί στο στρατό, υπήρξε ενδιαφέρον από μεγάλη ομάδα για να με αποκτήσει. Δεν μπορούσα όμως να φύγω. Αν πήγαινα ήμουν υποχρεωμένος να μείνω εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων για δυο ολόκληρα χρόνια. Στην ηλικία που βρισκόμουν τότε δεν μπορούσα εύκολα να δεχθώ να χάσω ένα τόσο σημαντικό χρονικό διάστημα. Θα ήταν εμπόδιο στην εξέλιξη μου. 



Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο του ΑΡΗ ; 

Με τον κόσμο του ΑΡΗ είχα πάντοτε εξαιρετική σχέση. Έμεινα πιστός για πάντα στην ομάδα και έδωσα για 20 χρόνια τον καλύτερο μου εαυτό για τον σύλλογο. Έχω τιμήσει με τον καλύτερο τρόπο τη φανέλα που φορούσα. Αυτό ο κόσμος το έχει εκτιμήσει στον απόλυτο βαθμό. Το διαπιστώνω τώρα που πηγαίνω στο γήπεδο για να παρακολουθήσω τα παιχνίδια της αγαπημένης μου ομάδας. Ο σεβασμός προς το πρόσωπο μου παραμένει διαχρονικός. Δεν είναι σχήμα λόγου αλλά το εννοώ αυτό. 


Φορέσατε τη φανέλα της Εθνικής ομάδας ;

Στα 18 μου έπαιξα στην Εθνική Ελπίδων. Βρέθηκα συμπαίκτης με παιδιά που ήταν τρία χρόνια μεγαλύτεροι από μένα. Αργότερα με είχε καλέσει στην Εθνική Ανδρών, μια φορά ο κύριος Σπάσοφ αλλά είχα την ατυχία να τραυματιστώ σοβαρά και να μείνω εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων για τρεις μήνες. Πιστεύω θα μπορούσα να παίξω με επιτυχία. 




Φορέσατε 20 ολόκληρα χρόνια τη φανέλα του ΑΡΗ. Πόσο εύκολη η δύσκολη ήταν αυτή η πορεία ;

Δεν ήταν εύκολη. Δεν μπορείς να μείνεις σε μια ομάδα τόσα πολλά χρόνια αν δεν το αξίζεις. Ξεκίνησα μικρό παιδί και με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκα σε μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του ΑΡΗ. Αυτό για να συμβεί χρειάζεται να δουλέψεις σκληρά, να είσαι σοβαρός, πειθαρχημένος και να είσαι συνεπής σε αυτό που κάνεις. Δεν είναι αρκετό να παίζεις σε μια ομάδα. Χρειάζεται να έχεις διάρκεια στην απόδοση σου. Στον ΑΡΗ σαν παίκτης έζησα πολύ καλές στιγμές υπήρχαν όμως και οι κακές. Πρέπει να μάθεις να τις διαχειρίζεσαι σωστά. Να μην σε επηρεάζουν.



Ο κόσμος του ΑΡΗ σε κάθε παιχνίδι περίμενε πολλά από εσάς. Πως διαχειριζόσασταν εσείς προσωπικά αυτή την πίεση ;

Δεν άφηνα να με επηρεάσει τίποτα. Αν αγαπάς αυτό που κάνεις προσπαθείς να το κάνεις όσο πιο καλά μπορείς. Αν θέλεις να νιώθεις χρήσιμος για την ομάδα σου θα πρέπει σε κάθε παιχνίδι να δίνεις τα πάντα στο γήπεδο. Ο κόσμος το εισπράττει αυτό. Το καταλαβαίνει και το αναγνωρίζει. 



Πόσο ικανοποιημένος είστε από αυτά που πετύχατε στην καριέρα σας ;

Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από την πορεία που είχα στο ποδόσφαιρο. Για 20 χρόνια διατηρήθηκα σε ένα πολύ ψηλό επίπεδο. Αυτό δεν μπορείς εύκολα να το καταφέρεις. Παρά τους σοβαρούς τραυματισμούς που είχα κατά τη διάρκεια της καριέρας μου αν γεννιόμουν ξανά και πάλι θα ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Αν έπαιζα μπάλα τώρα με τις συνθήκες που υπάρχουν θα ήμουν αναμφίβολα πολύ καλύτερος από τότε. 


Τι σας έχει μείνει από αυτή την μεγάλη διαδρομή ;

Η αγάπη του κόσμου, οι εμπειρίες που απέκτησα στα γήπεδα ως ποδοσφαιριστής και οι δυνατές φιλίες με συμπαίκτες και αντίπαλους ποδοσφαιριστές. 


Βρίσκεστε σε επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες στον ΑΡΗ ;

Ναι. Βρισκόμαστε σχεδόν καθημερινά. Οι σχέσεις μας ακόμη και σήμερα είναι εξαιρετικές. Είναι άριστες. Ο λόγος που ο ΑΡΗΣ όλα εκείνα τα χρόνια κατάφερε να διατηρηθεί σε ένα καλό επίπεδο αγωνιστικά ήταν το δυνατό δέσιμο και η αγάπη που υπήρχε ανάμεσα στους παίκτες της ομάδας. Γνωρίζαμε πολύ καλά ότι παίζαμε ποδόσφαιρο σε ένα μικρό σύλλογο που δεν είχε πίσω του μεγάλο αριθμό φιλάθλων να τον ακολουθεί. Παρόλα αυτά καταφέρναμε να στεκόμαστε στα παιχνίδια με αξιοπρέπεια και περηφάνια. Ήμασταν μια δεμένη οικογένεια εντός και εκτός γηπέδου, Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Όσα χρόνια και αν περάσουν. 


Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας έχετε πει κύριε Λοίζου. Κλείνοντας την συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του pafossports.blogspot.com να στείλετε ένα μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο του ΑΡΗ και της Κύπρου γενικότερα.

Ο κόσμος του ΑΡΗ πρέπει να έχει υπομονή. Βλέπουμε όλοι μας ότι γίνεται πλέον μια πολύ καλή δουλειά στην ομάδα. Θέλω να ελπίζω ότι του χρόνου θα παρουσιαστούμε ακόμη πιο δυνατοί στο πρωτάθλημα. Οι βάσεις έχουν μπει, υπάρχουν τα χρήματα που αποτελούν εγγύηση για την ομαλή λειτουργία της ομάδας και αν γίνουν 3 με 4 ποιοτικές προσθήκες πιστεύω πως ο ΑΡΗΣ είναι σε θέση να συνεχίσει την ανοδική του πορεία από εκεί που έμεινε φέτος.





















Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Ιάκωβος Φιλίππου στο pafossports

  Ο Κύπριος κεντρικός αμυντικός Ιάκωβος Φιλίππου, γεννήθηκε στις 28 Μαρτίου του 1950 στον Άγιο Δομέτιο της Λευκωσίας. Έπαιξε για δυο συλλόγους στην καριέρα του τον Πεζοπορικό και τον Κεραυνό. Από τους παίκτες που κόσμησαν με την παρουσία τους τα Κυπριακά γήπεδα. Παίζοντας κυρίως με μυαλό, δύναμη, πολύ καλή αντίληψη των φάσεων και σωστές τοποθετήσεις, αποτέλεσε τον στυλοβάτη της "πράσινης" άμυνας. Αμυντικός πολύ μεγάλης αξίας, ήταν πραγματική εγγύηση για τα μετόπισθεν της ομάδας. Φόρεσε, ίδρωσε και τίμησε τη φανέλα του Πεζοπορικού τη δεκαετία του 1970, κερδίζοντας την παντοτινή αγάπη των φίλων του, αλλά και των σεβασμό του συνόλου των Κυπρίων φιλάθλων.   Το pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα του Πεζοπορικού, τον Ιάκωβο Φιλίππου. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε την καριέρα του από τον ιστορικό σύλλογο της Λάρνακας, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 11 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρο

Ο Στέλιος Σοφοκλέους στο Pafossports

  Ο Στέλιος Σοφοκλέους  (Αγία Μαρίνα Χρυσοχούς , 22 Φεβρουαρίου 1969) είναι Κύπριος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν στην θέση του αμυντικού μέσου. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στον Φοίνικα Αγίας Μαρίνας. Οι εντυπωσιακές του εμφανίσεις με την ομάδα του χωρίου του τράβηξαν την προσοχή των ανθρώπων του ΑΠΟΠ και στα 20 του χρόνια φόρεσε τη φανέλα του ιστορικού συλλόγου της Πάφου γράφοντας την δική του ξεχωριστή ιστορία. Ακολούθησε η μεταγραφή του στον Απόλλωνα στον οποίο έπαιξε μπάλα για τρία χρόνια πριν επιστρέψει και πάλι στην Πάφο αρχικά για τον ΑΠΟΠ και στην συνέχεια φυσικά για την Α.Ε. Πάφου που αποτέλεσε το τελευταίο κεφάλαιο στην καριέρα του.  Το Pafossports φιλοξενεί σήμερα άλλη μια παλιά δόξα του ΑΠΟΠ, του Απόλλωνα και της Α.Ε. Πάφου τον Στέλιο Σοφοκλέους. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Πάφου, φορώντας αυτή τη φανέλα για 8 χρόνια, πήρε μεταγραφή για τον Απόλλωνα και επέστρεψε στη πόλη που αγάπησε για να κλίσει την καρι

Ανδρέου Χριστάκης Μαρξ

  Ο Ανδρέου Χριστάκης Μάρξ γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου του 1964 στην Αμμόχωστο και είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΠ.  Μέλος της ομάδας του ιστορικού συλλόγου της πόλης μας για δεκαπέντε χρόνια, αποτελεί έναν από τους εξέχοντες ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την φανέλα της. Λόγο του πολυσύνθετου ταλέντου του, μπορούσε να αγωνιστεί ως λίμπερο, χαφ και σε πολλές ακόμα θέσεις. Το pafossports   φιλοξενεί σήμερα άλλη μια παλιά δόξα του ΑΠΟΠ, τον Ανδρέου Χριστάκη Μάρξ. Ένα παλιό άσσο τον γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Πάφου, που φόρεσε την αυτή την φανέλα 15 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες τις Πάφου, πως έζησε την πρώτη του παρουσία στην Α’ Κατηγορία με τη φανέλα του ΑΠΟΠ, γιατί δεν πήρε μεταγραφή σε άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο