Ο Κύπριος επιτελικός μέσος Κώστας Κοκκινής, γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1942, στην Αμμόχωστο. Πέρασε το σύνολο της 14ετούς ποδοσφαιρικής του καριέρας παίζοντας για την Ανόρθωση και θεωρείται από τους φιλάθλους ένας παίκτης-σύμβολο για τον σύλλογο, απολαμβάνοντας μέχρι και τις μέρες μας την αγάπη των φιλάθλων της, αφού υπήρξε ο "επιτελάρχης" της ομάδας με το νούμερο 10 στην πλάτη. Η απαράμιλλη χάρη του στον αγωνιστικό χώρο, η δημιουργική του ικανότητα, η τεχνική και η ικανότητα στις μεταβιβάσεις, προσόντα τα οποία τον έκαναν έναν αποτελεσματικό πλέι μέικερ. Εκτός από την τεχνική του ικανότητα και τη δημιουργικότητα, υπήρξε κινητικότατος, ευέλικτος, με σπουδαία αντίληψη του παιχνιδιού, αξιοσημείωτη αντοχή, διαθέτοντας επίσης ένα ακριβές σουτ. Έκανε τα πρώτα του βήματα στην ΑΕΚ Αμμοχώστου, και εκεί εντόπισαν το ταλέντο του οι άνθρωποι της Ανόρθωσης, το 1957, εντάσσοντας τον στο δυναμικό του συλλόγου. Έμεινε στο ρόστερ της "Μεγάλης Κυρίας" εώς το 1971. Στο διάστημα αυτό συμμετείχε σε 213 αναμετρήσεις, σημείωσε 73 γκολ, ενώ διετέλεσε και αρχηγός της ομάδας, κατακτώντας πολλούς τίτλους. Στέφθηκε 3 φορές Πρωταθλητής Κύπρου (1962, 1964, 1967), 3 Κυπελλούχος Κύπρου (1962, 1964, 1971), ενώ κατέκτησε και δύο φορές την Ασπίδα (1962΄1964). Ο Κώστας Κοκκινής το 1971 πέτυχε το πρώτο Ευρωπαϊκό γκολ της Ανόρθωσης στο ΓΣΕ με αντίπαλο την Παρτιζάν Βελιγραδίου. Τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα σε ηλικία 29 ετών.
Το pafossports φιλοξενεί σήμερα μια παλιά δόξα της Ανόρθωσης, τον Κώστα Κοκκινή. Έναν παλιό άσσο των γηπέδων που ξεκίνησε και έκλισε την καρίερα του στον ιστορικό σύλλογο της Αμμοχώστου, που φόρεσε αυτή τη φανέλα για 14 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Σε μια μεγάλη συνέντευξη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του λέγοντας μας παλιές και ενδιαφέρουσες ιστορίες από το παρελθόν. Πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιος τον ανακάλυψε στις αλάνες της Αμμοχώστου, πως έζησε με την φανέλα της Ανόρθωσης την παρουσία του στην Α΄ Κατηγορία, τι θυμάται από αυτή την μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα. Παράλληλα ο Κώστας Κοκκινής μιλά για το ποδόσφαιρο της νέας εποχής.
Ο Κώστας Κοκκινής είναι πραγματικά μια εμβληματική φυσιογνωμία για το ποδόσφαιρο της Αμμοχώστου. Πεισματάρης, μαχητής, παίκτης που τα έδινε όλα στο γήπεδο με αντάλλαγμα την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου. Όπως έκαναν όλοι οι παίκτες παλαιότερων εποχών. Πραγματικά μας αρέσει να μιλάμε με παλιούς παίκτες. Όλοι και κάτι καλό έχουν να σου πουν, μια ιστορία που θα συναρπάσει η γεγονότα που έγραψαν ιστορία. Αντί άλλου προλόγου η μπάλα στα πόδια του Κώστα Κοκκινή.
Συνέντευξη του Κώστα Ιωάννου
Κύριε Κοκκινή να ξεκινήσουμε από το σήμερα. Ασχολείσθε ενεργά με το ποδόσφαιρο ;
Βέβαια παρακολουθώ ποδόσφαιρο. Δεν πρόκειται να χάσω ποτέ το πάθος μου για την μπάλα. Μάλιστα ο ποδοσφαιριστής Νίκος Εγγλέζου είναι εγγόνι μου.
Πως είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο της Κύπρου ;
Είναι πολύ ψηλό. Σε σχέση με τη δική μας εποχή έχει σημειωθεί αρκετή πρόοδος μπορώ να πω. Το ποδόσφαιρο σήμερα είναι πολύ διαφορετικό. Εμείς κάναμε δυο προπονήσεις την εβδομάδα και τώρα κάνουν οκτώ.
Η Κύπρος συνεχίζει να βγάζει ταλέντα ;
Βεβαίως υπάρχουν ταλέντα. Έχουμε αρκετά παιδιά με δυνατότητες στην Κύπρο. Όλες οι ομάδες έχουν ταλέντα. Φθάνει όμως να τα προωθούν. Δυστυχώς λόγο της ξενομανίας τα δικά μας παιδιά δεν προχωρούν.
Κύριε Κοκκινή φορέσατε πολλά χρόνια την φανέλα της Ανόρθωσης. Πως βλέπετε την παρουσία της στο φετινό πρωτάθλημα της Α΄ Κατηγορίας ;
Εγώ δεν χάνω παιχνίδι. Εγώ και η γυναίκα μου κάθε Κυριακή πηγαίνουμε στο γήπεδο. Η γυναίκα μου μάλιστα ήταν και η πρώτη τερματοφύλακας σε ομάδα γυναικών στην Κύπρο το 1972.
Επιτρέψετε μου κύριε Κοκκινή να σας ρωτήσω κάποια πράγματα για την δική σας πορεία στα γήπεδα. Από που κατάγεστε ;
Από την Αμμόχωστο.
Σε ποια ηλικία μπαίνει στη ζωή σας το ποδόσφαιρο ;
Γεννήθηκα με μια μπάλα στα πόδια.
Που σας εντόπισε η Ανόρθωση ;
Μικρός σερνόμουν μέσα στις γειτονιές. Το σπίτι μου ήταν δίπλα από το Δημοτικό σχολείο. Είχα ιδρύσει μια ομάδα στην γειτονιά την ΑΕΚ διότι αγαπούσα την ΑΕΚ Αθηνών. Παίζαμε ποδόσφαιρο στην γειτονιά. Κάποια στιγμή ήρθαν και μου είπαν κάποιοι να πάρω την ομάδα και να πάμε να δώσουμε ένα φιλικό με την δεύτερη ομάδα της Ανόρθωσης. Τότε ήμουν 13 ετών. Τελικά πήγαμε ένα Σάββατο, παίξαμε και χάσαμε 5-4. Εγώ είχα βάλει και τα τέσσερα γκολ της ομάδας μου. Μέχρι να πάω στο σπίτι ήρθαν και με βρήκαν δυο άνθρωποι της Ανόρθωσης. Ζήτησαν από τον πατέρα μου να με πάρουν στην ομάδα.
Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις από την Ανόρθωση ;
Επειδή από μικρός ήμουν οπαδός της Ανόρθωσης αγαπούσα την ομάδα. Οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν πολύ καλές. Ήμουν ένα φτωχό παιδί που γυρνούσα στις γειτονιές και έπαιζα ποδόσφαιρο. Και ξαφνικά βρέθηκα στα σαλόνια. Σε μια ομάδα με πολύ κόσμο στο πλευρό της. Ήταν μια μεγάλη αλλαγή για μένα.
Ποιος ήταν ο πρώτος σας δάσκαλος ;
Μέχρι να πάω στην Ανόρθωση ήμουν αυτοδίδαχτος. Ο πρώτος μου δάσκαλος ήταν ο μακαρίτης ο Αντώνης Παπαδόπουλος. Ήταν ο άνθρωπος που με προώθησε στην ανδρική ομάδα. Την εποχή εκείνη ήταν υπηρεσιακός προπονητής και παίκτης της Ανόρθωσης. Σε ηλικία 15,5 με 16 ετών με είχε βάλει στην πρώτη ομάδα.
Και καταφέρατε να ξεχωρίσετε σχετικά γρήγορα με τις ικανότητες σας παρά τη σχετική δυσκολία ;
Ξεχώρισα πολύ γρήγορα. Εγώ όταν πήγα στην Ανόρθωση μετά από ένα διάστημα έξι μηνών είχα βρεθεί συμπαίκτης με όλους εκείνους τους σπουδαίους παίκτες που θαύμαζα από μικρός. Έπαιξα ένα χρόνο στην δεύτερη ομάδα και μετά έγινα μέλος της "Μεγάλης Κυρίας" της Ανόρθωσης. Ήμουν ο πιο μικρός σε ηλικία παίκτης της ομάδας.
Σε ποια θέση καθιερωθήκατε στην Ανόρθωση ;
Στην θέση του επιτελικού μέσου. Ήμουν το νούμερο 10.
Ποια ήταν τα δυνατά σας ατού ;
Το μεγαλύτερο μου ατού ήταν η τεχνική μου κατάρτιση. Όταν έπαιρνα την μπάλα δεν μπορούσαν να μου την πάρουν με τίποτα οι αντίπαλοι μου. Μόνο αν με χτυπούσαν την έχανα. Είχα την ικανότητα να προστατεύω πολύ καλά την μπάλα.
Θυμάστε την βασική ενδεκάδα της Ανόρθωσης εκείνη την εποχή στην οποία ήσασταν βασικό μέλος ;
Τερματοφύλακας Πάπυρος, Σιαήλης, Αττάς, Χατζηγιάννης, Άσπρου, Άντης, εγώ, Θωμάς, Σιαλής, Σιάηλος, Πάμπος, Κοβής, Ζέμπασιης, Παντελάκης κ.α.
Πείτε μας δυο λόγια για την ομάδα της Ανόρθωσης στην οποία ήσασταν βασικό μέλος ;
Τα δυνατά της στοιχεία ήταν πρώτα από όλα ο κόσμος της. Η Ανόρθωση ήταν ένας μεγάλος σύλλογος. Ήταν μέσα σε όλους τους αγώνες της Κύπρου. Έβγαλε από τα σπλάχνα της πολλούς αγωνιστές. Ανατίναξαν το σωματείο μας. Δεν ήταν μόνο ποδοσφαιρικός σύλλογος. Η Ανόρθωση εκείνη την εποχή είχε την καλύτερη ομάδα στην Κύπρο. Ο τίτλος "Μεγάλη Κυρία" βγήκε από τότε.
Πόσα χρόνια παίξατε στην Ανόρθωση ;
Έπαιξα 14 χρόνια.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες σας στιγμές ;
Η καλύτερη μου στιγμή ήταν όταν το 1971 έβαλα το πρώτο γκολ της Κύπρου στην Ευρώπη με αντίπαλο την Παρτιζάν Βελιγραδίου στο ΓΣΕ. Ξεχωριστές στιγμές είναι αναμφίβολα τα 3 πρωταθλήματα, τα 3 κύπελλα και οι 2 ασπίδες που κατέκτησα με την Ανόρθωση.
Αγαπημένος προπονητής ;
Ο Ούγγρος Ρέινερ. Ήρθε στην Ανόρθωση και με αγάπησε αμέσως. Μου έδειξε εμπιστοσύνη από την πρώτη στιγμή και με καθιέρωσε στην ομάδα. Στα πρώτα μου βήματα με βοήθησε πάρα πολύ και ο Κώστας Βασιλείου ο μετέπειτα πεθερός μου.
Δυσκολότερος αντίπαλος ;
Μιλούμε για μεγάλους παίκτες. Ο Στυλιανού του ΑΠΟΕΛ, ο Πάκκος, ο Καλοθέου της Ομόνοιας, ο Κρυστάλλης, ο Ορφανίδης της Σαλαμίνας. Υπήρχαν σπουδαίοι παίκτες εκείνη την εποχή αλλά δυστυχώς δεν είχαμε τα μέσα για να μπορέσουμε να πετύχουμε περισσότερα πράγματα στην καριέρα μας. Παίζαμε ποδόσφαιρο σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Δεν είχαμε γήπεδα. Παίζαμε μπάλα πάνω στον άσφαλτο.
Ταλέντο η δουλειά. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας οδήγησε στην κορυφή ;
Όταν έχεις ταλέντο πρέπει να το δουλέψεις. Αν δεν δουλέψεις θα χαθεί και το ταλέντο. Εγώ εκείνη την εποχή πήγαινα στο γήπεδο δυο ώρες πριν από την έναρξη του παιχνιδιού και προσπαθούσα μέσα από την ατομική προπόνηση να βελτιώσω τις αδυναμίες μου. Για να παίξεις ποδόσφαιρο σε ψηλό επίπεδο πρέπει να δουλέψεις. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Πως προετοιμαζόσασταν πριν από τα μεγάλα ματς ;
Πίεση πάντα υπάρχει πριν από ένα μεγάλο παιχνίδι. Όταν μπαίνεις στο γήπεδο όμως τα αφήνεις όλα πίσω σου.
Ταχτικές υπήρχαν στη δική σας εποχή ;
Υπήρχε η τακτική και την τότε εποχή. Όχι όμως όπως σήμερα.
Μετρούσε περισσότερο τότε η προσωπικότητα του κάθε ποδοσφαιριστή ;
Ναι. Έχεις απόλυτο δίκιο. Έτσι ήταν. Οι ομάδες στηρίζονταν πάνω σε παίκτες κλειδιά. Η απόδοση τους ήταν βαρόμετρο για να κερδίσει η ομάδα.
Πως τα πηγαίνατε με τον κόσμο της Ανόρθωσης ;
Είχα εξαιρετική σχέση. Μέχρι τώρα που έχω φθάσει στην ηλικία των 80 πηγαίνω στο γήπεδο και εισπράττω την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου. Με λατρεύουν οι φίλαθλοι της Ανόρθωσης. Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για μένα. Νιώθω μεγάλη ικανοποίηση. Έχω διατελέσει 6 χρόνια πρόεδρος των παλαίμαχων της Ανόρθωσης. Τώρα είμαι επίτιμος πρόεδρος. Έχουν σε εμένα και στη γυναίκα μου στο γήπεδο συγκεκριμένη θέση για να βλέπω τα παιχνίδια. Ξεκινώ κάθε εβδομάδα από τη Λεμεσό και πάω στην Λάρνακα για να δω τους αγώνες. Διατηρώ άριστες σχέσεις με τις εκάστοτε διοικήσεις της Ανόρθωσης. Το όνομα μου συνεχίζει ακόμη να απασχολεί τον κόσμο. Αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Χρήματα στη δική σας εποχή υπήρχαν ;
Όχι. Αλλά η Ανόρθωση ήταν ένα πλούσιο σωματείο. Εμείς τότε πηγαίναμε και σε ξενοδοχείο, για φαγητό το μεσημέρι πριν από τα παιχνίδια, ενώ άλλες ομάδες έφθαναν στο γήπεδο και έμπαιναν στον αγωνιστικό χώρο κατευθείαν. Δεν είχαν τίποτα.
Μπήκατε στον κόπο να πάτε σε μια άλλη ομάδα ;
Είχε γίνει τότε μια πρόταση από τον μακαρίτη τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη στην Ανόρθωση. Με αγαπούσε πάρα πολύ και ήθελε να με πάρει στον Ολυμπιακό. Μάλιστα ήρθε, με βρήκε και μου είπε να πάω στον Ολυμπιακό. Θα με έγραφε στην αστυνομία. Εκείνη την εποχή όμως για να πάρεις μεταγραφή σε άλλη ομάδα θα έπρεπε να μείνεις εκτός αγωνιστικών χώρων για δυο χρόνια. Του είπα κύριε υπουργέ, εγώ αγαπώ την ομάδα μου, είμαι δεμένος με την Ανόρθωση και δεν θέλω να φύγω.
Στην Εθνική ομάδα παίξατε ;
Βεβαίως έπαιξα. Έκανα πολλά φιλικά παιχνίδια με την Εθνική ομάδα και αγώνες με την Εθνική Ενόπλων. Εκείνη την εποχή δεν είχε εθνικές ομάδες. Υπήρχαν φασαρίες και προβλήματα με τους Τούρκους. Δεν είχαμε πολλές ευκαιρίες για να παίξουμε με την Εθνική Ανδρών.
Τι μπορούμε να πούμε για το ποδόσφαιρο του 1960 ;
Ήμασταν αδικημένοι ως παίκτες. Παίζαμε ποδόσφαιρο σε άθλιες συνθήκες. Με αυτά που βλέπουμε σήμερα, με τα μέσα που διαθέτουν οι σημερινοί παίκτες στη διάθεση τους, λέμε στους εαυτούς μας ότι ήμασταν πολύ αδικημένοι. Αλλά εμείς τότε στην Ανόρθωση σας παίκτες ήμασταν προνομιούχοι. Μας βοηθούσε η ομάδα. Είχαμε επαγγελματική αποκατάσταση. Η Ανόρθωση ήταν πλούσιος σύλλογος. Σε αντίθεση με εμάς όλοι οι παίκτες της Νέας Σαλαμίνας για παράδειγμα ήταν εργάτες. Υπήρχε μεγάλη διαφορά.
Πόσο ικανοποιημένος είστε από αυτά που πετύχατε στην καριέρα σας ;
Εγώ είμαι απόλυτα ικανοποιημένο από αυτά που πέτυχα στην καριέρα μου. Διετέλεσα και προπονητής 20 χρόνια. Έχω πάρει δίπλωμα προπονητικής. Δούλεψα σε αρκετές ομάδες.
Τι σας έχει μείνει από αυτή τη μεγάλη διαδρομή στα γήπεδα ;
Μου έχει μείνει η διαχρονική αγάπη του κόσμου. Όταν έρχομαι σε επαφή με τον φίλαθλο κόσμο όλης της Κύπρου εισπράττω την καθολική εκτίμηση και τον σεβασμό. Είναι μια ηθική επιβράβευση για μένα. Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε που σταμάτησα το ποδόσφαιρο και ο κόσμος ακόμα θυμάται τον Κοκκινή της Ανόρθωσης. Σημαίνει κάτι καλό έχω κάνει στην καριέρα μου.
Υπάρχει επαφή με τους παλιούς σας συμπαίκτες ;
Βεβαίως υπάρχει. Οι επαφές που έχουμε είναι πολύ συχνές. Είμαστε πολύ δεμένοι μεταξύ μας.
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που μας έχετε πει κύριε Κοκκινή. Κλείνοντας τη συνέντευξη θα θέλαμε να στείλετε μέσω του pafossports το δικό σας μήνυμα στον φίλαθλο κόσμο της Ανόρθωσης και της Κύπρου γενικότερα.
Εγώ θέλω να στείλω την μεγάλη μου αγάπη στον φίλαθλο κόσμο όλων των ομάδων στην Κύπρο για την μεγάλη εκτίμηση που δείχνει προς το πρόσωπο μου. Είμαι τρομερά ευχαριστημένος και τους ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου