Ο Λάμπρος Μερκής
(13/6/1952) είναι Κύπριος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής. Μέλος της ομάδας του
Ευαγόρα για 6 χρόνια, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές που
φόρεσαν την φανέλα του ιστορικού συλλόγου της Πάφου. Καθιερώθηκε ως αριστερός
μπακ προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες. Κατάγεται από το Πισσούρι.
Το Pafossports ταξιδεύει σήμερα στη Λεμεσό, φιλοξενώντας μια παλιά δόξα του Ευαγόρα, τον Λάμπρο Μερκή. Ένα παλιό άσσο των γηπέδων, που φόρεσε τη φανέλα αυτή για 6 χρόνια. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές ιστορίες από το παρελθόν, πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Λεμεσού, πώς έζησε την άνοδο στην Ά Κατηγορία με τη φανέλα του Ευαγόρα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή. Δυνατός, μαχητής, παίκτης που έπαιζε με μεγάλο πάθος και τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα το χειροκρότημα και την αγάπη του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι έχουν κάτι να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει, η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Λάμπρου Μερκή.
Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου
Κύριε Μερκή ας ξεκινήσουμε από το σήμερα.
Ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;
« Εγώ τελείωσα τις σπουδές μου ως γυμναστής με ειδικότητα στο ποδόσφαιρο.
Μου αρέσει να παρακολουθώ και να βλέπω την εξέλιξη του »
Στο γήπεδο πηγαίνετε ;
«Έχω να πάω σε αγώνα από το 2008. Η κατάσταση που επικρατεί στα γήπεδα δεν
μου δίνει κίνητρο να πάω. Βρίζουν μανάδες, πατεράδες, οικογένειες. Δεν υπάρχει
σεβασμός για τίποτα. Έχω μάθει στην ζωή μου να σέβομαι τους πάντες. Δεν γίνεται
να είμαστε όλοι με την ίδια ομάδα»
Πως βλέπεται την κατάσταση στο ποδόσφαιρο της
Πάφου ;
«Είναι λυπηρό να μην βλέπουμε Κύπριους παίκτες. Δεν γίνεται να έχουμε 15
και 20 ξένους ποδοσφαιριστές. Πρέπει να αλλάξει αυτή η κατάσταση πριν να είναι
αργά. Παλιά όταν είχαμε μόνο τρεις ξένους παρακολουθήσαμε μεγάλες ομάδες που
έπαιζαν εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Τώρα δεν υπάρχει κορμός.»
Η περιοχή της Πάφου συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Αν δούμε την ιστορία επί σειρά ετών ο Ευαγόρας στηρίζονταν σε παιδιά της δική τους
περιφέρειας αλλά και των τμημάτων υποδομής.
«Ταλέντα πάντα θα
υπάρχουν αλλά θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα να αγωνιστούν. Δεν παίρνουν
ευκαιρίες για να αναδειχθούν. Η Πάφος πάντα έβγαζε καλούς παίκτες και το ίδιο
συμβαίνει και σήμερα. Θα μπορούσαν 4-5 νέα παιδιά να παίζουν μπάλα στην ομάδα»
Πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο κύριε Μερκή; Ρωτάω
αυτό γιατί βλέπουμε παιχνίδια ακόμα και στην Α ΄Κατηγορία με πολύ λίγο κόσμο.
«Ο κόσμος δεν
πάει στο γήπεδο γιατί δεν του αρέσει αυτό που βλέπει. Δεν υπάρχουν Κύπριοι
παίκτες. Παλιά τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Υπήρχε δυνατό δέσιμο μεταξύ
φιλάθλων και ομάδων»
Κύριε Μερκή φορέσατε 6 χρόνια την φανέλα του
Ευαγόρα. Πώς βλέπεται την ομάδα της Πάφου ;
«Η Πάφος στο
ποδόσφαιρο πάντα ήταν αδικημένη. Υπήρχαν πάντα καλές ομάδες αλλά δεν είχαν
βοήθεια από κανέναν. Σήμερα βλέπω πως υπάρχει μια ομάδα που έχει σταθερή
παρουσία στη Α΄ Κατηγορία και ελπίζω να μπορέσει να καταστεί μια υπολογίσιμη
δύναμη στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις για να το
καταφέρει»
Πόσο έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο σήμερα ;
«Έχει γίνει ποιο
γρήγορο, δυνατό και αθλητικό. Άλλαξε πάρα πολύ. Υπάρχουν καλύτερες συνθήκες για
τους ποδοσφαιριστές σε σχέση με την δική μας εποχή»
«Κατάγομαι από το
Πισσούρι»
Ποια ήταν η πρώτη σας ομάδα ;
«Έπαιξα μπάλα σε
πολύ μικρή ηλικία στην ομάδα του χωρίου μου και σε έναν αγώνα στον Ύψωνα με είδαν
άνθρωποι του Απόλλωνα. Τους άρεσα και με πήραν στα τμήματα υποδομής του
συλλόγου»
Πώς ήταν η κατάσταση στον Απόλλωνα ;
«Εγώ ήμουν πολύ καλός αθλητής στο άλμα σε ύψος και πέτυχα αρκετές επιτυχίες στην Κύπρο με
τα χρώματα του ΓΣΟ. 'Ήμουν τρίτος Πανελληνιονίκης. Στα 16 μου χρόνια ξεκίνησα
προπονήσεις με την εφηβική ομάδα του Απόλλωνα. Με προώθησε στην πρώτη ομάδα ο
Πέτροβιτς. Έφυγα από τη Λεμεσό γιατί ήμουν πικραμένος από τη στάση που είχε
κρατήσει τότε το Λανίτειο Γυμνάσιο που φυτούσα».
Πόσο εύκολη ήταν η προσαρμογή σας στην ομάδα ;
« Με αγκάλιασαν όλοι από την πρώτη στιγμή και με έκαναν να νιώσω μέλος της ομάδας
για χρόνια. Το κλίμα στον Ευαγόρα ήταν πάντα οικογενειακό. Ήταν μεγάλη τιμή για
κάθε παίκτη να αγωνίζεται με την φανέλα που έχει στο στήθος τον ήρωα Παλληκαρίδη»
Ποιοι ήταν οι πρώτοι σας συμπαίκτες ;
« Αρχηγός ήταν ο
Τάκης Χαραλάμπους. Βρήκα τους Ζυμαρά, Αττίκη, Πενταρά, Κουρούσιη, Π. Γεωργίου, Σ.Πετρίδη,
Τ. Ηροδότου, Στέφο Σοφοκλέους, τους αδελφούς Ζάμπιρινη, τους αδελφούς Γιαλλούρη»
Σε ποια κατηγορία ήταν ο Ευαγόρας ;
«Εγώ πήγα στην
ομάδα το 1969 με προπονητή τον Μιχάλη Σούμπασιη και η ομάδα ήταν στην Β’
Κατηγορία. Πήγα στον δεύτερο γύρο. Ανεβήκαμε κατακτώντας το πρωτάθλημα και
πραγματοποιώντας μια εντυπωσιακή πορεία. Μπήκαν οι βάσεις για την δημιουργία
μιας πολύ καλής ομάδας»
Σε ποια ηλικία μπήκατε στην πρώτη ομάδα ;
« Σε ηλικία 17
ετών»
Σε ποια θέση καθιερωθήκατε ;
«Ξεκίνησα ως
επιθετικός αλλά στην πορεία καθιερώθηκα ως αριστερός μπακ αν και το καλό μου
πόδι ήταν το δεξί. Με διαδέχθηκε ο Φύτος Νεοφύτου»
Ποια ήταν τα δυνατά σας στοιχεία ;
« Ήμουν δυνατός,
μαχητής και είχα μεγάλο πάθος στα παιχνίδια. Ήμουν καλός με την μπάλα στα πόδια
και ξεχώριζα για την αλτικότητα μου. Το αδύνατο μου σημείο ήταν η αντοχή»
Υπήρχαν κάποιοι συμπαίκτες σας που θα μπορούσαν να
κάνουν μεγαλύτερη καριέρα ;
«Πάντα ο Ευαγόρας
είχε καλούς παίκτες. Υπήρχαν πάρα πολλοί εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές διαχρονικά
που θα μπορούσαν με ευκολία να παίξουν στις μεγαλύτερες ομάδες της Κύπρου. Ο Ζυμαράς ήταν τρομερός, Ο Φύτος Νεοφύτου, Ο Τάκης Χαραλάμπους, ο Δήμος Δηνοσθένους, ο Κωμοδρόμος»
Πώς ήταν το κλίμα στα τοπικά ντέρμπι με τον ΑΠΟΠ ;
« Δυνατά ματς με
πάθος και θέληση για την νίκη. Ο ηττημένος δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι
του. Δεν είχε την αίγλη άλλων τοπικών ντέρμπι της χώρας αλλά πάντα ήταν
παιχνίδια με μεγάλο ενδιαφέρον που διεξάγονταν σε γεμάτα γήπεδα»
Υπήρχε κάποιος αντίπαλος παίκτης του ΑΠΟΠ τον
οποίο θα θέλατε στη δική σας ομάδα ;
« Εξαιρετικοί
παίκτες ήταν οι Σαββάκης Στυλιανού, Κόκος Ροδοσθένους και Νίκος Πασπαλλής»
Δεν μπήκατε ποτέ στον κόπο να πάτε σε μια
μεγαλύτερη ομάδα ;
« Εγώ ήρθα στον
Ευαγόρα ως δανεικός από τον Απόλλωνα και όταν τελείωσε η σεζόν δεν μπορούσα να
επιστρέψω γιατί έγινε λάθος και έμεινα στην Πάφο με κανονική μεταγραφή. Όταν
πήγα στην Αθήνα το 1979 ήμουν συμπαίκτης
με τον Νίκο Αναστόπουλο ωστόσο σε έναν αγώνα είχα σοβαρό τραυματισμό και εκεί ουσιαστικά
τελείωσε η καριέρα μου άδοξα»
Πόσα χρόνια παίξατε στον Ευαγόρα ;
«Από το 1969
μέχρι το 1975»
Ποια είναι η μεγαλύτερη σας στιγμή με την φανέλα
του Ευαγόρα ;
Κάναμε πολλές νίκες απέναντι σε μεγάλες ομάδες της Κύπρου αλλά ξεχωρίζω αυτή απέναντι στην Ομόνοια. Σε μια βροχερή μέρα νικήσαμε στην Πάφο με 1-0 με γκολ του Άνδου Γιαλλούρη. Όλος ο κόσμος έκλαιγε από χαρά και συγκίνηση»
Ποιος αντίπαλος ποδοσφαιριστής που σας δυσκόλευε περισσότερο ;
«Ο Ανδρέας Στυλιανού του ΑΠΟΕΛ ήταν ένας εξαιρετικός παίκτης που δύσκολα μπορούσες να τον αντιμετωπίσεις»
Υπήρχε κάποιος προπονητής που σας κέντρισε
περισσότερο το ενδιαφέρον ;
« Ο Κωστάκης
Πιερίδης ήταν ο προπονητής που συνεργάστηκα μαζί του στα περισσότερα χρόνια της
παρουσίας μου στον Ευαγόρα. Με βοήθησε πάρα πολύ στην πορεία μου. Με ανέβασε
επίπεδο. Σπουδαίος παίκτης, εξαιρετικός προπονητής και άνθρωπος»
Το 2000 ο Ευαγόρας έπαψε να υπάρχει. Ποια ήταν τα
δικά σας συναισθήματα ;
« Ήταν κάτι που
με στεναχώρησε αφάνταστα καθώς έζησα πολλά με την ομάδα. Έγινε όμως με στόχο να
έρθουν καλύτερες μέρες. Δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα περίμενε ο
κόσμος»
Τι σας έμεινε από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα
γήπεδα ;
« Η αγάπη και ο
σεβασμός του κόσμου. Εμείς παίζαμε για τη φανέλα και όχι για τα λεφτά»
Βρισκόσαστε οι παλαίμαχοι παίκτες, τα λέτε λίγο
για τα παλιά, για τις αναμνήσεις από τα ωραία χρόνια της νιότης ;
« Υπάρχει πολύ
καλή επαφή με όλους τους παλιούς συμπαίκτες μου στον Ευαγόρα. Μάλιστα πρόσφατα
έγινε μια ωραία εκδήλωση με πρωτοβουλία του Δήμου Δημοσθένους στο σωματείο με
την παρουσία όλων των παλαίμαχων ποδοσφαιριστών. Είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε
σε πολύ καλό και ζεστό κλίμα»
Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που μας είπατε Κύριε Μερκή.
Κλείνοντας την συνέντευξη, θα θέλαμε μέσω του Pafossports να στείλετε ένα μήνυμα στους φίλαθλο κόσμο της Πάφου.
« Θέλω να
ευχαριστήσω τον κόσμο της Πάφου για την αγάπη και την στήριξη που μου παρείχε
όλα αυτά τα χρόνια και να εγχυθώ στην ομάδα της πόλης να έχει επιτυχίες που θα
κάνουν περήφανους τους φιλάθλους της. Πρέπει όλοι να σταθούν στο πλευρό της και
να τη βοηθήσουν»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου