Ο Κύπριος επιθετικός η επιθετικός μέσος Χριστάκης Μαύρος, γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1961, στη Γύψου, ένα χωριό της Επαρχίας Αμμοχώστου. Υπήρξε από τα σύμβολα της Νέας Σαλαμίνας. Ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες τη δεκαετία του 1980. Συνολικά σκόραρε 61 γκολ σε 330 παιχνίδια για την Νέα Σαλαμίνα. Με τον ιστορικό σύλλογο της Αμμοχώστου κατέκτησε ένα Κύπελλο Κύπρου το 1990.
Το pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα της Νέας Σαλαμίνας, τον Χριστάκη Μαύρο. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλεισε τη καριέρα του στον ιστορικό σύλλογο της Αμμοχώστου, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 15 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες, πως έζησε τη παρουσία του στην Α΄ Κατηγορία με τη φανέλα της Νέας Σαλαμίνας, γιατί δεν πήρε μεταγραφή για άλλη ομάδα, τι θυμάται από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Χριστάκης Μαύρος μιλά για τη σημερινή Νέα Σαλαμίνα και το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.
Ο Χριστάκης Μαύρος είναι πραγματικά μια ηγετική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Αμμοχώστου. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι έχουν και κάτι καλό να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Χριστάκη Μαύρου.
Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου.
Κύριε Μαύρο να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;Παρακολουθώ περισσότερο τα παιχνίδια της Νέας Σαλαμίνας. Φέτος για παράδειγμα έχω δει πιο πολλά ματς της Β΄ Κατηγορίας. Εξακολουθώ όμως να ενδιαφέρομαι για την εξέλιξη και την πρόοδο του Κυπριακού ποδοσφαίρου.
Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου ;
Το επίπεδο του Κυπριακού ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει πάρα πολύ σε συλλογικό επίπεδο. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και σε επίπεδο Εθνικών ομάδων. Δεν ξέρω ακριβώς σε ποιους λόγους οφείλεται αυτή η πτωτική πορεία που παρουσιάζει η Εθνική. Θα πρέπει αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις για την τύχη του Κυπριακού ποδοσφαίρου να βρουν και τις λύσεις.
Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Έχουμε πολλά ταλέντα και σήμερα. Αυτό μας το έχει αποδείξει έμπρακτα η Ομόνοια η οποία τα τελευταία χρόνια έδωσε ευκαιρίες σε αρκετούς νεαρούς ποδοσφαιριστές και έχει δικαιωθεί απόλυτα για αυτή της την επιλογή. Και στο ΑΠΟΕΛ βλέπω 3-4 νεαρούς που έχουν τις δυνατότητες να προχωρήσουν στην καριέρα τους. Η Κύπρος εξακολουθεί να παράγει πολύ καλούς παίκτες. Δυστυχώς όμως δεν παίρνουν ευκαιρίες εξαιτίας του υπερβολικά μεγάλου αριθμού ξένων ποδοσφαιριστών που παίζουν στις ομάδες μας. Βλέπουμε όμως όταν τους τις δώσουν ότι μπορούν να προσφέρουν.
Φορέσατε πολλά χρόνια τη φανέλα της Νέας Σαλαμίνας. Πως βλέπετε την παρουσία της τα τελευταία χρόνια ;
Η Νέα Σαλαμίνα κατάφερε την φετινή χρονιά να πετύχει τον βασικό της στόχο που ήταν να επιστρέψει στη Α΄ Κατηγορία. Μέχρι τώρα βλέπω πως έχουν γίνει πολύ καλές και ποιοτικές μεταγραφές. Για να μπορέσουμε όμως να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για τις πραγματικές της δυνατότητες θα πρέπει να την δούμε και μέσα στο γήπεδο. Από φέτος έχει ξεκινήσει μια καλή και οργανωμένη δουλειά στα τμήματα υποδομής του συλλόγου. Έχουν προχωρήσει στην αναβάθμιση του προπονητικού κέντρου στο Μενεού. Ελπίζουμε όλα αυτά στο τέλος να βοηθήσουν την Νέα Σαλαμίνα να αποκτήσει σιγά-σιγά τη δυναμική του παρελθόντος.
Κύριε Μαύρο επιτρέψετε μου να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για τη δική σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ;Κατάγομαι από την επαρχία Αμμοχώστου και συγκεκριμένα το χωρίο Γύψου. Έμενα όμως στην συνοικία Σταυρού, στο Βαρώσι. Το πατρικό μου σπίτι βρίσκεται στην περικλειστή πόλη της Αμμοχώστου. Ακόμη δεν μπορώ να το επισκεφθώ.
Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;
Κοίταξε Κώστα. Στη δική μας εποχή δεν υπήρχαν τα τμήματα υποδομής και οι ακαδημίες που θα χώριζαν τα παιδιά ανά ηλικία όπως συμβαίνει στις μέρες μας. Τότε για να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο θα έπρεπε να φθάσεις στην ηλικία των 16-17 ετών. Στους συλλόγους υπήρχαν μόνο οι πρώτες και οι δεύτερες ομάδες. Συνηθίζαμε όμως από πολύ μικροί να παίζουμε μπάλα στις αλάνες και τα χωράφια. Πολλές φορές χωρίς παπούτσια. Από το πρωί ως το βράδυ. Πάντα μου άρεσε το ποδόσφαιρο.
Από μικρός είχατε φανερώσει μέρος του ταλέντου σας ;
Άρχισαν να ξεχωρίζω από πολύ νωρίς. Περισσότερο από τα υπόλοιπα παιδιά της περιοχής μου. Στα 16 μου χρόνια είχα κατασταλάξει ότι ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Ξεκίνησα να κάνω μεγάλα όνειρα και να έχω φιλοδοξίες. Μετά την Τουρκική εισβολή του 1974 καταλήξαμε στη Λεμεσό. Αρχικά εντάχθηκα στην Αναγέννηση Προσφύγων. Εκεί έπαιξα μπάλα για ένα χρόνο στο Αγροτικό. Για την εποχή εκείνη, εθεωρείτο μεγάλο επίτευγμα, να καταφέρει ένα νέο παιδί, σε τόσο μικρή ηλικία, να παίξει ποδόσφαιρο σε ένα τόσο δύσκολο και απαιτητικό πρωτάθλημα . Το 1977 στα 17 μου χρόνια πήγα στην Νέα Σαλαμίνα.
Που σας εντόπισε η Νέα Σαλαμίνα ;
Η Αναγέννηση Προσφύγων τότε λειτουργούσε ως φυτώριο της Νέας Σαλαμίνας. Δούλευαν με νεαρά παιδιά τα οποία τα ετοίμαζαν με σκοπό κάποια στιγμή να μπορέσουν να επανδρώσουν επάξια την ανδρική ομάδα της Νέας Σαλαμίνας. Όταν διαπίστωσαν πως πλέον ήμουν απόλυτα έτοιμος για το επόμενο βήμα προχώρησαν τις απαραίτητες διαδικασίες για να ενταχθώ στην ομάδα.
Από το αγροτικό ξαφνικά σε μια ομάδα Α΄ Κατηγορίας. Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις ;Όταν εγώ πήγα στην Νέα Σαλαμίνα δεν γνώριζα κανέναν. Στην αρχή τα πράγματα για μένα ήταν πολύ δύσκολα. Εντάχθηκα στην ομάδα το 1977-78. Χρειάστηκε να περάσει αρκετός χρόνος για να μπορέσω να προσαρμοστώ πλήρως στο νέο μου περιβάλλον. Έφευγα καθημερινά από το σχολείο μου στη Λεμεσό για να πάω στις προπονήσεις. Επέστρεφα πίσω στο σπίτι γύρω στις 8-9 το βράδυ. Ειδικά τον χειμώνα η κατάσταση ήταν απελπιστική. Τότε για να μπορέσεις να παίξεις ποδόσφαιρο σε μια ομάδα Α΄ Κατηγορίας θα έπρεπε να δουλέψεις πολύ σκληρά. Ο ανταγωνισμός για μια θέση στο βασικό σχήμα ήταν έντονος.
Ποιοι ήταν οι πρώτοι σας δάσκαλοι ;
Όταν πήγα στην Νέα Σαλαμίνα το 1977-78, σε ηλικία 17 ετών με είχε βοηθήσει πάρα πολύ ο Ανδρέας Μουσκάλλης που τότε ήταν προπονητής στη δεύτερη ομάδα. Πίστεψε από την αρχή στο ταλέντο μου και μου ανέβασε την ψυχολογία. Ήταν χωρίς αμφιβολία μαζί με τον Βούλγαρο Σπύρο Ντεπάρσκι οι δύο προπονητές που με μεταμόρφωσαν ποδοσφαιρικά. Υπό την καθοδήγηση τους κατάφερα να βγάλω στο γήπεδο τον καλύτερο μου εαυτό.
Βρεθήκατε ξαφνικά με νέους συμπαίκτες. Πως σας υποδέχθηκαν οι πιο παλιοί παίκτες της ομάδας ;
Εκείνη την περίοδο όλοι οι ποδοσφαιριστές τη Νέας Σαλαμίνας βρισκόμασταν περίπου στο ίδιο επίπεδο. Η δεύτερη ομάδα αποτελείτο από σαράντα νεαρούς ποδοσφαιριστές. Από τη Λεμεσό ξεκινούσα μαζί με τον Χριστάκη Χριστοφή, τον τότε τερματοφύλακα της δεύτερη ομάδας και 2-3 παιδιά της ανδρικής. Τον Τόνι Λουκά, τον πατέρα των Λιάσου και Μάριου Λουκά, τον Ανδρέα Θωμά και τον Θουκυδίδη. Δίπλα τους εμείς σιγά-σιγά αρχίσαμε να αποκτούμε μεγαλύτερο θάρρος. Μπορώ να πω ότι με υποδέχθηκαν όλοι τους πολύ καλά.
Εσείς προσωπικά ως νέο παιδί που ήσασταν πως είδατε αυτή την πρόκληση ;
Αν δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να μείνω στην ομάδα δεν θα πήγαινα καν. Ήμουν αποφασισμένος να κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να τα καταφέρω. Με σκληρή δουλειά, σοβαρότητα, υπομονή και επιμονή μπόρεσα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα να κερδίσω τις εντυπώσεις.
Και πόσο γρήγορα καταφέρατε να ξεχωρίσετε με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;
Για να γίνεις βασικός σε μια ομάδα Α΄ Κατηγορίας χρειάζεται να δουλέψεις σκληρά, να έχεις πείσμα, επιμονή και μεγάλη θέληση. Ταυτόχρονα πρέπει να κάνεις και πολύ καλή ζωή εκτός γηπέδου. Να προσέχεις τον εαυτό σου. Θέλει θυσίες για να παίξεις μπάλα σε ψηλό επίπεδο. Εγώ πριν ακόμη πάω στρατιώτης, στα 18 μου χρόνια, είχα γίνει βασικό μέλος της ενδεκάδας. Στο διάστημα της στρατιωτικής μου θητείας είχα χάσει για λίγο τη θέση μου, όμως μετά όταν απολύθηκα επέστρεψα δριμύτερος. Όχι μόνο έγινα βασικός αλλά εξελίχθηκα και σε ηγετική φυσιογνωμία της ομάδας. Είχα μια σταθερή και άκρως πετυχημένη παρουσία για 11-12 συνεχόμενα χρόνια. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να πετύχει κάποιος έτσι απλά.
Σε ποια θέση καθιερωθήκατε ;
Μπορούσα να έχω την ίδια καλή απόδοση σε όλες τις θέσεις της επίθεση. Έπαιζα περισσότερο πίσω από τους δυο επιθετικούς. Σαν κρυφός κυνηγός. Σε κάποια παιχνίδια όμως όταν χρειάστηκε έπαιξα και ως κεντρικός επιθετικός. Στο τελικό του Κυπέλλου του 1990 είχα παίξει ως σέντερ φορ. Είχα πετύχει μάλιστα και το δεύτερο γκολ που μας είχε δώσει το προβάδισμα στο σκορ.
Ποια ήταν τα πιο δυνατά σας ατού ;
Ήμουν πολύ γρήγορος. Διέθετα καλή τεχνική κατάρτιση, δυνατά σουτ, και μπορούσα να αξιοποιήσω ιδανικά τον ελεύθερο χώρο. Έπαιζα μπάλα με το μυαλό και τη διορατικότητα μου.
Μόλις στα 18 σας χρόνια γίνατε βασικός στη Νέα Σαλαμίνα. Πως διαχειριζόσασταν την πίεση από τον κόσμο ;
Ο κόσμος της Νέας Σαλαμίνας ήταν πάντοτε πολύ απαιτητικός. Δεν τον ενδιέφερε τόσο πολύ αν ήσουν νεαρός η έμπειρος. Ήθελε να βλέπει την ομάδα του να κερδίζει. Δεν σου έδιναν ελαφρυντικά επειδή πιθανόν να ήσουν μικρός. Εγώ 18 ετών, έπαιξα βασικός στη Νέα Σαλαμίνα, χωρίς να έχω κανένα απολύτως πρόβλημα. Η πίεση από τα πρώτα χρόνια ήταν μεγάλη. Και στην πορεία όταν η ομάδα άρχισε να έχει θέματα με την παραμονή της στην κατηγορία αυξήθηκε ακόμη περισσότερο. Όμως από ένα σημείο και μετά αρχίζεις να συνηθίζεις. Γίνεται μέρος της ζωής ενός ποδοσφαιριστή. Καταφέραμε με την πάροδο των χρόνων να σταθεροποιηθούμε ως ομάδα στα μεσαία στρώματα της βαθμολογίας και σε ορισμένες αγωνιστικές περιόδους να τερματίζουμε και στα ψηλά σκαλοπάτια.
Τι μπορούμε να πούμε για τη Νέα Σαλαμίνα της δικής σας εποχής ;
Η Νέα Σαλαμίνα της δικής μου εποχής θεωρώ πως ήταν μια εξαιρετική ομάδα. Διέθετε έναν αρκετά καλό κορμό από Κύπριους ποδοσφαιριστές που δεν υστερούσαν σε ποιότητα και αξία από τους Κύπριους παίκτες των άλλων ομάδων του πρωταθλήματος ακόμη και των θεωρητικά μεγάλων συλλόγων της χώρας μας. Θα μπορούσαμε να φθάσουμε χωρίς καμία αμφιβολία σε μεγαλύτερες επιτυχίες. Είχαμε τις δυνατότητες να διεκδικήσουμε μεγαλύτερα πράγματα. Την διαφορά στην δυναμικότητα των ομάδων την έκαναν οι ξένοι παίκτες που έρχονταν στην Κύπρο. Τότε δεν είχαν όλοι οι σύλλογοι την οικονομική ευχέρεια να φέρουν 2-3 ξένους που με την συνολική τους παρουσία θα ανέβαζαν το επίπεδο. Μπορούσε τη μια χρονιά αν δεν σου έβγαιναν οι ξένοι παίκτες να μην πήγαινες καλά και την αμέσως επόμενη αν έκανες καλύτερες επιλογές να μεταμορφωνόσουν προς το καλύτερο. Ο προϋπολογισμός των περισσότερων ομάδων του πρωταθλήματος ήταν αρκετός για να φέρει ξένους παίκτες που δεν μπορούσαν λόγω ηλικίας να παίξουν άλλο σε ομάδες της χώρας τους. Για παράδειγμα δεν είχαμε την δυνατότητα να φέρουμε έναν ποδοσφαιριστή 25 χρονών όπως συμβαίνει τώρα. Αυτή ήταν στην ουσία η μεγάλη διαφορά των ομάδων. Κατά καιρούς όμως είχαμε καλές πορείες που μας οδηγούσαν μέχρι την 3η η την 4η θέση.
Ποια είναι η μεγαλύτερη σας στιγμή ;
Η κατάκτηση του Κυπέλλου Κύπρου το 1990.
Πόσα χρόνια παίξατε στη Νέα Σαλαμίνα ;
Φόρεσα τη φανέλα της Νέας Σαλαμίνας για 15 ολόκληρα χρόνια. Από το 1977 έως και το 1992.
Σε ποια ηλικία πήρατε την απόφαση να βάλετε τέλος στη ποδοσφαιρική σας σταδιοδρομία ;
Αποχώρησα από τους αγωνιστικούς χώρους σε ηλικία μόλις 30 ετών. Μετά τη κατάκτηση του Κυπέλλου η ίδια ομάδα συνέχισε μαζί για άλλη μια σεζόν. Στην συνέχεια η διοίκηση του συλλόγου ήθελε να προχωρήσει σε ριζική ανανέωση του έμψυχου δυναμικού με σκοπό να κάνει πρωταθλητισμό. Θεωρούσε τους παίκτες των 30 ετών μεγάλους σε ηλικία και επέλεξα για να τους βγάλω από τη δύσκολη θέση να αποχωρήσω από την Νέα Σαλαμίνα μαζί με 2-3 άλλα παιδιά. Η εξέλιξη των πραγμάτων δεν τους δικαίωσε για αυτή τους την επιλογή. Έφυγα με ψηλά το κεφάλι. Πάντοτε η μεγάλη μου επιθυμία ήταν να με θυμάται ο κόσμος ως μια σημαία της ομάδας.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα ματς ;
Είχαμε αρκετό άγχος. Ιδιαίτερα τις σεζόν που η ομάδα πάλευε για την παραμονή της. Υπήρχε μεγάλη πίεση από τον κόσμο για να μην υποβιβαστούμε. Δεν ήταν ίδια με αυτή που έχει μια ομάδα που διεκδικεί το πρωτάθλημα αλλά στο τέλος τερματίζει δεύτερη. Εμείς γνωρίζαμε πολύ καλά πως αν δεν κερδίζαμε η δεν είχαμε καλή πορεία στο πρωτάθλημα θα πέφταμε κατηγορία. Αυτό είναι πιο ψυχοφθόρο για έναν ποδοσφαιριστή. Ήρθαμε αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση σε 2-3 περιπτώσεις. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου με τον Ολυμπιακό στη Λευκωσία. Εμείς μέναμε κατηγορία μόνο με νίκη. Παίζαμε μέχρι το 105΄ λεπτό της αναμέτρησης. Βρεθήκαμε μπροστά στο σκορ με 3-2. Για να εξασφαλίσουμε την παραμονή μας χρειάστηκε να σκοράρω στο τελευταίο λεπτό του παιχνιδιού. Πήραμε τη νίκη με 4-2 και σωθήκαμε. Ήταν χωρίς αμφιβολία ένα από τα σημαντικότερα γκολ της καριέρας μου.
Ταχτικές υπήρχαν στην δική σας εποχή ;
Οι προπονητές που κατά καιρούς πέρασαν από την Νέα Σαλαμίνα έδιναν πολύ μεγάλη σημασία στο ταχτικό κομμάτι του παιχνιδιού. Ειδικά με προπονητή τον Ανδρέα Μουσκάλλη. Του άρεσε να μελετά διεξοδικά τον αντίπαλο. Να ξέρει από πριν τον τρόπο άμυνας και επίθεση του. Και άλλοι όμως μας ανέλυαν εξίσου καλά την ταχτική που έπρεπε να ακολουθήσουμε στα παιχνίδια.
Γνωρίσατε πολλούς προπονητές στην καριέρα σας. Ποιοι σας κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον ;
Ο Ανδρέας Μουσκάλλης, ο Βούλγαρος Σπύρο Ντεπάρσκι και ο Πολωνός Βουαντίσουαφ Έγκελ. Ήταν τρεις προπονητές που άφησαν το στίγμα τους στη Νέα Σαλαμίνα.
Δυσκολότερος αντίπαλος ;
Στη δική μου εποχή υπήρχαν πάρα πολλοί καλοί αμυντικοί που ξεχώριζαν στο πρωτάθλημα με την ποιότητα τους. Ήταν για παράδειγμα ο Γιώργος Χριστοδούλου της Ομόνοιας, ο Άκης Αγιομαμίτης του Απόλλωνα και ορισμένοι άλλοι που είχαν ως κυριότερο προσόν στο παιχνίδι τους τη δύναμη. Εγώ αντίθετα ήμουν περισσότερο τεχνίτης παίκτης και όταν έβρισκα απέναντι μου ποδοσφαιριστή ποιοτικό και δυνατό αλλά όχι βρώμικο, συναντούσα αρκετές δυσκολίες. Κατάφερνα όμως να τους ξεφεύγω με την ταχύτητα μου. Όταν βρισκόμουν στη καλή μου μέρα δεν μπορούσε να με σταματήσει κανείς.
Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας βοήθησε να φθάσετε στη κορυφή ;
Μόνο με το ταλέντο δεν μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Πρέπει να δουλεύεις συνεχώς. Όσα χρόνια έχεις σκοπό να παίξεις μπάλα. Οι παίκτες που φτάνουν ψηλά στερούνται πολλά πράγματα από τον ελεύθερο τους χρόνο. Κάνουν θυσίες. Σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν προσωπική ζωή. Πλέον τα νέα παιδιά έχουν στη διάθεση τούς τις ιδανικές συνθήκες για να δουλέψουν και να εξελιχθούν. Αυτό που μένει είναι η δική τους διάθεση για σκληρή δουλειά. Πόσο ψηλά βάζουν τον πήχη των φιλοδοξιών τους.
Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να πάτε σε μια άλλη ομάδα. Να κοιτάξετε κάπου ψηλότερα ;
Είχα κατά καιρούς αρκετές προτάσεις από μεγαλύτερους συλλόγους της Κύπρου. Δυστυχώς όμως η εποχή εκείνη ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Δύσκολα οι ομάδες παραχωρούσαν τους βασικούς τους παίκτες. Υπήρξε ενδιαφέρον από τον Πεζοπορικό, την Ομόνοια αλλά και από άλλες ομάδες. Δυστυχώς η ευτυχώς οι εκάστοτε διοικήσεις της Νέας Σαλαμίνας δεν ήθελαν να με αφήσουν να φύγω. Και πάλι όμως δεν έχω κανένα παράπονο για το πως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στη καριέρα μου. Ολοκλήρωσα τη πορεία μου στο ποδόσφαιρο φορώντας τη φανέλα της ομάδας που αγάπησα και λάτρεψα από μικρός.
Είχατε την τύχη να φορέσετε τη φανέλα της Εθνικής ;
Έπαιξα κατά σειρά στην Εθνική Νέων, την Εθνική Ελπίδων, την Ολυμπιακή Εθνική Ομάδα και την Εθνική Ανδρών. Πιστεύω θα μπορούσα να έχω περισσότερες παρουσίες στην Εθνική Ανδρών.
Όταν φορούσατε το 1977, για πρώτη φορά τη φανέλα της Νέας Σαλαμίνας φανταζόσασταν ότι θα είχατε αυτή την πορεία στο ποδόσφαιρο για 15 χρόνια ;
Όχι. Σε καμία περίπτωση. Το πρώτο μου επίσημο παιχνίδι με τη φανέλα της Νέας Σαλαμίνας ήταν το 1977, στην Πάφο με αντίπαλο τον Ευαγόρα στο ΓΣΚ (Γυμναστικός Σύλλογος Κόροιβος). Σε ένα γήπεδο χωρίς χόρτο. Ο αγώνας είχε τελειώσει 0-0. Από εκεί ξεκίνησα να ζω στην πραγματικότητα το μεγάλο μου όνειρο που είχα από παιδί. Να γίνω ένα καλός ποδοσφαιριστής. Την ίδια χρονιά είχαμε παίξει στο ίδιο γήπεδο και με τον ΑΠΟΠ. Τους είχαμε κερδίσει με 1-0 και είχα σκοράρει το γκολ που μας έδωσε τη νίκη στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης. Θυμάμαι τότε η αντίπαλη ομάδα είχε στις τάξεις της έναν πολύ δυνατό αμυντικό, τον Κόκκινο. Έτρεμες και μόνο που τον έβλεπες. Μετά το τέλος της στρατιωτικής μου θητείας, καθιερώθηκα στην ομάδα και παρέμεινα στην Νέα Σαλαμίνα, διαγράφοντας μια σταθερή πορεία. Σε αυτή μου την προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια είχα μεγάλη στήριξη από την οικογένεια μου και ιδιαίτερα τη αγαπημένη μου σύζυγο Ελένη Γεωργίου η οποία στάθηκε δίπλα μου με ηρωισμό. Τους χρωστάω πάρα πολλά και θα ήθελα αφού μου δίνεις την ευκαιρία να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα.
Πόσο ικανοποιημένος είστε από αυτά που έχετε πετύχει στην πορεία σας ;
Πολύ πιθανόν αν έπαιρνα μεταγραφή για έναν μεγαλύτερο σύλλογο που θα μου έδινε τη δυνατότητα να διεκδικήσω ψηλότερους στόχους σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, να πετύχαινα περισσότερα πράγματα στην καριέρα μου. Θα μπορούσα χωρίς αμφιβολία να φθάσω ψηλότερα. Και αυτά όμως που έχω καταφέρει ως παίκτης της Νέας Σαλαμίνας δεν είναι ευκαταφρόνητα. Όταν εκπροσωπείς μια ιστορική ομάδα σε 330 παιχνίδια και βάζεις 61 γκολ, μόνο ικανοποίηση και περηφάνια μπορείς να νιώθεις. Πιστεύω πως είχα τη δύναμη και το ταλέντο να πετύχω πολύ περισσότερα πράγματα στη καριέρα μου. Όμως εκείνη την εποχή η πορεία ενός ποδοσφαιριστή δεν εξαρτιόταν αποκλειστικά μόνο από τον ίδιο. Υπήρχαν και άλλοι λόγοι που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του.
Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο της Νέας Σαλαμίνας ;
Θεωρώ πως ήμουν από τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας της Νέας Σαλαμίνας. Ο κόσμος έχει εκτιμήσει σε απόλυτο βαθμό αυτά που έδωσα στην ομάδα.
Τι σας έχει μείνει από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;
Οι δυνατές φιλίες που έκανα στα γήπεδα με συμπαίκτες και αντίπαλους ποδοσφαιριστές. Δεν είναι τυχαίο που μέχρι σήμερα εξακολουθούμε να διατηρούμε μεταξύ μας στενούς δεσμούς. Το όνομα που έχω αποκτήσει φορώντας τη φανέλα της Νέας Σαλαμίνας και την διαχρονική αγάπη του κόσμου.
Υπάρχει επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες στη Νέα Σαλαμίνα ;
Βρισκόμαστε πολύ συχνά μπορώ να πω. Έχουμε ιδρύσει για αυτό τον σκοπό τον Όμιλο Παλαίμαχων Ποδοσφαιριστών της Νέας Σαλαμίνας και προσπαθούμε να έχουμε όσο το δυνατόν ποιο τακτικές επαφές. Οι σχέσεις μας παραμένουν άψογες μέχρι και σήμερα που μιλάμε.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας είπατε κύριε Μαύρο. Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε μέσω του pafossports.blogspot.com να στείλετε το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο της Νέας Σαλαμίνας και της Κύπρου γενικότερα.
Ελπίζω από φέτος να αρχίσει μια ανοδική πορεία για τη Νέα Σαλαμίνα. Να αποφύγει από νωρίς τις περιπέτειες και να βάλει τις βάσεις για μια καλύτερη παρουσία στο μέλλον. Ελπίζω με σκληρή δουλειά, σοβαρότητα και σωστό πλάνο να χτίσουμε μια ομάδα που με την πάροδο των χρόνων θα βελτιώνεται και θα εξελίσσεται συνεχώς. Δεν θα είναι εύκολη αυτή η προσπάθεια θεωρώ όμως πως αν μείνουμε όλοι ενωμένοι δίπλα στην Νέα Σαλαμίνα μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου