Ο Παύλος Σάββα στο pafossports

 

Ο Κύπριος κεντρικός μέσος Παύλος Σάββα, γεννήθηκε στις 14 Μάϊου του 1965, στις Πάνω Κυβίδες μια κοινότητα της Λεμεσού. Θεωρείται ευρέως ένας από τους Θρύλους της ΑΕΛ των δεκαετιών του 1980 και του 1990 και από τους βασικούς παίκτες για την Κυπριακή εθνική ομάδα της ίδιας περιόδου. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του με την ΑΕΛ, στην Α΄ Κατηγορία του Κυπριακού πρωταθλήματος κατακτώντας τρία Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ με την ομάδα. Ήταν ένας χαφ που κυριολεκτικά τα έκανε όλα. Ένας μέσος με επιθετικό κυρίως ρόλο, με οργανωτικές ικανότητες από ρόλους σχεδόν αμυντικού μέσου, το εφάρμοζε τέλεια σε όλη τη διάρκεια της παρουσίας του στην ΑΕΛ. Προικισμένος τεχνικά, διαθέτοντας ιδανική εγκεφαλική ποδοσφαιρική λειτουργία, μακρινές μπαλιές ακριβείας, και μπόλικη φινέτσα, υπήρξε για 18 χρόνια ένας από τους καθοδηγητές του παιχνιδιού της. Έφυγε από την ΑΕΛ το 1996 και ύστερα από διετή θητεία στον ΑΠΟΠ, επέστρεψε και έπαιξε στον σύλλογο της καρδιάς του ως και το 1999. Υπήρξε σημαντικότατο μέλος της Κυπριακής Εθνικής ομάδας. Χρίσθηκε 24 φορές διεθνής και σημείωσε ένα γκολ. 

Το pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα της ΑΕΛ, τον Παύλο Σάββα. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Λεμεσού, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 18 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λεμεσού, πως έζησε την παρουσία του στην Α΄ Κατηγορία με τη φανέλα της ΑΕΛ, για την μεταγραφή του στον ΑΠΟΠ, την Εθνική ομάδα, τι θυμάται από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα.

Ο Παύλος Σάββα είναι πραγματικά μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λεμεσού. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι έχουν και κάτι καλό να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Παύλου Σάββα.

Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου.

Κύριε Σάββα να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;

Δεν ασχολούμαι πλέον ενεργά με το ποδόσφαιρο. Έχω σταματήσει από όλα εδώ και πέντε χρόνια.

Στο γήπεδο πηγαίνετε ;

Ναι. Όταν μπορώ πηγαίνω και βλέπω από κοντά τα παιχνίδια της ΑΕΛ.

Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου ;

Το επίπεδο δεν το βλέπω ιδιαίτερα ανεβασμένο. Παρόλο που ξοδεύονται κάθε καλοκαίρι από τις ομάδες μας αρκετά χρήματα το θέαμα δεν είναι αυτό που θα περίμενα. Σίγουρα θα έπρεπε να είναι πολύ καλύτερο. 

                                  

Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;

Δυστυχώς δεν βλέπουμε πολλά ταλέντα στο πρωτάθλημα μας. Υπάρχουν και σήμερα αρκετά παιδιά με δυνατότητες αλλά δεν τα βλέπουμε στις πρώτες ομάδες. Οι ομάδες θα πρέπει να βρουν τους τρόπους να τα αναδείξουν. Στην Κύπρο το ταλέντο είναι απεριόριστο αλλά δεν αξιοποιείται όπως θα έπρεπε. 

Κύριε Σάββα, φορέσατε πολλά χρόνια την φανέλα της ΑΕΛ. Πως είδατε την παρουσία της στο φετινό πρωτάθλημα της Α΄ Κατηγορίας ;

Η φετινή χρονιά για την ΑΕΛ ήταν κακή. Έγιναν πολλές λανθασμένες επιλογές. Στην πορεία η κατάσταση διορθώθηκε κάπως αλλά με το έμψυχο υλικό που υπήρχε στην ομάδα οι δυνατότητες της ήταν περιορισμένες. Θα πρέπει η ΑΕΛ στο νέο πρωτάθλημα να παρουσιαστεί πολύ καλύτερη και πιο δυνατή.

Κύριε Σάββα επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στα γήπεδα. Είστε γέννημα-θρέμμα από την Λεμεσό ;

Κατάγομαι από τις Πάνω Κυβίδες.

Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;

Εκείνη την εποχή πολύ δύσκολα έβρισκες μπάλες. Αλλά όπου έβρισκα δεν την άφηνα με τίποτα να μου ξεφύγει. Από πολύ μικρός αγαπούσα με μεγάλο πάθος το ποδόσφαιρο. Αποτελούσε για μένα την  διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Που σας εντόπισε η ΑΕΛ ;

Εγώ ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο σε μικρή ηλικία στο Κέντρο Νεότητας Κυβίδων. Ο τότε πρόεδρος του συλλόγου ο Νίκος Σολωμονίδης είχε μάθει ότι υπήρχε στις Πάνω Κυβίδες ένας παίκτης που ξεχώριζε με το ταλέντο του και έστειλε δυο δικούς του ανθρώπους να με βρουν και να με πείσουν να ενταχθώ στην ΑΕΛ. Ήρθαν, με βρήκαν και με πήγαν στα γραφεία του Νίκου Σολωμονίδη. Μου μίλησε και με έπεισε τελικά να υπογράψω στην ομάδα. Τότε εγώ ήμουν ανήλικος και το δελτίο μου στην ΚΟΠ υποχρεώθηκε να το υπογράψει η αδερφή μου. Εντάχθηκα στην ΑΕΛ το 1979.

Στα 14 σας χρόνια δοκιμάσατε να παίξετε ποδόσφαιρο στον Απόλλωνα αλλά δεν σας έδωσαν την ανάλογη προσοχή. Εσείς τότε σαν νέος που ήσασταν πως διαχειριστήκατε την κατάσταση ;

Το πέρασα στο ντούκου. Δεν άφησα να με πάρει από κάτω. Εγώ τότε έπαιζα ποδόσφαιρο στο Κέντρο Νεότητας Κυβίδων και μετά από αυτή την αρνητική εξέλιξη συνέχισα να κάνω το ίδιο χωρίς να με επηρεάσει σε κάτι. Πίστευα στο εαυτό μου και περίμενα να μου δοθεί ξανά μια ευκαιρία. Όταν παίζεις ποδόσφαιρο δεν μπορείς να ξέρεις ποτέ ποιο μάτι θα σε δει. Δεν είχα την πολυτέλεια ούτε να θυμώσω ούτε να τα βάψω μαύρα. Έπαιζα ποδόσφαιρο γιατί το απολάμβανα. Το λάτρευα. Χρειάσθηκε να κάνω πολλές θυσίες για να μπορέσω να παίξω. Τα πράγματα για μένα στην πορεία εξελίχθηκαν πολύ καλύτερα. Είχα την δίψα να πετύχω και τα κατάφερα. Νιώθω απόλυτα δικαιωμένος. 

Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από την ΑΕΛ ;

Πολύ καλές. Με υποδέχθηκα όλοι τους με τον καλύτερο τους τρόπο. Με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και με βοήθησαν να μπω σχετικά γρήγορα στο κλίμα της ομάδας. Στα 15 μου ήμουν βασικός στην δεύτερη ομάδα. Πήρα στα 16,5 τις πρώτες μου ευκαιρίες ως παίκτης της ανδρικής. Σε αυτό το διάστημα η εξέλιξη μου ήταν συνεχώς ανοδική. Εγώ βρήκα εκεί ακριβώς ότι περίμενα. Πίστευα ότι θα μου δώσουν μια ευκαιρία για να μπορέσω να παίξω στην Α΄ Κατηγορία. Με σκληρή δουλειά, πειθαρχία, υπομονή και επιμονή τα κατάφερα. Η ΑΕΛ με την σειρά της μου την πρόσφερε με τον καλύτερο τρόπο. 

Ποιοι ήταν οι πρώτοι σας δάσκαλοι ;

Στο χωριό ήμουν μόνος μου. Υπήρχε τότε εκεί ένας υπάλληλος του υγειονομείου. Ονομαζόταν Φοίβος και του άρεσε πάρα πολύ το ποδόσφαιρο. Μου έμαθε λίγα πράγματα. Αργότερα όμως που έφυγα και πήγα στην ΑΕΛ συνάντησα στον δρόμο μου τον Παυλάκη Ευστρατίου. Ήταν ένας πραγματικός δάσκαλος για μένα. Δούλεψα μαζί του για μεγάλο χρονικό διάστημα και με βοήθησε να βελτιώσω σημαντικές αδυναμίες στο παιχνίδι μου. Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη μου έπαιξαν ασφαλώς και οι μετέπειτα προπονητές που είχα στην πρώτη ομάδα της ΑΕΛ.

Από τις αλάνες της Λεμεσού ξαφνικά σε μια μεγάλη ομάδα όπως η ΑΕΛ. Ήταν μια μεγάλη αλλαγή για εσάς ;

Μπορώ να πω ότι η μετάβαση μου ήταν δύσκολη. Τότε δεν υπήρχαν πολλά αυτοκίνητα. Δεν μπορούσες να μετακινηθείς εύκολα από τον ένα τόπο στον άλλον. Δεν υπήρχαν πολλές συγκοινωνίες. Θυμάμαι πολλές φορές όταν έκανα ώτοστοπ είτε πριν είτε μετά την προπόνηση δεν μπορούσα να βρω κάποιο μέσο να με πάει στον προορισμό μου. Αλλά για μένα πάντα ήταν προτεραιότητα το ποδόσφαιρο. Ήταν η μεγάλη μου αγάπη και ήμουν αποφασισμένος να κάνω τα πάντα για να πετύχω. Είχα πολλά όνειρα και έβλεπα ότι μου δινόταν η ευκαιρία για να μπορέσω να τα υλοποιήσω. Άφησα πίσω μου τις όποιες αντιξοότητες βρήκα στον δρόμο μου και επικεντρώθηκα στον μεγάλο μου στόχο μου που ήταν να γίνω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα βασικός και αναντικατάστατος στην ΑΕΛ.

 

Χρήματα υπήρχαν στην δική σας εποχή ;

Λίγα πράγματα. Εγώ επειδή καταγόμουν από χωριό μου πρόσφεραν φαγητό για να μπορώ να κάνω καλύτερη προπόνηση. Δεν μπορούμε να μιλάμε για χρήματα στην δική μου εποχή. 

Πως σας υποδέχθηκαν οι πιο παλιοί παίκτες της ομάδας ;

Δεν είχα κανένα πρόβλημα. Φυσικά και εγώ με τον χαρακτήρα μου προσπαθούσα να είμαι όσο το δυνατόν ποιο υπάκουος. Εκείνη την εποχή αυτό έπαιζε ρόλο. Θα έπρεπε να δείχνεις σεβασμό στους πιο παλιούς παίκτες. Να είσαι ευδιάθετος, πρόσχαρος και πειθαρχημένος. Όταν σου έλεγαν να κάνεις κάποιες μικρές δουλειές και έβλεπαν να μην έχεις την όρεξη και την διάθεση να υπακούσεις αμφέβαλλαν αν θα μπορούσες να παίξεις ποδόσφαιρο. Η διάθεση που είχα για να γίνω μέλος της ομάδας με βοήθησε να έχω μια πιο εύκολη προσαρμογή. 

Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;

Δυσκολεύτηκα να γίνω βασικός. Διότι μπορεί να είχα παίξει 16,5 ετών στην πρώτη ομάδα όμως τότε σαν μικρός που ήμουν σε ηλικία είχα τα σκαμπανεβάσματα μου. Μετά πήγα στο στρατό. Υπηρέτησα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας στη Μοσφιλωτή είκοσι μήνες και μετά πήγα μετάθεση στην Λεύκα για άλλους έξι. Δεν είχα καμία βοήθεια από την πολιτεία πάνω σε αυτό το θέμα. Δεν ήταν εύκολο για μένα να βγαίνω με υπηρεσιακό από το στρατόπεδο που βρισκόμουν και να πηγαίνω στις προπονήσεις και μόλις τελείωνα να επιστρέφω πίσω. Να εκτελώ κανονικά όλα τα καθήκοντα μου ως στρατιώτης. Ήταν πραγματικά μια δύσκολη και κουραστική περίοδος για μένα. Όμως τα ξεπέρασα όλα με μεγάλη υπομονή και θέληση.

Σε ποια θέση καθιερωθήκατε στην ΑΕΛ ;

Εγώ πάντα ήμουν παίκτης του κέντρου. Μεσοεπιθετικός αλλά ήμουν αρκετά καλός και στο αμυντικό κομμάτι. Μπορώ να πω ότι ήμουν ένα 8αρι. Φορούσα σε όλη μου την καριέρα τη φανέλα με το νούμερο 8 στην πλάτη. 

Ποια ήταν τα πιο δυνατά σας ατού ;

Το πρώτο ήταν το δυνατό μου σουτ. Η αγωνιστικότητα και η μαχητικότητα που με διέκρινε κατά τη διάρκεια των αγώνων. Δεν ήθελα να χάνω με τίποτα. Πάνω σε αυτά βασίστηκα για να χτίσω την καριέρα και το όνομα μου.

Σε ποια ηλικία είπατε στον εαυτό σας ότι πλέον μπορώ να γίνω ένας καλός παίκτης ; 

Όταν ήμουν 21 ετών. Κοίταξε είχα γίνει παίκτης της Εθνικής σε αυτή την ηλικία. Εκεί βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ποδοσφαιριστές μεγαθήρια. Μετράς της δυνάμεις σου. Τότε ήταν που κατάλαβα ότι μπορώ εφόσον δουλέψω σκληρά να πετύχω σε αυτό που κάνω. Να εξελιχθώ σε έναν καλό ποδοσφαιριστή της Α΄ Κατηγορία. 

Τι μπορούμε να πούμε για την ΑΕΛ της δικής σας εποχής ;

Η ΑΕΛ της δικής μου εποχής ήταν μια τρομερή ομάδα. Πολύ δυνατή. Ένα σπουδαίο σύνολο που αποτελείτο από πολύ αξιόλογους και ποιοτικούς παίκτες. Υστερούσαμε όμως σε κάποια πράγματα. Δεν ήμασταν δυνατοί στο παρασκήνιο. Δεν θέλαμε να έχουμε ρόλο σε αυτό. Το χρησιμοποιούσαν όμως για δικό τους όφελος άλλες ομάδες εναντίον της ΑΕΛ. Βρίσκαμε μπροστά μας σε πολλές περιπτώσεις διαιτησίες απάνθρωπες. Εκδικητικές. Υπήρχε μια επιτροπή της ΚΟΠ η οποία με το παραμικρό μας τιμωρούσε πολύ αυστηρά. Η ΑΕΛ της δικής μας εποχής παρόλο που κατάφερε να κερδίσει τρία κύπελλα και ένα σούπερ καπ αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά θα μπορούσε να κατακτήσει πολύ περισσότερους τίτλους. Εκτός των άλλων κουβαλούσαμε μαζί μας και το στίγμα της αριστερής ομάδας, γιατί πρόεδρος μας ήταν τότε ο Λώρης Λυσιώτης. Δεχθήκαμε ανελέητο πόλεμο. Από άτομα που μπορεί ακόμα να είναι σε κάποια νευραλγικά πόστα. Δεν έχουν την ευθιξία ακόμα και τώρα να παραιτηθούν και να φύγουν από τον χώρο του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Να κάνουν την αυτοκριτική τους και να παραδεχθούν ότι είχαν βλάψει με τις ενέργειες τους την ΑΕΛ. Εγώ σε κάποιες φάσεις όταν χρειαστεί λέω και κάποια ονόματα. Τώρα όμως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Να σου πω κάτι Κώστα. Αυτοί δεν πρέπει να περνούν στο απυρόβλητο. Πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος ότι ο κύριος τάδε με τις αποφάσεις του έβλαψε μια ομάδα χωρίς λόγο και αιτία. 

Πόσα χρόνια παίξατε στην ΑΕΛ ;

Έπαιξα 18 χρόνια στην ΑΕΛ και δυο στον ΑΠΟΠ. 

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας στιγμές με την ΑΕΛ ;

Σίγουρα ξεχωρίζουν τα τρία Κύπελλα που κατακτήσαμε το 1985, 1987 και το 1989. Ζήσαμε αξέχαστες και αλησμόνητες στιγμές. Ακόμα και τώρα τις έχουμε στο μυαλό μας έντονα χαραγμένες. Ήταν κάτι το φανταστικό. Ο κόσμος τότε ήταν πιο κοντά στους παίκτες. Ήμασταν οι περισσότεροι Κύπριοί. Το δέσιμο που είχαμε με την ομάδα ήταν δυνατότερο. Ήταν στιγμές μεγάλης χαράς τόσο για εμάς τους ποδοσφαιριστές όσο και για τον κόσμο που διψούσε για επιτυχίες. 

Πως έγινε η μεταγραφή σας στον ΑΠΟΠ ;

Ήταν μια μετακίνηση που εγώ προσωπικά δεν περίμενα να γίνει. Είχε έρθει τότε στην ΑΕΛ προπονητής ο Βούλγαρος Αποστόλ Τσιατσέφσκι. Δεν με έβλεπε με καλό μάτι. Άρχισε να μην με χρησιμοποιεί πολύ. Να μην με έχει στα πλάνα του. Ένιωθα να μην με πηγαίνει. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να συζητήσουμε και διαπιστώσαμε ότι υπήρχε μεγάλο χάσμα ανάμεσα μας. Ήρθε η οριστική ρήξη μεταξύ μας και πήρα την απόφαση να φύγω από την ομάδα. Με βαριά καρδιά. Ήταν μια απόφαση του προπονητή την οποία ασπάστηκε με την σειρά της και η τότε διοίκηση της ΑΕΛ. Εγώ αναγκάστηκα να αρχίσω το ψάξιμο για μια άλλη ομάδα. Τελικά βρέθηκε στον δρόμο μου ο ΑΠΟΠ. Ήρθα σε επαφή με τους ανθρώπους του συλλόγου. Διαπίστωσα γρήγορα ότι με ήθελαν πάρα πολύ στην ομάδα τους και πήρα την απόφαση να απαντήσω θετικά στην πρόταση τους.

Τι σας έχει μείνει από την παρουσία σας στην ομάδα της Πάφου ;

Ήταν δυο όμορφα χρόνια για μένα εκεί. Βγήκα δικαιωμένος για την επιλογή που έκανα να πάω στην Πάφο. Είχαμε φτιάξει μια αρκετά καλή ομάδα. Με προπονητή τον Ραντμίλο Ιβάντσεβιτς. Παίζαμε όμορφο ποδόσφαιρο. Η μεγάλη μας αδυναμία ήταν η απουσία ικανών λύσεων στον πάγκο. Ήμασταν όλοι και όλοι 12 ποδοσφαιριστές. Δεν είχαμε βάθος ως ομάδα. Παρόλα αυτά ήμασταν ανταγωνιστικοί. Την πρώτη σεζόν αποφύγαμε τον υποβιβασμό και φθάσαμε μέχρι τα ημιτελικά του κυπέλλου. Θα μπορούσαμε να είχαμε πάει και στον τελικό. Εκείνη την εποχή σε κάθε εντός έδρας ματς είχαμε την υποστήριξη από 2.000 φίλους της ομάδας μας. Ο κόσμος έβλεπε ότι γινόταν μια καλή δουλειά. Πέρασα και εκεί όμορφες στιγμές. Έκανα αρκετούς φίλους. Έχω καλές αναμνήσεις.

Τι ακολούθησε μετά τον ΑΠΟΠ ;

Επέστρεψα πίσω στην ΑΕΛ το 1999. Σταμάτησα την ποδοσφαιρική μου καριέρα στα 36 μου χρόνια. 

Αγαπημένος προπονητής ;

Ο κύριος Φράνσιτσεκ Χαβράνεκ από την Τσεχοσλοβακία έκανε την αρχή. Όμως αυτός που έβαλε πραγματικά την δική του σφραγίδα στην ομάδα ήταν ο συμπατριώτης του ο κύριος Βαλερί Σβέτς. Μας έμαθε να μην σκεφτόμαστε τον αντίπαλο. Να πιστεύουμε ότι εμείς ήμασταν η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο. Είχε καταφέρει να περάσει σε όλους μας την νοοτροπία του νικητή. Η ΑΕΛ με αυτόν τον προπονητή στον πάγκο της έπαιξε ελκυστικό ποδόσφαιρο και σε κάθε ματς σκόραρε με χαρακτηριστική ευκολία και άνεση πολλά γκολ. Μαζί του κερδίσαμε το Κύπελλο Κύπρου το 1987 και είχαμε χάσει αυτό της επόμενης χρονιάς με την Ομόνοια. Μπορώ να πω ότι με αυτούς τους δυο προπονητές στην τεχνική μας ηγεσία είχαμε μια εξαιρετική παρουσία ως ομάδα.

Δυσκολότερος αντίπαλος ;  

Ο Ρούντ Γκούλιτ. Νομίζω όταν τον αντιμετώπισα με την Εθνική Ολλανδίας δεν υπήρχε για μένα μέχρι εκείνη την στιγμή δυσκολότερος αντίπαλος. Ήταν ένας ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής. Δυνατός, με άλμα, άρτια τεχνική κατάρτιση και δυνατό σουτ. Τα είχε όλα. 

Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας βοήθησε να φθάσετε στην κορυφή ;

Το ταλέντο έπαιξε αναμφίβολα σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της πορείας μου. Από εκεί και πέρα δούλεψα κατά την διάρκεια της καριέρας μου όσο περισσότερο μπορούσα. Τότε ήταν πολύ δύσκολο εκτός από το ποδόσφαιρο, να δουλεύεις καθημερινά, να τελειώνεις την εργασία σου 2:30 με 2:45 και να πηγαίνεις μετά από μια περίπου ώρα στην προπόνηση. Δούλεψα αρκετά σκληρά αλλά λόγο των συνθηκών που υπήρχαν πιστεύω ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσα να το βελτιώσω περισσότερο. Θα μπορούσαμε να γίνουμε πολύ καλύτεροι παίκτες αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές.

Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα ματς ;

Πάντα υπάρχει λίγο άγχος πριν από ένα σημαντικό ματς. Αυτό είναι καλό να συμβαίνει. Το άγχος που έχεις πρέπει να είναι δημιουργικό. Πρέπει να μπορείς να το ελέγξεις. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δεν μπορούν να το αποβάλουν η που επηρεάζονται από την παρουσία του κόσμου στις εξέδρες. Το αποτέλεσμα είναι να επιδρά αρνητικά πάνω στην απόδοση τους. Εγώ με το που ξεκινούσε το παιχνίδι το ξεπερνούσα. Μου άρεσε να παίζω μπροστά σε γεμάτα γήπεδα και κάτω από πίεση. Προσπαθούσα πάντα να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό για την νίκη της ομάδας μου. Κάποιες φορές το πετυχαίνεις κάποιες άλλες όχι. Αυτό που έχει σημασία στο τέλος είναι να τα δίνεις όλα σε κάθε αγώνα.

Ταχτικές υπήρχαν στην δική σας εποχή ;

Υπήρχαν ταχτικές και στην δική μου εποχή. Γινόταν η ανάλυση του αντιπάλου. Όχι όμως τόσο λεπτομερείς πάνω σε θέματα σχηματισμού. Είτε αλλαγής συστήματος στην πορεία ενός παιχνιδιού. Αυτά δεν υπήρχαν σε μεγάλο βαθμό. Επιλέγαμε να ακολουθούμε κυρίως ένα σύστημα 4-3-3 με λίμπερο όμως. Μπορεί και σήμερα αρκετές ομάδες να εφαρμόζουν αυτό το σύστημα αλλά παίζουν στην ουσία χωρίς λίμπερο. Υπήρχαν ταχτικές και στην δική μου εποχή αλλά σε καμία περίπτωση τα πράγματα δεν ήταν όπως είναι σήμερα που αναλύονται τα πάντα στην πιο μικρής τους λεπτομέρεια.  

Αντέχατε την πίεση που έχει μια μεγάλη ομάδα ;

Την αντέχαμε. Στην πορεία μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι. Για να καταλάβεις όταν χάναμε κάποια παιχνίδια μέναμε στα σπίτια μας κλεισμένοι δυο με τρεις μέρες. Περιμέναμε να ξεχαστεί η ήττα από τον κόσμο και μετά να βγούμε να κυκλοφορήσουμε στους δρόμους. Ζούσαμε όλοι μας πιο έντονα τα παιχνίδια. Αν είσαι όμως παίκτης που νιώθεις ότι πατάς καλά στα πόδια σου μπορείς να το διαχειριστείς πιο εύκολα και σωστά. Δεν γίνεται να θέλεις να παίξεις σε μεγάλη ομάδα και να μην μπορείς να αντέξεις στην πίεση. Πρέπει να είσαι δυνατός χαρακτήρας και να αντέχεις στα δύσκολα.

Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα, να κοιτάξετε κάπου ψηλότερα ;

Είχα κάποιες προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού. Ήταν την εποχή που πήρε μεταγραφή για την ΑΕΚ Αθηνών ο Γιώργος Σαββίδης από την Ομόνοια. Εκείνο το διάστημα βολιδοσκοπούσαν και την δική μου περίπτωση. Ο Γιώργος όμως ήταν λίγο μεγαλύτερος και πιο έμπειρος από μένα. Στο τέλος προτίμησαν την δική του περίπτωση από την δική μου. 

Τι θυμάστε από την παρουσία σας στην Εθνική ομάδα ;

Είχα την τύχη και την χαρά να φορέσω τη φανέλα της Εθνικής ομάδας 24 φορές. Κάθε φορά που με καλούσαν αποτελούσε μεγάλη τιμή για μένα. Ήμουν πολύ περήφανος για αυτό το γεγονός. Ήταν μια καλή περίοδος για την Εθνική μας ομάδα. Έχω καλές αναμνήσεις. Εκείνη την εποχή είχαμε να αντιμετωπίσουμε ομάδες μεγαθήρια του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μιλάμε για ομάδες όπως την πρώην Σοβιετική Ένωση, την Γιουγκοσλαβία και την Τσεχοσλοβακία. Εύκολα μπορεί κάποιος να αντιληφθεί για τι δυναμικότητας ομάδες μιλάμε. Δύσκολα μπορούσαμε να τους ανταγωνιστούμε. Κάναμε όμως πάντα το καλύτερο. Ήμασταν μια ομάδα περιορισμένων δυνατοτήτων ωστόσο σε πολλά παιχνίδια ήμασταν αρκετά ανταγωνιστικοί απέναντι τους. Βρίσκαμε απέναντι μας σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Αποκτούσαμε πολύτιμές εμπειρίες όταν παίζαμε μαζί τους ως αντίπαλοι. Δοκιμάζαμε τις δυνάμεις μας στο πιο ψηλό επίπεδο. Αυτό για μας ήταν κάτι πολύ σημαντικό. Μέχρι σήμερα έχω κρατήσει τις φανέλες που αντάλλαξα κατά καιρούς με αυτούς τους  φτασμένους ποδοσφαιριστές. Νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενος που είχα την τύχη να βρεθώ απέναντι τους έστω και ως αντίπαλος. Από την παρουσία μου στην Εθνική κρατάω το καλό κλίμα που υπήρχε ανάμεσα στους παίκτες εκείνης της εποχής. Μάθαμε να σεβόμαστε και να εκτιμούμε περισσότερο ο ένας τον άλλο και αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για όλους μας. Η Εθνική για εμάς τότε ήταν πάνω από όλους και από όλα.  

Πόσο ικανοποιημένος είστε από αυτά που καταφέρατε στην καριέρα σας ;

Σε γενικές γραμμές είμαι ικανοποιημένος. Θα μπορούσα σίγουρα να πετύχω και περισσότερα πράγματα. Είχα τις δυνατότητες να φθάσω πιο ψηλά. Η αλήθεια είναι ότι η ΑΕΛ μετά το 1991-92 άρχισε να χάνει την δυναμική της ως ομάδα. Δεν ήταν τόσο δυνατή όσο τη πενταετία 1984-89. Εκεί θα μπορούσαμε να πάρουμε ίσως ένα πρωτάθλημα. Αποχώρησαν από την ΑΕΛ παίκτες εγνωσμένης αξίας και το κενό τους δεν μπορούσε να καλυφθεί εύκολα από τα νέα παιδιά που τους αντικαθιστούσαν στην ομάδα.  

Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο της ΑΕΛ ;

Η σχέση μου με τον κόσμο της ΑΕΛ ήταν πάντοτε εξαιρετική. Η επαφή που είχα και εξακολουθώ να έχω με τους απλούς φιλάθλους της ομάδας ήταν πάντα ανθρώπινη και πολύ φιλική. Από την πρώτη στιγμή που πήγα στην ΑΕΛ με είδαν με καλό μάτι. Με στήριξαν και στα καλά και στα άσχημα. Με βοήθησαν να ξεδιπλώσω πιο εύκολα τις ικανότητες μου μέσα στο γήπεδο. Εκτίμησαν αυτά που έδωσα στην ομάδα και μου το δείχνουν με τις ενέργειες τους ακόμη και σήμερα. Έχω κερδίσει τον διαχρονικό σεβασμό και την αγάπη τους και αυτό για μένα είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Σημαίνει ότι κάτι καλό έχω δώσει στην ομάδα στα χρόνια που είχα την τιμή να φορέσω τη φανέλα της. 

Τι σας έχει μείνει από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;

Από το ποδόσφαιρο οι παίκτες της δικής μου γενιάς έχουμε κερδίσει την επαγγελματική μας αποκατάσταση. Φτιάξαμε ένα πολύ καλό όνομα, γίναμε γνωστοί στην κοινωνία και κερδίσαμε πολλούς καλούς φίλους. Υπάρχει από το σύνολο των φιλάθλων της Κύπρου μια καθολική αναγνώριση της αξίας μου και αυτό για μένα είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Βλέπεις και διαπιστώνεις καθημερινά την εκτίμηση και τον σεβασμό που νιώθουν για σένα ακόμα και οι αντίπαλοι σου. Αυτό δεν είναι κάτι που το συναντάς εύκολα. Δεν συμβαίνει με όλους. Το μεγαλύτερο μου κέρδος από το ποδόσφαιρο είναι η αγάπη του απλού κόσμου που διατηρείται αναλλοίωτη μέχρι σήμερα.

Υπάρχει επαφή με τους παλιού σας συμπαίκτες στην ΑΕΛ ;

Έχουμε ταχτικές επαφές. Βρισκόμαστε πολύ συχνά και θυμόμαστε τα παλιά. Έχουμε δημιουργήσει τον όμιλο παλαίμαχων ποδοσφαιριστών της ΑΕΛ. Διοργανώνουμε αρκετές εκδηλώσεις και προσπαθούμε όσο μπορούμε να είμαστε ωφέλιμοι για την κοινωνία βοηθώντας ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης. Αρκετά συχνά δίνουμε και φιλικά παιχνίδια με αντίστοιχούς ομίλους παλαίμαχων ποδοσφαιριστών τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Είχαμε πάει στην Ελλάδα και δώσαμε φιλικό αγώνα με τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Μας ξενάγησαν στο γήπεδο Καραϊσκάκη, μας τίμησαν και μας φιλοξένησαν με τον καλύτερο τους τρόπο. Τελευταία έχουμε αρχίσει ξανά να έχουμε επαφές μαζί τους και δεν αποκλείεται όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν να το επαναλάβουμε. 

΄

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας έχετε πει κύριε Σάββα. Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του pafossports.blogspot.com να στείλετε το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο της ΑΕΛ και της Κύπρου γενικότερα.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλη την οικογένεια της ΑΕΛ για την δυνατότητα που μου έδωσε να παίξω στην ομάδα. Προσπάθησα για 18 χρόνια να δίνω σε κάθε παιχνίδι τον καλύτερο μου εαυτό και νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενος για το γεγονός ότι έγινα και εγώ μέρος τις ιστορίας ενός μεγάλου συλλόγου. Ο κόσμος της ΑΕΛ θα πρέπει να σταθεί στο πλευρό της ομάδας. Προερχόμαστε από μια κακή σεζόν. Θα πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας για να μην τα επαναλάβουμε. Ο στόχος για την επόμενη σεζόν πρέπει να είναι η ομάδα να επανέλθει στον δρόμο των επιτυχιών. Πρέπει να βρίσκετε πάντα στην ελίτ του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Αυτό επιτάσσει η ιστορία της όλα αυτά τα χρόνια. Θα πρέπει όλοι μας να εργαστούμε σκληρά, με σοβαρότητα και χαμηλούς τόνους για να καταφέρουμε να επιστρέψουμε δριμύτεροι. Θέλω να πιστεύω πως αν ήμαστε ενωμένοι θα τα καταφέρουμε στο τέλος.