Ο Φύτος Νεοφύτου στο Pafossports

 

O Φύτος Νεοφύτου γεννήθηκε το 1955 και είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και προπονητής. Μέλος του Ευαγόρα για 17 χρόνια, αποτελεί έναν από τους εξέχοντες  ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την φανέλα του. Καθιερώθηκε στην θέση του αριστερού μπακ. Κατάγεται από τον Κάθηκα.

Το pafossports φιλοξενεί άλλη μια παλιά δόξα του Ευαγόρα, τον Φύτο Νεοφύτου. Ένα παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Πάφου, που φόρεσε αυτή την φανέλα 17 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πώς ξεκίνησε, ποίος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Πάφου, πως έζησε την πρώτη του παρουσία στην Α΄ Κατηγορία με την φανέλα του Ευαγόρα, γιατί δεν πήρε μεταγραφή για άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Φύτος Νεοφύτου μιλά για το σημερινό ποδόσφαιρο και την νέα ομάδα της πόλης μας.

Ο Φύτος Νεοφύτου είναι άλλη μια εμβληματική φυσιογνωμία στο ποδόσφαιρο της Πάφου. Πεισματάρης, μαχητής , παίκτης και προπονητής που τα έδινε όλα στο γήπεδο, με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. ‘Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες των παλαιότερων εποχών. Πράγματι μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι κάτι έχουν να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του μεγάλου Φύτου Νεοφύτου.

Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου

Κύριε Νεοφύτου ας ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείστε πλέον ενεργά με το ποδόσφαιρο ;

 « Βλέπω πλέον ποδόσφαιρο από την τηλεόραση. Πηγαίνω σε παιγνίδια μικρότερων κατηγοριών. Παρακολουθώ περισσότερο τον Ακρίτα με τον οποίο είμαι συνδεδεμένος και συναισθηματικά. Δεν πηγαίνω σε αγώνες Α΄ Κατηγορίας ».

Στο διεθνές ποδόσφαιρο βλέπουμε ποδοσφαιριστές όταν σταματούν να αγωνίζονται με τις ομάδες τους να συνεχίζουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους από άλλες θέσεις. Κάτι ανάλογο δεν θα έπρεπε να συμβαίνει και στην χώρα μας ;

« Όταν σταμάτησα την προπονητική ήθελα να ασχοληθώ ως τεχνικός διευθυντής η σύμβουλός σε κάποια ομάδα. Πέρσι μου τηλεφώνησε ο Χρίστος Γλυκής και μου ζήτησε να του στείλω το βιογραφικό μου. Στην συνέχεια δεν επικοινώνησε μαζί μου ξανά. Αυτή την στιγμή στην νέα ομάδα της Πάφου έχει έρθει ένας νέος άνθρωπος που δεν γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Τρέχουν όλου αυτοί που έχουν τα παιδιά τους εκεί να επωφεληθούν είτε προσωπικά, είτε κομματικά, είτε για άλλους λόγους και τους κοροϊδεύουν χωρίς να μπορούν να τους βοηθήσουν. Δεν έχουν ούτε τις γνώσεις, ούτε ξέρουν από ποδόσφαιρο. Τόσα χρόνια γιατί δεν πάει καλά η Πάφος ; Εγώ κρατούσα τον Ευαγόρα με εκατό χιλιάδες προϋπολογισμό στην Α΄ Κατηγορία και μια ολόκληρη επαρχία με τόσο μεγάλο μπάτζετ παλεύει με νύχια και με δόντια για την παραμονή. ‘Είναι επιτυχία αυτό ; Κοροϊδεύουν τον κόσμο ; Δεν μας λένε να πάμε κοντά γιατί αν πάω εγώ εκεί κάποιοι θα υποβαθμιστούν. Εκείνοι που μιλούν στον Λομάκιν και δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο θα εξαφανιστούν. Δεν κατέχουν από ποδόσφαιρο. Γιατί είναι εκεί ; έχουν κάνει έναν κλοιό γύρω από τον άνθρωπο και δυστυχώς δεν αφήνουν κανέναν που θέλει να βοηθήσει την ομάδα να κοντέψει.»

Πως αξιολογείται το επίπεδο του ποδοσφαίρου στην Πάφο ; 

« Κάθε χρονιά πηγαίνουμε πίσω και συγκεκριμένα η ομάδα που μας εκπροσωπεί στη Α’ Κατηγορία. Η αποφυγή του υποβιβασμού είναι επιτυχία ; Ήρθε ένας ξένος επιχειρηματία και τους είχε δώσει εν λευκό την διαχείριση της ομάδας και από συγκυρίες δεν έπεσε κατηγορία. Με παίκτες ακριβούς. Γίνεται να πανηγυρίζεις πως έμεινες στην κατηγορία με όλα αυτά τα χρήματα που ξόδεψες ;»

Αν δούμε την ιστορία επί σειρά ετών Ο Ευαγόρας στηριζόταν σε παιδιά της δικής του περιφέρειας. Η περιοχή μας πλέον βγάζει ταλέντα ; 

« Ταλέντα υπάρχουν αλλά δεν αξιοποιούνται. Απίστευτα πράγματα. Θέλεις να φτιάξεις μια νέα ομάδα καλή. Αναγκαστικά φέτος από την ΚΟΠ θα πρέπει να έχεις δέκα Κύπριους παίκτες. Γιατί δεν κρατάς αυτούς τους μικρούς να φτιάξεις έναν καλό κορμό. Ποίους θα κρατήσεις ; Ποίους θα φέρεις ; Γιατί δεν κρατάς αυτούς τους δέκα μικρούς και να φέρεις και δεκαπέντε ξένους καλούς και να φτιάξεις ένα δυνατό σύνολο. Γιατί δεν κρατάς τους Παφίτες ; Για ποίο λόγο έγινε η ενοποίηση ; Το λάθος έγινε από την αρχή της ενοποίησης. Και ο ΑΠΟΠ και ο Ευαγόρας μπορούσαν να σταθούν με επιτυχία και μόνοι τους χωρίς ενοποίηση. ‘Όταν έγινε η νέα ομάδα είχε 40 παίκτες. Την δεύτερη χρονιά τους διώξαμε και φέραμε πέντε από την Λεμεσό. Είναι απαράδεκτο. Εμείς παίζαμε μόνοι μας και στεκόμασταν με επιτυχία. Από εκεί ξεκίνησε το κακό και δεν μιλούσε κανένας. Πήραν τον Κωνσταντινίδη από την Ομόνοια με 140 χιλιάδες λίρες. Που έπαιξε μετά αυτός ο παίκτης ; Έπαιξε στην Β΄ και στην Γ’ Κατηγορία. Αυτή ήταν η ποιο ακριβοπληρωμένη μεταγραφή στην ιστορία της Πάφου. Ένας παίκτης των σαράντα χιλιάδων πληρώθηκε με εκατόν σαράντα».

Την δική σας εποχή ο κόσμος πήγαινε στο γήπεδο. Σας το ρωτάω αυτό γιατί βλέπουμε σήμερα ακόμη και σε παιγνίδια Α’ Κατηγορίας να είναι πολύ μικρός ο αριθμός των φιλάθλων ; 

« Την δική μου εποχή όλοι οι ποδοσφαιριστές ήταν Παφίτες. Πήγαινε ο κόσμος να δει τους φίλους, τους γνωστούς, τους συγγενείς. Υπήρχε μεγάλη αγάπη και δέσιμο με την ομάδα. Τώρα δεν υπάρχει αυτό. Τώρα το χειρότερο είναι οι ψίθυροι που ακούγονται, οι ομάδες είναι πλέον επιχειρήσεις. Εκείνη την περίοδο οι παίκτες έπαιζαν για την φανέλα, ήταν μονοιασμένοι. Δεν υπάρχουν τώρα όλα αυτά. Τώρα πας στο γήπεδο και δεν ξέρεις κανέναν».

Πως αισθάνεστε εσείς οι παλιοί ποδοσφαιριστές που βλέπετε τις ομάδες πλέον να αποτελούνται στην πλειοψηφία τους από ξένους παίκτες ; 

« Εμένα με ενοχλεί πάρα πολύ. Για ποιο λόγο να πάω στο γήπεδο ; Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί για αυτό. Η ΚΟΠ έχει μεγάλες ευθύνες για αυτή την κατάσταση. Η ομοσπονδία αποτελείται ουσιαστικά από τους προέδρους των ομάδων. Γιατί να μην είναι υποχρεωτική η συμμετοχή πέντε η έξι Κύπριων στην βασική ενδεκάδα ; Γιατί τα πρόστιμα να μην είναι τσουχτερά για να αναγκάσου τους συλλόγους να σκεφτούν διαφορετικά ; Βάλε πρόστιμο εικοσιπέντε, πενήντα, εκατό χιλιάδες ; Όχι όμως δύο. Να πιάσεις δεκαπέντε ξένους και να παίζουν μόνο οι πέντε. Υπάρχουν δυστυχώς μεγάλα συμφέροντα».

Βλέπουμε σήμερα ο κόσμος να ασχολείται πάρα πολύ με τα συστήματα και τις ταχτικές. Κάτι ανάλογο ίσχυε και στην δική σας εποχή ; 

« Ασχολούμασταν αλλά οι πληροφορίες που περνάμε για τους αντιπάλους μας ήταν τρεις ώρες πριν από τα παιγνίδια από φίλους και γνωστούς. Δεν υπήρχε η τεχνολογία όπως σήμερα που τα πάντα είναι στους υπολογιστές. Εγώ προσωπικά έστελνα φίλους μου σε προπονήσεις για να μάθουν μυστικά του αντιπάλου που θα με βοηθούσαν να προετοιμάσω σωστά την ομάδα».

Πόσο άλλαξε το ποδόσφαιρο σήμερα ; 

« Άλλαξε πάρα πολύ. Οι προπονητές είναι ποιο καλά μελετημένοι. Οι ποδοσφαιριστές είναι πλέον επαγγελματίες με πολύ καλή φυσική κατάσταση, αθλητικές εγκαταστάσεις. Έχουν τα πάντα σήμερα. Παλιά μπορεί δυο καλοί παίκτες να έκαναν την διαφορά τώρα δεν είναι το ίδιο. Οι διαφορές μεταξύ των ομάδων έχουν μικρύνει πάρα πολύ. Η Πάφος είναι για μένα μια μικρή ομάδα όμως έχει τα πάντα. Εμείς κάναμε προπόνηση σε γήπεδο με χώμα».

Κύριε Νεοφύτου επιτρέψετε μου να ρωτήσω κάποια πράγματα για την δίκη σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ; 

« Από τον Κάθηκα».

Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε το ποδόσφαιρο και ποια ήταν η πρώτη σας ομάδα ; 

« Από πολύ μικρή ηλικία έπαιζα στην ομάδα του χωριού μου η οποία εκείνη την περίοδο είχε και ορισμένους άλλους πολύ καλούς παίκτες. Ξεχώριζα όμως από τους άλλους.

Πως έγινε η μετακίνηση σας στον Ευαγόρα ; 

« Ήρθε ο Τάκης Χαραλάμπους στο χωριό και με είδε σε ένα παιγνίδι. Εγώ τότε ήμουν επιθετικός. Κερδίσαμε 3-0 και σκόραρα και τα τρία γκολ εγώ. Ο Τάκης έμαθε ποιος είμαι μέσω του αδερφού μου που έπαιζε στον Ευαγόρα. Μου τηλεφώνησε και πήγα στην ομάδα».

Όταν πήγατε στο Ευαγόρα ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας τις πρώτες μέρες ; 

« Γνώριζαν πως ήμουν πολύ καλός. Τότε δεν υπήρχαν τακτικές στην προπόνηση αλλά κάθε μέρα παίζαμε δίτερμα και ήμουν από τους καλύτερους. Έκαναν δυο ομάδες και πάντα τσακώνονταν ποιος θα με πάρει στην ομάδα του. Η υποδοχή ήταν εξαιρετική και το κλίμα φανταστικό».

Ποιοι ήταν οι πρώτοι σας συμπαίκτες ; 

« ‘Έπαιξα με όλες τις μεγάλες δόξες της ομάδας. Τ. Χαραλάμπους, Ζυμαρά, Κουρούσιη, Αττική, Γ. Τούρο, Α. Τούρο, Πενταρά, Στέφος, Γ. Ζαμπυρίνης, Λάζαρος, Π. Γιαλλούρης, Α. Γιαλλούρης. Γ. Σωκράτους , Π.Γεωργίου,Τ. Ηροδότου».

Σε ποια ηλικία μπήκατε στην πρώτη ομάδα και σε ποια κατηγορία ήταν ο Ευαγόρας ; 

« Μπήκα σε ηλικία 17 χρόνων και η ομάδα ήταν στην Α’ Κατηγορία»

Ποία ήταν τα δυνατά σας στοιχεία ως παίκτης ;

« Ήμουν μοντέρνος αριστερός μπακ. Μπορούσα να βοηθήσω και αμυντικά αλλά και επιθετικά την ομάδα. Μπορούσα να εξουδετερώσω οποιονδήποτε αντίπαλο»

Ήσασταν μέλος σε μια ομάδα που για εννέα χρόνια έμεινε στην Α Κατηγορία. Ποια ήταν τα δυνατά σημεία εκείνης της ομάδας ; 

«Υπήρχε τότε στον Ευαγόρα μια φουρνιά πολύ καλών παικτών. Είχαμε μεγάλο πάθος και δύναμη όταν αγωνιζόμασταν με την φανέλα της ομάδα μας. Ήμασταν μια μεγάλη οικογένεια και είχαμε αγάπη, μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό ο ένας για τον άλλο».

Μπορούσατε να πετύχετε περισσότερα πράγματα ;

 « Υπήρχε διαφορά από τις μεγάλες ομάδες παρά το γεγονός πως τους κερδίζαμε πολύ συχνά».

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες σας στιγμές με την φανέλα του Ευαγόρα ; 

« Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του Ευαγόρα σημειώθηκαν εκείνη την περίοδο. Υπήρχε μια σεζόν που θα μπορούσαμε να τερματίσουμε και στην τρίτη θέση».

Πόσα χρόνια παίξατε στον Ευαγόρα και σε ποια θέση καθιερωθήκατε ; 

« Έπαιξα 17 χρόνια. Έπαιξα δεξιός μπακ, Λίμπερο, και τα περισσότερα χρόνια αριστερό μπακ. Έπαιξα και επιθετικός για εννέα παιγνίδια».

Γνωρίσατε αρκετούς προπονητές στην καριέρα σας. Ποιος σας κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον ; 

«Ο Κωστάκης Πιερίδης ήταν αυτός που μας προώθησε, με βοήθησε στο ξεκίνημα της καριέρας μου και με καθιέρωσε. Σε γνώσεις με διαφορά από όλους ο Τάκης Χαραλάμπους».

Δεν μπήκατε ποτέ στον κόπο να πάτε σε κάποια άλλη ομάδα, κάπου ψηλότερα ; 

« Το 1977-78 έφυγα και πήγα και έπαιξα στην Αφρική γιατί δεν με έδιναν με μεταγραφή. Ήμουν πολύ εκνευρισμένος. Το 1980 ήρθε ομάδα από την Σαουδική Αραβία να με πάρει. Η ΑΕΚ Αθηνών ενδιαφέρθηκε για εμένα πάρα πολύ και με ζητούσε για 6 με 7 χρόνια . Ήρθαν οι άνθρωποι της στην Πάφο μιλήσαμε όμως εγώ εργαζόμουν στην Κύπρο και δεν ήθελα να ρισκάρω και να φύγω. Το ΑΠΟΕΛ με ζητούσε 7 χρόνια συνεχόμενα».

Υπήρχε κάποιος συμπαίκτης η αντίπαλος που θαυμάζατε ; 

« Θαύμαζα πάρα πολύ τον Τάκη Χαραλάμπους και τον Γιαννάκη Ζάμπυρινη που ήταν δεινός σκόρερ. Είχα πολύ καλή συνεργασία μαζί του. Βρισκόμασταν με κλειστά μάτια».

Πως ήταν η ατμόσφαιρα στα τοπικά ντέρμπι της εποχής με αντίπαλο τον συμπολίτη ΑΠΟΠ ; 

« Ήταν παιγνίδια με μεγάλο ενδιαφέρον. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ωραία. Ο κόσμος ξυπνούσε από το πρωί και ερχόταν στο σωματείο από η ώρα 7. Έπιναν καφέ μέχρι την ώρα του παιγνιδιού. Δεν πήγαινε κάνεις σπίτι. Πηγαίναμε εκεί και μας έδιναν ψυχολογία κι αυτοπεποίθηση. Υπήρχε μεγάλος φανατισμός. Δυνατά ματς με πάθος και δύναμη για την νίκη και από τις δυο ομάδες. Έζησα εποχές που οι ποδοσφαιριστές των δυο ομάδων δεν μιλούσαν μεταξύ τους. Εγώ ήμουν από τους λίγους που είχα καλές σχέσεις με όλους. Ήμουν από τις εξαιρέσεις».

Πότε σταματήσατε το ποδόσφαιρο και πότε ξεκινήσατε την προπονητική σας καριέρα ; 

« Σταμάτησα το 1985. Ξεκίνησα το 1986 ως βοηθός του Τάκη Χαραλάμπους στον Ευαγόρα για έξι χρόνια. Είχα πρόταση να αναλάβω την ομάδα έφυγε ο Τάκης όμως δεν έγινε. Ανέλαβα αρχικά τον Ακρίτα και μετά επέστρεψα στον Ευαγόρα».

Σε πόσες ομάδες δουλέψατε ως προπονητής ; 

« Ευαγόρα, Ακρίτα, Πέγεια, Ατρόμητο, Κινύρα, και Ενάδ».

Έχετε δεθεί με κάποια ομάδα περισσότερο ; 

« Συναισθηματικά με τον Ευαγόρα στο ξεκίνημα της καριέρας μου. Με όλες τις ομάδες είχα σημαντικές επιτυχίες η ομάδα όμως που είχε τις καλύτερες συνθήκες για να δουλέψεις ήταν η Πέγεια. Είχαμε τα πάντα στην διάθεση μας».

Δεχόσασταν παρεμβάσεις στο έργο σας ; 

« Επειδή γνώριζαν πολύ καλά τον χαρακτήρα μου δεν τολμούσαν να παρέμβουν στο έργο μου η να μου το ζητήσουν ευθέως. Προσπαθούσαν με πλάγιους τρόπους όμως χωρίς να μπορούν να καταφέρουν κάτι. Γίνονται παρεμβάσεις σε προπονητές που το επιτρέπουν»

Τι σας έμεινε από αυτή την μεγάλη διαδρομή που είχατε στα γήπεδα ; 

« Η αναγνώριση και ο σεβασμός από όλο τον κόσμο της Κύπρου. Μέχρι και σήμερα υπάρχει μεγάλη αγάπη και εκτίμηση προς το πρόσωπο μου».

Το 2000 ο Ευαγόρας έπαψε να υπάρχει. Ποια ήταν τα δικά σας συναισθήματα τότε ; 

« Εγώ ήμουν εναντίον στην πορεία όμως άλλαξα γνώμη. Την εποχή εκείνη ήμουν προπονητής του Ευαγόρα. Η νέα ομάδα που δημιουργήθηκε δεν αγαπήθηκε από κανέναν. Θα ήταν καλύτερα να μην γινόταν η ενοποίηση γιατί οι δύο αυτές ομάδες έδιναν ζωή σε όλη την πόλη κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα. Τώρα όλοι μου λένε πως είχα δίκαιο».

Θεωρείται πως θα έπρεπε να σας δοθεί μια ευκαιρία για να προπονήσετε την Α.Ε.Πάφου ; 

« Δεν το επιδίωξα ποτέ μου. Υπήρχε όμως χρονιά που άλλαξαν τέσσερις προπονητές, ήμουν άνεργος και δεν με φώναξαν να τους βοηθήσω. Την επόμενη χρονιά ήμουν στον Ατρόμητο με 250.000 προϋπολογισμό ξεκινήσαμε με στόχο την παραμονή στην κατηγορία. Η Α.Ε.Πάφος είχε φέρει τον Σάββα Κωνσταντίνου με 1.000.000 και ήμουν εγώ δεύτερος και η ομάδα της Πάφου τρίτη. Δεν μπορούσα να κρατήσω εγώ την ομάδα ; Αν υπήρχε ένας προπονητής που θα μπορούσε να κρατήσει όρθια την ομάδα ήμουν εγώ και δυστυχώς δεν με φώναξαν ποτέ»

Πως βλέπεται την πορεία της νέας ομάδας ; 

«Μπορεί να πάνε και χειρότερα. Πέρυσι ζητούσαν συνέχεια πίστωση χρόνου. Βλέπω γκρίζα τα πράγματα. Δεν είναι ευοίωνο το μέλλον για την Πάφο. Θα πρέπει οι ιδιοκτήτες της ομάδας να καθίσουν και να βρουν τα λάθη. Να διερωτηθούν : Πως μια ομάδα 18 χρόνια δεν μπορεί να παρουσιάσει κάτι αξιόλογο ; Δεν μπορούν να φτιάξουν μια ομάδα της προκοπής. Εγώ ξέρω τα λάθη. Πρέπει να φύγει ο περίγυρος και να έρθουν κοντά πέντε με έξι άτομα αμόλυβδοι που να εμπνέουν εμπιστοσύνη και σεβασμό. Αν γίνει αυτό θα πάει το ποδόσφαιρο μπροστά»

Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους φιλάθλους της Πάφου μέσω του Pafossports ; 

« Θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα μου τον Ευαγόρα αλλά και τον κόσμο της Πάφου γενικότερα που με βοήθησε όλα αυτά τα χρόνια σαν ποδοσφαιριστή, προπονητή και σαν άνθρωπο. Μου πρόσφερε πάρα πολλά και μου έμαθε να εκτιμώ τις αξίες της ζωής»