Ανδρέου Χριστάκης Μαρξ

 

Ο Ανδρέου Χριστάκης Μάρξ γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου του 1964 στην Αμμόχωστο και είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΠ.  Μέλος της ομάδας του ιστορικού συλλόγου της πόλης μας για δεκαπέντε χρόνια, αποτελεί έναν από τους εξέχοντες ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την φανέλα της. Λόγο του πολυσύνθετου ταλέντου του, μπορούσε να αγωνιστεί ως λίμπερο, χαφ και σε πολλές ακόμα θέσεις.

Το pafossports φιλοξενεί σήμερα άλλη μια παλιά δόξα του ΑΠΟΠ, τον Ανδρέου Χριστάκη Μάρξ. Ένα παλιό άσσο τον γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Πάφου, που φόρεσε την αυτή την φανέλα 15 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες τις Πάφου, πως έζησε την πρώτη του παρουσία στην Α’ Κατηγορία με τη φανέλα του ΑΠΟΠ, γιατί δεν πήρε μεταγραφή σε άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Ανδρέου Χριστάκης Μάρξ μιλά για το σημερινό ποδόσφαιρο και την νέα ομάδα της πόλης.

Ο Ανδρέου Χριστάκης Μάρξ είναι άλλη μια εμβληματική φυσιογνωμία στο ποδόσφαιρο της Πάφου. Πεισματάρης, μαχητής , τεχνίτης παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο, με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες των παλαιότερων εποχών.

Πράγματι μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι κάτι έχουν να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του μεγάλου Ανδρέα Χριστάκη Μάρξ.

Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου.

Κύριε Μάρξ ας ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείστε πλέον ενεργά με το ποδόσφαιρο ; 

Δεν ασχολούμαι καθόλου. Δεν πηγαίνω στο γήπεδο.

Πως αξιολογείτε το επίπεδο του ποδοσφαίρου στην Πάφο ; 

Βήματα μπροστά έχουν γίνει αλλά οι παλιοί καλοί καιροί δεν επιστρέφουν. Δεν υπάρχουν πλέον Κύπριοι παίκτες. Πας στο γήπεδο και δεν ξέρεις κανέναν.

Αν δούμε την ιστορία ο ΑΠΟΠ για πολλά χρόνια στηριζόταν στα παιδιά της περιφέρειας και των Ακαδημιών του. Η Πάφος πλέον βλέπεται να βγάζει πλέον ταλέντα ; 

Ταλέντα υπάρχουν πάρα πολλά αλλά κανένα δεν πρόκειται να παίξει μπάλα με όλους αυτούς τους ξένους που υπάρχουν. Είναι μια κατάσταση που εμας τους παλιούς παίκτες μας ενοχλεί πάρα πολύ όπως και τον κόσμο φυσικά.

Στην εποχή την δική σας ο κόσμος πήγαινε στα γήπεδα ; Ρωτάω αυτό γιατί βλέπουμε πλέον παιγνίδια ακόμη και στην Α Κατηγορία με πολύ λίγο κόσμο. 

Ο κόσμος δεν πάει στο γήπεδο γιατί δεν εχεί να δει τον φίλο, τον συγγενή του. Έχει κουραστεί από αυτή την κατάσταση. Στην εποχή την δική μου τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Δεν υπήρχε άδειο κάθισμα. Τα γήπεδα ήταν γεμάτα.

Πόσο άλλαξε το ποδόσφαιρο σήμερα ;

Σήμερα οι παίκτες έχουν όλες τις ανέσεις. Εμείς δεν είχαμε παπούτσια να φορέσουμε. Έχει αλλάξει πάρα πολύ.  

Πως βλέπεται την πορεία της νέας ομάδας ; 

Είναι καλή ομάδα και θα μπορούσε να είναι ποιο ψηλά στην βαθμολογία. Ήταν άτυχη σε κάποια ματς.

 

Υπάρχει η σχέση που θα έπρεπε ματαξύ της ομάδας και εσάς τους παλάιμαχους ποδοσφαιριστές ;

Δυστυχώς καμία επαφή δεν υπάρχει.

Κύριε Ανδρέου Χριστάκη Μάρξ επιτρέψετε μου να ρωτήσω κάποια πράγματα για την δίκη σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε; 

Εγώ είμαι από την Αμμόχωστο. Από το Κάτω Βαρώσι.

Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε το ποδόσφαιρο και ποια ήταν η πρώτη σας ομάδα ; 

Ξεκίνησα να παίζω μπάλα το 1976. Ήμουν στα τμήματα υποδομής του Κινύρα και μετά πήγα στους μικρούς του ΑΠΟΠ.

Πως έγινε η μετακίνηση σας στον AΠΟΠ ; 

Όλοι οι ποδοσφαιριστές των τμημάτων υποδομής του Κινύρα άνηκαν στον Ζαβρό και υπήρξε μαζική μετακίνηση τους στον ΑΠΟΠ.

Όταν πήγατε στο ΑΠΟΠ πως σας υποδέχτηκαν οι παλιότεροι παίκτες της ομάδας ; 

Στον ΑΠΟΠ πήγα απο τα έντεκα μου χρόνια. Με γνώριζαν πολύ καλά και η προσαρμογή μου ήταν εύκολη. Υπήρχε καλό κλίμα από τις πρώτες μέρες. Εγώ όταν μπήκα στην πρώτη ομάδα ήμουν ο πιο μικρός από όλους.

Ποιος ήταν ο πρώτος σας προπονητής και πόσο σας βοήθησε ;

Ο πρώτος μου προπονητής ήταν ο Άσπρου και με βοήθησε πάρα πολύ όπως και όλους τους ποδοσφαιριστές που υπήρχαν τότε στην ομάδα.

Ποιο ήταν οι πρώτοι σας συμπαίκτες ;

Αλαφογίαννης, Κκέλης, Σώζος, Δ. Ιωάννου, Π. Χατζηζηνοβίου, Φ. Χατζηλούκας, Λ. Χατζηλούκας, Αναστασίου, ο Μπεν, ο Πάπριτσα.

Σε ποια ηλικία μπήκατε στην πρώτη ομάδα και σε ποια Κατηγορία ήταν ο ΑΠΟΠ ; 

Ήμουν 16 χρονών και ο ΑΠΟΠ ήταν στην πρώτη κατηγορία.

Σε ποια θέση καθιερωθήκατε ; 

Ήμουν πολυσύνθετος ποδοσφαιριστής. Άρχισα αριστερός εξτρέμ, επιλετικός μέσος, λίμπερο. Μπορούσα να παίξω σε πολλές θέσεις το ίδιο καλά.

Ποια ήταν τα στοιχεία που σας χαρακτήριζαν σαν παίκτη ; 

Ήμουν δυνατός αλλά είχα και πολύ καλή τεχνική . Ήξερα μπάλα.

Ήσασταν μέλος στην καλύτερη ομάδα που είχε ποτέ το ποδόσφαιρο της Πάφου. Ποια θεωρείτε πως ήταν τα μυστικά εκείνης της ομάδας ; 

Ήταν μια φουρνιά εξαιρετικών ποδοσφαιριστών σε νεαρή ηλικία. Υπήρχε εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια. Ήμασταν μια μεγάλη οικογένεια εντός και εκτός γηπέδου. Δεν παίρναμε χρήματα και παίζαμε για την φανέλα. Αγαπόυσαμε την ομάδα.

Θα μπορούσε αυτή η ομάδα να πετύχει περισσότερα ; 

Σίγουρα μπορούσαμε να πάμε πιο ψηλά. Ο Μαντζουράκης εκείνη την εποχή έλεγε στους παίκτες του ΑΠΟΕΛ πως οι εννέα απο τους έντεκα δεν μπορούσαν να παίξουν στον ΑΠΟΠ. Έιχαμε εξαιρετική ομάδα.

Αυτή η ομάδα ήταν μαζί για εφτά με οκτώ χρόνια. Γιατί δεν μπόρεσε να έχει την ανάλογη συνέχεια ο ΑΠΟΠ ;

Υπήρχαν οικονομικά προβλήματα και οι συνθήκες ήταν δύσκολες. Δεν ήταν εύκολο να διατηρηθεί η ομάδα στα ίδια επίπεδα.

Πώς ήταν το κλίμα στα τοπικά ντέρμπι με τον Ευαγόρα ;

Δυνατά ματς με μεγάλο πάθος και δύναμη. Υπήρχε φανατισμός. Για μια εβδομάδα όλοι μιλούσαν στην πόλη για αυτό το παιχνίδι. Ο ηττημένος δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι του. Να κυκλοφορήσει στον δρόμο. Αν νικούσες ήσουν ευτυχισμένος. Μεταξύ των παικτών υπήρχε πάντα καλή σχέση και σεβασμός. Μετα τα παιχνίδια ήμασταν φίλοι. Η αντιπαλότητα ήταν μόνο εντός γηπέδου. Λείπουν πάρα πολύ από την Πάφο σήμερα αυτά τα ματς.

Υπήρχε κάποιος παίκτης από τον Ευαγόρα που θα τον θέλατε στην ομάδα σας ;

Ήμουν σημμαθητης με τον Δήμο Δημοσθένους και τον Λάκη Μενελάου, τον Τάσο Μακρή. Πολύ καλοί παίκτες.

Μπήκατε ποτέ στον κόπο να κοιτάξετε ποίο ψηλά. Να πάτε σε μια μεγαλύτερη ομάδα ; 

Είχα αρκετές προτάσεις αλλά εγώ δεν ήθελα να φύγω από την ομάδα. Αγαπόυσα τον ΑΠΟΠ και δεν μπορούσαν να φανταστώ τον εαυτό μου αντίπαλο αυτής της ομάδας. 

Γνωρίσατε πολλούς προπονητές στον ΑΠΟΠ. Ποιοι σας κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον ; 

Ο Μαντζουράκης και ο Νένοφ. 

Ποια ήταν η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας σας με την 

φανέλα του ΑΠΟΠ ; 

Είχα πολλές μεγάλες στιγμές. Ξεχωρίζω την νίκη με 1-0 επι της Ομόνοιας στην Λευκωσία και τα δυο γκολ που σημείωσα στο ντεπούτο του Σταύρου Παπαδόπουλου με τον Πεζοπορικό όταν επέστρεψε από την Ελλάδα και πήραμε την νίκη με 3-2. Την επόμενη είχα προσληφθεί δουλεία στον Οργανισμό Χρηματοδοτήσεως Στέγης.

Υπήρχε κάποιος συμπαίκτης σας που τον θαυμάζατε ; 

Κκέλης, Σώζος, Δ. Ιωάννου, Π. Χατζηζηνοβίου, Φ. Χατζηλούκας, Λ. Χατζηλούκας ,Μπεν, Αναστασίου, ο Πάπριτσα. Είχα την τύχη να έχω πολλούς καλούς και εξαιρετικούς συμπαίκτες.

Πόσα χρόνια παίξατε στον ΑΠΟΠ ; 

Έπαιξα δεκαπέντε χρόνια.

Τι σας έμεινε από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα;  

 Μου έμεινε η μεγάλη αναγνώριση και ο σεβασμός από τον απλό κόσμο. Ακόμη και σήμερα υπάρχει μεγάλη αγάπη και εκτίμηση.

Βρισκόσαστε οι παλαίμαχοι παίκτες, τα λέτε λίγο για τα παλιά, για τις αναμνήσεις από τα ωραία χρόνια της νιότης ;
Είμαστε φίλοι όλοι μεταξύ μας αλλά δεν υπάρχει τόσο στενή επαφή. Γίνονται προσπάθειες για να βρισκόμαστε πιο συχνά.

Το 2000 ο ΑΠΟΠ έπαψε να υπάρχει. Ποια ήταν τα συναισθήματα σας ; 

'Ηταν μια λανθασμένη απόφαση. Ακόμα δεν έχει ξεπεραστεί ούτε ο Ευαγόρας ούτε ο ΑΠΟΠ. Δεν έπρεπε να χαθούν αυτές οι ομάδες. 

Θα θέλαμε να στείλετε ένα μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο της Πάφου και ευρύτερα της Επαρχίας μέσω του Pafossports.

 Με την ευκαιρία που μου δίνεις θα ήθελα να χαιρετίσω όλους τους φιλάθλους της Πάφου και τους παλιούς μου συμπαίκτες στον ΑΠΟΠ. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ανδρέα Δημητριάδη που με βοήθησε επαγγελματικά.