Ο Φίλιππος Χατζηλούκας στο Pafossports

 

Ο Φίλιππος Χατζηλούκας γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1964 στην Πάφο. Είναι πρώην ποδοσφαιριστής και προπονητής ο οποίος αγωνιζόταν στην θέση του αμυντικού μέσου και έκανε μεγάλη καριέρα φορώντας την φανέλα του ΑΠΟΠ. 

Το Pafossports φιλοξενεί σήμερα άλλη μια παλιά δόξα του ΑΠΟΠ, τον Φίλιππο Χατζηλούκα. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Πάφου, που φόρεσε την αυτή την φανέλα μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες τις Πάφου, πως έζησε την πρώτη του παρουσία στην Α’ Κατηγορία με τη φανέλα του ΑΠΟΠ, γιατί δεν πήρε μεταγραφή σε άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα Ο Φίλιππος Χατζηλούκας μιλά για το σημερινό ποδόσφαιρο και την νέα ομάδα της πόλης μας.

Ο Φίλιππος Χατζηλούκας είναι άλλη μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της επαρχίας. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα μέσα στο γήπεδο, με αντάλλαγμα το χειροκρότημα και την αγάπη του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες των παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Φίλιππος Χατζηλούκας.

 

Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου

Κύριε Χατζηλούκα  να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείστε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;

« Βλέπω ποδόσφαιρο από την τηλεόραση αλλά πλέον δεν ασχολούμαι ενεργά. Δεν πάω στο γήπεδο»

Πως αξιολογείτε το επίπεδο του ποδοσφαίρου στην Πάφο ;

«Υπάρχουν καλές ομάδες στην Πάφο σε όλες τις κατηγορίες. Γίνονται προσπάθειες ωστόσο ακόμα δεν έχουμε πετύχει μια μεγάλη επιτυχία που θα μας δώσει ώθηση για μεγαλύτερα πράγματα»

Ποια είναι η άποψη σας για την νέα ομάδα της Πάφου ;

« Η νέα διοίκηση της ομάδας έχει ρίξει μέχρι τώρα αρκετά χρήματα και έχει φέρει πολλούς παίκτες ωστόσο ακόμη δεν έχει  καταφέρει να χτίσει ένα σύνολο που θα διεκδικεί κάτι αξιόλογο στο πρωτάθλημα. Ελπίζω φέτος να γίνει η αρχή και να τερματίσει στην πρώτη 6αδα. Περιμένω περισσότερα πράγματα»

Αν δούμε την ιστορία ο ΑΠΟΠ για πολλά χρόνια στηριζόταν στα παιδιά της περιφέρειας και των Ακαδημιών του. Η Πάφος πλέον βλέπεται να βγάζει πλέον ταλέντα ;

«Ταλέντα δεν υπάρχουν πλέον. Να τα ξεχάσουμε. Ευκαιρίες δεν παίρνουν και δεν ασχολείται κανένας μαζί τους. Πρέπει να είσαι πολύ μεγάλο ταλέντο για να μπορέσεις να παίξεις ποδόσφαιρο στην Ά Κατηγορία . Με ενοχλεί αυτή η κατάσταση. Θα ήθελα η Πάφος να έχει 4-5 ποδοσφαιριστές από την επαρχία. Για ποιες ακαδημίες μιλάμε όταν δεν παίζει κανένας νέος παίκτης στην ομάδα ;»

Θέλω να σας ρωτήσω αν την εποχή την δική σας ο κόσμος πήγαινε στο γήπεδο ; Βλέπουμε με πλέον ακόμα και στην Α Κατηγορία παιχνίδια με πολύ λίγους φιλάθλους.

« Όταν εγώ έπαιζα μπάλα ο κόσμος γέμιζε το γήπεδο γιατί στις ομάδες έπαιζαν πολλοί Κύπριοι. Είχε μεγάλο δέσιμο με τους παίκτες. Το γήπεδο ήταν μια διέξοδος από την καθημερινότητα. Δεν υπήρχαν πολλά πράγματα να κάνεις. Μόνο γήπεδο και δουλεία. Σήμερα μπορείς να δεις στην τηλεόραση όλους τους αγώνες. Υπάρχουν πολλές επιλογές»

 

Το ποδόσφαιρο άλλαξε σε σχέση με την δική σας εποχή ;

« Έχει αλλάξει πάρα πολύ. Σήμερα οι παίκτες έχουν όλες τις ανέσεις. Είναι επαγγελματίες. Εμείς είχαμε την δουλεία μας και το ποδόσφαιρο ήταν το χόμπι μας. Υπάρχουν καλύτερες συνθήκες δουλείας σε σχέση με την εποχή που έπαιζα εγώ ποδόσφαιρο». 

Κύριε Χατζηλούκα επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στα γήπεδα. Από πού κατάγεστε ;

« Εγώ κατάγομαι από την Πάφο».

Ποία ήταν η πρώτη σας ομάδα ;

 « Ξεκίνησα μαζί με τον αδερφό μου τον Λούκα από τα τμήματα υποδομής του Ευαγόρα»

Για πείτε μας την ιστορία της μεταγραφής σας στον ΑΠΟΠ ;

«Το 1982 πήρα το Παγκύπριο πρωτάθλημα με το Ά Γυμνάσιο. Με είδαν άνθρωποι από πλευράς του ΑΠΟΠ, με προσέγγισαν και με έπεισαν να υπογράψω στην ομάδα».

Όταν πήγατε στο ΑΠΟΠ πως σας υποδέχτηκαν στην ομάδα ;

«Το κλίμα ήταν εξαιρετικό. Με έκαναν να νιώσω μέλος της ομάδας από την πρώτη στιγμή. Η προσαρμογή μου ήταν πολύ εύκολη».

Ποιος ήταν ο πρώτος σας προπονητής και πόσο σας βοήθησε ;

«Ήταν ο Ιόντσο Άρσοφ ο οποίος μετά από μια πετυχημένη παρουσία στην Ομόνοια ήρθε στον ΑΠΟΠ. Ήταν ένας δάσκαλος για όλους μας. Αυτός έβαλε τις βάσεις για τα επόμενα χρόνια. Με βοήθησε τόσο εμένα όσο και τον αδερφό μου πάρα πολύ. Με καθιέρωσε στην ομάδα».

Σε πια Κατηγορία ήταν ο ΑΠΟΠ ;

« Ήταν στην δεύτερη κατηγορία και πήραμε το πρωτάθλημα με μια πολύ καλή πορεία. Χωρίς ξένους παίκτες»

Ποιοι ήταν οι πρώτοι σας συμπαίκτες ;

« Ο Άνδρος Χριστοδούλου, ο Βρυώνης, ο Κκέλης, ο Σώζος Χαραλάμπους, ο Αγάς, ο Μαυρής, ο Πέτρος Ιωαννίδης, ο Μάρξ, ο Χατζηζηνοβίου, Χριστοφή, ο Κίμωνας και αργότερα ήθαν οι Ιωάννου, Αναστασίου και ο αδελφός μου ο Λούκας, ο Μπεν, ο Πάπριτσα, ο Αλαφογίαννης».

Σε πια ηλικία μπήκατε στην πρώτη ομάδα και σε πια θέση καθιερωθήκατε;

« Από 19 χρονών και καθιερώθηκα στην θέση του αμυντικού χαφ. Αργότερα έπαιξα και ως λίμπερο»

Πια ήταν τα δυνατά σας στοιχεία ως παίκτης ;

« ‘Έπαιζα με μυαλό. Ήμουν σοβαρός, δυνατός και με καλή τεχνική. Είχα πείσμα»

Ήσασταν μέλος στην καλύτερη ομάδα που είχε ποτέ το ποδόσφαιρο της Πάφου. Ποια θεωρείτε πως ήταν τα μυστικά εκείνης της ομάδας ;

« Eίχαμε ένα πολύ καλό συμβούλιο που αυτά που υποσχόταν τα έκανε. Πέρασαν από την ομάδα τρεις σπουδαίοι προπονητές όπως ήταν οι Άρσοφ, Νένοφ και Μαντζουράκης που ανέβασαν το επίπεδο της ομάδας αλλά και των παικτών. Μια εξαιρετική φουρνιά Κύπριων παικτών σε νεαρή ηλικία. Ήμασταν πλήρεις σε όλες τις θέσεις. Ο Ανδρέας Μουσκάλλης τότε είχε πει πως η καλύτερη τριάδα ποδοσφαιριστών ήταν οι Μπεν, Δημήτρης Αγάς και Λούκας Χατζηλούκας. Βάζαμε εύκολα γκολ και δεχόμασταν δύσκολα. Πήγαμε δυο φορές στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Ήταν μια εξαιρετική ομάδα που έπαιζε πάντα μπροστά σε γεμάτα γήπεδα».

Θα μπορούσε αυτή η ομάδα να πετύχει περισσότερα ; Τι σας έλειπε ;

« Δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε στην ομάδα τα μεγάλα ταλέντα που έβγαλε η ομάδα. Ο Λούκας Χατζηλούκας πήγε στο ΑΠΟΕΛ, ο Δημήτρης Ιωάννου στον Απόλλωνα. Ο Δημήτρης Αναστασίου ήταν μεγάλος παίκτης αλλά άτυχος. Σπουδαίο ταλέντο που έπαιξε πολύ λίγο. Αυτοί οι τρεις παίκτες ήταν πολύ μεγάλη υπόθεση για μια ομάδα τότε. Δεν μπορούσαμε όμως να τους κρατήσουμε. Ήταν αδύνατο με τα δεδομένα της εποχής»

Ποια ήταν η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας σας με την φανέλα του ΑΠΟΠ ;

« Οι δύο ημιτελικοί Κυπέλλου ήταν δυο σημαντικές στιγμές όμως το ματς που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν ο αγώνα με τον ΠΟΛ το 1987-88 ,που είχε πάρει το πρωτάθλημα τότε. Χάσαμε στην Λάρνακα με 1-0 και κερδίσαμε με το ίδιο σκορ στην Πάφο. Πήγαμε στα πέναλτι. Χρειάστηκε να χτυπήσουμε έντεκα πέναλτι για να πάρουμε την πρόκριση για τον ημιτελικό. Χτύπησα και εγώ πέναλτι και το έβαλα. Ήταν μια μεγάλη πρόκριση απέναντι στην πρωταθλήτρια Κύπρου. Για να καταφέρεις κάτι τέτοιο μόνο σπουδαία ομάδα μπορεί να είσαι»

Αυτή η ομάδα γιατί δεν μπόρεσε να έχει την ανάλογη συνέχεια ο ΑΠΟΠ ;

« Υπήρξε μαζική αποχώρηση από την ομάδα πολλών καλών παικτών που ήταν δύσκολο να τους αντικαταστήσουν οι νεότεροι. Δεν ήταν εύκολο να ξαναβγούν τόσοι πολλοί καλοί παίκτες»

Δεν μπήκατε ποτέ στον κόπο να πάτε σε μια μεγαλύτερη ομάδα ;

«Δεν το επεδίωξα ποτέ μου. Ήμουν ικανοποιημένος στον ΑΠΟΠ. Παντρεύτηκα σε πολύ μικρή ηλικία και ήταν πολύ δύσκολο να φύγω από την Πάφο. Είχα όμως αρκετές προτάσεις»

Πώς ήταν το κλίμα στα τοπικά ντέρμπι με τον Ευαγόρα ;

« Δυνατά ματς με πάθος και δύναμη για την νίκη. Ήμασταν αντίπαλοι όμως μόνο στο γήπεδο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που ακόμη και σήμερα υπάρχει πολύ δυνατή φιλία μεταξύ μας. Ωραία ματς που δεν υπάρχουν σήμερα. Παιζόταν καλό ποδόσφαιρο»

Υπήρχε κάποιος ποδοσφαιριστής του Ευαγόρα που θα τον θέλατε συμπαίκτη σας ;

« Δήμος Δημοσθένους, Κωμοδρόμος, Πολυδώρου, Παχταλίας. Υπήρχαν πολύ καλοί παίκτες και στις δυο ομάδες».

Γνωρίσατε πολλούς προπονητές στον ΑΠΟΠ. Ποιοι σας κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον ;

« Άρσοφ,Νένοφ και Μαντζουράκης. Σπουδαίοι προπονητές. ‘Έδωσαν ταυτότητα στην ομάδα. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ το έργο τους»

Πιος ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος ποδοσφαιριστής σας ;

« Υπήρχα πάρα πολλοί καλοί παίκτες σε όλες τις ομάδες. Ποδοσφαιριστές με ποιότητα. Αυτός που με δυσκόλευε περισσότερο ήταν ο Πάμπος Αναστασίου της ΕΠΑ. Εξαιρετικός παίκτης. Τρομερός. Υπήρχε ο Λάμπρου ο τερματοφύλακας που έπαιξε και στον ΑΠΟΠ που ήταν αξέχαστος. Σπουδαίοι παίκτες σε όλες τις ομάδες της Κύπρου»

Το 2000 ο ΑΠΟΠ έπαψε να υπάρχει. Πια ήταν τα δικά σας συναισθήματα τότε ;

« Ήταν μια δύσκολη στιγμή για όλους τους παλιούς παίκτες. Αγαπούσαμε τις ομάδες μας αλλά το οικονομικό μας υποχρέωσε να δούμε τα πράγματα με ρεαλισμό. Έγινε με σκοπό να έρθουν καλύτερες μέρες για το ποδόσφαιρο της Πάφου. Δεν εξελίχθηκαν τα πράγματα όπως θα θέλαμε»

Τι κρατάτε από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;

« Την μεγάλη αγάπη του κόσμου και τις πολλές φιλίες που έκανα μέσα από το ποδόσφαιρο»

 

Βρισκόσαστε οι παλαίμαχοι παίκτες, τα λέτε λίγο για τα παλιά, για τις αναμνήσεις από τα ωραία χρόνια της νιότης ;

« Υπάρχει στενή επαφή  με όλους τους παλιούς μου συμπαίκτες. Η Πάφος είναι πολύ μικρή. Η δεσμοί ανάμεσα μας είναι δυνατοί»

Θα θέλαμε να στείλετε ένα μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο της Πάφου και ευρύτερα της Επαρχίας μέσω του  Pafossports  ;

«Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο της επαρχίας μας για την αγάπη και τον σεβασμό που έχει δείξει προς το πρόσωπο μου όλα αυτά τα χρόνια και εύχομαι η ομάδα της πόλης μας να έχει επιτυχίες. Να κάνει το μεγάλο βήμα και να καταστεί μια υπολογίσιμη δύναμη στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν οι δυνατότητες για να το πετύχει»