Ο Πανίκος Γεωργίου στο Pafossports

 

Ο Πανίκος Γεωργίου γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου του 1951 και είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και προπονητής. Μέλος της ομάδας του Ευαγόρα αλλά και του Ολυμπιακού Λευκωσίας, αποτελεί έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την φανέλα του ιστορικού συλλόγου της πόλης μας. Καθιερώθηκε ως Κεντρικός Αμυντικός και κατάγεται από την Τίμη.

Το Pafossports φιλοξενεί σήμερα άλλη μια παλιά δόξα του Ευαγόρα, τον Πανίκο  Γεωργίου. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Πάφου, που φόρεσε αυτή την φανέλα οκτώ χρόνια. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν, πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος των ανακάλυψε στις αλάνες της Πάφου, πώς έζησε την πρώτη άνοδο στην Ά Κατηγορία με την φανέλα του Ευαγόρα, για την μεταγραφή του στον Ολυμπιακό, την παρουσία του στον πάγκο της Εθνικής, τι θυμάται από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Πανίκος Γεωργίου μιλά για την σημερινή ομάδα της Πάφου που άλλαξε επίπεδο όπως λέει, και έβαλε βάσεις για το επόμενο άλμα.

Ο Πανίκος Γεωργίου είναι άλλη μια εμβληματική φυσιογνωμία στο ποδόσφαιρο της Πάφου. Δυνατός, πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο, με αντάλλαγμα το χειροκρότημα και την αγάπη του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παλιοί παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι έχουν και κάτι καλό να πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Πανίκου Γεωργίου.

Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου

Κύριε Γεωργίου να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείστε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;

Δεν ασχολούμαι πλέον αλλά το παρακολουθώ. Πηγαίνω στο γήπεδο και βλέπω τον Ολυμπιακό.

Πως βλέπεται την κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Πάφου ;

Υπάρχει πλέον στην Πάφο μια πολύ καλή ομάδα. Πιστεύω μπορεί να μπεί στην 6άδα.

Η περιοχή της Πάφου συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ; Αν δούμε την ιστορία επί σειρά ετών ο Ευαγόρας αλλά και ο ΑΠΟΠ στηρίζονταν σε παιδιά της δική τους περιφέρειας αλλά και των τμημάτων υποδομής.

Με στενοχωρεί αφάνταστα που δεν υπάρχουν στην ομάδα της Πάφου Κύπριοι παίκτες. Εγώ είχα την ευκαιρία να παίξω ποδόσφαιρο σε μια μεγάλη ομάδα εκείνης της εποχής τον Ολυμπιακό. Σαν εμένα υπήρχαν πολλοί άλλοι καλοί ποδοσφαιριστές από την Πάφο και στον ΑΠΟΠ αλλά και στον Ευαγόρα που θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερη καριέρα. Πάντα η Πάφος είχε καλούς παίκτες. Μεγάλα ταλέντα διαχρονικά. Υπάρχουν και τώρα ταλέντα με δυνατότητες που μπορούν να στελεχώσουν επάξια την ομάδα της Πάφου και να κάνουν καριέρα. Ο Ζαχαρίου πήρε μεταγραφή στην Ομόνοια. Ο Χαραλάμπους παίζει στον Ολυμπιακό. Γίνεται καλή δουλεία στα τμήματα υποδομής της Πάφου αλλά θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στα νέα παιδιά να παίξουν μπάλα στην ομάδα της πόλης τους. Δεν μπορώ να έρχομαι στην Πάφο και να μην βλέπω στην ομάδα έναν Κύπριο παίκτη. Εγώ έπαιξα στον Ευαγόρα 15 χρονών. Ποιος με ήξερε ; Αν αξίζεις θα προχωρήσεις. Δεν γίνεται να μην υπάρχει ένα παιδί στη Πάφο από ένα χωριό της επαρχίας.

Πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο κύριε Γεωργίου ; Ρωτάω αυτό γιατί βλέπουμε παιχνίδια ακόμα και στην Ά Κατηγορία με πολύ λίγο κόσμο.

Βλέπω με μεγάλη χαρά πως η ομάδα της Πάφου έχει τον κόσμο της. Το ίδιο γινόταν και με τον ΑΠΟΠ και τον Ευαγόρα. Πάντα έπαιζαν μπροστά σε γεμάτα γήπεδα και εντός αλλά και εκτός. Τα αποτελέσματα είναι αυτά που θα δώσουν μεγαλύτερη ώθηση στον κόσμο. Υπάρχει δυναμική στην ομάδα. Πρέπει η Πάφος να μπει στην 6αδα. Να γίνει μια σημαντική και υπολογίσιμη δύναμη στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Έχει πλέον όλες τις δυνατότητες για να το πετύχει.

Με το έμπειρο μάτι σας πως βλέπεται το επίπεδο της  Ά Κατηγορίας ;

Είναι ένα πολύ καλό το πρωτάθλημα. Οι διαφορές των ομάδων είναι μικρές και όλα μπορούν να συμβούν. Δεν υπάρχει φαβορί. Αυτό είναι καλό αλλά πρέπει να ανέβει και το επίπεδο μας. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως αν δεν παίξουν κύπριοι παίκτες στις ομάδες δεν θα κάνουμε βήματα προόδου. Δεν θα έχουμε Εθνική ομάδα αν συνεχίσουμε έτσι. Με βάση τα χρήματα που δαπανούνται θα μπορούσε το πρωτάθλημα να είναι πολύ καλύτερο. Οι ομάδες μας φέρνουν πολλούς ξένους που δεν είναι καλύτεροι από τα δικά μας παιδιά. Οι καλοί ξένοι μπορούν να βοηθήσουν και τους δικούς μας παίκτες και είναι καλοδεχούμενοι. Υπάρχουν πάρα πολλοί όμως που δεν προσφέρουν τίποτα.

Πόσο έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο σήμερα ;

Έχει αλλάξει πάρα πολύ. Οι διαφορές είναι μεγάλες. Έχει αλλάξει ο τρόπος που δουλεύει μια ομάδα. Σήμερα υπάρχουν όλες οι συνθήκες για να δουλέψεις σωστά. Μπορείς να πας στο εξωτερικό, υπάρχει καλύτερη στελέχωση του τεχνικού επιτελείου, σκάουτιγκ, προπονητές τερματοφυλάκων και πολλά άλλα που στην δική μου εποχή ήταν αδύνατον να έχεις. Υπάρχουν γήπεδα, εγκαταστάσεις.

Κύριε Γεωργίου επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στα γήπεδα. Είστε γέννημα θρέμμα από την Πάφο ;

Κατάγομαι από την Τίμη.

Από πια ομάδα πήγατε στον Ευαγόρα ;

Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο σε πολύ μικρή ηλικία και η πρώτη μου ομάδα ήταν η Αθλητική Ένωση Νέων Τίμης. Σε ηλικία 15 χρόνων πήγα στον Ευαγόρα.

Για πείτε μας την ιστορία της μεταγραφή σας.

Έπαιζα μπάλα στην ομάδα του χωριού μου. Με είδε πρώτος ο δημοσιογράφος Ανδρέας Παφίτης ο οποίος ήταν από την Αχέλεια. Εργαζόταν στην Λευκωσία και ήταν με το ΑΠΟΕΛ. Με είδε, του άρεσα και πήγε στον Ευαγόρα και τους είπε για μένα. Μετά ήρθε να με δει ο Κωστάκης Πιερίδης παλιά δόξα του Ολυμπιακού, και με πήρε στην ομάδα.

Πόσο εύκολη η δύσκολη ήταν η προσαρμογή σας στην ομάδα;

Ξεκινούσαμε και πηγαίναμε στο γήπεδο με τα πόδια . Ντρεπόμουν να κάνω ντους όταν τελείωνε η προπόνηση. Έπαιξα σε ένα δίτερμα με προπονητή τότε τον Πανίκο Κρυστάλλη. Με είδε του άρεσα και σε συνεννόηση με το διοικητικό συμβούλιο πήγα στον σύλλογο να υπογράψω. Εγώ ντρεπόμουν να πάω και αντί στο σωματείο πήγα στο σπίτι μου. Τότε ήρθαν και με βρήκαν στο χωρίο ο τότε πρόεδρος της ομάδας ο Γιάννης Αντωνιάδης και ο έφορος ποδοσφαίρου Ανδρέας Παρασκευάς. Υπόγραψα και αμέσως έπαιξα στην πρώτη ομάδα.

Πότε μπήκατε στην πρώτη ομάδα και σε ποια κατηγορία ήταν ο Ευαγόρας ;

Μπήκα στην πρώτη ομάδα το 1967-68 και ο Ευαγόρας ήταν στην Β’ Κατηγορία. Κερδίσαμε την Ένωση σε αγώνα μπαράζ με 1-0 στο Παραλίμνι και πήραμε την άνοδο. Ήμουν 16 χρονών. Ο ποιο μικρός σε ηλικία παίκτης της ομάδας.

Σε ποια θέση καθιερωθήκατε ;

Στην θέση του Κεντρικού Αμυντικού αλλά έπαιξα σε ορισμένα ματς και δεξί μπακ αλλά και σέντερ φορ.

Ποια ήταν τα δυνατά σας στοιχεία ως παίκτης ;

Ήμουν σκληρό καρύδι, δυνατός και δεν μπορούσαν εύκολα να μου ξεφύγουν οι αντίπαλοι επιθετικοί. Ήξερα όμως και μπάλα. Ήμουν καλός με το κεφάλι, αλλά και με τα δυο πόδια.

Ποιοι ήταν οι πρώτοι σας συμπαίκτες ;

Τάκης Χαραλάμπους, Ηρόδοτος Ηροδότου, Κουρούσιης, Αττίκης, Μερκής, Στέφος Σοφοκλέους, Ζυμαράς, Π Γιαλλούρης, οι αδελφοί Τούροι, Φύτος Νεοφύτου, Σωκράτους, Τάκης Ηροδότου , Αβερκίου, Πενταράς και άλλοι πολλοί. Πολύ καλοί ποδοσφαιριστές που μπορούσαν να κάνουν μεγάλη καριέρα.

Ήσασταν μέλος μια ομάδας που έμεινε για εννέα χρόνια στην Α΄ Κατηγορία. Ποια ήταν τα στοιχεία που χαρακτήριζαν εκείνη την ομάδα ;

Υπήρχε μια πολύ καλή φουρνιά ποδοσφαιριστών με μεγάλη ποιότητα. Ήμασταν μια μεγάλη και δεμένη οικογένεια εντός και εκτός γηπέδου. Παίζαμε για την φανέλα και αγαπούσαμε την ομάδα. 

Πόσα χρόνια παίξατε στον Ευαγόρα ;

Από το 1967-68 μέχρι 1975.

Ποίες ήταν οι μεγαλύτερες σας στιγμές της καριέρας σας με την φανέλα του Ευαγόρα ;

Το γκολ που θυμάται όλη η Πάφος ήταν όταν ο Ευαγόρας κέρδισε την μεγάλη ΕΠΑ. Ο Τάκης Χαραλάμπους μου έβγαλε μια σέντρα από αριστερά και έκανα ανάποδο ψαλίδι σαν σέντερ φορ που έπαιζα σε εκείνο το ματς και κατέληξε στα δίκτυα του Μάκη Αλκιβιάδη ενός εξαιρετικού τερματοφύλακα. Είναι ένα γκολ που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Κάναμε συχνά πολλές νίκες απέναντι σε μεγαλύτερες ομάδες.

Υπάρχει κάποια ωραία ιστορία που θυμάστε από εκείνα τα χρόνια ;

Παίζαμε με το ΑΠΟΕΛ και βρεθήκαμε πριν από τον αγώνα στο σωματείο. Ο Τάκης Τσαμαδός μου έλεγε πως αν δεν βάλει γκολ ο Ανδρέας Στυλιανού έχεις τρεις λίρες. Άλλος έλεγε κάνε τις πέντε. Βάζανε στοιχήματα πριν τον αγώνα. Τον έπαιξα πάρα πολύ καλά όμως κατάφερε να κερδίσει ένα πέναλτι. Το εκτέλεσε ο Ανδρέας Στυλιανού και το έπιασε ο Ηρόδοτος Ηροδότου. Αυτό το ματς έγινε η αιτία να έρθει το ΑΠΟΕΛ και να ζητήσει τον Ηρόδοτο. Ο Ευαγόρας δεν τον έδινε. Εγώ ήμουν στρατιώτης με τον αδελφό του τον Τάκη Ηροδότου. Πήγαμε και οι δυο προπόνηση στο ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ. Πρόεδρος ήταν ο Φιλίππου με προπονητή τον Ανδρέα Λαζαρίδη. Τότε υπήρχε κανονισμός που έλεγε πως αν υπόγραφες σε μια ομάδα είχες δικαίωμα να παίξεις μετά από δυο χρόνια. Πήγα με σκοπό να υπογράψω. Τότε η διοίκηση του Ευαγόρα βρέθηκε σε δύσκολη θέση καθώς θα έχανε και τον Ηρόδοτο Ηροδότου αλλά και τον Πανίκο Γεωργίου. Έβαλαν νερό στο κρασί τους και έδωσαν τον Ηρόδοτο και έμεινα εγώ στον Ευαγόρα.

Παίζαμε με την Ανόρθωση. Κερδίσαμε 2-1 στην Πάφο και είχα βάλει το δεύτερο γκολ. Εκείνη την χρονιά κερδίσαμε και την Ομόνοια με το ίδιο σκορ. Πριν το παιχνίδι είχαν πάει στο χωριό και ρωτούσαν για μένα να μάθουν που μένω δυο παράγοντες της Ανόρθωσης. Ό ένα ήταν ο Ζέμπασιης. Στο σπίτι ήταν ο πατέρας και η μητέρα μου. Φάγανε και πάνω στο τραπέζι άνοιξε συζήτηση. Έδειξαν ενδιαφέρον και ήθελαν να με πάρουν στην Ανόρθωση. Η μητέρα μου τους είπε. Φάτε αλλά εγώ τον γιο μου δεν τον πουλάω. Δεν τον αφήνω να πάει στο Βαρώσι.  Χάλασε η μεταγραφή τότε σε πολύ μικρή ηλικία.

Γνωρίσατε πολλούς προπονητές στον Ευαγόρα. Υπάρχουν κάποιοι που σας κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον σας ;

Πέρασαν πολύ καλοί προπονητές από την ομάδα όπως ήταν ο Μιχάλης Σούμπασιης, ο Σπύρος Τσάπαλος, ο Πάμπος Αβρααμίδης.

Ποιο ήταν το κλίμα που υπήρχε στα τοπικά ντέρμπι με τον ΑΠΟΠ ;

Ήμασταν αντίπαλοι μόνο στο γήπεδο. Έμαθα στην ζωή μου να σέβομαι τους συμπαίκτες μου αλλά και τους αντιπάλους μου. Δυνατά ματς με πάθος για την νίκη. Είχα την εκτίμηση του κόσμου του ΑΠΟΠ και έκανα πολλούς φίλους.

Υπήρχαν κάποιοι παίκτες του ΑΠΟΠ τους οποίους θαυμάζατε ;

Σπουδαίοι παίκτες ήταν ο Νίκος ο Πασπαλλής, ο Σάββας Στυλιανού, ο Κόκος Ροδοσθένους, ο Σάββας Σάββα πολύ καλός αμυντικός, ο Μάριος Κκέλης, ο Βρυώνης. Και οι δυο ομάδες εκείνη την εποχή είχαν πολύ καλούς παίκτες.

Πείτε μας την ιστορία της μεταγραφής σας στον Ολυμπιακό ;

Με ήξερε πολύ καλά ο τότε προπονητής μου στον Ευαγόρα ο Κωστάκης Πιερίδης, που ήταν παλιά δόξα του Ολυμπιακού και εισηγήθηκε στην διοίκηση της ομάδας την μεταγραφή μου σε μια περίοδο που δύσκολα γίνονταν μετακινήσεις από μια ομάδα σε άλλη. Υπηρετούσα στην αστυνομία της Πάφου τότε. Εγώ απάντησα θετικά αλλά η διοίκηση του Ευαγόρα είπε όχι. Στο τέλος σταμάτησα να παίζω στην ομάδα της Πάφου, πήγα μετάθεση στην Λευκωσία και για να μην με χάσει χωρίς χρήματα ο Ευαγόρας πήρε 6.000 λίρες. Μεγάλο ποσό για την εποχή εκείνη. Σημαντικό ρόλο στην μεταγραφή έπαιξαν ο Γενικος Αρχηγός του Ολυμπιακού τότε ο Ανδρέας Λιασίδης, και ο Ανδρέας Ματσουκάρης που είναι και κουμπάρος μου. Χρωστάω πάρα πολλά σε αυτούς τους δυο ανθρώπους.  Έφυγα σαν φίλος από την Πάφο.

Εκεί ξεκίνησε για εσάς ένα μεγάλο όνειρο ;

Ναι γιατι εκείνη την εποχή, για να φτάσεις να παίξεις στον Ολυμπιακό, έπρεπε να ήσουν πολύ καλός παίκτης.

 

Ποια ήταν τα συναισθήματα σας ; Υπήρχε φόβος ;

Είναι μεγάλη χαρά να γίνεσαι μέλος μιας μεγάλης ομάδας. Ήταν δύσκολο να το διαχειριστώ αλλά πίστευα στον εαυτό μου. Στο πρώτο μου ματς με την φανέλα του Ολυμπιακού έπαιξα αριστερό μπακ καθώς έλειπε ο Φ.Καλοθέου και παρόλο που δεν ήταν η θέση μου πήγα πολύ καλά και κερδίσαμε με 3-2 την ΕΝΠ. Στο επόμενο έπαιξα λίμπερο με το ΑΠΟΕΛ και ήρθαμε 1-1. Μετά καθιερώθηκα. Πίστευα πάρα πολύ στον εαυτό μου. Με βοήθησαν πάρα πολύ ο Πανίκος Ευθυμιάδης και ο τότε αρχηγός της ομάδας Γιώργος Αριστείδου. Κατάλαβαν πως είμαι καλός παίκτης και μπορούσα να τους βοηθήσω.

Για την συνεργασία σας με τον Έλιο Φουκς ;

Ήταν ένας εξαιρετικός προπονητής και πολύ μπροστά από την εποχή του. Δεν μπορούσε κανείς να παίξει στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού αν δεν το άξιζε. Ήταν δίκαιος με τους παίκτες του και αυτό σου έδινε κίνητρο να δουλέψεις σκληρά για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του. Με βοήθησε πάρα πολύ στην καριέρα μου.

Ποια ήταν η κορυφαία σας στιγμή με τον Ολυμπιακό ;

Η κατάκτηση του Κυπέλλου Κύπρου το 1977. Κερδίσαμε 2-0 την Αλκή. Την επόμενη χρονιά πήγαμε ξανά στον τελικό αλλά χάσαμε από το ΑΠΟΕΛ.

Για την συνεργασία σας με τον Χρύσανθο Λαγό-Φακέττι ;

Είχαμε πολύ καλή χημεία μεταξύ μας. Συνεργαζόμασταν με κλειστά μάτια. Ξέραμε πολύ καλά ο ένας τον άλλο και αυτό μας βοήθησε πάρα πολύ.

Ποιος ήταν ο δυσκολότερος σας αντίπαλος ;

Όταν ήμουν στον Ευαγόρα ήταν ο Μπεν. Πολύ καλός παίκτης. Στον Ολυμπιακό ο Ρόνι Τελρόι της ΕΠΑ, ο Άντρος Σάββα της Ομόνοιας, Ο Παμπουλλής της ΑΕΛ. Υπήρχαν πολλοί καλοί παίκτες σε όλες της ομάδες.

 

Πόσα χρόνια παίξατε μπάλα ;

Από το 1968 μέχρι το 1982. 14 χρόνια. Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος από αυτά που κατάφερα στην καριέρα μου. Αγαπώ πάρα πολύ και τον Ευαγόρα αλλά και τον Ολυμπιακό.

Τι σας έχει μείνει από την παρουσία σας στο τιμόνι της Εθνικής Κύπρου ;

Ξεκίνησα από την κάτω των 16. Με τους ίδιους παίκτες η Εθνική προκρίθηκε στα τελικά της Γερμανίας. Κερδίσαμε την Ελλάδα με 2-1. Με τους ίδιους παίκτες πήγαμε στην κάτω των 18. Με την ίδια φουρνιά και με λίγες ακόμη προσθήκες, πήγαμε στην Εθνική Ελπίδων και από εκεί στην Εθνική Κύπρου. Σε 16 αγώνες είχα 11 νίκες, 4 ισοπαλίες και μια ήττα. Η μεγαλύτερη νίκη ήταν με την Εθνική Ισπανίας με 3-2. Σε εκείνο το ματς έπαιξε βασικός ο Δημήτρης Ιωάννου που ήταν εξαιρετικός.

Τι είπατε στους παίκτες σας παραμονές του αγώνα με την Ισπανία ;

Τότε στις ομάδες παίζανε μόνο δυο ξένοι. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ γιατί είχα αρκετές επιλογές. Υπήρχε μια εξαιρετική φουρνιά όπως ήταν ο Μάριος Χριστοδούλου, ο Μιχάλης Κωνσταντίνου, Ο Γίαννης Οκκάς, και πολλούς άλλους ποιοτικούς παίκτες. Τους είπα να μπουν στο γήπεδο και να τα δώσουν όλα.  Να παίξουν με πάθος και δύναμη. Αυτό έγινε. Δεν τους φοβηθήκαμε.

Υπάρχει διαφορά στην ποιότητα των τότε ποδοσφαιριστών με τους σημερινούς ;

Και τώρα έχουμε καλούς παίκτες. Στην Ομόνοια, στον Εθνικό ακόμα και στην ομάδα μου τον Ολυμπιακό ο οποίος έχει πέντε παίκτες στην Εθνική και ένας παίζει με επιτυχία στο Βέλγιο.

Ο Κύπριος παίκτης δουλεύει όσο πρέπει ; Έχει την υπομονή ;

Ο Κύπριος παίκτης πρέπει να δουλέψει σκληρά και με σοβαρότητα. Αν δεν δουλέψεις δεν θα παίξεις μπάλα. Κάθε μέρα πρέπει να είσαι καλύτερος, να μαθαίνεις πράγματα και να αρπάξεις την ευκαιρία. Δεν θα σου κάνει χάρη κανείς. Πήγα σε προπόνηση της Εθνικής Ελπίδων με προπονητή τον Νίκο Ανδρονίκου και έβλεπα έξω από το γήπεδο τα καλύτερα αυτοκίνητα, συνέχεια στο γυαλί. Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά. Έχουμε πλέον πολλά παιδιά 16, 17,18 χρόνων που παίζουν μπάλα στο εξωτερικό. Δουλεύουν σωστά και αυτοί οι παίκτες πρέπει να κάνουν καριέρα. Να αξιοποιηθούν από τον προπονητή της Εθνικής Ανδρών. Πρέπει στην Εθνική ο προπονητής να είναι Κύπριος. Υπάρχουν καλοί προπονητές που μπορούν να δείξουν έργο και ξέρουν την νοοτροπία. Έτσι δούλευα εγώ στην Εθνική. Έχασα πρόκριση για ένα γκολ με την Εθνική Ελπίδων. Κερδίσαμε την Βουλγαρία, την Ρουμανία. Κερδίσαμε την Σλοβενία του Ζάχοβιτς και είχα καλέσει στην Εθνική τον Γιάννη Παχταλιά και τον Άνδρο Πολυδώρου. Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί παίκτες με τους οποίους έχω δουλέψει έκαναν καριέρα στο εξωτερικό.

Τι σας έμεινε από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;

Η αγάπη και ο σεβασμός του κόσμου που υπάρχει μέχρι σήμερα αλλά και οι πολλές δυνατές φιλίες που απέκτησα μέσα από το ποδόσφαιρο με συμπαίκτες και αντιπάλους εντός και εκτός Κύπρου.  Ήμουν καλός χαρακτήρας και έμαθα να σέβομαι και να εκτιμώ.

Βρισκόσαστε εσείς οι παλαίμαχοι παίκτες, τα λέτε λίγο για τα παλιά, για τις αναμνήσεις από τα ωραία χρόνια της νιότης ;

Υπάρχει πολύ καλή επαφή με όλους τους παλιούς συμπαίκτες μου στον Ευαγόρα. Υπάρχει σεβασμός και αγάπη ανάμεσα μας. Τόσο με τους παλιούς όσο και με την νέα γενιά.

Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που μας είπατε Κύριε Γεωργίου. Κλείνοντας την συνέντευξη, θα θέλαμε μέσω του Pafossports να στείλετε ένα μήνυμα στους φίλαθλο κόσμο της Πάφου.

Οι φίλαθλοι της Πάφου πρέπει να έρθουν ποιο κοντά στην ομάδα. Να την βοηθήσουν όσο μπορούν και από την άλλη η διοίκηση της ομάδας να δώσει περισσότερο χρόνο στους Κύπριους παίκτες. Πρέπει να δώσει ευκαιρίες στα νέα ταλέντα της Επαρχίας.