Ο Κόκος Ανδρέου στο pafossports

 

Ο Κύπριος αμυντικός μέσος Κόκος Ανδρέου, γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1952 στη Λάρνακα. Ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην Κύπρο τη δεκαετία του 1970. Ένας αμυντικός χαφ η κεντρικός μέσος, ήταν ένας πανέξυπνος πλέι μέικερ, ο οποίος διακρίθηκε για τις συχνές ξαφνικές προσποιήσεις του, ενώ είχε παραγωγικότητα και ουσία στο παιχνίδι του! Σκληροτράχηλος αμυντικός μέσος, αλλά απαράμιλλος τεχνίτης και εξαιρετικός ντριμπλέρ έπαιξε για την Αλκή για 15 χρόνια από το 1966 έως το 1981.

Το pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα της Αλκής, τον Κόκο Ανδρέου. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε την καριέρα του από τον ιστορικό σύλλογο της Λάρνακας, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 15 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λάρνακας, πως έζησε την παρουσία του στην Α΄ Κατηγορία με τη φανέλα της Αλκής, γιατί δεν πήρε μεταγραφή για άλλη ομάδα, τι θυμάτε από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Κόκος Ανδρέου μιλά για τη σημερινή Αλκή και το ποδόσφαιρο του σήμερα.

Ο Κόκος Ανδρέου είναι πραγματικά μια ηγετική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Λάρνακας. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι έχουν και κάτι καλό να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Κόκου Ανδρέου. 

   Κύριε Ανδρέου να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείστε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;

Έχω σταματήσει να πηγαίνω στο γήπεδο τα τελευταία χρόνια. Μου αρέσει να παρακολουθώ Κυπριακό και Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο από την τηλεόραση. 

Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου ;

Με τις συνθήκες που έχουν στην διάθεση τους τώρα οι ποδοσφαιριστές για να δουλέψουν και με την κάθοδο αρκετών ποιοτικών ξένων παικτών στο Κυπριακό πρωτάθλημα, το επίπεδο του ποδοσφαίρου μας μπορώ να πω πως έχει ανέβει σε ικανοποιητικό βαθμό.

Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;

Βλέπω να υπάρχουν και σήμερα πολλά ταλέντα στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Δυστυχώς όμως δεν παίρνουν ευκαιρίες από τις ομάδες μας για να μπορέσουν να δείξουν την αξία τους στο γήπεδο. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο Λοίζος Λοίζου της Ομόνοιας. Έχει όλες τις προϋποθέσεις για να μπορέσει να διαγράψει μια πετυχημένη καριέρα στο ποδόσφαιρο.

Κύριε Ανδρέου έχετε φορέσει πολλά χρόνια τη φανέλα της Αλκής. Πως βλέπετε την παρουσία της τα τελευταία χρόνια ;

Η πορεία της Αλκής τα τελευταία χρόνια δεν είναι αυτή που θα θέλαμε. Ανέκαθεν όλα τα προβλήματα της ομάδας ξεκινούσαν από το οικονομικό. Όταν δεν έχεις την δυνατότητα να αγοράσεις παίκτες που θα σου αλλάξουν το επίπεδο δεν μπορείς να περιμένεις πολλά πράγματα. Ελπίζω στο άμεσο μέλλον να ανακάμψει και να επανέλθει στον δρόμο των επιτυχιών. 

Κύριε Ανδρέου επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για τη δική σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ;

Κατάγομαι από την Λάρνακα.

Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;

Ξεκίνησα να παίζω μπάλα από πολύ μικρός. Από 12 ετών στις αλάνες της Λάρνακας. Αγαπούσα με πάθος το ποδόσφαιρο και είχα ως κρυφό όνειρο κάποια στιγμή να μπορέσω να παίξω σε μια ομάδα Α΄ Κατηγορίας. Από νωρίς είχα αρχίσει να δείχνω μέρος των δυνατοτήτων μου.

Που σας εντόπισε η Αλκή ;

Με πείρε ο πατέρας μου από το χέρι και με πήγε στην Αλκή. Ως ποδοσφαιριστής, ξόδεψα μια ολόκληρη ζωή στην ομάδα. Έχοντας προηγουμένως θητεύσει στα τμήματα υποδομής της, πραγματοποίησα το επαγγελματικό μου ντεμπούτο με τα χρώματα της σε ηλικία μόλις 16 ετών.

Από τις αλάνες της Λάρνακας ξαφνικά σε μια ομάδα Α΄ Κατηγορίας. Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις ;

Πολύ καλές. Μου άρεσε γιατί τους περισσότερους παίκτες της ομάδας τους γνώριζα από πριν. Η ένταξη μου δίπλα στα μεγάλα ονόματα της εποχής τον Νικολή Στυλιανού, τον Παναή Νικολάου, τον Θανάση Αλεξάνδρου, τον Κωστάκη Αλεξάνδρου, τον Βάσο Βιολάρη και τους υπόλοιπους ήταν εύκολη μπορώ να πω. Από νωρίς άρχισα να παίρνω ευκαιρίες και να δείχνω τις ικανότητες μου.

Βρεθήκατε ξαφνικά με νέους συμπαίκτες. Πως ήταν μαζί σας οι πιο παλιοί παίκτες της ομάδας ;

Εγώ ήμουν ο πιο μικρός σε ηλικία παίκτης της ομάδας. Η βοήθεια τους ήταν πραγματικά πολύ μεγάλη. Το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν εξαιρετικό. Ένιωθα δέος που βρισκόμουν δίπλα σε ποδοσφαιριστές αυτού του διαμετρήματος. Μετά από μένα θέση στην πρώτη ομάδα είχαν βρει ακόμη δυο νεαροί. Ο κορμός της Αλκής τότε αποτελείτο αποκλειστικά από Κύπριους παίκτες. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα δεθήκαμε απίστευτα μεταξύ μας και γίναμε οικογένεια εντός και εκτός γηπέδου. 

Εσείς ως νέο παιδί που ήσασταν τότε πως αντιμετωπίσατε αυτή την πρόκληση ;

Η ομάδα ξεκίνησε να με αξιοποιεί όλο και περισσότερο. Ήμουν από τους παίκτες που εκείνη την εποχή αποσπούσαν κολακευτικά σχόλια και άρχισα να εδραιώνω την συμμετοχή μου στο ρόστερ και για τις επόμενες αγωνιστικές περιόδους. Πίστευα πάρα πολύ στον εαυτό μου. Έβλεπα ότι διέθετα το ταλέντο και τις δυνατότητες να μείνω στην Αλκή και να εξελιχθώ σε ένα σημείο αναφοράς για τον σύλλογο. Από την αρχή έδειξα σε όλους πως είμαι ένας παίκτης που μπορώ να προσφέρω λύσεις στην ομάδα.

Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;

Πραγματικά από την πρώτη μέρα που έγινα μέλος της ανδρικής ομάδας. Κατάφερα να κερδίσω θέση βασικού σε ηλικία μόλις 16 ετών. 

Σε ποια θέση καθιερωθήκατε ;

Σαν αμυντικός χαφ. Η επιμονή και το πείσμα μου να παίξω στην Αλκή με καθιέρωσαν στην ομάδα.

Ποια ήταν τα πιο δυνατά σας ατού ;

Διέθετα καλή τεχνική κατάρτιση, ταχύτητα, καλά πόδια για σουτ και επιπλέον "έβλεπα γήπεδο". Ήμουν πολύ καλός ανασταλτικά και επιθετικά. Αποτελούσα τον μπαλαντέρ της Αλκής εκείνη την περίοδο. 

Ποιοι άλλοι συμπαίκτες σας συμπλήρωναν την τριάδα των χαφ της Αλκής εκείνη την εποχή ;

Οι Ανδρέας Αγγελή και Αντωνάκης Γεωργίου. Φτιάξαμε μαζί εκείνη την εποχή μια πολύ δυνατή μεσαία γραμμή. Από τις ποιοτικότερες του πρωταθλήματος. 

Τι μπορούμε να πούμε για την Αλκή της δικής σας εποχής ;

Πιστεύω χωρίς καμία αμφιβολία πως είχαμε μια από τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος. Η ταυτόχρονη παρουσία πολλών ποιοτικών Κύπριων ποδοσφαιριστών στις τάξεις της Αλκής άλλαξε τα δεδομένα. Γίναμε μια υπολογίσιμη δύναμη. Τη σεζόν 1978-79 την οδηγήσαμε στην 3η θέση της βαθμολογίας. Το 1979-80 λάβαμε μέρος στο Κύπελλο Ουέφα. Δώσαμε το παρών μας σε 4 τελικούς Κυπέλλου (1970,1976,1977,1980). Πιστεύω αξίζαμε σαν ομάδα να πάρουμε έστω έναν τίτλο. Παίξαμε πραγματικά όμορφο ποδόσφαιρο εκείνη την περίοδο. Εγώ είχα την τύχη να αγωνιστώ βασικός και στους τέσσερις τελικούς που πήγε η ομάδα μου. 

Πόσα χρόνια παίξατε στην Αλκή ;

Υπήρξα ο βασικός αμυντικός χαφ της Αλκής για 15 χρόνια. Το 1981 πήγα για δυο χρόνια στην ΕΠΑ. Συνέχισα να παίζω μπάλα σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών μέχρι την ηλικία των 37 ετών.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας στιγμές με τη φανέλα της Αλκής ;

Η 3η θέση της σεζόν 1978-79, τα Ευρωπαϊκά ματς με την Ντιναμό Βουκουρεστίου το 1979-80, και οι παρουσία μας στους 4 τελικούς του Κυπέλλου Κύπρου. Θα μου μείνουν αξέχαστες επίσης οι μεγάλες νίκες που πετύχαμε στα ημιτελικά του Κυπέλλου του 1970, 1976, 1977 και 1980 καθώς για να μπορέσουμε να φθάσουμε μέχρι τους τελικούς χρειάστηκε πρώτα να αφήσουμε εκτός την Ανόρθωση (3-1), τον Πεζοπορικό δυο φορές (2-0 και 1-0) και τον Απόλλωνα (2-0). 

Κύριε Ανδρέου γνωρίσατε πολλούς προπονητές στην καριέρα σας. Ποιος σας κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον ;

Για μένα ο σημαντικότερος προπονητής που πέρασε από την Αλκή ήταν ο Γκεόργκι Πατσιάτσιεφ. Ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος που τόλμησε να πάρει από το χέρι πολλά νεαρά ταλέντα και μέσω της δουλειάς του να τα αναδείξει και να τα μετατρέψει σε καταξιωμένους ποδοσφαιριστές. Στην κυριολεξία σου έπαιρνε το πόδι για να σου δείξει ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να κτυπάς, να σταματάς και να πασάρεις την μπάλα. Να σου μάθει να παίζεις σωστό ποδόσφαιρο. Του άρεσε να χτίζει ομάδες με μέλλον και προοπτική.   

Δυσκολότερος αντίπαλος ;

Είχα την τύχη να βρεθώ αντίπαλος με παίκτες που άφησαν εποχή στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Μιλάμε για ποδοσφαιριστές της εμβέλειας ενός Πάκκου Χριστοδούλου, ενός Πανίκου Κρυστάλλη, ενός Παμπουλλή Παπαδόπουλου, ενός Νίκου Χαραλάμπους, ενός Τάσου Κωνσταντίνου, ενός Μάριου Κυθραιώτη και τόσων άλλων. Πραγματικά ήταν μια πολύ όμορφη εποχή γεμάτη ρομαντισμό και αγάπη για το άθλημα. 

Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα δύσκολα παιχνίδια ;

Πάντοτε πριν από τα παιχνίδια υπήρχε ένα σχετικό άγχος το οποίο όμως έφευγε αμέσως με το ξεκίνημα του ματς. Ποτέ δεν μπαίναμε στα παιχνίδια με φόβο. Πάντα πιστεύαμε στην νίκη ανεξαρτήτως αντιπάλου. Παίζαμε πάντα έχοντας ως πρωταρχικό μας στόχο τη νίκη. 

Ταχτικές υπήρχαν στην δική σας εποχή ; 

Περιορισμένα πράγματα. Οι παίκτες της δικής μου εποχή ήταν πιο απελευθερωμένοι από τα συστήματα και για αυτό μπορούσαν να προσφέρουν καλύτερο θέαμα στον κόσμο.

Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα ; Να κοιτάξετε ψηλότερα ;

Για χρόνια ήμουν ο διακαής πόθος του προέδρου της Ανόρθωσης, Τάκη Πελεκάνου. Κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να με πάρει στην ομάδα της Αμμοχώστου αλλά η Αλκή δεν ήθελε να με δώσει με τίποτα. 

Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που μέτρησε περισσότερο στην καριέρα σας ;

Το ταλέντο έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο. Σε συνδυασμό φυσικά με την σκληρή δουλειά. Από μικρός είχα το μικρόβιο του ποδοσφαιριστή. Για να καταλάβεις στο δημοτικό σχολείο υπήρξα αρχηγός της ομάδας. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στην Αλκή. Μετά την αποχώρηση της παλιάς φουρνιάς, ανέλαβα ρόλο πρωταγωνιστή στην ομάδα και σχεδόν άμεσα φόρεσα το περιβραχιόνιο. Για 15 χρόνια διέγραψα με τη φανέλα της Αλκής μια σταθερή πορεία που με κατέταξε ως μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του συλλόγου. 

 

 Θα μπορούσατε να παίξετε στην Εθνική ;

Με είχαν καλέσει μια φορά σε αποστολή της Εθνικής ομάδας. Ενόψει ενός προγραμματισμένου ταξιδιού στην Πορτογαλία. Δυστυχώς με είχαν αποκλείσει κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Πιστεύω πως θα μπορούσαν να μου δώσουν την ευκαιρία να παίξω έστω σε ένα παιχνίδι. Το άξιζα χωρίς καμία αμφιβολία. Δυστυχώς τότε οι παίκτες των μικρών ομάδων έρχονταν σε δεύτερη μοίρα. 

Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο της Αλκής ;

Εξελίχθηκα σε ένα από τα αγαπημένα παιδιά του κόσμου της Αλκής. Εκτίμησαν απόλυτα αυτά που έδωσα στην ομάδα στα 15 χρόνια της παρουσίας μου στον σύλλογο. Τίμησα με τον καλύτερο τρόπο τη φανέλα που φορούσα. 

Τι σας έχει μείνει από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;

Εγώ από το ποδόσφαιρο κρατάω την επαγγελματική μου αποκατάσταση μέσω της Αλκής, τις δυνατές φιλίες με συμπαίκτες και αντίπαλους και την διαχρονική αγάπη του κόσμου. Στα χρόνια που έπαιξα μπάλα ποτέ μου δεν έχω έρθει σε αντιπαράθεση με κανέναν. Αυτός είναι και ο λόγος που εισπράττω μέχρι σήμερα μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση από τους φιλάθλους όλων των ομάδων της Κύπρου. 

Υπάρχει επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες ;

Βεβαίως. Έχουμε ταχτικότατες επαφές. Οι σχέσεις μας παραμένουν εξαιρετικές μέχρι σήμερα. Βρισκόμαστε αρκετά συχνά και θυμόμαστε τα παλιά. 

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας είπατε κύριε Ανδρέου. Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε να στείλετε μέσω του pafossports.blogspot.com το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο της Αλκής και της Κύπρου γενικότερα.

Όσον αφορά την αγαπημένη μου ομάδα θέλω να πιστεύω πως κάποια στιγμή θα βρεθεί κάποιος άνθρωπος που θα είναι σε θέση να δώσει λύσεις στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και με μακροχρόνιο πλάνο θα μπορέσει να την επαναφέρει στον δρόμο των επιτυχιών. Από εκεί και πέρα ελπίζω το συντομότερο οι ομάδες μας να δώσουν μεγαλύτερη σημασία στα δικά μας παιδιά. Να τους δείξουν εμπιστοσύνη γιατί μόνο κέρδος θα έχουμε ως Κυπριακό ποδόσφαιρο αν δούμε περισσότερους γηγενείς παίκτες να λαμβάνουν μέρος στο πρωτάθλημα μας.